- 2 Şubat 2013
- 874
- 985
Merhabalar.
Yıllardır anksiyete rahatsızlığım var. En büyük nedeni ; sevdiklerimi kaybetmek. Onun kökeni de yalnızlıktan korkmak.
Sırf bu yüzden yanlış bir evlilik bile yaptım ve ayrıldım.
Tek çocuğum. Akrabalarımızın çoğu başka şehirde ve kendi hayatlarındalar. Biraz da annem sağolsun bizi yalnızlaştırdı. Herkesin bir şeyine takılıp görülmeyi kesti. Kendisi çok evcimen kimseye gitmedi, çok insanları çağırmadı vs sonuç bu oldu.
Bayramlarda vs hep yalnızız zaten. Bu durum beni çok üzüyor. Şimdi eşimden de ayrıldım yine bir gün yalnız kalacağım ben korkularım arttı ki annemle babamın da yaşı artık epey var.
Çok kalabalıktan da hoşlanmıyorum bu arada etrafımda 1-2 tane mantıklı sohbet edebileceğim birileri olsun yeter diyorum. Aslında biraz ben de annem gibiyim herkesle de kafam uyuşmuyor. Sonuç olarak hem çok kalabalık olmak istemiyorum hem de yalnızlıktan çok korkuyorum. Yalnızken depresyona giriyorum hatta. Böyle hislere kapılıp atlatabilenler var mı ?
Yıllardır anksiyete rahatsızlığım var. En büyük nedeni ; sevdiklerimi kaybetmek. Onun kökeni de yalnızlıktan korkmak.
Sırf bu yüzden yanlış bir evlilik bile yaptım ve ayrıldım.
Tek çocuğum. Akrabalarımızın çoğu başka şehirde ve kendi hayatlarındalar. Biraz da annem sağolsun bizi yalnızlaştırdı. Herkesin bir şeyine takılıp görülmeyi kesti. Kendisi çok evcimen kimseye gitmedi, çok insanları çağırmadı vs sonuç bu oldu.
Bayramlarda vs hep yalnızız zaten. Bu durum beni çok üzüyor. Şimdi eşimden de ayrıldım yine bir gün yalnız kalacağım ben korkularım arttı ki annemle babamın da yaşı artık epey var.
Çok kalabalıktan da hoşlanmıyorum bu arada etrafımda 1-2 tane mantıklı sohbet edebileceğim birileri olsun yeter diyorum. Aslında biraz ben de annem gibiyim herkesle de kafam uyuşmuyor. Sonuç olarak hem çok kalabalık olmak istemiyorum hem de yalnızlıktan çok korkuyorum. Yalnızken depresyona giriyorum hatta. Böyle hislere kapılıp atlatabilenler var mı ?
