canım ben annemin yanında emzirdim, çünkü ilk başlarda zor oluyordu, bebek küçük, güçsüz, göğüsler taş gibi dolu, bide yaralar tabi, annem dışında kimsenin yanında emzirmedim, çıkardım herkesi, emzirmem kimsenin yanında hala, ya alırım giderim başka odaya, ya da çok acıktı emcek derim ve beklerim tamam deyip gider herkes, yaralar da geçti emzirmek dünyanın en güzel duygusu bence, hele emerken bana bakışı...
Sağlıkla inşallah canım
Arkadaşım ona gelinceye kadar neler var endişe edilecek, şuan benim en büyük korkum doğum korkusu, emzirme konusunu aklıma bile gelmiyor.