Anormal zamanlarda anormal tepkiler vermek normal demişti bir psikolog bana. Siz de bu dünyada sizi doğuran taşıyan büyüten annenizi kaybetmişsiniz. Allah sabır versin. Allah sizi tekrar kavuştursun
Anormal zamanlarda anormal tepkiler vermek normal demişti bir psikolog bana. Siz de bu dünyada sizi doğuran taşıyan büyüten annenizi kaybetmişsiniz. Allah sabır versin. Allah sizi tekrar kavuştursunHerkese iyi akşamlar. Ömrünüz boyunca sevdiklerinizle olmanız dileğiyle. Arkadaşlar 12 gün önce , çok sevgili Anneciğim'i ani bir ölümle kaybettim. Hala kabullenebilmiş, sindirebilmiş değilim. Herşey yalan gibi, kötü bir rüya gibi geliyor.Hiçbir rahatsızlığı yoktu.Birlikte kurduğumuz tüm hayallerimiz yarım kaldı. İçim kan ağlıyor desem yeridir. Sorun mu bilmiyorum ama , benim yas sürecim sanki annemi değilde , sevgilimi kaybetmiş gibi geçiyor.Kalbim çok kırık, içimde müthiş bir öfke , sürekli sevgiliye hitap eden şarkılar dinleyip ağlıyorum. Nefesim daralıyor, midem bulanıyor. Algım kapandı sanki .Bana aldıkları ile fazlası ile duygusal bir bağ kuruyorum. Bundan 10 yıl öncede trafik kazasında abimi kaybetmiştik. Annemi de , abimin yanına defnettik.Ölmüş abimden , ölmüş annemi kıskanıyorum. Onun yanında benim yanımda değil gibisinden.Acım çok taze ,inişler çıkışlar olacak farkındayım. Ama hissettiklerim ne derece normal bilmiyorum. Psikiyatri servisinden randevu aldım.Çünkü tek başıma mücadele edemiyorum. Benzer durumlardan geçen arkadaşlarım varsa bana yardımcı olursanız sevinirim.Yas sürecinizi nasıl atlattınız ?
Kalbinize ummanlarca ferahlık diliyorumHerkese iyi akşamlar. Ömrünüz boyunca sevdiklerinizle olmanız dileğiyle. Arkadaşlar 12 gün önce , çok sevgili Anneciğim'i ani bir ölümle kaybettim. Hala kabullenebilmiş, sindirebilmiş değilim. Herşey yalan gibi, kötü bir rüya gibi geliyor.Hiçbir rahatsızlığı yoktu.Birlikte kurduğumuz tüm hayallerimiz yarım kaldı. İçim kan ağlıyor desem yeridir. Sorun mu bilmiyorum ama , benim yas sürecim sanki annemi değilde , sevgilimi kaybetmiş gibi geçiyor.Kalbim çok kırık, içimde müthiş bir öfke , sürekli sevgiliye hitap eden şarkılar dinleyip ağlıyorum. Nefesim daralıyor, midem bulanıyor. Algım kapandı sanki .Bana aldıkları ile fazlası ile duygusal bir bağ kuruyorum. Bundan 10 yıl öncede trafik kazasında abimi kaybetmiştik. Annemi de , abimin yanına defnettik.Ölmüş abimden , ölmüş annemi kıskanıyorum. Onun yanında benim yanımda değil gibisinden.Acım çok taze ,inişler çıkışlar olacak farkındayım. Ama hissettiklerim ne derece normal bilmiyorum. Psikiyatri servisinden randevu aldım.Çünkü tek başıma mücadele edemiyorum. Benzer durumlardan geçen arkadaşlarım varsa bana yardımcı olursanız sevinirim.Yas sürecinizi nasıl atlattınız ?
Gülüm boğazım düğümlendi okurken çok üzüldüm mekani cennet olsun ışıklar içinde uyusun canım.. içindeki acı hiç geçmez ama zamanla hafifleyecektir hayat bu böyle işte hayatın gerçek yani bu aslında .. ölüm de yaşamak kadar doğal ama biz bunu unutuyoruz hiç gitmeyecekmişiz gibi yaşıyoruz .. anneciğin neyi vardı ne oldu birden ? Otopsi yapıldı mı? Allahım sana sabırlar versin canım benim keşke biri sana yardım edebilse böbrek lazım yetişin desen veririm ama öyle bir şey de değil ki .. yas sürecin normal yaşa yaşamak zorundasın tut yasını çok zor ama kapatmamakta çalış kendini kimle yaşıyorsun evliymisin ? Bak evli ve çocukluysan çocuklarının sana ihtiyacı var güçlü ol sende eğer bir anneysen onlara sarılHerkese iyi akşamlar. Ömrünüz boyunca sevdiklerinizle olmanız dileğiyle. Arkadaşlar 12 gün önce , çok sevgili Anneciğim'i ani bir ölümle kaybettim. Hala kabullenebilmiş, sindirebilmiş değilim. Herşey yalan gibi, kötü bir rüya gibi geliyor.Hiçbir rahatsızlığı yoktu.Birlikte kurduğumuz tüm hayallerimiz yarım kaldı. İçim kan ağlıyor desem yeridir. Sorun mu bilmiyorum ama , benim yas sürecim sanki annemi değilde , sevgilimi kaybetmiş gibi geçiyor.Kalbim çok kırık, içimde müthiş bir öfke , sürekli sevgiliye hitap eden şarkılar dinleyip ağlıyorum. Nefesim daralıyor, midem bulanıyor. Algım kapandı sanki .Bana aldıkları ile fazlası ile duygusal bir bağ kuruyorum. Bundan 10 yıl öncede trafik kazasında abimi kaybetmiştik. Annemi de , abimin yanına defnettik.Ölmüş abimden , ölmüş annemi kıskanıyorum. Onun yanında benim yanımda değil gibisinden.Acım çok taze ,inişler çıkışlar olacak farkındayım. Ama hissettiklerim ne derece normal bilmiyorum. Psikiyatri servisinden randevu aldım.Çünkü tek başıma mücadele edemiyorum. Benzer durumlardan geçen arkadaşlarım varsa bana yardımcı olursanız sevinirim.Yas sürecinizi nasıl atlattınız ?
Başınız sağ olsun, Allah rahmet eylesin.Herkese iyi akşamlar. Ömrünüz boyunca sevdiklerinizle olmanız dileğiyle. Arkadaşlar 12 gün önce , çok sevgili Anneciğim'i ani bir ölümle kaybettim. Hala kabullenebilmiş, sindirebilmiş değilim. Herşey yalan gibi, kötü bir rüya gibi geliyor.Hiçbir rahatsızlığı yoktu.Birlikte kurduğumuz tüm hayallerimiz yarım kaldı. İçim kan ağlıyor desem yeridir. Sorun mu bilmiyorum ama , benim yas sürecim sanki annemi değilde , sevgilimi kaybetmiş gibi geçiyor.Kalbim çok kırık, içimde müthiş bir öfke , sürekli sevgiliye hitap eden şarkılar dinleyip ağlıyorum. Nefesim daralıyor, midem bulanıyor. Algım kapandı sanki .Bana aldıkları ile fazlası ile duygusal bir bağ kuruyorum. Bundan 10 yıl öncede trafik kazasında abimi kaybetmiştik. Annemi de , abimin yanına defnettik.Ölmüş abimden , ölmüş annemi kıskanıyorum. Onun yanında benim yanımda değil gibisinden.Acım çok taze ,inişler çıkışlar olacak farkındayım. Ama hissettiklerim ne derece normal bilmiyorum. Psikiyatri servisinden randevu aldım.Çünkü tek başıma mücadele edemiyorum. Benzer durumlardan geçen arkadaşlarım varsa bana yardımcı olursanız sevinirim.Yas sürecinizi nasıl atlattınız ?
Öncelikle başınız sağolsun rabbim rahmet eylesin inşallah. Ben 9 ay önce canım annemi kaybettim. O kadar hareketli o kadar sıcakkanlıydı ki hiç yerinde durmazdı. Kanser illetine yakalanıp tam bir senede eridi bitti gözümüzün önünde canımın içi.. Acım biraz olsun azalmadı azalmayacak da farkındayım. O haliyle benim mürvetimi görmek istedi ve biraz iyileştiği gibi apar topar düğün yaptık. Evlendikten iki hafta sonra her yerine yayıldıgını ögrendik.. ve 4 ay sonra da vefat etti… Şuan hamileyim. Sürekli rüyamda görüyorum o kadar özlüyorum ki. Nasıl doğum yapıcam onsuz nasıl bakıcam çok üzülüyorum. Allah sabrını veriyor derler ama ilk günkü gibi acısı dinmiyor. Her şey şaka gibi hala yaşıyor gibi evde gibi bir yerde gibi. İlk zamanlar öfkelenmen kızman normal mesela ben kendimi suçluyordum hala suçluyorum. Evet alışıyorsun ama acısı hala taze. Allah tüm annelerin mekanını cennet eylesin evlatlarına sabır versin..Herkese iyi akşamlar. Ömrünüz boyunca sevdiklerinizle olmanız dileğiyle. Arkadaşlar 12 gün önce , çok sevgili Anneciğim'i ani bir ölümle kaybettim. Hala kabullenebilmiş, sindirebilmiş değilim. Herşey yalan gibi, kötü bir rüya gibi geliyor.Hiçbir rahatsızlığı yoktu.Birlikte kurduğumuz tüm hayallerimiz yarım kaldı. İçim kan ağlıyor desem yeridir. Sorun mu bilmiyorum ama , benim yas sürecim sanki annemi değilde , sevgilimi kaybetmiş gibi geçiyor.Kalbim çok kırık, içimde müthiş bir öfke , sürekli sevgiliye hitap eden şarkılar dinleyip ağlıyorum. Nefesim daralıyor, midem bulanıyor. Algım kapandı sanki .Bana aldıkları ile fazlası ile duygusal bir bağ kuruyorum. Bundan 10 yıl öncede trafik kazasında abimi kaybetmiştik. Annemi de , abimin yanına defnettik.Ölmüş abimden , ölmüş annemi kıskanıyorum. Onun yanında benim yanımda değil gibisinden.Acım çok taze ,inişler çıkışlar olacak farkındayım. Ama hissettiklerim ne derece normal bilmiyorum. Psikiyatri servisinden randevu aldım.Çünkü tek başıma mücadele edemiyorum. Benzer durumlardan geçen arkadaşlarım varsa bana yardımcı olursanız sevinirim.Yas sürecinizi nasıl atlattınız ?
Ahh yaa ahhh... Mekanı cennet olsun Anneciğinizin. Evet alışılacak gibi değilÖncelikle başınız sağolsun rabbim rahmet eylesin inşallah. Ben 9 ay önce canım annemi kaybettim. O kadar hareketli o kadar sıcakkanlıydı ki hiç yerinde durmazdı. Kanser illetine yakalanıp tam bir senede eridi bitti gözümüzün önünde canımın içi.. Acım biraz olsun azalmadı azalmayacak da farkındayım. O haliyle benim mürvetimi görmek istedi ve biraz iyileştiği gibi apar topar düğün yaptık. Evlendikten iki hafta sonra her yerine yayıldıgını ögrendik.. ve 4 ay sonra da vefat etti… Şuan hamileyim. Sürekli rüyamda görüyorum o kadar özlüyorum ki. Nasıl doğum yapıcam onsuz nasıl bakıcam çok üzülüyorum. Allah sabrını veriyor derler ama ilk günkü gibi acısı dinmiyor. Her şey şaka gibi hala yaşıyor gibi evde gibi bir yerde gibi. İlk zamanlar öfkelenmen kızman normal mesela ben kendimi suçluyordum hala suçluyorum. Evet alışıyorsun ama acısı hala taze. Allah tüm annelerin mekanını cennet eylesin evlatlarına sabır versin..
Allah razı olsun ⚘️Başınız sağ olsun, Allah rahmet eylesin.
Çok teşekkür ediyorum Allah razı olsunGülüm boğazım düğümlendi okurken çok üzüldüm mekani cennet olsun ışıklar içinde uyusun canım.. içindeki acı hiç geçmez ama zamanla hafifleyecektir hayat bu böyle işte hayatın gerçek yani bu aslında .. ölüm de yaşamak kadar doğal ama biz bunu unutuyoruz hiç gitmeyecekmişiz gibi yaşıyoruz .. anneciğin neyi vardı ne oldu birden ? Otopsi yapıldı mı? Allahım sana sabırlar versin canım benim keşke biri sana yardım edebilse böbrek lazım yetişin desen veririm ama öyle bir şey de değil ki .. yas sürecin normal yaşa yaşamak zorundasın tut yasını çok zor ama kapatmamakta çalış kendini kimle yaşıyorsun evliymisin ? Bak evli ve çocukluysan çocuklarının sana ihtiyacı var güçlü ol sende eğer bir anneysen onlara sarıl
Çok teşekkür ediyorum desteğiniz için. Allah razı olsun ⚘️Kalbinize ummanlarca ferahlık diliyorumAnneciğiniz nurlarda uyusun. Bolca dua edin, hem anneniz için hem de ferahlık dileyin. Zaman herşeyin ilacı
Ne güzel bir dua. Allah razı olsun. Amin ,çok aminAnormal zamanlarda anormal tepkiler vermek normal demişti bir psikolog bana. Siz de bu dünyada sizi doğuran taşıyan büyüten annenizi kaybetmişsiniz. Allah sabır versin. Allah sizi tekrar kavuştursun
Çok teşekkür ediyorum desteğiniz içinBaşınız sağ olsun. Acınız çok taze ağlamak istiyorsanız ağlayın, onun sevdiği şarkıları dinlemek istiyorsanız dinleyin. Kendinizi kısıtlamayın. Herkesin yas tutma, acıyı kabullenme süreci farklıdır. Zaten sizinki de bana çok garip ya da aşırı gelmedi, bir çok insanın kaybı sonrasında bunları yaptığını gördüm ve kendim de yaptım. Arkadaşlarınızdan ailenizden destek almaya çalışın , ama unutmayın yaş sürecini kendi iyiliğiniz için yaşamanız gerekiyor , yas süreci sizin yeme, içme , uyuma gibi en temel ihtiyacınız ve hakkınız. Doktora gitmenizden bir zarar gelmez. Ama acele de etmeyin acınızı yaşayın, üzülün , ağlayın , siz sadece annenizin ani kaybına değil , abinizin gidişine de üzülüyorsunuz yasını tutuyorsunuz. Tamamen geçmeyecek acı, sadece zamanla normal hayata bu acıyla birlikte uyum sağlamayı öğreneceksiniz.
Çok kötü hissederseniz, annenizile yaşadığınız mutlu komik anılara tutunun. Gene ağlarsınız ama hiç olmazsa güzel günlerinizi anmış olursunuz.
Öncelikle başınız sağ olsun. Ben 17 yaşımda babamı tam üniversite sınavı zamanı kaybettim. Evlendim oğlum 3 aylıktı işitme engelli doğdu hastanede onunla uğraşırken annemin ani haberini aldım. Babamın yanına gömdük. Kimsesiz kaldım. Çocuklarımı götürecek bayramda gidecek bir ailem yok. Acınız yaşadığınız o kadar doğal ki benim iki yıl oldu hala her konuda ağlarım hep acaba annem orda ne yapıyor günü nasıl geçiyor derim. İlla acımız bitmese de azalacak. Ben inancım gereği hep diyorum ki kısa bir özlem illa buluşacağız bu şekilde az da olsa rahatlıyorumHerkese iyi akşamlar. Ömrünüz boyunca sevdiklerinizle olmanız dileğiyle. Arkadaşlar 12 gün önce , çok sevgili Anneciğim'i ani bir ölümle kaybettim. Hala kabullenebilmiş, sindirebilmiş değilim. Herşey yalan gibi, kötü bir rüya gibi geliyor.Hiçbir rahatsızlığı yoktu.Birlikte kurduğumuz tüm hayallerimiz yarım kaldı. İçim kan ağlıyor desem yeridir. Sorun mu bilmiyorum ama , benim yas sürecim sanki annemi değilde , sevgilimi kaybetmiş gibi geçiyor.Kalbim çok kırık, içimde müthiş bir öfke , sürekli sevgiliye hitap eden şarkılar dinleyip ağlıyorum. Nefesim daralıyor, midem bulanıyor. Algım kapandı sanki .Bana aldıkları ile fazlası ile duygusal bir bağ kuruyorum. Bundan 10 yıl öncede trafik kazasında abimi kaybetmiştik. Annemi de , abimin yanına defnettik.Ölmüş abimden , ölmüş annemi kıskanıyorum. Onun yanında benim yanımda değil gibisinden.Acım çok taze ,inişler çıkışlar olacak farkındayım. Ama hissettiklerim ne derece normal bilmiyorum. Psikiyatri servisinden randevu aldım.Çünkü tek başıma mücadele edemiyorum. Benzer durumlardan geçen arkadaşlarım varsa bana yardımcı olursanız sevinirim.Yas sürecinizi nasıl atlattınız ?
Çok acı ... teşekkür ederim. Sizin de başınıza sağ olsun. Mekanları cennet olsun. Sabırlar diliyorumÖncelikle başınız sağ olsun. Ben 17 yaşımda babamı tam üniversite sınavı zamanı kaybettim. Evlendim oğlum 3 aylıktı işitme engelli doğdu hastanede onunla uğraşırken annemin ani haberini aldım. Babamın yanına gömdük. Kimsesiz kaldım. Çocuklarımı götürecek bayramda gidecek bir ailem yok. Acınız yaşadığınız o kadar doğal ki benim iki yıl oldu hala her konuda ağlarım hep acaba annem orda ne yapıyor günü nasıl geçiyor derim. İlla acımız bitmese de azalacak. Ben inancım gereği hep diyorum ki kısa bir özlem illa buluşacağız bu şekilde az da olsa rahatlıyorum
Amiin amin teşekkür ederim..Ahh yaa ahhh... Mekanı cennet olsun Anneciğinizin. Evet alışılacak gibi değilÇok başkaymış anne acısı, başına gelmeden bilemiyorsun . Sağlıcakla büyütün bebeğinizi