Yerimde olsanız?

mahiyem

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
5 Kasım 2021
148
16
44
Arkadaslar herkese sevgı ve saygılarımı sunuyorum. Ben ailemden çok uzak bir ilde evli ve kamuda çalışan bır bayanım.çocuğum yok. Buraya yerleşelı 10 yıl oldu. Burada daimi kalmak için gelmemiştım ılerde ıkna olur belkı düşüncesıyle bu yola gırmiş bulunduk.. Eşim ıyi bır ınsan. Erkek kardeşimle yaşayan anne ve babam 70 li yaşdalar. Sağlık problemlerı oluyor. Babamın da ciddi bır hastalığı var heran ne olur bılmıyorum ama hayatını kendısı ıdare edıyor şimdilik. Erkek kardeşim yetersız kalıyor. Onların artık bana ıhtıyaçları olduğunu düşünüyorum. Yaşlılık çok zor. Onları buraya çağırsam yerleştırsem hayatta gelip yaşamazlar tutunamazlar. Ben ise kafama gore çıkıp yanlarına gıdemıyorum. Eşim de benım memleketıme gelıp hayatta yaşamaz zaten başından da istememişti ama hala düşüncesi değişmedi maalesef. Ayrılsam onu yüzustu nasıl bırakacam onada dini ve vıcdani boyutta bakıyorum. ama artık aklım ailemde. Çok huzursuzum kafam rahat değil. Burada duramıyorum artık. evlılıkden kopuğum. Yarın bırgün herşey daha da geç olduğunda vıcdan azabı da çekmek ıstemıyorum. Artık onların yakınında olmak ıstıyorum ama eşime bu konuyu açmıyorum açamıyorum çunku benı anlamıcak anlamıyor. 3 aylık ucretsız izin hakkımı kullansam benım için geçici. Ya da herşeyi goze alıp tayınımı mı alayım bılemıyorum ona da cesaretım yok.ne yapacağımı bılemıyorum. Değerli fıkırlerınızı almak ıstıyorum tşkler
 
Arkadaslar herkese sevgı ve saygılarımı sunuyorum. Ben ailemden çok uzak bir ilde evli ve kamuda çalışan bır bayanım.çocuğum yok. Buraya yerleşelı 10 yıl oldu. Burada daimi kalmak için gelmemiştım ılerde ıkna olur belkı düşüncesıyle bu yola gırmiş bulunduk.. Eşim ıyi bır ınsan. Erkek kardeşimle yaşayan anne ve babam 70 li yaşdalar. Sağlık problemlerı oluyor. Babamın da ciddi bır hastalığı var heran ne olur bılmıyorum ama hayatını kendısı ıdare edıyor şimdilik. Erkek kardeşim yetersız kalıyor. Onların artık bana ıhtıyaçları olduğunu düşünüyorum. Yaşlılık çok zor. Onları buraya çağırsam yerleştırsem hayatta gelip yaşamazlar tutunamazlar. Ben ise kafama gore çıkıp yanlarına gıdemıyorum. Eşim de benım memleketıme gelıp hayatta yaşamaz zaten başından da istememişti ama hala düşüncesi değişmedi maalesef. Ayrılsam onu yüzustu nasıl bırakacam onada dini ve vıcdani boyutta bakıyorum. ama artık aklım ailemde. Çok huzursuzum kafam rahat değil. Burada duramıyorum artık. evlılıkden kopuğum. Yarın bırgün herşey daha da geç olduğunda vıcdan azabı da çekmek ıstemıyorum. Artık onların yakınında olmak ıstıyorum ama eşime bu konuyu açmıyorum açamıyorum çunku benı anlamıcak anlamıyor. 3 aylık ucretsız izin hakkımı kullansam benım için geçici. Ya da herşeyi goze alıp tayınımı mı alayım bılemıyorum ona da cesaretım yok.ne yapacağımı bılemıyorum. Değerli fıkırlerınızı almak ıstıyorum tşkler
Hem evlilikten kopuğum demişsin hem de ailen için eşinden ayrılmak istiyorsun. Kimse mutlu bir evliliği varsa ailesinin ne kadar da ihtiyacı olsa eşinden ayrılmak istemez. Evliliğinde sorunlar var belli. Aileyi de buna bahane ediyorsun.
Eşin taşınmak istemiyorsa zorla adamı taşındıramazsın. Ancak aileni ziyarete gidip gelebilirsin.
Asıl soruyu kendine sordun mu ? Evliliğinde kendine itiraf edemediğin sorun olmasın?
 
Allah gecinden versin ama anne babanız vefat edince ne olacak? Siz eşinizden ayrılıp yanlarına gidince ölümsüz olmayacaklar bir anda. Yaşları baya var hayatın gerçeği bu. Sonrasında bu süreçte eşinizi de kaybetmiş olmak size koymayacaksa ayrılın zaten. O noktada bu ilişkide bambaşka sorunlar var demektir.
 
Arkadaslar herkese sevgı ve saygılarımı sunuyorum. Ben ailemden çok uzak bir ilde evli ve kamuda çalışan bır bayanım.çocuğum yok. Buraya yerleşelı 10 yıl oldu. Burada daimi kalmak için gelmemiştım ılerde ıkna olur belkı düşüncesıyle bu yola gırmiş bulunduk.. Eşim ıyi bır ınsan. Erkek kardeşimle yaşayan anne ve babam 70 li yaşdalar. Sağlık problemlerı oluyor. Babamın da ciddi bır hastalığı var heran ne olur bılmıyorum ama hayatını kendısı ıdare edıyor şimdilik. Erkek kardeşim yetersız kalıyor. Onların artık bana ıhtıyaçları olduğunu düşünüyorum. Yaşlılık çok zor. Onları buraya çağırsam yerleştırsem hayatta gelip yaşamazlar tutunamazlar. Ben ise kafama gore çıkıp yanlarına gıdemıyorum. Eşim de benım memleketıme gelıp hayatta yaşamaz zaten başından da istememişti ama hala düşüncesi değişmedi maalesef. Ayrılsam onu yüzustu nasıl bırakacam onada dini ve vıcdani boyutta bakıyorum. ama artık aklım ailemde. Çok huzursuzum kafam rahat değil. Burada duramıyorum artık. evlılıkden kopuğum. Yarın bırgün herşey daha da geç olduğunda vıcdan azabı da çekmek ıstemıyorum. Artık onların yakınında olmak ıstıyorum ama eşime bu konuyu açmıyorum açamıyorum çunku benı anlamıcak anlamıyor. 3 aylık ucretsız izin hakkımı kullansam benım için geçici. Ya da herşeyi goze alıp tayınımı mı alayım bılemıyorum ona da cesaretım yok.ne yapacağımı bılemıyorum. Değerli fıkırlerınızı almak ıstıyorum tşkler
Sana ihtiyaçları olsa da bunu yapmak zorunda değilsin.doğanın kanunu bu şekilde yetişkin olunca çocuklar kendi hayatını kurarlar.eminim ki başka şehirlerde evli olan kardeşlerin de vardır.onlar düşünüyor mu böyle.bu durum hepimiz için geçerli ama yapacak birşey de yok bence.kendi hayatımızı bozamayiz ki.ki bence bozmamalıyız da.sizin önünüzde kocaman bir hayat var.eşinizle aranız bozulursa ya da uzak kalırsanız başka şeylerden mahrum kalabilirsiniz.
 
Eşinizle her şey yolunda olsa böyle ikilemde olmazdınız. Ücretsiz izin alıp ailenizle geçirebilirsiniz bence. Geçici de olsa bir çözüm en azından. Evlendiniz diye ömrünüzü eşinizin dizi dibinde geçirmeyi taahhüt etmediniz. Aileniz daha yıllarca sizinle olamayacak belki. Vakit varken onlarla ilgilenin. Eşiniz şehir değiştirmek istemese de en azından bu süreyi onlarla geçirmek istemenize olumlu bakmalı bence.
 
Bakıcı tutup, daha sık ziyaret etmekten başka çözüm yok.. he eşiniz ile anlasimiyorsaniz ayrılmak istiyorsanız bahane bu olmamalı..

Bu arada onunda anası babası hasta yaşlı bakıma muhtaç olsa ne planliyor sorun bence?
 
Arkadaslar herkese sevgı ve saygılarımı sunuyorum. Ben ailemden çok uzak bir ilde evli ve kamuda çalışan bır bayanım.çocuğum yok. Buraya yerleşelı 10 yıl oldu. Burada daimi kalmak için gelmemiştım ılerde ıkna olur belkı düşüncesıyle bu yola gırmiş bulunduk.. Eşim ıyi bır ınsan. Erkek kardeşimle yaşayan anne ve babam 70 li yaşdalar. Sağlık problemlerı oluyor. Babamın da ciddi bır hastalığı var heran ne olur bılmıyorum ama hayatını kendısı ıdare edıyor şimdilik. Erkek kardeşim yetersız kalıyor. Onların artık bana ıhtıyaçları olduğunu düşünüyorum. Yaşlılık çok zor. Onları buraya çağırsam yerleştırsem hayatta gelip yaşamazlar tutunamazlar. Ben ise kafama gore çıkıp yanlarına gıdemıyorum. Eşim de benım memleketıme gelıp hayatta yaşamaz zaten başından da istememişti ama hala düşüncesi değişmedi maalesef. Ayrılsam onu yüzustu nasıl bırakacam onada dini ve vıcdani boyutta bakıyorum. ama artık aklım ailemde. Çok huzursuzum kafam rahat değil. Burada duramıyorum artık. evlılıkden kopuğum. Yarın bırgün herşey daha da geç olduğunda vıcdan azabı da çekmek ıstemıyorum. Artık onların yakınında olmak ıstıyorum ama eşime bu konuyu açmıyorum açamıyorum çunku benı anlamıcak anlamıyor. 3 aylık ucretsız izin hakkımı kullansam benım için geçici. Ya da herşeyi goze alıp tayınımı mı alayım bılemıyorum ona da cesaretım yok.ne yapacağımı bılemıyorum. Değerli fıkırlerınızı almak ıstıyorum tşkler
Şimdi aynısını eşiniz yapsa kıyamet kopar ailesinden kopamamış diye ama siz yapmak istiyorsunuz. Evlendiğimiz zaman tabi ki ailenizi atın demiyoruz da öncelik yeni kurulan aile olur. Ama yok beni ailem annem babam kardeşim diyorsanız boşanın ailenizin yanına dönün onlarla yaşayın. Elinizden geleni de yapın onlar için
 
Uzaklık ne kadar?
Sizler calisan insanlarsiniz, hadi sen isini alabiliyorsun, esin alabiliyor mu?
Ailenin yanina gelmesi ,senin oraya gitmenden daha mantikli.
Bu ara calisiyorsun, yine bir yardimciya ihtiyacin olacak.
Orada iyi bir yardimci bulup, ziyaretleri siklastirmak en mantiklisi.
 
Hem evlilikten kopuğum demişsin hem de ailen için eşinden ayrılmak istiyorsun. Kimse mutlu bir evliliği varsa ailesinin ne kadar da ihtiyacı olsa eşinden ayrılmak istemez. Evliliğinde sorunlar var belli. Aileyi de buna bahane ediyorsun.
Eşin taşınmak istemiyorsa zorla adamı taşındıramazsın. Ancak aileni ziyarete gidip gelebilirsin.
Asıl soruyu kendine sordun mu ? Evliliğinde kendine itiraf edemediğin sorun olmasın?
Aslında eşimle sorunum yok ilk yıllarda bu kadar değildım. ama uzaklık ve uzaklığa bağlı yolculuklarım, benım burada yalnızlığım, şehrın yabancılığı ve ınsanlarına alışamam vs ayrıca ailemın sağlığıyla ılgılı ıstedığım zamanda ulaşamıyor olmam ve elım bağlı olmam benı yordu psıkolojık olarak. Çok yoruldum. Evde ve dışarıda aşırı tahammulsuzleştım . Ailem aklımda olunca evlılığe de artık odaklanamıyorum.
 
Arkadaslar herkese sevgı ve saygılarımı sunuyorum. Ben ailemden çok uzak bir ilde evli ve kamuda çalışan bır bayanım.çocuğum yok. Buraya yerleşelı 10 yıl oldu. Burada daimi kalmak için gelmemiştım ılerde ıkna olur belkı düşüncesıyle bu yola gırmiş bulunduk.. Eşim ıyi bır ınsan. Erkek kardeşimle yaşayan anne ve babam 70 li yaşdalar. Sağlık problemlerı oluyor. Babamın da ciddi bır hastalığı var heran ne olur bılmıyorum ama hayatını kendısı ıdare edıyor şimdilik. Erkek kardeşim yetersız kalıyor. Onların artık bana ıhtıyaçları olduğunu düşünüyorum. Yaşlılık çok zor. Onları buraya çağırsam yerleştırsem hayatta gelip yaşamazlar tutunamazlar. Ben ise kafama gore çıkıp yanlarına gıdemıyorum. Eşim de benım memleketıme gelıp hayatta yaşamaz zaten başından da istememişti ama hala düşüncesi değişmedi maalesef. Ayrılsam onu yüzustu nasıl bırakacam onada dini ve vıcdani boyutta bakıyorum. ama artık aklım ailemde. Çok huzursuzum kafam rahat değil. Burada duramıyorum artık. evlılıkden kopuğum. Yarın bırgün herşey daha da geç olduğunda vıcdan azabı da çekmek ıstemıyorum. Artık onların yakınında olmak ıstıyorum ama eşime bu konuyu açmıyorum açamıyorum çunku benı anlamıcak anlamıyor. 3 aylık ucretsız izin hakkımı kullansam benım için geçici. Ya da herşeyi goze alıp tayınımı mı alayım bılemıyorum ona da cesaretım yok.ne yapacağımı bılemıyorum. Değerli fıkırlerınızı almak ıstıyorum tşkler
Ben İzmir’de ailem Gaziantep’te yaşıyor. Yaşları da sizinkiler ile aynı. Babamın hastalık dönemi oldu ücretsiz izin aldım direk yanlarına gittim. Sonra iyileşti ayda 2-3 kez yanlarına gidiyordum onlar da 1 kere yanıma geldiler. 2 sene sonra Babam tekrar kötü oldu aldım ücretsiz izni hemen gittim yanlarına. Eğer yanında olmasaydım , gitmeseydim vicdan azabı çekerdim. Babamı kaybettik. Sonra annem tek kaldı sık sık ziyaretine gidiyordum , şimdi hamileyim annem benim yanıma geldi böyle idare ediyoruz. Ben devlet memuru değilim o yüzden tayin şansım yok ki eşim de izmirden ayrılmak istemiyor. O yüzden sık sık memleket ziyareti yaparak çözmeye çalışıyorum bu durumu. Size de bunu tavsiye ederim. Hafta sonlarınızı , tatillerinizi ailenizi ziyaret ederek geçirin. Babanızdan dolayı içiniz rahat değilse ücretsiz izin alın gidin mutlaka. Uzun uzun zaman geçirin ailenizle , inanın çok iyi geliyor
 
Şimdi aynısını eşiniz yapsa kıyamet kopar ailesinden kopamamış diye ama siz yapmak istiyorsunuz. Evlendiğimiz zaman tabi ki ailenizi atın demiyoruz da öncelik yeni kurulan aile olur. Ama yok beni ailem annem babam kardeşim diyorsanız boşanın ailenizin yanına dönün onlarla yaşayın. Elinizden geleni de yapın onlar için
Tşk edıyorum..
 
Ben İzmir’de ailem Gaziantep’te yaşıyor. Yaşları da sizinkiler ile aynı. Babamın hastalık dönemi oldu ücretsiz izin aldım direk yanlarına gittim. Sonra iyileşti ayda 2-3 kez yanlarına gidiyordum onlar da 1 kere yanıma geldiler. 2 sene sonra Babam tekrar kötü oldu aldım ücretsiz izni hemen gittim yanlarına. Eğer yanında olmasaydım , gitmeseydim vicdan azabı çekerdim. Babamı kaybettik. Sonra annem tek kaldı sık sık ziyaretine gidiyordum , şimdi hamileyim annem benim yanıma geldi böyle idare ediyoruz. Ben devlet memuru değilim o yüzden tayin şansım yok ki eşim de izmirden ayrılmak istemiyor. O yüzden sık sık memleket ziyareti yaparak çözmeye çalışıyorum bu durumu. Size de bunu tavsiye ederim. Hafta sonlarınızı , tatillerinizi ailenizi ziyaret ederek geçirin. Babanızdan dolayı içiniz rahat değilse ücretsiz izin alın gidin mutlaka. Uzun uzun zaman geçirin ailenizle , inanın çok iyi geliyor
😊tk ederım Allah razı olsun vakıt ayırdığınz için.
 
Aslında eşimle sorunum yok ilk yıllarda bu kadar değildım. ama uzaklık ve uzaklığa bağlı yolculuklarım, benım burada yalnızlığım, şehrın yabancılığı ve ınsanlarına alışamam vs ayrıca ailemın sağlığıyla ılgılı ıstedığım zamanda ulaşamıyor olmam ve elım bağlı olmam benı yordu psıkolojık olarak. Çok yoruldum. Evde ve dışarıda aşırı tahammulsuzleştım . Ailem aklımda olunca evlılığe de artık odaklanamıyorum.
İyi de karı koca elleri ayakları hala tutuyorsa hele bir de onlarla birlikte yaşayan başka bir evlatları varsa daha neye ihtiyaçları olacak? Çok acil ciddi bir ameliyat olur bişey olur izin kullanıp gider ilgilenirsiniz, sonra gerekirse başlarına bı kadın tutar evinize dönersiniz çünkü zaten yapyalniz değiller. Oraya temelli gidip extra ne yapmayı düşünüyorsunuz ki?
 
Ben İzmir’de ailem Gaziantep’te yaşıyor. Yaşları da sizinkiler ile aynı. Babamın hastalık dönemi oldu ücretsiz izin aldım direk yanlarına gittim. Sonra iyileşti ayda 2-3 kez yanlarına gidiyordum onlar da 1 kere yanıma geldiler. 2 sene sonra Babam tekrar kötü oldu aldım ücretsiz izni hemen gittim yanlarına. Eğer yanında olmasaydım , gitmeseydim vicdan azabı çekerdim. Babamı kaybettik. Sonra annem tek kaldı sık sık ziyaretine gidiyordum , şimdi hamileyim annem benim yanıma geldi böyle idare ediyoruz. Ben devlet memuru değilim o yüzden tayin şansım yok ki eşim de izmirden ayrılmak istemiyor. O yüzden sık sık memleket ziyareti yaparak çözmeye çalışıyorum bu durumu. Size de bunu tavsiye ederim. Hafta sonlarınızı , tatillerinizi ailenizi ziyaret ederek geçirin. Babanızdan dolayı içiniz rahat değilse ücretsiz izin alın gidin mutlaka. Uzun uzun zaman geçirin ailenizle , inanın çok iyi geliyor
tşk ederım Allah razı olsun vakıt ayırdığınz için.
 
Ben İzmir’de ailem Gaziantep’te yaşıyor. Yaşları da sizinkiler ile aynı. Babamın hastalık dönemi oldu ücretsiz izin aldım direk yanlarına gittim. Sonra iyileşti ayda 2-3 kez yanlarına gidiyordum onlar da 1 kere yanıma geldiler. 2 sene sonra Babam tekrar kötü oldu aldım ücretsiz izni hemen gittim yanlarına. Eğer yanında olmasaydım , gitmeseydim vicdan azabı çekerdim. Babamı kaybettik. Sonra annem tek kaldı sık sık ziyaretine gidiyordum , şimdi hamileyim annem benim yanıma geldi böyle idare ediyoruz. Ben devlet memuru değilim o yüzden tayin şansım yok ki eşim de izmirden ayrılmak istemiyor. O yüzden sık sık memleket ziyareti yaparak çözmeye çalışıyorum bu durumu. Size de bunu tavsiye ederim. Hafta sonlarınızı , tatillerinizi ailenizi ziyaret ederek geçirin. Babanızdan dolayı içiniz rahat değilse ücretsiz izin alın gidin mutlaka. Uzun uzun zaman geçirin ailenizle , inanın çok iyi geliyor
tşk ederım Allah razı olsun vakıt ayırdığınz için.
 
İyi de karı koca elleri ayakları hala tutuyorsa hele bir de onlarla birlikte yaşayan başka bir evlatları varsa daha neye ihtiyaçları olacak? Çok acil ciddi bir ameliyat olur bişey olur izin kullanıp gider ilgilenirsiniz, sonra gerekirse başlarına bı kadın tutar evinize dönersiniz çünkü zaten yapyalniz değiller. Oraya temelli gidip extra ne yapmayı düşünüyorsunuz ki?
tşk ederım Allah razı olsun vakıt ayırdığınz için.
 
İsteyen yolunu istemeyen bahanesini bulur siz bahanedesiniz . Anne babaya parayla yardımcı tutmak zor değil, eşinizin bu şekilde hakkına giremezsiniz . Madem aklınız ana babada neden evlendiniz adamın suçu neydi ? O sizi ana babası için bıraksa veya uzaklassa ne düşünürsünüz. Evliliğinizin içsel olarak bittiğini düşünüyorsanız amenna lakin anne baba için hali hazırda normal bir evlilik bitirilmez. Sevap işliyorum derken çok büyük vebal altına girersiniz
 
X