- 19 Aralık 2010
- 912
- 1.268
-
- Konu Sahibi Miraclessss
- #41
İnanırmısınız okadar yoğun bir yaşantım varki nasıl anlatayım size.bana benden başka destek olan yok.her iş benim omzumda.ve ben bu konuda gerçekten yalnızım.kendi ayaklarımın üstünde titreyerek durmaya çalışırken sevdiklerimede faydalı olmaya çalıştım halada öyle ona koştur buna koştur.işte olayım tamda burda başladı zaten.beden psikoloji bir anda iflas etti sanki.üzüntüler manevi çöküntüler yeri doldurulamayacak insanlar kayıplar başarısızlıklar derken malum hastalığa yakalandım.bunlarda elhamdülillah Rabbim bugünümüzü aratmasın.Bazıları garip bulabilir bu söylediğimi ama boş konuşmuyorum.Bol bol sadaka verin. İnşaAllah zamanla farkı göreceksiniz.İnancınızı güçlendirecek kitaplar okuyabilirsiniz.Psikoloji ve felsefe kitapları hayatın derinine inip karmaşık bir yumağa dönmüş problemlerimizin ucunu bulabilmemizde fayda sağlayabiliyor.Bizim ruhumuzun derinliklerine inip bir şeyleri anlamlandırmaya ihtiyacımız var ve ilaçlar bunu maalesef sağlayamıyor.Elbette ki gerekli hallerde kullanılması önemli ama farklı eylemlerle bunların desteklenmesi gerekiyor.Hayat bir çok parçadan oluşan bir bütün.Tek bir parçaya ihtimam göstermek ihtiyaç duyduğumuz iyileşmeyi sağlayamıyor.Tabii ki bu zamanla oluşabilecek bir iyilik hali.Ayrıca fiziksel sıkıntı ve hastalıklar da ruhu etkiler.Bunu da hesaba katmak gerek.
İnanırmısınız okadar yoğun bir yaşantım varki nasıl anlatayım size.bana benden başka destek olan yok.her iş benim omzumda.ve ben bu konuda gerçekten yalnızım.kendi ayaklarımın üstünde titreyerek durmaya çalışırken sevdiklerimede faydalı olmaya çalıştım halada öyle ona koştur buna koştur.işte olayım tamda burda başladı zaten.beden psikoloji bir anda iflas etti sanki.üzüntüler manevi çöküntüler yeri doldurulamayacak insanlar kayıplar başarısızlıklar derken malum hastalığa yakalandım.bunlarda elhamdülillah Rabbim bugünümüzü aratmasın.
En son aslında herşeyin boş olduğunu idrak ettiğimde hastalığı bulduğumda bu canın kıymetini anladım ve yavaşladım ama geç farkına vardımAllah yardımcınız olsun.Hepimizin bir kapasitesi var.Boşaldıkça doldurmamız gereken bir enerjimiz var.Bu devirde tükenmişlik yaşamayan insan yok gibi.Ama biraz dinlenmek,ruhumuza iyi gelecek şeyleri yapmaya çalışmak,dua edip aslında her şeyi yapanın Yüce Allah olduğunu idrak edip kendimizi ona bırakmak çok iyi gelebiliyor...Yavaşlamayı,içimizi dinlemeyi öğrenmemiz gerek.Hani meşhur bir hikaye vardır bilmem bilir misiniz?"O kadar hızlı yol aldık ki,ruhlarımız arkada kaldı.Beklememiz lazım"diyen...O misal.En son ne zaman ruhsal olarak yavaşlayıp kendinizi bıraktınız?
En son aslında herşeyin boş olduğunu idrak ettiğimde hastalığı bulduğumda bu canın kıymetini anladım ve yavaşladım ama geç farkına vardım
Acaba gönderiyi ben mi açtım diye düşündüm. Öncelikle merhaba bende uzun yıllardır panik atak hastasıyım ve 2 yıldır evden çıkamıyorum. Bu halimle ne yapacağımı bilemiyorum artık beynim uyuşmuş ve tembellesmis gibiyim. Heves yok... Yeni ilaçlar da ben paxil kullaniyirdum yıllardır simdi yine paxilin muadili paxera 30 mg ve dideral kullanıyorum. Doktor aripa 5 mg verdi kullanmaya korktuğumdan baslayamamistim. Bugün başladım. Geçmiş olsun. Eve kapanma konusunda görüşmek konusmak çok isterim.Iyi geceler hepinize.uzun yıllardır panik atak hastasıyım.ataklarım artık geçti yada bastırdımmı bilemiyorum ama son üç dört yılda bu hastalık boyut değiştirdi.artık dışarı çıkamıyorum.eve hapis olmuş durumdayım.kalabalık ortamlarda bulunamıyorum sokağa çıkamıyorum.önceden sadece lustral kullanıyordum şimdi dr.um sabah paxil ve akşamda nervium yazmış.ama lustrali günün hangi saatinde içicem bişey yazmamış.kendi kafama göre içmeye cesaret edemedim.varsa aranızda psikolok arkadaşlar yardımcı olabilirmiş.