- 9 Mayıs 2014
- 590
- 930
-
- Konu Sahibi Tasbebek09
- #1
Merhaba hanımlar
Nerden başlasam bilmiyorum.Hayata yeniden başlıyorum.Allah bana yaşamam için 2. Bir Şans verdi.eşimle severek yıllar sonra evlendik. Adamı evlendikten sonra tanıdım.aldattığını öğrendim.boşanmak istedim.kabul etmedi.adamın içinden canavar çıktı.darbedildim ve az kalsın öldürülüyordum komşular ve polis gelmeseydi.hastaneye kaldırıldım hastanede tek başımaydım kimsem yoktu sakinleştirici almayı bile reddettim eşimin ailesinin haberi de olurda gelirler bişey yaparlar filan diye veya eşimi serbest bırakmışlardır gelir beni bulur diye korktum ayık olmak istedim.oradaki teyzenin biri bana "biz kadınların kaderi bu kızım yapcak bişey yok alınyazısı dedi.
Doktor kontrol etti heryerimi.Darp raporu verdiler.şikayetçi oldum.adli tatilden sonra hem boşanma ve hem ceza davam var. Olaylardan sonra tabi memleketime geri döndüm.
Birde "öyle bişey yapmadı benim oğlum.konuştum oğlumla öyle bir şey olmadığını söylüyor" diyen ve olayları başka taraflara çekmeye çalışan ailesi var.onlarla uğraşıyoruz . Ve bu süre zarfında eş kişisi iletişim kurmaya çalışmadı neyseki
Uzaklaştırma kararıda aldık. Ben psikolojik tedavide görüyorum.şuan çok daha iyim.
Geçen hafta çok güzel bir haber aldım.atanmışım. çok mutlu oldum.sınava çok iyi hazırlanmıştım emeğimin karşılığını almak güzel bir duygu. Allah bir taraftan aldı bir taraftan verdi işte. Ama atandığım yer il dışı ailemden herkesten baya uzak. İşte bu yüzden korkuyorum.bu olay olmadan önce hiç korkmayan hatta kendim başka bir şehre gidip yaşamak isteyen biriydim.Ama şuan yabancı bir yerde hiç tanımadığım insanlarla tek başıma olcam. Eş kişisi bile bana zarar vermeye kalktıysa herkes verebilir gibi geliyor. Yani bilmiyorum hiç beklemezdim ben ondan kaba saba bir insan değildi. Naif bir insandı nasıl bir canavar çıktı içinden anlamadım.ben bi daha kime güvenicem.bi söz okudum geçen. "Boşanabileceğiniz insanla evlenin." Tabi herkes sallamış yorumlarda aman insan boşanmak için mi evlenir ne saçma söz diye. Ben o sözün ne anlatmak istediğini anladım işte.
Tabi her erkek potansiyel katil değil ama bundan sonra napcağımı bilmiyorum.
Geceleri hayaller kuruyorum.ideal bir eş adayı. İşte tanışıyoruz o şehirde. Bana herşeyi unutturuyor.yeniden hayata tutunmamı sağlıyor. Evleniyoruz çocuğumuz oluyor mutlu oluyoruz vs.Gerçek olma ihtimali benim gözümde artık yok.yani öyle bir erkek yok. Artık hayallerde kalmış gibi hissediyorum.eşim benden hayallerimi çaldı ben anne olmak istiyordum mesela onu çaldı benden. Senelerimi çaldı. Yaşım 32 oldu. Bu saatten sonra boşancam. Yeni birine güvencem evlencem. Ne zaman olacak bunlar.yada hiç olmayacak yine bunun gibi çıkıcak o da. Tekrar başa sar.
Korkuyorum artık hayattan,insanlardan ,erkeklerden.
Nerden başlasam bilmiyorum.Hayata yeniden başlıyorum.Allah bana yaşamam için 2. Bir Şans verdi.eşimle severek yıllar sonra evlendik. Adamı evlendikten sonra tanıdım.aldattığını öğrendim.boşanmak istedim.kabul etmedi.adamın içinden canavar çıktı.darbedildim ve az kalsın öldürülüyordum komşular ve polis gelmeseydi.hastaneye kaldırıldım hastanede tek başımaydım kimsem yoktu sakinleştirici almayı bile reddettim eşimin ailesinin haberi de olurda gelirler bişey yaparlar filan diye veya eşimi serbest bırakmışlardır gelir beni bulur diye korktum ayık olmak istedim.oradaki teyzenin biri bana "biz kadınların kaderi bu kızım yapcak bişey yok alınyazısı dedi.
Doktor kontrol etti heryerimi.Darp raporu verdiler.şikayetçi oldum.adli tatilden sonra hem boşanma ve hem ceza davam var. Olaylardan sonra tabi memleketime geri döndüm.
Birde "öyle bişey yapmadı benim oğlum.konuştum oğlumla öyle bir şey olmadığını söylüyor" diyen ve olayları başka taraflara çekmeye çalışan ailesi var.onlarla uğraşıyoruz . Ve bu süre zarfında eş kişisi iletişim kurmaya çalışmadı neyseki
Uzaklaştırma kararıda aldık. Ben psikolojik tedavide görüyorum.şuan çok daha iyim.
Geçen hafta çok güzel bir haber aldım.atanmışım. çok mutlu oldum.sınava çok iyi hazırlanmıştım emeğimin karşılığını almak güzel bir duygu. Allah bir taraftan aldı bir taraftan verdi işte. Ama atandığım yer il dışı ailemden herkesten baya uzak. İşte bu yüzden korkuyorum.bu olay olmadan önce hiç korkmayan hatta kendim başka bir şehre gidip yaşamak isteyen biriydim.Ama şuan yabancı bir yerde hiç tanımadığım insanlarla tek başıma olcam. Eş kişisi bile bana zarar vermeye kalktıysa herkes verebilir gibi geliyor. Yani bilmiyorum hiç beklemezdim ben ondan kaba saba bir insan değildi. Naif bir insandı nasıl bir canavar çıktı içinden anlamadım.ben bi daha kime güvenicem.bi söz okudum geçen. "Boşanabileceğiniz insanla evlenin." Tabi herkes sallamış yorumlarda aman insan boşanmak için mi evlenir ne saçma söz diye. Ben o sözün ne anlatmak istediğini anladım işte.
Tabi her erkek potansiyel katil değil ama bundan sonra napcağımı bilmiyorum.
Geceleri hayaller kuruyorum.ideal bir eş adayı. İşte tanışıyoruz o şehirde. Bana herşeyi unutturuyor.yeniden hayata tutunmamı sağlıyor. Evleniyoruz çocuğumuz oluyor mutlu oluyoruz vs.Gerçek olma ihtimali benim gözümde artık yok.yani öyle bir erkek yok. Artık hayallerde kalmış gibi hissediyorum.eşim benden hayallerimi çaldı ben anne olmak istiyordum mesela onu çaldı benden. Senelerimi çaldı. Yaşım 32 oldu. Bu saatten sonra boşancam. Yeni birine güvencem evlencem. Ne zaman olacak bunlar.yada hiç olmayacak yine bunun gibi çıkıcak o da. Tekrar başa sar.
Korkuyorum artık hayattan,insanlardan ,erkeklerden.