Merhaba sevgili annelerim. Ben kendi yaşadıklarımı deneyimlerimi yazacağım. Belki bu durumda olup ne yapacağını bilemeyen annelere bir faydam olur. Çünkü ben o günlerde her yerde her şeyi okuyup hiçbir şey yapamayıp kendi kendime çözümünü buldum.
Sezeryan ile doğum yaptığım için sütüm hemen gelmedi. Ama hastanede, eve gelince sürekli emzirdim. Kızım da emince sütüm var diye düşündüm. Ama gün boyu ağlaması hiç kesilmedi. Acaba mı diye süt sağdım ve baktım ki bir damla bile süt yok. Ağlaması kesilmeyince acemi ebeveyn olarak koştur koştur doktora gittik. Doktor bebeğin aç olduğunu ve açlıktan ağladığını söyleyince başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Benim bebeğim 2 gündür aç ve ben bunu neden anlamadım diye kendimi suçladım. Neyse nöbetçi eczaneden mama aldık hemen eve geldik. Ki öncesinde aldığım eğitimler, okuduğum kitaplar falan bir anda aklımdan uçtu. Ve ben biberonla verdim mamayı. Biberonla verilmemesi gerektiğini bildiğim halde o anki paniğimle bütün bildiklerimi unuttum. Neyse birkaç gün böyle mama verdikten sonra başka bir çocuk doktoruna kontrol için gittik. Doktor baktı dedi ki senin sütün var mamayı yavaş yavaş azaltalım emzirmeye başla artık anne sütüne geçiş yapalım. Çok sevindim mutlu mutlu eve geldim. Emzirmeye çalışıyorum yok. Kızım bir türlü emmek istemiyor. Memeyi tutamaması, süt gelmediği için kızması falan değil bu emmek için yaklaştığı anda çığlık atmaya başlıyor, tutarsa ds öğürüyor. Çok ağlayınca dayanamayıp biberonla mama, sağdığım sütleri vermeye başladım. Bir gece birden ağlayarak uyandı ve ben onu susturamadım mama için su ısıtmam lazım bir yandan ağlıyor kendi ağrılarım derken dedim ki bu böyle olmayacak. Bir emzirme danışmanıyla görüştüm. Şırınga yöntemini önerdi. Anne sütünü şırıngaya çekip bir yandan parmağını emerken bir yandan şırıngayla süt veriyorsun. Bunda da başarılı olamadık. Ertesi akşam doğum yaptığım hastaneyi arayıp durumu anlattım, nöbetçi bebek hemşiresi gelin yardımcı olalım dediler. Bir sürü pozisyonda değişik şekillerde denedik yok emmiyor. Memeyi tutmuyor daha doğrusu. 1 saat boyunca hiç susmadan ağladı, yine de emmedi. Ebeler de silikona alışmış senin memen farklı geliyor emmek istemiyor, bu saatten sonra da artık emmez olsun bir şey olmaz falan diyorlar. Tabi ben lohusalık psikolojisi, bu çocuk beni istemiyor sevmiyor diye çocuğu eşimin kucağına verip ağlaya ağlaya çıktım hastaneden.
İşte olay burada başlıyor.
Hem ağlayıp hem arabada eve giderken birden aklıma bir şey geldi. Hemen nöbetçi eczaneye gittik. Eşime silikon göğüs ucu al ne bulursan hangisi fark etmez dedim. Eve gelip kaynattıktan sonra taktım aa o da ne emdi. Artık o gece itibariyle biberonu, süt sağmayı bırakmıştık.
Lohusa anne durur mu neden benden değil de silikon uçla emiyor diye bir de buna takılmaya başladım. Bir yandan hem emdiği için içim kıpır kıpır bir yandan da biraz zaman geçsin böyle emmeye alışsın yavaş yavaş ucundan keserek bıraktırırım diye düşünmeye başladım.
1 hafta kadar böyle emdi, ama orada süt biriktiği ve birden geldiği için bazen boğazına kaçıyordu, buna da kızıyordu. Bu arada da ara ara ucu çıkartıp kendi mememi veriyorum ama daha dudağına değdiği anda çığlık kıyamet, öğürüyordu. Neyse yine bir gece yakın arkadaşlarım geldiler otururken bu yaşadıklarımdan bahsettim hatta bakın şimdi nasıl tiksiniyor nasıl kızıyor diye göstermek için silikon ucu çıkardım ve kızım bana sürpriz yapmak istemiş. Bir anda tuttu ve emmeye başladı. Tabi göz yaşları sel…
Kendi tutmasaydı da silikon ucu bıraktırmak için olan yöntemleri deneyecektim ama gerek kalmadı, her yerde nasıl olduğu yazıyor zaten.
Kısacası internette gördüğüm tü kaka denilen silikon uçlar benim kurtarıcım oldu. 2-3 emzirme danışmanıyla görüşmüştüm hiçbiri bu yöntemi önermemişti. O yüzden kendi kendime buldum diyorum.
Belki bu silikon uç sayesinde benim kokumu aldı, memede durmaya alıştı artık sebebi nedir bilemiyorum. Umarım bu konuda hiçbir anne çaresiz kalmaz. Hele ki yeni doğum yapmış hormonlarla başa çıkmaya çalışan annelerimiz.
Ben kendi başımdan geçenleri anlatmak istedim. Belki bir kişiye bile bir faydam olursa çok sevinirim.
Hepimizin bebeği çok mutlu olsun sağlıkla büyüsün
Sezeryan ile doğum yaptığım için sütüm hemen gelmedi. Ama hastanede, eve gelince sürekli emzirdim. Kızım da emince sütüm var diye düşündüm. Ama gün boyu ağlaması hiç kesilmedi. Acaba mı diye süt sağdım ve baktım ki bir damla bile süt yok. Ağlaması kesilmeyince acemi ebeveyn olarak koştur koştur doktora gittik. Doktor bebeğin aç olduğunu ve açlıktan ağladığını söyleyince başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Benim bebeğim 2 gündür aç ve ben bunu neden anlamadım diye kendimi suçladım. Neyse nöbetçi eczaneden mama aldık hemen eve geldik. Ki öncesinde aldığım eğitimler, okuduğum kitaplar falan bir anda aklımdan uçtu. Ve ben biberonla verdim mamayı. Biberonla verilmemesi gerektiğini bildiğim halde o anki paniğimle bütün bildiklerimi unuttum. Neyse birkaç gün böyle mama verdikten sonra başka bir çocuk doktoruna kontrol için gittik. Doktor baktı dedi ki senin sütün var mamayı yavaş yavaş azaltalım emzirmeye başla artık anne sütüne geçiş yapalım. Çok sevindim mutlu mutlu eve geldim. Emzirmeye çalışıyorum yok. Kızım bir türlü emmek istemiyor. Memeyi tutamaması, süt gelmediği için kızması falan değil bu emmek için yaklaştığı anda çığlık atmaya başlıyor, tutarsa ds öğürüyor. Çok ağlayınca dayanamayıp biberonla mama, sağdığım sütleri vermeye başladım. Bir gece birden ağlayarak uyandı ve ben onu susturamadım mama için su ısıtmam lazım bir yandan ağlıyor kendi ağrılarım derken dedim ki bu böyle olmayacak. Bir emzirme danışmanıyla görüştüm. Şırınga yöntemini önerdi. Anne sütünü şırıngaya çekip bir yandan parmağını emerken bir yandan şırıngayla süt veriyorsun. Bunda da başarılı olamadık. Ertesi akşam doğum yaptığım hastaneyi arayıp durumu anlattım, nöbetçi bebek hemşiresi gelin yardımcı olalım dediler. Bir sürü pozisyonda değişik şekillerde denedik yok emmiyor. Memeyi tutmuyor daha doğrusu. 1 saat boyunca hiç susmadan ağladı, yine de emmedi. Ebeler de silikona alışmış senin memen farklı geliyor emmek istemiyor, bu saatten sonra da artık emmez olsun bir şey olmaz falan diyorlar. Tabi ben lohusalık psikolojisi, bu çocuk beni istemiyor sevmiyor diye çocuğu eşimin kucağına verip ağlaya ağlaya çıktım hastaneden.
İşte olay burada başlıyor.
Hem ağlayıp hem arabada eve giderken birden aklıma bir şey geldi. Hemen nöbetçi eczaneye gittik. Eşime silikon göğüs ucu al ne bulursan hangisi fark etmez dedim. Eve gelip kaynattıktan sonra taktım aa o da ne emdi. Artık o gece itibariyle biberonu, süt sağmayı bırakmıştık.
Lohusa anne durur mu neden benden değil de silikon uçla emiyor diye bir de buna takılmaya başladım. Bir yandan hem emdiği için içim kıpır kıpır bir yandan da biraz zaman geçsin böyle emmeye alışsın yavaş yavaş ucundan keserek bıraktırırım diye düşünmeye başladım.
1 hafta kadar böyle emdi, ama orada süt biriktiği ve birden geldiği için bazen boğazına kaçıyordu, buna da kızıyordu. Bu arada da ara ara ucu çıkartıp kendi mememi veriyorum ama daha dudağına değdiği anda çığlık kıyamet, öğürüyordu. Neyse yine bir gece yakın arkadaşlarım geldiler otururken bu yaşadıklarımdan bahsettim hatta bakın şimdi nasıl tiksiniyor nasıl kızıyor diye göstermek için silikon ucu çıkardım ve kızım bana sürpriz yapmak istemiş. Bir anda tuttu ve emmeye başladı. Tabi göz yaşları sel…
Kendi tutmasaydı da silikon ucu bıraktırmak için olan yöntemleri deneyecektim ama gerek kalmadı, her yerde nasıl olduğu yazıyor zaten.
Kısacası internette gördüğüm tü kaka denilen silikon uçlar benim kurtarıcım oldu. 2-3 emzirme danışmanıyla görüşmüştüm hiçbiri bu yöntemi önermemişti. O yüzden kendi kendime buldum diyorum.
Belki bu silikon uç sayesinde benim kokumu aldı, memede durmaya alıştı artık sebebi nedir bilemiyorum. Umarım bu konuda hiçbir anne çaresiz kalmaz. Hele ki yeni doğum yapmış hormonlarla başa çıkmaya çalışan annelerimiz.
Ben kendi başımdan geçenleri anlatmak istedim. Belki bir kişiye bile bir faydam olursa çok sevinirim.
Hepimizin bebeği çok mutlu olsun sağlıkla büyüsün
