Yardım edin..

11yasinda biri gibi konusmuyorsun..
Ben seni 20 falan sandım..
Olgun geldin bana..

Derdin ne ilaci neden kullaniyorsun ?
Gece 12 de nasil disarida olabiliyorsun ?
Siz anlamadınız galiba, 11 yaşındaki halime kendim sordum neydi derdin ölüm isteyecek kadar. Sıkıntıları sıraladı o da bana.
 
Siz anlamadınız galiba, 11 yaşındaki halime kendim sordum neydi derdin ölüm isteyecek kadar. Sıkıntıları sıraladı o da bana.

Anladigim kadariyla..
11 yaşinda intihar girişiminde bulunup birşeyler yaptin sonucunda da hap kullanmaya başladın ?
Şuan yaş kaç ?
 
Anladigim kadariyla..
11 yaşinda intihar girişiminde bulunup birşeyler yaptin sonucunda da hap kullanmaya başladın ?
Şuan yaş kaç ?

Ben sunu anladim 11 yasindayken bir pisligin tacizine ya da tecavuzune ugramis tahmin ediyorum akrabalardan ya da tanidik biri daha sonra bunu duyanlar olmus ya da kendisi bu durumu kaldiramayip psikolojik olarak cokmus...Ilac kullaniyor yanlisim varsa konu sahibi duzeltsin ..
Kimseniz yoksa Allah var lutfen biraz sukunetli ve sabirli olun,biraz sosyallesin once insanlari taniyin sonra acilin hatta bi sure hic acilmamaniz bile lazim gelebilir..
ikincisi otokontrolu saglayin ne bileyim mesela sorulanlara guler yuzle ve kisa cevaplar verecegim bende diger insanlarin dertleriyle ilgilenecegim ,daha pozitif olacagim ,ben degerliyim madem hayattayim ona gore davranmaliyim gibi gibi ...
 
Suan 23 yasimdayim yazmis zaten.Allah kolaylik versin.İnsallah sıkıntılarina çözüm bulursun.Psikatr en dogru karar su noktada.
 
Ben sunu anladim 11 yasindayken bir pisligin tacizine ya da tecavuzune ugramis tahmin ediyorum akrabalardan ya da tanidik biri daha sonra bunu duyanlar olmus ya da kendisi bu durumu kaldiramayip psikolojik olarak cokmus...Ilac kullaniyor yanlisim varsa konu sahibi duzeltsin ..
Kimseniz yoksa Allah var lutfen biraz sukunetli ve sabirli olun,biraz sosyallesin once insanlari taniyin sonra acilin hatta bi sure hic acilmamaniz bile lazim gelebilir..
ikincisi otokontrolu saglayin ne bileyim mesela sorulanlara guler yuzle ve kisa cevaplar verecegim bende diger insanlarin dertleriyle ilgilenecegim ,daha pozitif olacagim ,ben degerliyim madem hayattayim ona gore davranmaliyim gibi gibi ...


Kafam dolu da bugün cozemiyorum :KK43:
 
Ben sunu anladim 11 yasindayken bir pisligin tacizine ya da tecavuzune ugramis tahmin ediyorum akrabalardan ya da tanidik biri daha sonra bunu duyanlar olmus ya da kendisi bu durumu kaldiramayip psikolojik olarak cokmus...Ilac kullaniyor yanlisim varsa konu sahibi duzeltsin ..
Kimseniz yoksa Allah var lutfen biraz sukunetli ve sabirli olun,biraz sosyallesin once insanlari taniyin sonra acilin hatta bi sure hic acilmamaniz bile lazim gelebilir..
ikincisi otokontrolu saglayin ne bileyim mesela sorulanlara guler yuzle ve kisa cevaplar verecegim bende diger insanlarin dertleriyle ilgilenecegim ,daha pozitif olacagim ,ben degerliyim madem hayattayim ona gore davranmaliyim gibi gibi ...
Çok güzel anlamış ve anlatmışsınız. Evet pozitif olup, onların dertleriyle ilgilenmeliyim. Sürekli güler yüzlü olmalıyım da ben bazen heyecandan şaşırıyorum yaptıklarımı. Bunun için ne yapabilirim?
Bu aralar tamamen kapattım kendimi, herkesi sildim istemedim. Baya iyi de geldi aslına bakarsınız, anksiyetemi çözüyorum. Kendi kendime girdiğim tripler ve insanlarla iletişimim kötü.
 
Bende 13 yasindayken okbliydim. 1 senenilac kullandim. Cevremde kimse yoktu. Bigun dedim ki ben Napiyorum bu yasta ne ilaci ne hastaligi ben kendim icin bisey yapmazsam kimse yapamaz. İlaci biraktim okuluma sarildim, arkadaş edindim, erkek arkadasim oldu. Okb falan kalmadi. Eskiyi dusunmek yerine kendin icin biseyler yap. Uni sinavina gir mesela hangibolum olursa olsun. Seni ayakta tutacak hedeflerin olsun
 
Evet kötü şeyler yaşamışsınızdır
Evet psikolojiniz darmadağın olmuştur
Evet travmalar kolay atlatılmıyor
Ancak ben sizde mücadele eden bir kişilik göremedim. Mevcut duygu durumunuzla savaşmıyorsunuz, kendinize acıyorsunuz, insanların da acımalarını bekliyorsunuz. Bu yanlış...
Herkesin kendi hayatı, sıkıntısı var. Arkadaşınızın uzaklaşma sebebi sizin bu tavrınız olabilir. Hayat hepimize zor ve bir başkasının sıkıntısı da omuzlarımıza bindiğinde çekilmez olur.
Bipolar bozukluk yaşayan bir arkadaşım vardı. Dinledim, yönlendirdim yıllar ve yıllar boyu. Hiçbir şey değişmediği gibi tek dinleyen ben olduğum için sabaha karşı bile arayıp dertleşmek istiyordu. İyileşmeyr çaba harcamadığı gibi beni de negatif etkiliyordu ve mesafe koymak zorunda kaldım.
Size sadece siz yardım edebilirsiniz ama önce kendinize acımaktan vazgeçin.
 
Çok güzel anlamış ve anlatmışsınız. Evet pozitif olup, onların dertleriyle ilgilenmeliyim. Sürekli güler yüzlü olmalıyım da ben bazen heyecandan şaşırıyorum yaptıklarımı. Bunun için ne yapabilirim?
Bu aralar tamamen kapattım kendimi, herkesi sildim istemedim. Baya iyi de geldi aslına bakarsınız, anksiyetemi çözüyorum. Kendi kendime girdiğim tripler ve insanlarla iletişimim kötü.

Heyecanlandiginizi anlayinca icinizden 5e 10 a kadar sayabilirsiniz,kimseye caktirmadan derin nefes alabilirsiniz,haddim olmayarak iyi gelecegini umarak maneviyata yonlenmenizi soyleyebilirim,sosyal sorumluluklar edinebilirsiniz,huzur evlerine gidebilirsiniz oradakilerde bir nefese muhtac konusacak adam ariyorlar bana kalirsa ..
hayvan edinebilirsiniz barinaktan ama bunun cozumu bana kalirsa icine kapanmak degil olculu olmak ..
Ayrica kardesiniz anneniz yok mu onlarla takilin diyecegim aranizin iyi oldugunu dusunerek,ya da okulu biraktiysaniz yasiniz daha cok genc en azindan Aof deneseniz baska ne diyebilirim bilemiyorum kolayliklar dilerim ..
UNUTMAYIN ,bu dunyada aslinda herkes yalniz,kalabaliklar icinde hepimiz bir nevi tek basimizayiz..
 
Ha bu arada sunu soylemeyi de unuttum nickiniz bile takintili oncelikle kendinize caresiz hastaligi olan biri gibi davranmayin ,hayatta herkes manik depresif ya da anksiyete bozuklugu,duygu durum bozukluguna sahip olabilir ..Ama bunlarin once insanin icinde daha sonra tipta cozumleri var ,tedaviye ve kendinize kisacasi hayata 4 elle sarilin,siz aciz degilsiniz unutmayin
 
18 yaşımdan beri donem donem ara vermis olsam da ilac tedavisi goruyorum 33 yasima geldim. Ama hicbir zaman kendimi hasta, takintili, yardima muhtac biri gibi gormedim. Once kendini normal bir insan gibi gormeyi ogren sonra baskalarindan da bunu bekle.
Arkadasinin su an icinde bulundugu psikolojiyi bilmiyorsun, belki sabaha kadar seninle dertlesecek modunda degil, biraz da baskalarinin gozuyle kendine bakmak ve empati yapmak zorundasin...
 
Sevgilinden ayrilmiş gibi bahsetmişsin Belliki o da senin bu duygu bozukluklarindan sıkılmış
Önce isyan etmeyi bırak herkesin basina gelebilir daha kötüsü de olabilirdi boyle düşün
İyi doktor arastir ve güzelce tedavi olmaya bak insallah iyilesirsin en kisa zamanda
 
Bende 13 yasindayken okbliydim. 1 senenilac kullandim. Cevremde kimse yoktu. Bigun dedim ki ben Napiyorum bu yasta ne ilaci ne hastaligi ben kendim icin bisey yapmazsam kimse yapamaz. İlaci biraktim okuluma sarildim, arkadaş edindim, erkek arkadasim oldu. Okb falan kalmadi. Eskiyi dusunmek yerine kendin icin biseyler yap. Uni sinavina gir mesela hangibolum olursa olsun. Seni ayakta tutacak hedeflerin olsun
Öyle yapacağım zaten evime yakın bir üniversiteye gireceğim umarım, teşekkür ederim :)
 
Evet kötü şeyler yaşamışsınızdır
Evet psikolojiniz darmadağın olmuştur
Evet travmalar kolay atlatılmıyor
Ancak ben sizde mücadele eden bir kişilik göremedim. Mevcut duygu durumunuzla savaşmıyorsunuz, kendinize acıyorsunuz, insanların da acımalarını bekliyorsunuz. Bu yanlış...
Herkesin kendi hayatı, sıkıntısı var. Arkadaşınızın uzaklaşma sebebi sizin bu tavrınız olabilir. Hayat hepimize zor ve bir başkasının sıkıntısı da omuzlarımıza bindiğinde çekilmez olur.
Bipolar bozukluk yaşayan bir arkadaşım vardı. Dinledim, yönlendirdim yıllar ve yıllar boyu. Hiçbir şey değişmediği gibi tek dinleyen ben olduğum için sabaha karşı bile arayıp dertleşmek istiyordu. İyileşmeyr çaba harcamadığı gibi beni de negatif etkiliyordu ve mesafe koymak zorunda kaldım.
Size sadece siz yardım edebilirsiniz ama önce kendinize acımaktan vazgeçin.
İnanın ki bu kolay bir şey değil. Kimseyi sıkmak, üzmek istemeyiz ki bu şunu gördüm belki de en masumları biziz. İçimizde bizi öldüren biri, bir şey var. Biz kimseyi kırmamak adına bunları içimize attık ve sonrası malum. Emin olun arkadaşınız bilerek yapmıyor
 
Ha bu arada sunu soylemeyi de unuttum nickiniz bile takintili oncelikle kendinize caresiz hastaligi olan biri gibi davranmayin ,hayatta herkes manik depresif ya da anksiyete bozuklugu,duygu durum bozukluguna sahip olabilir ..Ama bunlarin once insanin icinde daha sonra tipta cozumleri var ,tedaviye ve kendinize kisacasi hayata 4 elle sarilin,siz aciz degilsiniz unutmayin
Siz inanılmaz tatlı birisiniz, teşekkür ederim yorumlarınızla aydınlandım. Bu depresif hallerimi kontrol etmeye çalışacağım ve dediğiniz kurumlara gitmek isterim lakin tek başıma emin adımlar attığımda gideceğim. Onlara yardımcı olmak isterim lakin 'iyiyim' diyemiyorum tam olarak.
Tekrar teşekkür ederim. Ama şunu belirteyim bir saat sonra yine kötü olabilirim :) Ama şunu dedim az önce 'sen farklısın, onlar için gündelik sıradan olan şeyler sana heyecan veriyor, bir merdiven inmek onlar için çok normalse senin için anormal olabilir, herkesten farklısın ve bununla eğlen' dedim. Spora gideceğim, kursa, üniversitede hangi bölüm olursa gideceğim.
 
rahatsızlığınızı anlarım ki, herkes ne yaşadığını ne çektiğini kendi bilir.Arkadaşınız sizin hep negatif, hep dertli tavrınızdan bıkmış olacak ki, mesafe koyuyor.Bir süre belki size yardımcı olmaya anlamaya çalışmıştır, ama burda siz artık kendiniz için bişeyler yapmalısınız.Anlat anlat nereye kadar.çaba göstermelisiniz.Hasta olmayan insanlar bile artık,çalışma şartlarından, aile ortamlarından, eş ,sevgili durumundan sıkıntıda mutsuz.Kimsenin hayatı sürekli güllük gülistanlık değil.Ama herkes çaba gösteriyor.Lütfen sizde kendinizi bırakmayın ve elinizden geleni yapın iyileşmek için.
 
X