Yeni bir yol çizmeli miyim?

Değerli hanımlar merhaba
Ben bir hata ettim ve ailemin yaşadığı şehire geldim. Eski işimi çok seviyordum yaşadığım şehire aşıktım. Eski başlıktan gören olur 34 yaşında ve yalnız olmam nedeniyle istemeye istemeye ailemin şehrine geldim. Annem yaşlanıyor onunla daha fazla zaman geçirmeliyim diye düşündüm. Ağlaya ağlaya geldim.
Şuan çok ama çok pişmanım şehir çok sıcak, halk kaba ve eğitimsiz, insanlar şiveli konuşuyor, refah yok, mevsim berbat herşey BANA GORE aşırı kötü herşey ve herkes bana batıyor. Kendime çok öfkeliyim. Babam sağ değil bu arada. Annemler bana gelme dedi ben keşke onları dinleseydim diyorum ama bir yandan da anneme kıyamıyorum ablamla dönem dönem çok çatışıyorlar çünkü. Ben burda dayanamayacağımi düşünerek İstanbul veya başka bir yere gitme fikrine girdim bu kadar uğraşıp buraya gelip sonra gidince yine pişman olurum diye korkuyorum. Çok büyük bir ikilem içindeyim. Ailemi ikna edemiyorum burdaki düzeni bozmak istemiyolar bağ bahçe var onları bırakmak istemiyorlar ama ben çok mutsuzm
Şu detayı da vermek isterim annem veya ablamin bir yere gitmesi gerekirse diğeri izin alıp eve geliyor çünkü hayvanlara bakacak biri lazım. Bir kişi tek başına hayvanlarla yalnız kalamaz bazen kaçıyorlar tekme atıyorlar vs vs Ben sürekli yıllık izinlerimi burada harcıyorum. Tatile gitmek istiyorum mesela ama aynı tarihte kuzenimin düğünü var. Ben tatili önceden planladım ama evde kalacak biri lazım oluyor ben sürekli herşeyi iptal ediyorum. Sürekli burasi ilgili tedirginlik yaşıyorum artık bu durum ben de aileme karşı öfkeye dönüşüyor.
Bunu ben değil annemin tüm ailesi de söylüyor. Ben taşınsin demiyorum ama kendini bu kadar buraya bağımlı hale getirmesine kızıyorum. Kendisi böyle mutlu evet ama ben de buraya bağımlı hale geldim. Bu böyle uzar gider herşeyi yazmayacağım.
Not: eleştiriye açığım eleştirin lakin başlığı öneri almak için açtığımı da göz önünde bulundurarak önerilerinizi eklemeyi unutmayın lütfen

Tekrar istanbula yerleşip tatillerde annenizin yanına gitseniz olmaz mı ? İstanbulda yaşadıktan sonra kendi doğduğun şehirde bile tekrar yaşamak zor gelebiliyor insanlara. Annenle güzelce konuş zaten seni çağırmamıslarda gidersen tavırda yapmaz gibi sanki

annenizin sizden böyle bir talebi olmamis , ne kadar fedakar oldugunuzu mu ispatlamaya calisiyorsunuz ? ailenizi anlayabiliyorum ve düzenlerini bozmamak istemeleride cok normal. o yastan sonra topraktan ayrilan o yasta insan büyük sehirlerde cok yasamaz . alisiyorlar toprakla hasir nesir olmaya ve mutsuzluktan ölüyorlar resmen . yani sizin aksinize anneniz onu ne mutlu ediyorsa onu yasiyor. ellerinden öperim .

Gelip günde 4 saat görmenizi etkileyecek kadar ağladınız mı gerçekten ? Yani bu kadar vahim bir duruma insan kendini neden sokar? Ablanızla çatıştıkları noktada annenizin can güvenliği falan tehlikeye mi giriyordu yani benim bu kadar hayatı kendime zindan etmem için anca annemin can güvenliğinin falan tehlikede olması lazım. Üstelik size gelmeniz talep edilmemiş nedir bu kendinize işkence fantazisi ? Bu kadar bağnaz yobaz bir yer olduğunu önceden de biliyorsunuzdur. Bağ bahçe işlerinden ayırıp götürürseniz bu sefer de anneniz her gün ağlayabilir alıştığı bir düzen var sonuçta. Ya yakında bir şehre geçin vicdanen rahat olmak için hani gerektiğinde hemen gidebilir ziyaret edebilirsiniz ya da geldiğiniz şehre geri dönün kendi sağlığınız için.

İstanbul da değildim ulaşım kolay olduğu için İstanbul mantıklı geliyor sadece

AyselSilahimiGetir .!.:

Tekrar istanbula yerleşip tatillerde annenizin yanına gitseniz olmaz mı ? İstanbulda yaşadıktan sonra kendi doğduğun şehirde bile tekrar yaşamak zor gelebiliyor insanlara. Annenle güzelce konuş zaten seni çağırmamıslarda gidersen tavırda yapmaz gibi sanki

Genişletmek için tıkla...

Perfect lady .!.:

İstanbul da değildim ulaşım kolay olduğu için İstanbul mantıklı geliyor sadece

Genişletmek için tıkla...

Hee istanbul anladım ben. Benim yorum iptal o zaman:))

Diana Bishop .!.:

annenizin sizden böyle bir talebi olmamis , ne kadar fedakar oldugunuzu mu ispatlamaya calisiyorsunuz ? ailenizi anlayabiliyorum ve düzenlerini bozmamak istemeleride cok normal. o yastan sonra topraktan ayrilan o yasta insan büyük sehirlerde cok yasamaz . alisiyorlar toprakla hasir nesir olmaya ve mutsuzluktan ölüyorlar resmen . yani sizin aksinize anneniz onu ne mutlu ediyorsa onu yasiyor. ellerinden öperim .

Genişletmek için tıkla...

Bu fedakarlık ispatı değil ki annemin yaşlanması benim onu görmemem evli olmamam beni vicdanen çok zorda bırakıyor. Bu kararı verirken çok isteksizdim ama çok mantıklı hareket ettiğimi düşünüyordum. Sorun gidersem tekrar bu çelişkinin içine girmem ve vicdanen rahat etmemem

WunderLost .!.:

Gelip günde 4 saat görmenizi etkileyecek kadar ağladınız mı gerçekten ? Yani bu kadar vahim bir duruma insan kendini neden sokar? Ablanızla çatıştıkları noktada annenizin can güvenliği falan tehlikeye mi giriyordu yani benim bu kadar hayatı kendime zindan etmem için anca annemin can güvenliğinin falan tehlikede olması lazım. Üstelik size gelmeniz talep edilmemiş nedir bu kendinize işkence fantazisi ? Bu kadar bağnaz yobaz bir yer olduğunu önceden de biliyorsunuzdur. Bağ bahçe işlerinden ayırıp götürürseniz bu sefer de anneniz her gün ağlayabilir alıştığı bir düzen var sonuçta. Ya yakında bir şehre geçin vicdanen rahat olmak için hani gerektiğinde hemen gidebilir ziyaret edebilirsiniz ya da geldiğiniz şehre geri dönün kendi sağlığınız için.

Genişletmek için tıkla...

Ablamla annem baya birbirlerini üzüyorlar kırıyorlar yani bunu burda anlatamayacağım yaşayanlar bilir tahmin eder sadece

Perfect lady .!.:

Ablamla annem baya birbirlerini üzüyorlar kırıyorlar yani bunu burda anlatamayacağım yaşayanlar bilir tahmin eder sadece

Genişletmek için tıkla...

Tamam ama anneniz bununla başa çıkabilir çıkamıyorsa görüşmeyi kesebilirler. Bunun çözümü sizin hayatınızı heba etmeniz olmamalı neden bu hikayede yanan siz olacaksınız ki

WunderLost .!.:

Tamam ama anneniz bununla başa çıkabilir çıkamıyorsa görüşmeyi kesebilirler. Bunun çözümü sizin hayatınızı heba etmeniz olmamalı neden bu hikayede yanan siz olacaksınız ki

Genişletmek için tıkla...

Evet aslında tam olarak öyle o yüzden yanlış bir karar verdiğimi düşünüyorum

Perfect lady .!.:

Değerli hanımlar merhaba
Ben bir hata ettim ve ailemin yaşadığı şehire geldim. Eski işimi çok seviyordum yaşadığım şehire aşıktım. Eski başlıktan gören olur 34 yaşında ve yalnız olmam nedeniyle istemeye istemeye ailemin şehrine geldim. Annem yaşlanıyor onunla daha fazla zaman geçirmeliyim diye düşündüm. Ağlaya ağlaya geldim. İlk iki hafta hergün 4 saat ağlıyordum bu durum görmemi etkilediği ve yemeden içmeden kesildiğim için psikoloğa başladım. Psikoloğa başladıktan sonra aglamalarim azaldı.
Şuan çok ama çok pişmanım şehir çok sıcak, halk kaba ve eğitimsiz, insanlar şiveli konuşuyor, refah yok, mevsim berbat herşey BANA GORE aşırı kötü herşey ve herkes bana batıyor. Kendime çok öfkeliyim ailem benim yanıma gelmediği için onlara çok kızıyorum. Babam sağ değil bu arada. Annemler bana gelme dedi ben keşke onları dinleseydim diyorum ama bir yandan da anneme kıyamıyorum ablamla dönem dönem çok çatışıyorlar çünkü. Ben burda dayanamayacağımi düşünerek İstanbul veya başka bir yere gitme fikrine girdim bu kadar uğraşıp buraya gelip sonra gidince yine pişman olurum diye korkuyorum. Çok büyük bir ikilem içindeyim. Ailemi ikna edemiyorum burdaki düzeni bozmak istemiyolar bağ bahçe var onları bırakmak istemiyorlar ama ben çok mutsuzum
Not: eleştiriye açığım eleştirin lakin başlığı öneri almak için açtığımı da göz önünde bulundurarak önerilerinizi eklemeyi unutmayın lütfen

Genişletmek için tıkla...

İstanbul pahalı bir şehir. Çok kalabalık. Tam bir metropol. Hayal kırıklığına uğrayabilirsiniz. Belli bi yaştan sonra aile ile yaşamak zor oluyor. Gitmek istiyorsanız gidin

Genç halinizle siz bile istemediğiniz yerde yaşarken depresyona giriyorsunuz kaç yaşına gelmiş anneniz hem de toprağı bahçesi olan kadını başka şehre betonlara arasına götürmek inanın büyük vicdansızlık. Kendi vicdanınızı rahat ettirmem için annenizi mutsuz etmeyin. Kadın ne güzel sizin hayatınızı bozmanızı da istemeyecek kadar düşünceli demek ki. Herkes sevdiği yerde yaşasın ihtiyaç halinde birarqyq gelsin sonra yeniden kendi hayatına dönsün. Aile demek mıçmıç yan yana durmak demek değil.

janemarple .!.:

Genç halinizle siz bile istemediğiniz yerde yaşarken depresyona giriyorsunuz kaç yaşına gelmiş anneniz hem de toprağı bahçesi olan kadını başka şehre betonlara arasına götürmek inanın büyük vicdansızlık. Kendi vicdanınızı rahat ettirmem için annenizi mutsuz etmeyin. Kadın ne güzel sizin hayatınızı bozmanızı da istemeyecek kadar düşünceli demek ki. Herkes sevdiği yerde yaşasın ihtiyaç halinde birarqyq gelsin sonra yeniden kendi hayatına dönsün. Aile demek mıçmıç yan yana durmak demek değil.

Genişletmek için tıkla...

Asıl mesele annemin gelmesi değil aslında annem orda iken benim burda olmaya hakkım yok düşüncesi. Mutlu olurum 2 milyon insan nasıl yaşıyor dedim ama olamıyorum. Ben 2 milyonda 1 istisnaymişım meğer

Abartıyor olabilirmisin?
Yani bilmeden paraşütle bangladeshin göbeğine düşmedin.
Muhtemelen kendi memleketine döndün. Ya geri dön eskiden yaşadığın şehire yada alışmaya bak.
Annen istanbul gibi bir şehirde ne yapacak?

Daha önceden hangi şehirdeydiniz, oraya aşıktım demişsiniz, tekrar oraya dönemiyor musunuz ? Mesleğiniz nedir ?

Şu detayı da vermek isterim annem veya ablamin bir yere gitmesi gerekirse diğeri izin alıp eve geliyor çünkü hayvanlara bakacak biri lazım. Bir kişi tek başına hayvanlarla yalnız kalamaz bazen kaçıyorlar tekme atıyorlar vs vs Ben sürekli yıllık izinlerimi burada harcıyorum. Tatile gitmek istiyorum mesela ama aynı tarihte kuzenimin düğünü var. Ben tatili önceden planladım ama evde kalacak biri lazım oluyor ben sürekli herşeyi iptal ediyorum. Sürekli burasi ilgili tedirginlik yaşıyorum artık bu durum ben de aileme karşı öfkeye dönüşüyor.
Bunu ben değil annemin tüm ailesi de söylüyor. Ben taşınsin demiyorum ama kendini bu kadar buraya bağımlı hale getirmesine kızıyorum. Kendisi böyle mutlu evet ama ben de buraya bağımlı hale geldim