Yeni bir şehir ama nasıl bir hayat?

Kız hayat senin kalp senin keyif senin. Ne istiyorsan onu yap. Bak bana da çok değerli bir psikiyatrist şunu demişti. Sen üst soyundan sorumlu değilsin, kocanın huzurunu mutluluğunu sağlamak zorunda değilsin. Sen sadece kendi mutluluğun için kendine karşı ve alt soyuna karşı sorumlusun. Geri kalanı yoluna onlar da uyumlu olmaya çalışır senin huzurunu bozmadan yanında olmak isterlerse seninle devam ederler. Kaldı ki ona bile zorunlu değilsin. Böyle demişti bana çok işime yaradi
 
Güçlü muyum emin değilim
Burada o kadar konu okuyoruz ki bazı kadınlar insanı çileden çıkarıyor eziklikte gurursuzlukta en önde bayrak sallayanlar.
Ruhunuz, bedeniniz çok yorgundur ama güçlü durus sergileyebiliyorsunuz. Kendinize haksızlık etmeyin
 
2. uzmana yani psikoloğa katılıyorum. Yorucu gerçekten. Ne gerek var kendinizi mutsuz etmeye? İşiniz, maaşınız, aileniz var ne güzel. Okullara da az kaldı. Açılınca anneniz, kardeşiniz de destek olur maddi manevi. Evet bi noktadan sonra zor oluyor anne, kalabalık vs. ama en azından aklınız kalmaz. Kafanız rahat olur, daha içinize sinen ev bulursunuz, yavaş yavaş para da birikir, her şey yoluna girer elbet

Ben de aynı şekilde düşünüyorum. Konu sahibesi kotarıyor isleri şu anda, dönerse dertsiz başına dert alacak.
 
Bence kesinlikle bu adama yönelik plan yapmamalısınız kendiniz için uygun alan neresi ise orada kalmalısınız ve orada bir düzen kurmalısınız anneciğinizi tek bırakmayın benim istihdamım bu şekilde düzenim bu şekilde dahil olmak istersen aşabiliriz dersen buyur beklerim deyin

Hiç güven vermedi eşinizin tavırları ki anneniz yüzüne bakmamasına rağmen yurda yerleşmiş yemek getirmiş kendisi neymiş bukadar koca insanlara durduk yere tavır alacak canı istediğinde gelip kardeşimin evinde kalacak siz çok yüz vermişsiniz ket vuran olmamıs ki hiç

Maddi destek ayrılsanız da sağlamak zorunda zaten sadece para için elin dengesizi çekilmez arayı düzeltmek isteyen insan hertürlü düzeltir, kaybetmek istemeyen herşeyi yapar. kendi şartlarına uyduğunuzda değil.
 
Kız hayat senin kalp senin keyif senin. Ne istiyorsan onu yap. Bak bana da çok değerli bir psikiyatrist şunu demişti. Sen üst soyundan sorumlu değilsin, kocanın huzurunu mutluluğunu sağlamak zorunda değilsin. Sen sadece kendi mutluluğun için kendine karşı ve alt soyuna karşı sorumlusun. Geri kalanı yoluna onlar da uyumlu olmaya çalışır senin huzurunu bozmadan yanında olmak isterlerse seninle devam ederler. Kaldı ki ona bile zorunlu değilsin. Böyle demişti bana çok işime yaradi
Süpersin
 
Bence kesinlikle bu adama yönelik plan yapmamalısınız kendiniz için uygun alan neresi ise orada kalmalısınız ve orada bir düzen kurmalısınız anneciğinizi tek bırakmayın benim istihdamım bu şekilde düzenim bu şekilde dahil olmak istersen aşabiliriz dersen buyur beklerim deyin

Hiç güven vermedi eşinizin tavırları ki anneniz yüzüne bakmamasına rağmen yurda yerleşmiş yemek getirmiş kendisi neymiş bukadar koca insanlara durduk yere tavır alacak canı istediğinde gelip kardeşimin evinde kalacak siz çok yüz vermişsiniz ket vuran olmamıs ki hiç

Maddi destek ayrılsanız da sağlamak zorunda zaten sadece para için elin dengesizi çekilmez arayı düzeltmek isteyen insan hertürlü düzeltir, kaybetmek istemeyen herşeyi yapar. kendi şartlarına uyduğunuzda değil.
Öyle güven veriyor ki bu yazılanlar, sağolun
 
Şöyle yorumladı,detay vereyim: eğer ayrilirsan evlendirecekler, çocuklariyla ilgisini tamamen kesecek, sen çok yoruluyorsun. Yapabilirsen bir süre idare et ve parasını kullan. Etik değil ama tespit de doğru
tespit doğru evet
Adamla yaşarken kafayı yeme derecesine gelmeyeceksen yap dediğini …
Çocuklardan dolayı zatne hayatla mücadele edeceksin bir kaç yıl öyle zor geçecek
Adamla devam edersen de işine gelen kısımlarını kullan
Sana eyvallah kalmayınca daha da ilgilenmez çocuklarla maddi konularla , şuan seni kaybetme korkusu var en azından
 
Canım elin eğitemediği adamla bir ömür çürüteceğine ,anneni çekip sabredersen hiç olmazsa sevabını bari alırsın.Hani derlerya elin iyisinden se kendi kötün daha iyidir diye.Annen kaç yaşında bilmiyorum ama hepimizin annelerinde var bitakım huysuzluklar.Benim annem pandemide 3 ay yanımda kaldı dudağımın uçuklaması hiç geçmedi düşün.Anneni tedaviye ikna edersin bence.Ve çocuklar okuldan gelince bir kap çorba koyar önlerine hiç olmazsa.Bence denenmiş denenmez ,birleşsende sıkıntılar devam edecek.
 
Ezilmeye o kadar alışmışsın ki. Artık normalin olmuş. Az daha dursan ne var ki halimde diyeceksin.
Aynen öyle, eskiden asla dediğim şeyleri şimdi umursamıyorum. Psikolog da öyle söylüyor, sevginin bu kadar bir şey olduğunu sanıyorsunuz başka türlüsünü görmediğiniz için, diyor
 
Canım elin eğitemediği adamla bir ömür çürüteceğine ,anneni çekip sabredersen hiç olmazsa sevabını bari alırsın.Hani derlerya elin iyisinden se kendi kötün daha iyidir diye.Annen kaç yaşında bilmiyorum ama hepimizin annelerinde var bitakım huysuzluklar.Benim annem pandemide 3 ay yanımda kaldı dudağımın uçuklaması hiç geçmedi düşün.Anneni tedaviye ikna edersin bence.Ve çocuklar okuldan gelince bir kap çorba koyar önlerine hiç olmazsa.Bence denenmiş denenmez ,birleşsende sıkıntılar devam edecek.
Annemin ufak tefek huysuzluklari yok. Mesela her dışarı çıkınca genelde biriyle tartışıp gelir. Marketteki kasiyerin gicik olduğunu hepimiz biliyoruz ama annem tartıştıklarında kıza köpek demiş. Dün sokakta bir çocuğa salak dedi. Eskiden daha kötüydü, sokakta bir çocuğun kolunu cimdikledi. Yani normal davranmıyor. Benim çocukluğumu, gençliğimi mahfetti, çocuklarla aynı evde sürekli olmasını doğru bulmuyorum. Kendi annemi biliyorum ve çocuklarıma, bana, eşime müdahale etmesine izin vermiyorum. Ama eş tam tersi
 
Selam kızlar,
Akıl danışmak istiyorum yine size. Mümkün olduğunca öfkeye ve intikama kapılmadan çocuklarim için en doğru şekilde hareket etmek istiyorum.
Hatırlarsanız geçen yaz, kızlarımın babasıyla bir süre ayrı yaşamaya karar vermiştik. Beş altı ay sonra hiçbir şey çözülmeden kendi kendine gelip eve yerleşmisti. Bir sonuca bağlamadan da deprem oldu ve evleri boşaltmak zorunda kaldık. 6 aydır da akrabalarımin olduğu sehirlerde kiralık yer bulursam çocuklar, annem ve kız kardesimle dolastik. Babaları deprem şehrinde çalışmaya devam etti. Ben maddi manevi çok yoruldum. Sürekli başımızı sokacak bir yer aramak, ortada kalma kaygısı, ev kiralanmamasi, çocuklarin okulu, bakımları, başkalarına sığıntı olmak vs.
Kira, faturalar, iki çocuğun okul ücreti bende. O da kredi kartıni söylenerek ödüyor. Benden çok kazaniyorsun, masrafın yok desem de adam bu.
Şimdi şöyle bir gelişme oldu: bu adam çocuklarımizin tekrar aynı şehre dönmesini istemiyor çünkü ortada şehir yok artık. Sadece toz, hafriyat. Ayrıca artık ailelerden uzak kalıp kendi çekirdek ailemizi duzeltelim diyor. Biz de dahil herkesin suçu var diyor.
Gelgelelim madalyonun arka yüzüne.
Şimdi evliliğimizi mahfeden onun ailesiydi. Ve onlara müsaade eden kendisi.
Buna rağmen benim ailemle ilişkisini kesmişti ve bu şekilde devam edecekmis.
Deprem günü gittik annemi evinden aldık, onun işyerinde kaldık, kardeşim de geldi. Annem ve kardeşim de dahil hepimizi alıp daha güvenli bir şehre arkadaşının evine götürdü, iki gün kaldık. Bunlari yapıyor ama yüzlerine de bakmıyor. Sonra kendi memleketime geçtim ailemle. Ayrılırken ben ona o bana para bırakmaya çalıştı falan.
Bir süre sonra hiç haber vermeden gelip erkek kardeşimin evinde kaldı. Oysaki ailemle asla bir araya gelmek istemediğini söylüyordu. Ailemden kimsenin evine adım atmıyordu o zamana kadar. Herhalde depremden sonra daha sağduyulu oldu diye düşündüm. Ev küçük olduğu için annem ve hamile kardeşim, yurt gibi bir yere geçtiler, eşim rahat etsin diye. Annem sürekli esim ve çocuklar için yemek yapıp getirdi. Esim yüzlerine bakmıyor tabii.
Sonrasında sürekli kiralık ev aradım, çok zorlandım, birkaç ev değiştirmek zorunda kaldık. Nereye kiraya çıksam beyefendi gelip birkaç gün kalıp gitti ve bir ihtiyacın var mı demedi. Bu konuda çok tartıştık.
Kardeşim doğum yapacagi zaman ev sıkıntısı olduğu için tekrar deprem yerine geri döndü. Ben de eşime bizim eski beşiği onlara vereceğimi söyledim. Çünkü ustumuzdeki pijamadan başka hiçbir şey kalmamıştı ve yenisini temin edecek yer yoktu orada. "Bana sormadan niye veriyorsun beşiği, çocuklarimiza hatıra kalirdi" dedi. Yine tartıştık.
Böylece 6 ay geçti. İki gün önce diyor ki tayin istersin, başbaşa kalip ailemizi toparlamaya çalışırız.
Ben de dedim ki annemin evi ağır hasarlı. Yaşlı kadını nereye bırakayım? Tayin isterim, ona da ayrı bir ev tutarım, elim üstünde olur. Bayağı bozuldu. "Biz seninle sorunlarımizi çözemedik, çözemiyoruz, ben aynı şeyleri yaşamak istemiyorum, tayin ister gelirim, ama kendime ev tutarım, seninle yaşamam bu şekilde. Çocuklar da babalarından uzak kalmaz" dedim. Çok sinirlendi. Başkaları için ailemizi dağıtıyorsun diye manipüle ediyor. Ben de diyorum ki keşke ailemizi sen başkaları için dagitmasaydin, ben sadece huzuru seciyorum.
Simdi arkadaşlar kendime ev, anneme ev, kiralar çok pahalı, gelir sınırlı. Bu adamin kafa aynı. Yasayacaklarim aynı. Annemle de aynı evde yaşarsam çocuklari da beni de çok huzursuz ediyor. Birkaç psikiyatriste götürdüm, kaygı bozukluğu teşhisi kondu, mutlaka ilaç kullanması lazım, kullanmıyor, sürekli mutsuz ve öfkeli, herkesle kavga halinde.
Ben yeni bir psikiyatriste başlamıştım birkaç ay önce, belki yazmisimdir, TVye falan da çıkıyor. Bana dedi ki eğer dayanırım dersen aklıni kullan adamın parasından faydalan. Aksi halde maddi manevi her şey sana yüklenecek.
Şimdi şehir değiştirince bir psikologla devam ediyorum, o da diyor ki "bence devam edilmemesi gereken bir evlilik, siz üstesinden gelirsiniz korkmayın."
Yaklaşık bir senedir ayrı yaşıyoruz, çok zorlandım ama daha huzurluyum. Yakında işe baslayacagim daha zor olacak şartlar. Ama aynı evde mutsuz olacağım.
Siz ne düşünüyorsunuz? Uzun oldu kusura bakmayın.
Geldi yine akıl danışıyorum adına içini döküp kimseyi dinlemeyecek üye. Adam sizin ve ailenizin canına okuyor, hala boşanmak yerine aynı terane. Ben ayrı yaşamayı da boşanmak istememenize bağlıyorum. Belki adam akıllanır diye bir umut var içinizde, hala ve onca şeye rağmen…
 
Geldi yine akıl danışıyorum adına içini döküp kimseyi dinlemeyecek üye. Adam sizin ve ailenizin canına okuyor, hala boşanmak yerine aynı terane. Ben ayrı yaşamayı da boşanmak istememenize bağlıyorum. Belki adam akıllanır diye bir umut var içinizde, hala ve onca şeye rağmen…
Sağol Eylülcemre, senin için önemsiz olabilir, benim içinse çok büyük adımlar
 
Adama bak ya kusura bakmayın adam dedim.
Hem hamile kadını hasta anneyi gönder evde kal hem de yüzlerine bakma.
İnsan olmayı öğrensin önce..
Bencil, sorumsuz..
Bırakın şu adamı Allah aşkına kendi başınıza idare ediyorsunuz zaten sanki para veriyorda para için devam edeceksiniz..
 
X