Aslında anne-babaların ne büyük yanılgısıdır bu.
Zannederler ki evlenip boşanmış bir erkek Allah bilir neler yapmıştır karısına da, kadın bundan ayrılmıştır.
Allah muhafaza ya aynısı bizim kızımızın başına gelirse.
Önyargı tabii sadece.
Bir insanın iyi ya da kötü olup olmadığını keşke bu yöntemle anlayabilseydik.
Hiç evlenmemiş olanların adam gibi adam olduğuna dair bir belge mi var?
Oysa bence, özellikle boşanmış bir erkeğin (ki hepimiz biliyoruz erkekler evliliğe çok da sıcak bakmıyor) yani başından zaten kötü bir tecrübe geçmiş bir erkeğin yeniden bir kadınla evlenmeye cesaret etmesi demek, o kadını gerçekten de seviyor olması demektir. Evlilikle ilgili tecrübeleri olması, bir evliliğin ne kadar zor yürüdüğünü biliyor olması...ve buna rağmen bir kadının eşi olmasını istiyor olması. Bunu ben sadece ciddi bir aşkla açıklayabilirim.
Elbette bu kadın için de geçerli.
İşte sırf bu yüzden yıkmak lazım bu önyargıları.
Tabi bütün bu olaylar esnasında senin kaç yaşında olduğun, okuyup okumadığın da çok önemli, geleceğini hazırlamadan, kendi ayaklarının üzerinde durmadan hiç bir anne-baba evladını salmak istemez böyle bir hayata.
Bana kalırsa sen bu işin içinden tek başına çıkamazsın. Çok zorlanırsın.
Ailenin de sevdiği bildiği bir yakın, bir akraba, bir dost, aile büyüğü, mutlaka sana destek olabilecek biri olmalı.
Ayrıca şu günlerde biraz sakin ve sessiz olmanda fayda var bence. Baban çok sinirli belli, üzerine gitmemek lazım. Biraz sabret, sen de sakinleş, baban da, bu fikri önce bir hazmetsin bakalım, alışsın, ondan sonra Allah büyük. Elbet bulunur bir yolu.