Merhaba üyeliğim yeni yaşım 20.1 yıldır kendimden 20 yaş büyük biriyle bir ilişki içindeyim.Kendisi ilk 6 ay daha önce evlenip boşanmış olduğunu bile benden sakladı.Ondan hiçbir şekilde vazgeçemiyorum.Yazdıklarımı okursanız kafanızda ne canlanır bilmiyorum ama yanlış bir şeyin içinde olduğumdan çok eminim.Bana kendimi çok iyi ve değerli hissettirdi hep.
Ondan vazgeçemiyorum.İyi bir üniversitede güzel bir bölüm okuyorum.Evlilik ya da koca meraklısı değilim.Onda beni cezbedebilecek para da dahil olmak üzere hiçbir şey yok.Onu saf duygularımla koşulsuz olarak seviyorum.Ama bundan kurtulmak istiyorum çünkü bu ikimize de zarar veriyor.
1 yıldır el ele tutuşmak dışında hiçbir şey yaşamadığımızı ve cinsellik de dahil olmak üzere hiçbir konuda beni zorlamayan bir adam olduğunu da belirtmek istiyorum.İlk tanıştığımızda ona sadece bir arkadaş gözüyle yaklaşmıştım, böyle bir şeyler hissedeceğim aklımın ucundan bile geçmezdi.Ama ondan kopamıyorum.Daha önce siteye girip yazdığıma benzer şeyleri görünce bunun ne kadar büyük bir saçmalık olduğunu düşünmüştüm.Ama aklım ve mantığımla bunu aşamıyorum.Ben gerizekâlıyım ve insanları iyi tanıyamıyorum.Çok dağınık oldu farkındayım.Çok iyi birisi, bana çok iyi davranıyor ama aramızdaki şeylerin bir sonu yok.Beni bu zamana kadar hiç kırmadı.Sanki yanlış zamanda tanışmış gibiyiz onunla.25 hatta 30 yaşında bile olsa bir şekilde yaş konusu sıkıntı olmayacak gibi.Ama şimdi öyle bir uçurum var ki.Onu o kadar çok seviyorum ki öncesinde boşanıp ayrıldığını ve hatta çocuklarını bile benden en başta saklamasına kızamıyorum.İlk başta çok yıkıcı etkileri olmuştu ama eğer en başta bunu bilseydim ondan ayrılacağımı düşündüğü için bunu benle paylaşamamış.Kafam çok karışık onunla ilgili.Bir geleceğimiz yok ama onu çok seviyorum.Bir yandan da sadece hormonlarımın bir oyunu olduğunu düşünüyorum.Yaşımdan dolayı hislerime pek güvenemiyorum.Birinin farklı bir bakış açısıyla ne yapmam gerektiğini yorumlaması gerek.Çünkü onu kimseye anlatamıyorum.En yakın arkadaşlarım da dahil.Sebebi yaşı.Eğer gerçekten büyük bir aşk olsaydı aranızda buraya konu açmış olmazdın diye düşünmenizi de istemem çünkü onu silip atmayı defalarca denedim ama ondan kopamıyorum.Ve bir gelecek göremiyorum.Bu yaş sorununu nasıl aşabilirim onunla ? Kendiniz 20 yaşında verdiğiniz kararların doğruluğunu fayda ve zararını o yaştaki aklı başındalığınızı da değerlendirerek ne yapmam gerektiğini net bir şekilde ifade edebilir misiniz ?Birinin gerçekleri yüzüme vurması gerek,çünkü benim gözüm hiçbir şeyi görmüyor..
Bu kadar yoğun bir çekim hissettiğim biriyle imkânsız olmamız beni o kadar yoruyor ki.
Ondan vazgeçemiyorum.İyi bir üniversitede güzel bir bölüm okuyorum.Evlilik ya da koca meraklısı değilim.Onda beni cezbedebilecek para da dahil olmak üzere hiçbir şey yok.Onu saf duygularımla koşulsuz olarak seviyorum.Ama bundan kurtulmak istiyorum çünkü bu ikimize de zarar veriyor.
1 yıldır el ele tutuşmak dışında hiçbir şey yaşamadığımızı ve cinsellik de dahil olmak üzere hiçbir konuda beni zorlamayan bir adam olduğunu da belirtmek istiyorum.İlk tanıştığımızda ona sadece bir arkadaş gözüyle yaklaşmıştım, böyle bir şeyler hissedeceğim aklımın ucundan bile geçmezdi.Ama ondan kopamıyorum.Daha önce siteye girip yazdığıma benzer şeyleri görünce bunun ne kadar büyük bir saçmalık olduğunu düşünmüştüm.Ama aklım ve mantığımla bunu aşamıyorum.Ben gerizekâlıyım ve insanları iyi tanıyamıyorum.Çok dağınık oldu farkındayım.Çok iyi birisi, bana çok iyi davranıyor ama aramızdaki şeylerin bir sonu yok.Beni bu zamana kadar hiç kırmadı.Sanki yanlış zamanda tanışmış gibiyiz onunla.25 hatta 30 yaşında bile olsa bir şekilde yaş konusu sıkıntı olmayacak gibi.Ama şimdi öyle bir uçurum var ki.Onu o kadar çok seviyorum ki öncesinde boşanıp ayrıldığını ve hatta çocuklarını bile benden en başta saklamasına kızamıyorum.İlk başta çok yıkıcı etkileri olmuştu ama eğer en başta bunu bilseydim ondan ayrılacağımı düşündüğü için bunu benle paylaşamamış.Kafam çok karışık onunla ilgili.Bir geleceğimiz yok ama onu çok seviyorum.Bir yandan da sadece hormonlarımın bir oyunu olduğunu düşünüyorum.Yaşımdan dolayı hislerime pek güvenemiyorum.Birinin farklı bir bakış açısıyla ne yapmam gerektiğini yorumlaması gerek.Çünkü onu kimseye anlatamıyorum.En yakın arkadaşlarım da dahil.Sebebi yaşı.Eğer gerçekten büyük bir aşk olsaydı aranızda buraya konu açmış olmazdın diye düşünmenizi de istemem çünkü onu silip atmayı defalarca denedim ama ondan kopamıyorum.Ve bir gelecek göremiyorum.Bu yaş sorununu nasıl aşabilirim onunla ? Kendiniz 20 yaşında verdiğiniz kararların doğruluğunu fayda ve zararını o yaştaki aklı başındalığınızı da değerlendirerek ne yapmam gerektiğini net bir şekilde ifade edebilir misiniz ?Birinin gerçekleri yüzüme vurması gerek,çünkü benim gözüm hiçbir şeyi görmüyor..
Bu kadar yoğun bir çekim hissettiğim biriyle imkânsız olmamız beni o kadar yoruyor ki.