önce bir düşük arkasından 1 ay sonra tekrar hamilelik.Eşimde bende çok mutluyduk birazda endişeli bu bebeği kucağımıza almayı çok istiyorduk düşükle sonuçlanan hamileliğimde bebeğin kalp atışını duyamamıştık bundada öyle bişeyle karşılaşacaz diye çok korktuk ama çok şükür öyle olmadı minik kalbi atıyordu ve artık o varlık aleminde bizimleydi artık üç kişiydik hergün sabahtan akşama yaşadığım mide bulantılarım onun bizimle olduğunun bir göstergesiydi.Bir düşük yaşayınca mide bulantılarım bile bir sevinç kaynağıydı fazla sevinmiş olacam 9 ay boyunca mide bulantım ve istifralarım devam etti.Hamileliğim boyunca 4 kg verdim ve bu verdiğim 4 kg son iki haftada alarak doğuma gittim doğum sonrasında eskisinden daha zayıftım:)bebeğimin doğum tarihini dr 25 aralık olarak söylenmişti bende işin açıkcası biraz daha beklese de yeni yılda dünyaya gelse diye dualar ediyordum tabi bu arada sürekli dr kontrollerimiz sürüyor.Nihayet beklenen tarih geldi fakat doğum için hiçbir belirti yok dr biraz daha bekleyelim dedi kendisi normal doğum taraftarıydı bende çok istiyordum zaman geçiyor fakat oğlum bir türlü doğmak bilmiyor bense şehir dışında oturduğum için ya sancılarım tutarda hastanaye yetişemesem ya yanımda kimse olmazsa diye endişeleniyordum her dr gittiğimde doğum çantamıda yanımda götürüyordum.Derken 42 hafataya girdim hala bir belirti yok dr gittim hemen sezeryanla alalım dedi ama ben normal doğum istiyordum dr 3 gün daha mühlet istedim 3 günde en ufak bir sancıda mutlu oluyor doğum başladı diye seviniyordum ama maalesef 3 gün sonra güle oynaya hiçbir sancım yokken hastaneye gittim.Dr tekrar muayene etti ve hiç açılma yok bebekde gittikce irileşiyor sezeryanla alalım dedi bende mecburen kabul ettim ve 5 ocak günü 4kg 200 gr la oğlumu kollarıma aldım.Epidüral anestezi ile doğumu istedim çünki bebeğimi ilk ben görmek istiyordum her şey o kadar hızlı geliştiki eşim bile sezeryana giderken yanımda yoktu onu markete nar almaya göndermiştim1doğuma gittiğimde beni hazırladılar anesteziyi uygularken canım hiç acımadı ama tansiyonum çok düştü istifra ederek rahatladım.Operasyon o kadar kısa sürdüki hiçbir şey anlamadan benim doğumuna özenle hazırlandığım 9 ay karnımda taşıdığım oğluşum bir anda benden uzaklaştırıldı ben şok oldum tabi hiçde öyle seyrettiğim bize anlatılan gibi olmadı .Hani doğar doğmaz anneye gösteriliyordu hani dr seninle bişeyler konuşuyor sana bebeğini anlatıyordu hiç biri olmadı.ben dr görmedim bile sesini bile duymadım üstelik özel hastanade doğum yaptım bebeğimi alıp hemen odaya çıkarmışlar ben herkesden sonra gördüm benden önce başkasının kokusuyla tanıştı bebeğim beklide o yüzden beni emmeyi reddetti.annelik dünyanın en güzel şeyi şüphesiz ama ben yaşadığım şokdanmıdır nedir öyle muhteşem duygular yaşamadım bebeğimi görünce.Annelik duygusuda zamanla gelişiyor şimdi oğluşum 3 aylık ve yaşama sebebim her şeyim.Bebeğime doğunca anne sütünden önce birkaç damla nar suyu içirdim ve çok şükür hiç gaz problemi olmadı sağlıda iyi çok şükür tek problemimiz emmemesi ama napalım onun canı sağ olsun.Allah herkesin bebeğine sağlık sıhhat ve afiyet versin yeni doğum yapacak arkadaşlarında Allah yardımcısı olsun gerçi ben bu doğumu saymıyorumen kısa zamanda bir tane daha doğuracam