Merhaba hanımlar. 3 hafta kadar önce 6 küsür yıllık ilişkimize son noktayı koyduk(gerçi 6 aydır da ayrı gibiydik). İlişkide başlarda hep seven bendim. Terk etti iki kere yalvardım gitme diye. Dönmesini bekledim.. Bi kere aldattığını söyledi beni. Ben kendini affettirmek için yalvarır diye beklerken beni bırakıp o kıza gitti.. 6 ay kadar sonra döndü tabi. Ben de neden bilmiyorum bi şans verdim. Hep daha çok seven bendim ve bana karşı ilk defa ilgili olması hoşuma gitmişti sanırım yapmamam gereken bişeydi ama yaptım.. Kaldı ki doğru düzgün çabalamadı bile. Geldi ama ilişkiye aynen devam ediyodu şimdi düşünüyorum da iç rahatlatmaya gelmiş galiba(bu arada döndüğünde 3,5 yıllık olmuştu ilişki ayrılıkları saymazsak). E o beni aldatınca bende saygı kalmadı tabi saydım sövdüm aylarca. Hele ki karşımdan gönlümü almak için çaba görmediğimden iyice delirdim ama gitmedi. Bikaç ay sonra bu durum düzeldi. İyiydik. Bana karşı çok sevgi dolu olmaya başladı mutluyduk gerçekten. Ama ilişki 5 yıllık olduğunda( üniversite 4 e geçtiğim yıl) benim için 5 yılda kılını kıpırdatmadığını gördüm. Başladığımızda ben 17 o 19 yaşındaydı, ben lisedeyim o lise 1 den terkti. Yıllarını evde yatarak işsiz geçirdi. İşsizliği de geçtim okulunu tamamlamaya çalışmadı bile. Kaldı ki ben o 5 yıl içerisinde ne diller döktüm bitir okulunu en azından liseyi bitir ilkokul mezununa iş yok diye. Her defasında halledicem bi gün merak etme dedi bana. Bu arada ilişkiyi anmem de biliyodu ve okumayacak kadar sorumsuz bir erkekten ayrılmam gerekrtiği konusunda diller döküyodu. Bense o bigün okur bi meslek edinir diye yıllarca bekledim.. Üstüne daha çok gitmeye başladım. Bitir okulunu diye ama o hala beni geçiştiriyordu. Duymadı bile beni.. Son bir yılda açık öğretim sınavlarına girmeye başladı ama sadece sınavlara giriyodu. Sınava çalışmayı geç bir tane kitap bile almadı..Ama ben umudumu kaybediyodum artık.. Okuldan mezun oldum. Artık 6. yılımızı tamamlamak üzereydik. Artık annem ne zaman istemeye gideriz diye sorup duruyo falan demeye başladı sürekli. Ben de nasıl yapıcaz daha mesleğin yok okul bitmedi dedim hep( son bir buçuk yıldır falan bi yerde çalışıyodu ama garantisi olan bir iş değildi). En son yine bu konular açıldığında sen aileni bi şekilde ikna edersin şeklinde konuşmaya başlayınca artık pes ettim. Zaten yıllarca üzülen, seven, ilişki için fedakarlık yapan ben olmuşum. Benim için liseyi bile bitirememiş bitiricem derken hem de. Benim için fedakarlık yapmayan ve benim yıllarca ilişkinin yükünü sırtlanmama rağmen hala sen halledersin ikna edersin gibi sözler söyleyip yükü hala üstüme atmaya çalışmasına artık dayanamadım ve uzaklaştım ondan. O yapma etme dedi.. Ben de ayrılık kelimesini geçiremedim. Belki aklı başına gelir benim için çabalamak ister falan diye ayrılalım diyemedim o olmayan umuda tutunacak kadar seviyodum.. Aylar geçti o da benden uzaklaştı. O ara akrabasını olduğunu söylediği bi kız girdi hayatına. Kardeşine de sordum akrabalarıymış ama insan akrabasıyla sürekli konuşur mu.. Sonra artık zaten ayrıyız bari ismini koyalım olmuyo demeye başladı ki haklıydı. Ben önce alışamadım biteceğine ama bitti.. O kızla da hala konuşuyodu. Ayrıldıktan sonra inatla saçmalama akrabam aramızda iyi bi dostluk kuruldu ihtimal bile yok falan diyodu ama hala bilemiyorum.. Son konuşmamızın üstünden 3 hafta geçti. Rahatım. Huzurluyum. Doğru olanı yaptım artık daha fazla yükün ağır kısmını taşımayı kendime yakıştıramazdım. Ama onu kendimden soğuttuğum için bi burukluk var içimde. Ve bir özlem.. Çok zorlayan bi özlem.. Birilerinin olaya mantıklı bakıp haklısın demesine ihtiyacım var şu an sanırım 
Bu arada not olarak; kendisi liseyi geçtim üniversite okumama opsiyonuna sahip bir insan bile değil şöyle ki: Ailesi zengindir anlarım okumaz ama değil, babasının kendi işi vardır oğlu devam ettirecektir okumaz anlarım ama öyle bi işi yok babasının, başka bi hayali var o hayalinin peşinden gidiyo çabalıyo gibi bi durum da hiç yok. Alaylı öğrenilmiş bir mesleği de yok yıllarını bomboş geçirmiş çünkü( araba tamircisi, marangoz, berber vs. Mesleklerden bahsediyorum).
Merak edeceklere not: Öğretmenim.
Çok seviyorum ama cidden artık benim için çabalamamış ve sorumsuz bir erkek için ailemi karşıma almayı, daha fazla fedakarlık yapmayı kendime yakıştıramazdım..
Çok uzun yazdım okuyanlara teşekkür ediyorum
Bu arada not olarak; kendisi liseyi geçtim üniversite okumama opsiyonuna sahip bir insan bile değil şöyle ki: Ailesi zengindir anlarım okumaz ama değil, babasının kendi işi vardır oğlu devam ettirecektir okumaz anlarım ama öyle bi işi yok babasının, başka bi hayali var o hayalinin peşinden gidiyo çabalıyo gibi bi durum da hiç yok. Alaylı öğrenilmiş bir mesleği de yok yıllarını bomboş geçirmiş çünkü( araba tamircisi, marangoz, berber vs. Mesleklerden bahsediyorum).
Merak edeceklere not: Öğretmenim.
Çok seviyorum ama cidden artık benim için çabalamamış ve sorumsuz bir erkek için ailemi karşıma almayı, daha fazla fedakarlık yapmayı kendime yakıştıramazdım..
Çok uzun yazdım okuyanlara teşekkür ediyorum
