Yardım edin yaşamak istemiyorum

M

mutluolmak

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
8 Mart 2011
477
2
96
Konya
Herkese merhaba;
Akşam içime bir ağlama hissi geldi ve durduramıyorum.Yine annem her zamanki hareketini yaptı ve yine ben kızdım.Sürekli aynı şeyi yapıyor yapma diyorum,riica ediyorum ama yapıyor sonra yine beni haksız çıkartıyor çocukluktan beri böyle yapıyor yazmak da istemiyorum çünkü yazdıkça aklıma geliyor daha çok sinirleniyorum.Düşünün bir anne ağladığımı görüyor her zman gördü ama teselli etmeye gelmiyor hiçbir zman gelmedi prosedür gereği geldi sevdiği için değil en ufak bir git dmemde hemen gitti bir de çahaklıymış gibi çalım yapa yapa.Şu anda da ağlıyorum ve onlar her zmanki gibi rahat rahat oturuyorlar benim ağladığı bilerek hiç merak etmiyorlar gülüyorlar televizyon izliyorlar ve benim ağladığımı biliyorlar buna rağmen yine de rahat rahat oturuyorlar bu dünyada sevenim yok haftaya yurda gideceğim o zaman durum daha da beter.Daha da yalnız kalacağım.Ben yaşamak istemiyorum ama ölüme cesaret edemiyorum çok günah.Bari siz sevin.Siz yalnız bırakmayın bu kulu.Hep haksız olan.Hüngür hüngür ağlayan ama annesinin kılı bile kıpırdamayan bu insana.Kötü bir insan değilim ama niye bana böyle yapıyorlar anlamıyorum.Her defasında kendini haklı çıkardı ama noldu evladından olacak oldu da sen benden nefret ediyorsun diyor hayatımda kimseden nefret etmedim ama o kendisi beni sevmediğin isöyledi zaten davranışlarından da anlaşılıyor.bu kula dua edin.Akıl sağlığını korusun yitirmesin diye.
 
Bazı anneler babalar hayallerdeki gibi değil ruhsal sorunları var ve bunları çocuklarına çekinmeden yansıtıyorlar. Evlat demeyip onu karşısına alıp rakibiymiş gibi onunla tartışmaya girebiliyorlar. Tanıdıgım örnekler var çevremde. Sen sakın düşünme böyle şeyler. Dik dur bozma moralini unutma eğer bunlardan etkilenirsen. İleride sende psikolojisi bozuk bir anne olarak kendi çocuguna aynısını yapacaksın. Takma kafana boşver. Nasıl olsa birgün evlenip gidicem biraz daha dayanıyım gözüyle bak..
 
Son düzenleme:
bu hayatta her insan birşeylerle imtihan oluyor.Allahın işine bakki bir bardak suyu başka boş bardağa doldursan boşalttığın bardak boş kalacak bu sefer..her insan birşeyden çeker şu hayatta..hatta bir dert biter diğeri gelir..Erkin Koray ne güzel demiş..''arkası gelmez dertlerimin,bıktım!illallah..seninde imtihanın bu şekerim..Rabbim sağlık versin..Şansını bahtını açık eylesin iyi insanlar rast getirsin.sen yarın öbürgün yuvadan uçunca anne baba hikaye oluyor..üzme kendini bizdede ne dertler var sağlık olsun..
 
Şimdi geldi kapıma o kadar saat ağladıktan sonra bu zmana kadar ağladığımı biliyordun neden gelmedin dedim bağırdım ben naptım sana g*tüne limon suyumu sıktım 3 yaşında bebek misin bunları haklı bir tavırla ve kızarak yaptığını düşünün çekirdek çitliyor,çay içiyor,televizyon izliyor ben odaya tıkıldım taş olsa çatlar merakından gelir kapıya dayanır 7 kat el olsa merak eder sorar ama annemniye böyle yapıyor kardeşime böyle değil ona gayet iyi davranıtor ve bunu benim yanımda yapıyor sonra böyle psikolojik baskı yapıyor resmen ama ben anneme sorunca ben suçlu,haksız,uyumsuz oluyorum.Ben artık bu yaşama dayanamıyorum beni doğrunlar beni sevmiyor dışarıda zaten kimse sevmiyor bi tek kardeşim seviyor o da bugün gitti yurda elveda anneciğim elveda ben seni çok sevidm ama niye bana karşı kalbin bu kadar taş ben sana naptım?
 
lütfen en kısa zamanda iyi Bir psikologa git.. diğer konularında da hep aynı şeylerden şikayet ettin.. ağladın ve kimse senle ilgilenmedi.. sen sevilme ihtiyacı içindesin.. sana Biz Burda yardım edemeyiz. kendi kendini sevmeyi kendine yetmeyi aradiğin o derin sevgiyi kendi özünde Bulmayı öğrenmen lazım.. en güzel yaşındasın.. yardım alman lazım.. şükret haline ağladiğinda Biliyorsun ki içerde oturan Bi ailen var.. güzel tarafını görmeye çaliş hayatın.. annen sevgisini Belli etmiyorsa sen et.. git kendini gerekirse zorla sevdir.. onlarda sıkılmıstır senin Bu ruh halinden.. git annenin dizlerine yat, öp sev.. liseye giderken depresyona girdim ölmek istiyorum diye tutturdum.. annem gitti mutfaktan Bi düzine ilaç kutusu getirdi, al iç sen de kurtuk Ben de dedi.. Bıktım senin sürekli ağlamandan Bunaımından dedi.. o kadar zoruma gitti ki.. şimdi annem Beni sevmiyor mu ? sevmez olur mu ama onlarında tahammül sınırı var.. ve zaman zaman Bizleri anlamayaBiliyorlar.. o zaman sen anla onu.. şuan sevgi istediğimde gider kucağina otururum, kendimi zorla öptürürüm, insanız her yasta anne sefkatine ihtiyacımız var.. o yaklaşmıyorsa sen yaklaş.. yap güzel Bi kahve, geç otur karşisina ağlayip zirlamadan derdini anlat.. ama lütfen en kısa zamanda yardım al.. cidden çok derin Bi sevgi açliği içindesin.. kendine çok acıyorsun.. iyi değil..
 
Sevgili mutluolmak,
Enerjini aileni nasil degistirebilecegine harcamissin hep, bunun yerine mutlu olmaya, kendi degerini farketmeye odaklanman sana daha hissettirrcek emin olabilirsin

Diger mesajlarindan konunun tekrarlayan bir konu oldugu ve farkli problemlerin de varligi anlasiliyor. Bu nedenle ben de bir an once bir psikolog destegi almani oneririm. Yurda gidecegini soylemissin, eger universite ogrencisiysen, bircok universitede psikolojik danisma merkezleri var artik. Ucretsiz olarak terapi hizmeti veriyorlar. Okulunla bir konus istersen?
 
kapıya dayandı,kapı kilitli kırmaya çalıştı yüklendi gitti mutfaktan bıçağı aldı aç öldüreceğim diyor yetmiş artık canına ne zmandır ağlıormuşum evet saatlerdir ağlıyorum arada sesli ağlıyordum öldüreceğim diyor aç yeminle çıkacaksın o kapıdan diyor pusu kurmuş bekliyor sen mezara gidersin ben hapishaneye diyor neymiş sofradayken beni iy benzetirmiş ama babamdan korkmuş beni döver diye yoksa sofrada bi güzel benzetirdim seni sonra dayağı yer otururdun.ben sana npatım durduğun yerde mikropluk yapıyorsun.Rahat batıyor.O kadar şey aldın sesimizi çıkarmadık aldığım da yeni telefonla hat siemens c55 kullanıyordum taa lise hazırlıktayken almıştık.Bir de yeni hat aldım çünkü bu amcamın üstüne kayıtlıydı.Ben annmeden aldıklarımın hiçbirini istemedim beno ndan sadece beni sevmesini istedim ama o onu bile çok gördü.Hiç kendini suçlamıyor.her zmanki yaptığı gibi yine bütütn suç benim üstümde.Bu çocuk naptı küçüklüğünden beri sana.Kenidne acıyorsun denmişssin.ben kendime acımıyorum.keşke acısam kendimi böyle yıpratmazdım.Benimki daha başka bişey ama ne olduğunu bilmiyorum.Benim yüzümden depresyon ilaçları içiyormuş.kamburu çıkmış.İnanın yaşamak istemiyorum ama kendimi öldürmeye cesaretim yok.Halbuki ben onun yüzünden ağlıyorum.O kadar ağladım bi bakmadı direk kendini savunmaya geçti annenle otur konuş demişsin kaç defa denedim sürekli kendini haklı çıkarmaya uğraşıyor ve her defasında başarılı oluyor öyle bi laf söylüyor ki susuyorum konuşamıyorum.Şaşırıyorum bi anne bunu nasıl söyler diye sanki elden bahsediyormuş gibi.
 
psikoloğa gittim psikatra gittim ilaç yazıp geçiyorlar başka yaptıkları bişey yok ilaçları da kullandım sonra doktor kesebiliriz dedi.Ben de kestim annem de psikatra git diye bağırdı kapıdan senin açtığın yaraları,senin çocuğuna yaptığın haksızlıkları psikatr düzeltecek.kendini böylece rahatlat.Sen kendin gidemeyeceksin diye bağırıyor bana ben senin elinden tutup götürecem herkes sana gülecek diyor üç yaşındaki çocuk gibi heee sevmeyi bilmiyor bencei çinden de gelmiyor ama ağzından tek kelime sevgi sözcüğü çıkmayan insan nefret,kızma,bağırma sözcüklerini sürekli ve bıkmadan yıllarca kendimi bildim bileli sarfediyor.Küçüklüğümden beri:Ben artık dayanamıyorum annemin bu psikolojik baskısına.Çok şey yapıp hiçbi şey yapmamış gibi görünmesine.Sizce kim haklı.
 
tatlım şimdi burdasana kim ne yazarsa yazsın fayda etmicek..sonuçta ailenide değiştiremiceksin sanırım..sana öneridede buunuldu ama kendince geçerli sebeplerin var.
bunun dışında sana sen haklısın nasıl diyelim.tam bir gençlik bunalımındasın.belki ailen sana nasıl davranacaklarını bilememişlerdir.yani öyle br durumdasınki a desek hayır diyeceksin be desek o öyle değil diyeceksin c desek denedim olmuyor diyeceksin.yani sen bi çığlık kır dök parçala.biraz rahatla.şu an senin içinde gerçek olan tek birşey varsa o da ergenliğin verdiği şiddetli bir öfke.her anne baba çocuğunu sever ama sevme yetiside kişiden kişiye değişir.benden ana kardeş tavsiyesi seninle ilgilenmiyorlarsa baskıda yapmıyorlar değilmi?bu yönden avantajlısın o yüzden ilk önce işe kendini değiştirmekten başla.sonra ailenin davranışlarına bak.oldumu canım bidaha böyle şeyler için kendini üzme lütfen.
 
Lisede okurken Sevgi isminde (kulakları çınlasın) samimi bir arkadaşım vardı.Annesi aynı senin annene benziyordu.Sonra inceledim annelerin bir çoğu birbirine benziyordu.Bize o yaşlarda katı soğuk umursamaz geliyorlardı çünkü biz ergendik.Ergenliği çoktan aşmış biri olarak şunu söyleyebilirim büyüdüğünde ne hissediyorsun biliyor musun tatlım mantıksız şeylerle uğraşmamayı akıl ediyorsun ama ergenlikte bunlar insana korkunç önemli geliyor.Çok hassas bir kalbin var değer görmek ilgilenilmek istiyorsun doğal olarak her insanın ihtiyacı sevilmek.Tek istediğin bu,hepimiz o yaşlarda bunu bekledik.Peki anneler niye böyleler?Çünkü anneler bir sürü olay yaşıyor senin gördüğün hale gelene kadar kaynana görümce elti koca..parasızlık hastalık..vb.her kadının başına gelecek bir sürü olay var genel olarak.Bir kadının erkekle yaşaması çok zor çünkü doğaları tamamen ters.Kadın duygusal erkek mantıklı kadın evcil erkek değil kadın sadık erkek genellikle değil...annen de doğal olarak bir erkekle yaşamaya alışmış yani daha mantıklı ve katı olmayı öğrenmiş.Dünya çok duygusal olmaya elverişli bir yer değil.mantıklı hareket etmeyi öğrenmen lazım.

Örneğin şu an ay annem nası bunu yaptı diye ağlamak yerine hislerinden arınıp o öyleyse bende ona göre davranırım akıllıkla ben onu yola getiririm diye düşün ben böyle yaptım.Ne kızdım tartıştım ne de kendimi yedim baktım nesil farklılığı da var zorladıkça aramız daha da kötüleşecek soğukkanlı davranarak ben onu yönlendirdim insanları yönetmeyi öğrenmelisin.Kimseyi ağlayarak ya da kızarak idare edemezsin..Gayretinle onu istediğin hale getireceksin çok sabırlı ve güçlü olmasın.Hayatta kimseye mecbur hissetmezsen kendi kendine yetersen herkes peşinden koşacak emin ol.Herkes güçlüleri sever..Tabi ki duygusallığın güçsüzlükle ilgisi yok ama dışarıdan bakıldığında sızlanmak gibi algılanıyor sen de bi düşün sürekli ağlayan birini gördüğünde ne düşünürsün.Kapına geldiğinde ağlamak yerine anne alındığım falan yok hoşuma gitmeyen şeyler yapıyorsun farkında olmadığını biliyorum ama şeklinde konuşursan emin ol çok daha dikkate alacak.Bu arada arkadaşım Sevgi ne yapıyordu annesinin bol beddualı(kafana benim kadar taş düşsün,Allah cezanı versin..vb.) sözlerine ve katı tutumuna hiç aldırmadı güzellikle dedi olmadı okulunu bitirip meslek sahibi oldu evlendi ve çok mutlu şimdi.Annesi de evinden ayrılmıyor çocuğuna bakıyordu en son bilmiyorum şimdi nası!..Derin bir nefes alıp artık aklımla hareket edeceğim diye kendine söz ver bakalım dünya da yaşamak çok daha kolay olacak inan!
 
canım öncelikle psikiatri değil pisikologa gidip konuşmalısın seni test falan yapacaktır.
yaşadıkların üzücü ama bu kadar yıpratma kendini olumlu açıdan düşünmeye çalış.iyi arkadaşlar edin kafanı dağıt.sürekli ailenden beklentin olmasın.inan beklentin olmayınca annenin kızım demesi bile hoşuna gidecektir.bırak sevmesin ilgilenmesin kendi bilir sen kendi okuluna ve yaşamına bak.yarın bi işe girersin yeni çevren olur hayırlı bi eş çıkar karşına inş.bide ağlamamaya gayret et biraz gamsız olmaya çalış amannn pırtttttt ilgi göstermese kendi bilir kardeşim sever babam sever arkadaşım sever yarında beni kocam sever annnem şurda kalır de.pozitif ol yani namaz kıl dua et en iyi terapi Allah sevsin seni böle düşünnn
 
hoşuma gitmeyen şeyler yapıyorsun demedim mi kaç defa dedim başında benim gibi bir annen olmadığı için bilemezsin bunu sitem etmek için demiyorum ama öyle.Annemin bir defa bile gelip kendi isteğiyle ben söylemeden beni öptüğünü içinden gelrek beni öptüğünü hatırlamıyorum veya sevdiğini hadi bunların hiçbirini yapmıyorsun o zaman konuşma psikolojik baskı,psikolojik işkence yapma.ben ona artık hiçbir şey demiyorum çünkü o her zaman kendini haklı gördü şu evladımın benimle derdi neymiş niye böyle yapıyor diye düşünmedi küçükken de aynı şeyleri yapıyordu kaç yaşındasın diyordu şimdi de aynı şeyleri söylüyor o gerekeni yapmadı.Bi sürü şey yaptık nankör köpek bu kadar nankörlük olmaz diyor ve bunu bağıra bağıra söylüyor normalde değil.Hergün böyle.Gel beraber psikoloğa gidelim döyorum ben çok gönüllüyüm annemle kaliteli bir ana-kız ilişkisi yaşamak istiyorum.Ailemden başka kimsem yok.beraber iyi olmak istiyorum ama ailede bunu benden başka isteyen yok.Annemin depresyonunun sorumlusu ben,babamla bi sorunu olduğunda ben kendimi bildim bileli(çocukluğumda dahil) beni suçladı ama ben hepsine göğüs germeye çalıştım.Çok yalnızım.Kime danışacağım.Kimden yardım isteyeceğimi bilmiyorum.sen de amma kendini acındırmışsın haa diyeceksiniz ama bunlar yaşadıklarım.Allah hepimize yardım etsin.
 
arkadaş edinsem bu bunalımlarım bu kadar olmaz ama yüzeysel ya da yakın hiçbir arkadaşım yok.Evlenmek de istemiyorum.evliliği yürütebileceğimi zannetmiyorum çünkü o gücüm yok kocamın ilgisizliğini çekecek,onun yeri geldi mi azarını yiyecek,onun baskısını çekecek gücüm kalmadı.
 

Sevgili mutluolmak, bir psikologa degil pkiyatra gitmis olmalisiniz. Cunku psikologlar zaten ilac yazamazlar. Bir psikolog size ilac yazip gondermis olamaz. Psikiyatr olmasi gerekli bunun icin.

Bu yuzden ben size bir psikologa gitmenizi onermistim. Ama gorulen o ki siz cozum aramak degil sadece icinizi dokmek istiyorsunuz. Size yapilan butun onerileri cesitli sebeplerle reddetmissiniz. İcinizi dokmek de rahatlatabilir, evet ama boyle keninizi daha da fazla koseye sikistirirsiniz. Once cozum bulmayi kendinizin istemesi, enerjinizi buraya yonlendirmesi lazim. Unutmayin, siz kendinize yardim etmezseniz, kimse size yardim edemez...
 
ilgi çekmeye çalışan küçük kızlar gibisiniz ama yaşınızdan dolayı hiç şirin görünmüyor durumneden kendinize hiç özeleştiri yapmıyorsunuz.neden hep çevrenizdekiler suçlu,neden hiç arkadaşınız yok,bazı şeyleri kendinizdearamalısınız.insanları olduğu gibi kabul edin.kimse sizin istediğiniz gibi olmaz.bırakın artık bu çocuklukları ve gerçek hayata dönün.şimdiden böyleyseniz gerçek sorunlarla karşılaştığınızda ne yapacaksınız
 
psikoloğa gittim o beni psikatra yönlendirdi ben 6 ay öncesinden bahsediyorum.Depresyondasınız depresyonunuz kronikleşmiş dedi o yüzden beni psikatre yönlendirdi psikolog.
 
ilgi çekmeye çalışıyor değilim sadece sevgiye muhtacım çevremdekiler annem babam bunu biliyor bildikleri halde bana sevgilerini göstermiyorlar ben buna kızıyorum.Bu çocuklukları nasıl bırakcağımı çok düşündüm çok da çabaladım.1 yıldır hatta daha falzadır çabalıyorum.Buraya da zaten çabalamasaydım yazmazdım.Azimli bir insanım.Sorunlarımı çözmeye çalışıyorum.ben de zaten bunu düşünüyorum gerçek sorunlarla karşılaştığımda ne yapacağım ileride daha kötü durumlar yaşamamamk için şimdiedn sorunlarımı halletmeye çalışıyorum.Sorunu kendimde çok aradım buldum ama nasıl düzelteceğimi bilmiyorum herkes olması gerekeni söylüyor bunları ben de biliyorum çözüm yolu çok aradım uğraştım ama bulamadım hala da aramaya devam ediyorum.Siz hiç uğraşmamışım gibi hafif yargılayıcı konuşmuşsunuz.
 

canım selam, öncelikle yazdıklarını ağlayarak okudum. seni çok iyi anladım ve hissettim. canım şimdi ne desem cidden boş bunun farkındayım. suçlu-suçsuz aramıyosun sen. sadece anlaşılmak istiyosun. evet yaşadıkların kolay şeyler değil. "normal" değil. ama cidden bu bi sınav. hayatta hiç bi şey yok yere yaşanmıyo. senin iş hayatın, evlilik hayatın yada ne istiyosan çok iyi olacak inşallah ama sınavını geçersen. her zorluğun arkasında bi kolaylık vardır. sınavını geç. kendini en iyi sen tanırsın. her zaman bi umut ışığı vardır. sende içine döndüğünde o kadar da umutsuz olmadığının farkındasnıdır.bi de üniversitede okuyosun sanırım. şehir dışında mısın? bu senin kendini toparlaman için bi fırsat. kendini dinlemen için. biraz uzaklaşmak iyi gelir.
 
mutluolmak tabiki acındırdığını düşünmüyoruz üzülmüşsün paylaşıyorsun.başına gelenler üzücü şeyler sen sevgi bekliyorsun anlıyorum ama hayat beklediklerimizin yada istediklerimizin çoğunu vermiyor yada karşılamıyor.Bu tamamen şans olmama ihtimali de var.Sürekli üzülerek hayat geçiremezsin mantıklı olmak zorundasın.Gayret edersin bir insanla anlaşmaya sevmeye ama olmuyorsa kendini kahretmek yerine farklı çözümler bulmalısın okumak güzel bir iş edinmek evlenmek iyi arkadaşlar gibi.Düşün hiç ailesi olmayan çocuklar ne yapsın yetiştirme yurtlarındakiler ülen benim ailem yok mahvoldum diye mi düşünsün yoksa mücadele edip mutlu olucam mı desin?Müge Anlı nın sunduğu bi program vardı beni çok etkiledi.Hani şu uzun zamandır görmediği yakınlarını bulup getiriyorlar ya,o türden bi programdı.adam yetiştirme yurdunda kalmış çalışmış evlenmiş hayatını kurmuş kızını gördüm o kadar iyi bir baba oldu ki bize dedi cıvıl cıvıl gözlerinin içi.Yıllar sonra programa başvurmuş annesini bulabilmek için.Teyzesi geldi programa ağladım inan onlarla birlikte annen vefat etti oğlum dedi ama kadın,onun ailesinden mutlu yuvasından çok etkilendi düşün bu sevilmemiş(gelişen durumlardan dolayı) insan çocuklarına sarılmış onları mutlu etmiş ne büyük bi olgunluk değil mi?İşte gerçek güç bu!Bu gücü kendinde bulmalısın çünkü hepimizde var inan!Senin ailen yanında bazı aksilikler olsa da hiç olmayabilirlerdi bu çok daha kötü olurdu di mi kafanda canlandır?Bir çok insana göre daha şanslısın fakat farkında değilsin.O yüzdem mevcut durumu lehine çevir gençsin güzelsin upuzun bir hayat var önünde öpüyorum seni tatlım kendine iyi bak.
 
Ağlama ccceyda.Beni anladın ve hissettin bu yazıyı okuduğun için vakit ayırıp senden ve tüm bayanlardan Allah razı olsun.Suçlu-suçsuz aramadım.Anlaşılmak ve sevilmek istiyorum doğru söylüyorsun.ben de bu durumu bir sınavmış gibi düşünüyorum.Annemin bana yaşattığı bu tarif edilmez acı ama şimdi daha güçlüyüm.Annemni normal anneler gibi beni sevdiğini görürüm.İnsanın annesi böyle yapınca dışarıdaki insanlara karşı o kadar çekingen ve ezik gibi hisssediyorsun ki kendini.Kkimse seni sevmiyor hissediyorsun.Beni doğuran ana beni sevmiyorsa niye dışarıdaki insanlar beni sevsin diyorsun sürekli iç çatışma hailnde oluyorsun büyüyünce anlıyorsun kendini teselli ediyorsun üzülmememm lazım diye ama çocukken duyduğun acı,keder.Annem bana küçükken yukarıda yazdıklarımın söylediğinde kzdığında Allah'ım şimdi şu an ölsem derdim ben annme naptım da bana böyle yapıyor derdim böyle insana psikolojik baskı en kötüsü.Evet üniversitede okuyorum 3. sınıfa geçtim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Evlilerde sever :(
7 8 9
Yorumlar
163
Görüntüleme
13K
zbzbzbzb
A
Ailem ve kardeslerim,10 yasindaki kizimla hayattaki yalnizligim
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
13K
sosyalmesafe
S
M
Eşim ve ailesiyle sorunlarım
Yorumlar
10
Görüntüleme
2K
Mavistez
M
İcimi dökmek istedim..
2 3
Yorumlar
59
Görüntüleme
3K
Morflower
M
Annemin yanına taşınmak istemiyorum.
6 7 8
Yorumlar
146
Görüntüleme
11K
derin sularda
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…