yardım

HAYALLER GERCEK OLSUN .!.:

içim sıkılıyor bunalıyorum.sanki biri boğazımı sıkıyor.şuanda tek yapmak istediğim şey gitmek.nereye diye soran olursada ''KENDİME'' diyebilmek.herşeyi burda bırakıp yeni bir hayat kurmak. ama olmuyor işte...eskiden hayaller kurardım.umut ederdim.o zaman insanın bi amacı oluyor.yaşamak için.şimdi ise hayallerim yok.umutlarımda..! tutunamıyorum hayata.bir uçurumun kenarındaymışımda düşecekmişim gibi..tutun diyorum kendi kendime hayat bu mücadele etmek zorundasın.ama içimden bir seste bırak kendini boşluğa diyor..mutsuzum.keşke hiç büyümeseydim.keşke hep çocuk kalsaydım ve sadece koşup düştüğümde canım acısaydı.... :1no2: :1no2:

Genişletmek için tıkla...

gurbaa prenses .!.:

Eğer, yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
ikincisinde daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz, sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadığım kadar.
Çok az şeyi ciddiyetle yapardım.
Temizlik sorun bile olmazdı asla.
Daha çok riske girerdim,
seyahat ederdim daha fazla.
Daha çok güneş doğuşu izler,
daha çok dağa tırmanır,
daha çok nehirde yüzerdim.
Görmediğim bir çok yere giderdim.
Dondurma yerdim doyasıya,
Daha az bezelye.
Gerçek sorunlarım olurdu
hayali olanların yerine.
Yaşamın her anını gerçek ve
verimli kılan insanlardan olurdum.
Farkında mısınız bilmem, yaşam budur zaten.
Anlar, sadece anlar, siz de "an"ı yaşayın.
Hiçbir yere, yanına; termometre, su, şemsiye ve
paraşüt almadan gitmeyen insanlardanım ben.
Yeniden başlayabilseydim,
ilkbaharda, papuçlarımı atardım.
Ve sonbahar bitene kadar yürürdüm çıplak ayakla.
Bilinmeyen yollar keşfeder, güneşin tadına varır,
çocuklarla oynardım, bir şansım olsaydı eğer...
Ama işte, 85'imdeyim ve biliyorum...
Ölüyorum...

Jorge Luis Borges

cok sevdigim bir siirdir bu...
insanoglu boyledir
yasadigi anin zamanin kiymetini bilmez
hep serzenistedir, isyandadir ve tabii nisyanda...
nefes aldigina sukretmez de yasadigina lanet eder
oysa ilgilenmez olumun gelip cattigi insanlarin 1 dadika bile fazla yasamak icin nelerini feda edebilecekleriyle...
hayat sadece Ayse Fatma icin değil Hatice Emine ve Hulya icin de zor bir sınavdir
kimse yoktur ki dert cekmesin, acitmasin canini suni hayat ve insanlar...
yaş buyudukce keşmekeş çarkına iter bizi hayatın gercekleri
yeryüzünde var midir acaba karsilastigi yogun imtihandan yaka silkip cocuk caresizligi ile "keşke hep cocuk kalsaydım" diye iç gecirmeyen bi Allah kulu?
peki boyle ic cekince azaliyor mu dertler?
asla...
daha cok acitiyor degil mi omuzlarimizdaki yuk canimizi?
hani der ya Kazım Koyuncu (nur içinde yatsın) " Hayat denen sonsuzlugun karşisinda bir cocuguz, düşe kalka yürürken kalkamayiz birçoğumuz..."

ve devam ediyor " Bu hayat böyle mi olur? Düşen hep yerde mi kalir? Gün olur belim doğrulur. Kim n'olacak belli mi olur? "

hayat sizin cektiginiz acilarla ilgilenmez
düştügünüzde kendinizde yeniden doğrulacak gücü bulup bulamadiginizla ilgilenir
kendinizi salıverip bu zor mücadeleyi kaybetmeyi peşinen kabul ederseniz yüzünüz asla gülmez
oysa savaşmaktir insani mutlu eden
savasmaktir insani daha guclu kılan
için kan ağlasa bile sirf hayati size zehir etmeye çalişanlara gıcıklık olsun diye biyik altindan küçümseyerek gülebilmektir güçlü olmak
siz tüm bunları yapabilecek güçtesiniz inanıyorum buna
hem hiç duymadınız mi şu ayet-i kerimeyi;

"Allah kimseye kaldıramıyacagi dert vermez"

öyle ya...
"Cihan'ı onun yüzü suyu hürmetine yarattım" dedigi Rasulune neler yapmadı ki müşrikler?

sevgiyle kalın :1hug:​

Genişletmek için tıkla...

HAYALLER GERCEK OLSUN .!.:

içim sıkılıyor bunalıyorum.sanki biri boğazımı sıkıyor.şuanda tek yapmak istediğim şey gitmek.nereye diye soran olursada ''KENDİME'' diyebilmek.herşeyi burda bırakıp yeni bir hayat kurmak. ama olmuyor işte...eskiden hayaller kurardım.umut ederdim.o zaman insanın bi amacı oluyor.yaşamak için.şimdi ise hayallerim yok.umutlarımda..! tutunamıyorum hayata.bir uçurumun kenarındaymışımda düşecekmişim gibi..tutun diyorum kendi kendime hayat bu mücadele etmek zorundasın.ama içimden bir seste bırak kendini boşluğa diyor..mutsuzum.keşke hiç büyümeseydim.keşke hep çocuk kalsaydım ve sadece koşup düştüğümde canım acısaydı.... :1no2: :1no2:

Genişletmek için tıkla...

HAYALLER GERCEK OLSUN .!.:

içim sıkılıyor bunalıyorum.sanki biri boğazımı sıkıyor.şuanda tek yapmak istediğim şey gitmek.nereye diye soran olursada ''KENDİME'' diyebilmek.herşeyi burda bırakıp yeni bir hayat kurmak. ama olmuyor işte...eskiden hayaller kurardım.umut ederdim.o zaman insanın bi amacı oluyor.yaşamak için.şimdi ise hayallerim yok.umutlarımda..! tutunamıyorum hayata.bir uçurumun kenarındaymışımda düşecekmişim gibi..tutun diyorum kendi kendime hayat bu mücadele etmek zorundasın.ama içimden bir seste bırak kendini boşluğa diyor..mutsuzum.keşke hiç büyümeseydim.keşke hep çocuk kalsaydım ve sadece koşup düştüğümde canım acısaydı.... :1no2: :1no2:

Genişletmek için tıkla...