- 13 Kasım 2007
- 483
- 3
-
- Konu Sahibi umudumsunbebegim
- #1
benim hikayem daha ben dogmadan anne karnında olmuş annem aldırmak istemiş babamda boşanırım senden aldırırsan demiş mecbur kalmış ogündür bugündür hep horgörülen benim evet yardım almam gerekiyor yoksa harap olup gidecem annemin bana güvenci tamdı o çocuk yüzüne güveni gitti halbuki annemi utandırcak bişi yapmadım yapmamda o kişiye inandı biz öle bişi demedik falan dedi yalanları ortaya çıktı ama annem gene aynı dayak yiyen horgörülen ben
cnm ben kalp hastasıyım kalp atışlarım 300 leri aşıyor o yüzden okumak gibi lüksüm yok doktor yasakladı liseyi bile zor bitirdim :S
öncelikle birini sevmişsin,iş resmiyete dönüşecekmiş ki,
Allahın sevdiği kuluymuşsun,bir sebep çıkmış olmamış...
hayırlısı diyelim...
annenizin sürekli sizi dışladığını,hor gördüğünü,
hatta elim yazmak istemiyor ama dayak attığını söylüyorsunuz...
bitanem kaç yaşındasınız bilemiyorum ama
annenizi karşınıza alın,hatta babanızı ve ablanızı da,
yaşamak istemediğiniz şeyleri yüzlerine söyleyin...
size yaptıklarını yine yüzlerine anlatın..
ne yapmak istediklerini sorun...neden hayatınızdan vazgeçiyorsunuz...
bu kadar güçsüz ve aciz misiniz siz???
hiç de sanmıyorum...dimdik ayakta durun..hayatı,yaşamayı,kendinizi sevin,
değer verin önce...
inanın rahatlayacaksınız...hayat sizin hayatınız ama
bu hayatı size veren Allah,alan da Allah olmalı..
hadi yeni bir sayfa açın,sanıyorum çalışıyorsunuz,
bundan sonra maaşınızdan önce kendinize ayırın,
biraz değişiklikler yapın ya...
daha yaşayacaklarınız ilerde,hemen pes etmek yok öyle...
destekse ,uzman bir doktordan alın,mücadele edin...
iyiyim,sağlıklıyım,güçlüyüm ve başaracağım deyin...lütfen...
sevgiler...
Yaşadığın talihsiz olaylar karşısında - negatif düşüncelere yoğunlaşarak olumsuzlukları davet ediyorsun bebeğim.
Biz hayata nasıl bakarsak - hayat bize onu sunuyor. Sevdiğin insanın ailesinin
istemeye gelmemesinde mutlaka senin için hayırlar vardır tatlım. Aile içinde şiddet hiç yaşanmamalı
elbette - acaba sorunları çok fazla kafana taktığın ve güçlü duramadığın için ailen sana nasıl ulaşacaklarını
şaşırmış durumdalar mı? Olaylara pozitif yaklaşmaya - olumlu düşüncelere yoğunlaş
bak - herşey nasıl güzelleşecek canım. Şükredeceğin - mutlu olacağın çok şeye sahipsin - bunları
düşün. İmkanın varsa profesyonel yardım alarak - daha hızla kendini iyi hissetmeye başlarsın.
Mutluluk bize altın tepsiyle sunulan bişi değil canım. Mutluluk kendi içimizde - çıkarılmayı bekliyor.
Hadi kendine bir iyilik yap ve herzaman gülümse ki- hayat ta sana kahkaha atsın.a.s.
Annele hic güzel güzel konusmayi denedinmi canim??
Ona tamamen icinde olan hüzünleri burda bizimle paylastigin gibi anlattinmi??
Annenin yaptigi hic hos degil, insan helde bir anne evladini kolunu kanatana kadar dövmez, anneninde yardima ihtiyaci var muhtemelen...:çok üzgünüm:
Sadece su tavsiyeyi vermek istiyorum sana, sakin bir daha canima kiyayim falan deme!! Inan bana hicbirsey icin degemez, yasamak istemiyor olabilirsin ama bu senin verebilecegin bir karar degil, bu karari yaradan verir...a.s
Ve ne olursa olsun yine annenle bir konus derim ben, belki bir faydasi olmaz ama hic olmazsa ben denedim olmadi dersin...:teselli:
Allah yardimcin olsun:Saruboceq: