Teşekkür desteğiniz ve yazınız ve yazınız için. Bize kurtuluş yok denmiyor. Ama kurtuluş kesin dr denmiyor. Beni öyle bir arada bıraktılar ki. Durum riskli, kalp ameliyatları olacak, ameliyat iyi de geçebilir kötü de deniyor. Ameliyatın yan etkileri de olabilir, mesela beyne pıhtı atması gibi engellilik gibi. Ama iki ameliyat ile normal yaşantıya kavuşan da olmuş araştırdığım kadarı ile. Bugun tam 23. Haftayı geri de bıraktık. Oğlum karnımda tekme atıyor. Onun geleceği için bugun kesin karar vermemiz lazım. Benim için hayatımın en acılı ve karanlık dönemleri.
Devlet hastaneleri gebelik sonlandırmayı biraz uzatıyor ama özel yarın gel sonlandıralım dedi
söylemesi bile boğazımı düğüm düğüm yapıyor. Ah benim canım oğlum, tahlihsiz yavrum. Kalbini durduracaklarını bilmem beni öldürüyor resmen, fenalaşıp duruyorum.
Devam edersekte yavrumun başına neler gelecek bilmiyorum. Onu da düşünün fenalaşıyorum. Ameliyat sonrası gelişim geriliği olur mu bilmiyorum yaşı ilerledikçe kalp nakli kalp yetmezliği gibi şeyler çıkarsa ben onun erimesine dayamam gözümün önünde. Yaşarken ölü olarak geçer ömrüm
Şimdi nasılsınız nasıl atlattınız o tramvayı
Ben nasıl atlatırım inanın bilmiyorum 3 ayi
Başka bir doktora daha görünün ama ilaçla doğum 26.haftaya kadar yapılıyor diye biliyorum. Tabiki eşinizle doktorunuzla birlikte karar vereceksiniz ama kendinizi yıpratmayın lütfen. Acınızı yaşayın tabiiki ama kendime zarar vermem inşallah demişsiniz aynı yoldan geçmiş biri olarak yazmak istedim öyle bisey sakın düşünme.
