İzzet güllü YouTube de videolar var faydasını gören çok olmustu. Burda duydum bende deneyebilirsiniz
Şanssızlık demeyelim de sınav diyelim. Boşver millet ne diyorsa desin, demek ki yuva kurmanın daha zamanı gelmemiş. Ona fazla takılma, kader kısmet bu işler elbette seni bulur.
Işsizlik çalışmasını seven biri için kötü ama demek ki rızkın o kadarmış orada, allah gümüş kapıyı kapatir altın kapıyı açar. Boş olduğun zamanlar kurslara git etkinliklere katıl. Aktif olmaya çalış insanlarla iç içe olmaya gayret göster. Düşüncelerden arınırsın biraz da olsa.
Evlilik kaderdir,hiç de olmayabilir.
Bunu kabullenince aşması daha kolay oluyor.
Yani herkes evleniyor,herkesin çocuğu var,ben ne olacam demek yerine evet ömrümün sonuna kadar yalnız kalabilirim,bunun dışında ben ne yapmalıyım diye düşünmeli bence.
Önce iyi kötü demeden bir iş bulmalı. Yani maddi olarak muhtaç olmamalı bence. Kendi kendine yetebilen insan mutludur. Çünkü ailen de olsa en ufak sütyen almak için bile para istemek bana göre büyük sıkıntı.
Önceliğin yalnızlığın değil maddiyatın olmalı bence.
Ara ara sizin durumunuza olan herkesin aklına takılan şeyler bunlar. Ama sürekli bu yüzden mutsuzsanız sıkıntı var demektir. Onu da ancks siz halledebilirsiniz. Öncelikle herkes evlenmek zorunda değil ve evlenmeyin dünyanın sonu olmuyor diye düşünün. Daha sonra bu işlerin kader kısmet olduğunu düşünün, ne zaman ne zaman diye düşünürseniz zaten çok dert edersiniz. Ben de 27 yaşına basacağım 3 ay sonra. Benimde önümde en az 3 4 sene kadar bir evlilik görünmüyor, çünkü garanti iyim ve her şey garanti altında olmadan evliliği düşünemiyorum. Belki de böyle düşündüğüm için hiç evlenemeueceğim. Artık kendimi o fikre de alıştırmaya çalışıyorum. İşim olsun da evlenmesem de olur diyorum. Çocuk çok çok sevmeme rağmen, herkesin çocuğu olcak diye bir şey yok dünyanın sonu da değil demeye başladım. Evlilikte çocuktur artık olursa olur olmazsa olmaz moduna girdim. Evet benimde yakın olan neredeyse tüm arkadaşlarım evlendi. Çocuklarının doğum günlerine gidiyorum, evlerine gidiyorum. İster istemez baz3n bunaldığımda etkileniyorum. Ama sonra dşyorum ki onların hayatı çok mu harika? Onlarda başka sıkıntılar çekiyorlar. Yani evlenmemek vs kıstas değil. Her zaman her koşulda mutlu olabilmekte var mutsuz olabilmekte. O yüzden tek kıstasım önce bir işimin olması sonra mutlu olmaya çalışmak. Evlenmeden de mutlu olunabilecrğine inanıyorum. 50 yaşında da evlenebilineceğine inanıyorum. Çocuğun olmicaksa, evlatlık almak gibi şanslarda var. Hiçbir şey Çözümsüz değil. Yeterki elinizdekilerle mutlu olmayı bilin
Kader kısmet seninle aynı duyguları taşıyan kaç kişi var biliyor musun
Moralini bozmamaya çalış inan ki yalnız değilsin ama moral önemli her şeyden.
Bir de Allah'a şükretmek lazım her zaman her şeyin umutla düzeleceğine inanmak lazım moral çok önemli.
Herkes aynı yaşlarda sözlenecek evlenecek evlenen herkesde çocuk sahibi olacak ya da herkes evlenecek diye bir zorunluluk yok..Bu tür şeyler Kader lakin kaderin üstünde de bir kader vardır ..Yani ettiğiniz Dualar kaderiniz olarak size döner.
Ayrıca düşünce gücünü de asla hafife almayın. iyi iyiyi, kötü ise kötüyü çeker ..
Her halde pozitif olmak zor olabilir ama siz zaten negatif olan olayları birde kelimelerinizde negatifleştirmeyin hayatınızı da kendinize zehir etmeyin.. Her şey olacağına Varır ..bunun bilincinde olup evvela negatif düşüncelerinizden uzaklaşın arının ..Olmamasını istediğiniz şeyleri değil olmasını istediğiniz şeyleri düşünün ve dile getirin ..Hayatınızın ve ruh halinizin olumlu yönde değiştiğine şahit olacaksınız..(bilinçaltı gerçeği ve hayali ayıramaz ve sizi düşüncelerinize göre alt yapıda yönetir)
Evlilik çokta matah bir şey değil niye bunu takıyorsun ki. Evli olunca çok mutlu olacaksın diye bir kural yok kimisi için evlilikte sınav ve zorlu günler geçiyor insanlar. Hayatı akışına bırakmak gerekir kısmet zamanı gelince buluyor
Halk eğitim yok mu? Ücretsiz kurs sunan
Bence en büyük sorun düşüncelerinizi değiştirmeye çalışmak, bastırmaya çalışmak; siz onlarla uğraştıkça daha da artıyor sizi ele geçiriyorlar. Düşünceleriniz bir sorun değil çoğu kadın-ben dahil- yaşıyor bu düşünceleri. Yaşamayan da vardır tabi. Ama burda bile günde kaç konu görüyoruz çoğunun içeriği bu. Düşüncelerinizi kabul edip onların varlığıyla da günlük işlerinizi yapmaya devam edin derim. Siz onlarla uğraşmayı bırakınca yoğunlukları azalacaktır.
Ayni duygu ve ruh halindeyim ben de
İzzet güllü YouTube de videolar var faydasını gören çok olmustu. Burda duydum bende deneyebilirsiniz
Ben de çok benzer bi dönem yaşadım. Her şeyi beraber yaptığımız bir arkadaşım vardı. her şeyi beraber yapmamız da tamamen onun her şeyde beni yanında istemesiyle başladı. Bana abartı geliyodu bu kadar birlikte olmamız. Zamanla alıştım bu duruma. Sonra sevgili yaptı ve beni takmamaya başladı. Aynı şekilde hem kinlendim, hem üzüldüm beni eskisi kadar önemsemediğini görünce. Çözümüm yeni bir arkadaş edinerek oldu aynı yakınlıkta. yine de baya bi süre taktım üzüldüm sonra artık onu ben de sallamamaya başladım. .önceden önceliğim o olurdu bi buluşma bişey olsa artık yeni arkadaşım önceliğim. onu 2. plana attıkça takmam geçti gitti. Çevrende umursamadığın ama senle arkadaş olmaya çalışan biri de olsa önemsiz görme, yeni arkadaşlıklar edin tavsiyem.en büyük sorunlarımdan biri yakın arkadasımı fazla kafaya takmam. bugüne dek bilgiğiniz sevgili gibi cok yakındık hersyei beraber yaptık ettik şimdi o sözlenecek ve seneye evli olacak. bu yüzden cok hassas düşünmeye basladım ve bu beni yoruyor moralimi bozuyor . örneğim ona bişey atmısım telden normal bakar begeniriz bugün cevap yok sinemaya gitmişler aklıma direk artık umursamaz tabi seklinde düşünceler geliyor ve ona karsı kin doluyorum birden kendimi dolduruyorum bunu nasıl aşacağım bilmiyorum.. kimseye baglanmamak lazım ben ise onu coktan atladım acı olan da kendisi tartısırken bana ben kendimi merkeze koydum sende öyle yap demişti asırı sinir olmustum evet doğru öyle yapmalı ama sanki verdiğim değere karsın o benle aynı hissetmiyor asırı umursamaz seklinde algılıyor beynim .. bu sekil düşünüp yasayan varmı aranızda
İş bulunca yeni çevre yapmaya çalış ve genel olarak arkadaş seçimin de bekar kişiler olsun bence. sevgili/eş konusunu taktığın için daha olumsuz etkileyebilir diğerleri.1 tane yakın arkadaş edinsen yeter.
İş bulunca yeni çevre yapmaya çalış ve genel olarak arkadaş seçimin de bekar kişiler olsun bence. sevgili/eş konusunu taktığın için daha olumsuz etkileyebilir diğerleri.1 tane yakın arkadaş edinsen yeter.
Bence görüşmemen daha iyi. Arkadaşlığınızı bitirme ama azaltabildiğin kadar azalt görüşmeniarkadasıma karsı öfke duyuyorum nedense görüşesim bile gelmiyor bendeki mutsuzlugu tetikliyor . arayıp sormayınca da sinirleniyorum tabi artık mutlu evlencek ya filan diyorum gıcık oluyorum ya
Bu sanırım hayattaki en önem verdiğimiz şeyin sosyal ilişkiler olmasından kaynaklı. Kimisinin paradır kimisinin kariyerdir. Sahip olduklarına odaklanmaya calış. Aile olur baska seyler olur.işte bunun çözümü bu mu sence herkes gidebilir sürekli birine bağlanmış oluyoruz .. birde onun birtane daha var arkadası bnm gibi yakın oldugu sonradan dolayısıyla daha rahat bence o da yeni evlendi. Kendi kendime kinlenip duruyorum
Bu sanırım hayattaki en önem verdiğimiz şeyin sosyal ilişkiler olmasından kaynaklı. Kimisinin paradır kimisinin kariyerdir. Sahip olduklarına odaklanmaya calış. Aile olur baska seyler olur.
Tamamen farklı insanlarız sonuçta onu da öyle kabullenmek gerek belki ona da biz saçma geliyoruzdur. Ya da o maddi zorluk yasamıstır oncesinde ve ya annesi hep öyle empoze etmiştir.Aynen arkadaşımın mesela para. Bu yüzden de ondan soğuyorum para için herşeyi yapar gibi 2 ay tanıdığı adamla evlenme kararı aldı mesela niye adam zengin yani aşık oldum dese anlarım bende o beni seviyor diye sevmeye başladım diyor şaka gibi resmen ya. Kendini garantiye alma çabası. Bu beni mutlu etmez sadece parayla olamam. Bu yüzden iş bulsam bile mutlu olacak miyim diye düşünüyorum ve bunaliyorum. İşin beni mutlu ettiğini görmedim hiç belki iyi bir yere denk gelemedim henuz bilemiyorum. Elimdekilere bakmaya çalışmak konusunda haklısın yani pek bişey olmasa da şükür etmek zorundayız napalim
Tamamen farklı insanlarız sonuçta onu da öyle kabullenmek gerek belki ona da biz saçma geliyoruzdur. Ya da o maddi zorluk yasamıstır oncesinde ve ya annesi hep öyle empoze etmiştir.
inşallah çıkar dua edicem sanaAnne babası paraci egolu ve hava atmayı seven insanlr illaki onalrdan da kapmistir tabi. Benim ailemin maddi durumu hep daha kötüydü ama babam paraci bir adam.degil. arkadaşlarım var ama dost değil işte öylesine buluşup çay kahve iç boş muhabbet yap içimi açamam yani. Çok sıkılrsam onlarla görüşebilirim. İşsiz olduğum için şuan evdeyim. Gece oturup gündüz uyuyorum hayatım böyle sıkıcı ama şu dönem yapacak bişey yok . Bir kizlardesim var o ise başladı gelince de evde durmuyor arkadasiyla zaman geciiriyor öyle annemle oturuyoruz işte . Bu süreç de böyleymiş napalim. Kpss düşündüm ama hiç ders kasacak psikolojim yok yıllar oldu zaten ders çalışmayı bırakalı . Çok zor 90 üstü puan almak yine kendi mesleğimi yapmak için beklicemm mecbur. Bu arkadaşım da işsiz şuan hayatına biri girdi iste benden önce iş bulursa şimdi yine bir yıkım yaşayabilirim biliyorum herkesin zamanı farkli ama kiyaslayip mutsuz oluyorum malesef ki. Umarım bana iyi gelen biryer çıkar karsima
Saol teşekkür ederiminşallah çıkar dua edicem sana
evde durma bence en azından günlük yürüyüşlere çık, sabahtan akşama evde illa ki bunalıma girer insan
Burada olumsuz yorum yapanlar genelde her konuya benzer yorumlar yapıyor gözardı et geç ne canını sıkıyorsun... Hakkında hayırlısı olsun... Herkesin hayatının kötü gittiği dönemler olur umutsuz olma mutlu olmak için dua et sadeceBir önceki konumda kendimi gayet iyi ifade ettim ama bence yanlış anlaşıldı diye düşünüyorum bana çok yüklenenler olmuştu kıskancsın fesatsın diye . Sonucta beni tanımayan sadece internette bir formda yazdıgım cümlelere göre degerlendiren her türlüüye var burada aslında hepsinin anlamasını beklemem de saçmaydı.
Sorun şu ki anksiyete belasıyla zaten uzun yıllardır ugrasmaktayım . Düzelmek için çabalıyorum ve yol kattettim. Ama doğal süreç zorlastırıyor bu durumu çünkü işsizim yazdan beri önce kendim ayrılıp ara vermek istemiştim bu duygusal sorunlar yüzünden ve mesailer yüzünden lakin şimdi calısmam lazım artık diyerek iş bakmaya basladım 1 aydır henüz bir şey yok. Her gün kendimi motive etmek baya zor bazen düşüp bazen kalkıyorum . Bunun yanında kaygılarımın en büyük sebebi yalnız kalmak bu korku bana nerden geldi bilmiyorum beynim bunu felaket gibi algılıyor. Şuan en yakın arkadasım sözlenecek biriyle tanıstı evlenme teklifi aldı. Onun adına bazen seviniyorum bazen kendimi üzgün cok mutsuz aglamaklı buluyorum. Sebebi ise şu artık o hayat arkadasını buldu herkes birer birer evleniyor sen böyle kalacaksın şanssızsın diyor içimdeki ses. Ne iş tutturabildin ne aşk bahtın yok diyor. Ve korku kaplıyor içimi . Bir cocukluk arkadasım daha nişanlanıyor kuzenim evli cocugu oldu yani cevrem böyle şuan ve bu beni üzüyor . Tabiki herkesin zamanı var kısmet işi ama üzülmekten alamıyorum kendimi . Benim karsıma neden düzgün biri cıkmıyor diyorum . Netten tanısıyorum ama ordan da güzel ilişki kuranlar var. Kurs desem suan maddi durum yok ismek de kadro yok. Bişey zaten zorladıkca olmuyor bence ben buna inanıyorum.
Kendimi bazen cok karanlıkta hissediyorum. Herkes bişeyler telasında mutlulugunu yasıyor tam yasımızda iken diyorum ki yasımız 27 oldu. Umudum azalıyor. İşe girince yapamayacagım gibi geliyor korkuyorum cünkü ilk defa 5-6 ay ara verdim bu kırılgan ruh halleri yüzünden yine o hale dönmek korkutuyor.
Çevrenin de saçma salak sözlerini daha cok duyar oldum akrabalar vs ee sende bişey yokmu sende kimseyi begenmiyorsun herhalde herkes evleniyor diye mi mutsuzsun .. vs vs .. evet öleyim yani neyini soruyorsunuz ki bıktım bu ruh hallerinden . Herseyde ben şanssız olmak zorunda mıyım gercekten diye düşünüyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?