Bence siz huzur evine falan yerleşin.
Sessiz sessiz oturursunuz :)
Çocuk kuraldan anlar. Her çocuk her kalıba girmez.
Bunu tecrübe edeceğiniz çocuğunuz olmamış. Yada büyümemiş.
İki oğlum var biri doğduğundan beri zor bir çocuk; diğeri henüz 3 aylık ama belli ki daha rahat büyüteceğim bir çocuk olacak.
Kimse çocuğuna tepin de alt komşu canından bezsin demez.
Yada dur poposuna bir şaplak atayım da ağlasın, komşuma evi dar olsun :)
Yapmayın Allah aşkına.
Bilmiyorum ama ben de çocuktum ve yaramaz bir çocuktum. Ki annem geri kalan 3 kardeşimi gözüyle kontrol ederdi.
Beni edemezdi.
Sokakta çocukluk geçirdiğimiz için bir nebze daha az zorlanmıştır komşu konusunda.
Ama 6 yaşıma kadar oturduğumuz apartmandaki komşularla hala görüşürüz.
30 yaşındayım, yaramazlığımı anlatırlar. Çokta severler valla.
Kimse anneme gidip eli belinde uyarmamış. Annem biraz nefes alsın diye biri ile markete gidermişim diğeri ile pazara.
Yaşlı bir teyze varmış, rahmetli oldu, sokağa çıktığımızda örgüsünü alır başımızda o beklerdi.
Bugün bu komşuluğu bulamıyoruz maalesef.
Tam tersi herkesin çocugu mum gibi olsun. Ses çıkıyorsa hemen anneye şikayet, anne iyice gerilsin, sonra tabi çocuklarda.
İki hafta sonra kadın çocuklara bağırıyor diye konu açarsınız. Başka şansı varmış gibi.
Anlamıyorsunuz.
Şehir yaşamı, kutu gibi evlerde çocuk büyütmeye çalışıyoruz. Çocukların hareket ihtiyaçlarını karşılamak mümkün değil.
O sizin övündüğünüz söz dinleyen, oturtmayı başardığınız, günde 1 saat parkla yetinen çocuk sağlıklı değil.
Bunun etkisini 10 yıl sonra okul başarısında, 20 yıl sonra depresyonla görürsünüz.
Peki diğer milletin söz dinleyen çocukları?
Bizim milletin çocugu olmayan çocuklara biraz bakalım isterseniz. Çoğu yerde aileler müstakil evlerde yaşar, çocuklar bahçede oynar. Okulda hemen hepsinin yaptıkları bir spor vardır, mahallelerinde yüzme havuzu, spor salonu, basketbol sahası. Bir kaç km yakınlarında yürüyüş parkları, geneli okula bisikletle gider çünkü bisiklet yolları vardır. Kuzey ülkelerinde 3-4 yaşında kayak öğrenmeye başlar, buz pateni yaparlar. Ve ekonomik düzeyin neredeyse önemi yoktur bu ihtiyacları karşılarken.
Bilmem anlatabildim mi?
biz beceriksiz ve çocuğuna sahip çıkamayan aileler bana göre şanslıyız çünkü çocuğumuz ihtiyacları doğrultusunda alarm veriyor :)
Biz de onları karşılamak adına uğraş veriyoruz.
Ara sıra sizin gibi haddini aşan insanlar anneliğimize laf ediyor ama açık söyleyeyim, çokta tın.
3nity
, yukarıdaki mesajı, aşağıdaki gibi algılayan bir konu sahibine, hala nasıl uzun uzun açıklama (mı diyeyim bilgilendirme mi diyeyim bilemedim) yazabiliyorsun, tebrikler valla. hala nasıl umudun var anlayabilmiş değilim
muzurtilki
konu ben değilim, benim algılama tarzım da değil. Konu açma gereği duyduğum olayı hallettim, mesaj yazdım herkese belirttim, hala burada ne yapmaya çalışıyorsun?
Mune
ablacım konuyu kapatmanı rica etmiştim, gözden kaçırmış olabilir misin? 
