yalnızlığa nasıl alışılır?

bilmek

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
1 Ağustos 2015
252
69
48
yaşım 30 a yaklaşmış olmasından dolayı evlilik hayalleri kurdum hep.ama ne sevgilim oldu ne de görücü geldi.bu yüzden karamsarlığa sürüklendim.çok gözyaşı akıttım ve isyan ettim.şimdi anlıyorum artık.kaderime razı gelmeliyim.sonuçta herkes evlenmek zorunda değil.ama bu evlilik sorunu bende takıntı haline geldi.yalnızlığı da sevmeliyim diyorum.ama olmuyor.isyan ve gözyaşı beni artık çok yoruyor.yaşamak bile işkence gibi geliyor.ne yapacağımı hiç bilmiyorum.
 
Allah herkesi çift yaratmış derler belki diger yarın daha seni bulmadı. 30 dan sonra evlenilmiycek diye bişi yokki. aynen senin gibiydim düzgün bir sevgilim olmadı hiç. ama hiç beklemediğim zamanda eşim çıktı geldi 32 yasındayken.
sürekli hayatımda kimse yok diye takılırsan bunalırsın iyice. kitap oku sinemaya git mutlaka arkadaşın vardır onlqarla vakit geçir bence
 
Allah herkesi çift yaratmış derler belki diger yarın daha seni bulmadı. 30 dan sonra evlenilmiycek diye bişi yokki. aynen senin gibiydim düzgün bir sevgilim olmadı hiç. ama hiç beklemediğim zamanda eşim çıktı geldi 32 yasındayken.
sürekli hayatımda kimse yok diye takılırsan bunalırsın iyice. kitap oku sinemaya git mutlaka arkadaşın vardır onlqarla vakit geçir bence
sorunda bu.kendimi o kadar çok evlenmeye odaklamışım ki.bir adım atmak bile yoruyor
 
iki taş üst üste baca, sokakta kimi görsen koca... derdi kulakları çınlasın bir teyzemiz. aklına mantığına ruhuna hitap etmeyen bir insanla evlilik yapıp şu günlerini arayacak duruma sokabilirsin kendini bu evlilik saplantısıyla. allahtan hayırlısını dile hep canım. nasibindekini yaşar insan. sende... bende... onlarda...
 
Çalışıyor musunuz yoksa evde misiniz?
Ne yaparsınız, hayatınızı nasıl kazanır, nerelere takılır, nerelerde gezersiniz?

30 yaş "Kaderim bu, evlenemem artık" demek için oldukça erken. Aslına bakarsanız bir söz var "Vazgeçmek için her zaman çok erkendir" diye, belki yanlış yerde durmuş, bekliyorsunuzdur. Belki vücut diliniz "Yaklaşma bana" diyordur da haberiniz yoktur. Belki hedefe kilitlenmiş ruh haliniz, insanları korkutuyor, itiyordur.
 
Sorun bence evlilik odaklı yaşamanız.
İnsanlar birileriyle evlenmek için birlikte olmaz, güzel birliktelik varsa, bu insanla hayatımı geçirebilirim derse, evlenmeye karar verir.
Bence mantalitenizi değiştirin.
İnsanların içine karışın, yeni insanlarla tanışın, illaki birlikte hayatı geçirebilirim diyeceğiniz birisi çıkar karşınıza.
sizin daha ilişkiniz olmamış ki, evlilik diyorsunuz.
 
Sorun bence evlilik odaklı yaşamanız.
İnsanlar birileriyle evlenmek için birlikte olmaz, güzel birliktelik varsa, bu insanla hayatımı geçirebilirim derse, evlenmeye karar verir.
Bence mantalitenizi değiştirin.
İnsanların içine karışın, yeni insanlarla tanışın, illaki birlikte hayatı geçirebilirim diyeceğiniz birisi çıkar karşınıza.
sizin daha ilişkiniz olmamış ki, evlilik diyorsunuz.
çevremde insan kalmadı.arkadaşım yok.sosyal olunması gerektiğini biliyorum.olmaya çalıştım ama hep çevrem çıkarcı oldu.yoruldum artık
 
Bu sorunu çözmek için bir şey yapıyor musun? Aramadan bulamazsın, insanlar genellikle iş arkadaş ortamlarında buluyor birbirini, yeni insanlarla tanışabileceğiniz ortamlara giriyor musunuz?
 
Bu sorunu çözmek için bir şey yapıyor musun? Aramadan bulamazsın, insanlar genellikle iş arkadaş ortamlarında buluyor birbirini, yeni insanlarla tanışabileceğiniz ortamlara giriyor musunuz?
sorunum sosyal olamıyorum itıcı oluyorum
 
İnsanın sevilmeye de ihtiyacı oluyor,duygusal boşluktasınız anladığım kadarıyla.Benim nerdeyse tüm arkadaşlarım 30 undan sonra evlendi.Geç bir yaş sayılmaz artık.Daha sosyal olun,spora gidin,kurslara katılın böylece yeni insanlarla tanışma fırsatınız olacaktır.
 
sorunum sosyal olamıyorum itıcı oluyorum
Böyle negatif düşünme, bu düşünce bile senin sosyal bir ortamda davranışını etkiler, rahat olamazsın. Hiçbirimiz mükemmel değiliz. Birileriyle tanışırken beni yargılayacaklar , ben iticiyim deyip kendini geri çekmek yerine, bulunduğum ortamın keyfini çıkaracağım, eğleneceğim diye düşün, davranışlarına da yansıyacaktır.
 
biliyorumda işte yasama sevınc kalmadı bnde ne yapcm bılmıyom
 
çevremde insan kalmadı.arkadaşım yok.sosyal olunması gerektiğini biliyorum.olmaya çalıştım ama hep çevrem çıkarcı oldu.yoruldum artık
Çalışıyor musun bilmiyorum ama çalışıyorsan haftasonu doğa, dağ, bisiklet kulüpleri gibi kulüplerle aktivitelere gidip orada yeni insanlarla tanışabilirsin.
Ya da kurslara gidebilirsin, çevremde spor salonunda birileriyle tanışan çok insan var.
Kısmetsizim diye evde oturup bunalıma girmektense internetten bile birileriyle tanışmak daha iyi bir seçenektir.
İnsan isteyince seçenek çok.
Ki sosyal hayata karışınca psikolojine de iyi gelir açılırsın.
En kötü moralin yükselir.
 
Çalışıyor musun bilmiyorum ama çalışıyorsan haftasonu doğa, dağ, bisiklet kulüpleri gibi kulüplerle aktivitelere gidip orada yeni insanlarla tanışabilirsin.
Ya da kurslara gidebilirsin, çevremde spor salonunda birileriyle tanışan çok insan var.
Kısmetsizim diye evde oturup bunalıma girmektense internetten bile birileriyle tanışmak daha iyi bir seçenektir.
İnsan isteyince seçenek çok.
Ki sosyal hayata karışınca psikolojine de iyi gelir açılırsın.
En kötü moralin yükselir.
kurslar için para gerek.borçlar içindeyiz.hayat zor.parayı aldığımız gibi borçları ödüyoruz.
 
Çalışıyor musun bilmiyorum ama çalışıyorsan haftasonu doğa, dağ, bisiklet kulüpleri gibi kulüplerle aktivitelere gidip orada yeni insanlarla tanışabilirsin.
Ya da kurslara gidebilirsin, çevremde spor salonunda birileriyle tanışan çok insan var.
Kısmetsizim diye evde oturup bunalıma girmektense internetten bile birileriyle tanışmak daha iyi bir seçenektir.
İnsan isteyince seçenek çok.
Ki sosyal hayata karışınca psikolojine de iyi gelir açılırsın.
En kötü moralin yükselir.[/QUOTE
yani şuan ağlamaktan gözlerim şişti.daha öncede konu açtım.yani sanki kaybolmuş gibiyim.aklımda bişeyler var spor vs gibi.şuanki pskolojimi anlatacak kelime yok.sskdaki pskiyatrıye gittim ilaç veriyor sadece.oda etki etmiyor.belli dk konuşmaya izin vardı alelacele derdimi anlatmaya çalıştım.bi taneside makyaj yap geçer dedi :KK43: insanı ciddiye almıyorlar.kime derdimi anlatayımda çare arayım bilemedim.aileminde hiç umrunda değilim.arkadaşlarda ararsam konuşabiliyoz yoksa aramıyorlar.halbuki üzgünüm şuan dediklerinde yanına koşardım arkadaşımın.akrabalarımda güya severler ama sokakta karşılaşırız tanımıyor gibi davranır :KK43: yoruldum gerçekten her gün ölümü düşünür oldum
 
Back
X