Cumhurbaşkanı Atatürkü yazmaya gerek yok
Yer gök onu anlatır
yer gök onu anlatmaz. putlaştırma olmuş bu.
konuya gelecek olursak; insanlar çogunlukla iş yapandan ziyade, kendini iyi satabileni sever ve yüceltir. özellikle siyasette kendini iyi satabilen, konuşan, hitabeti ve ses tonu iyi olan, arada bir halkın ideolojik, kültürel veya milli duygularını okşayabilen (yani sömüren) insanlar iyi prim yapar. bu insanların yaptıgı ya da yapmadıgı hizmetler, yaptıkları yolsuzluklar, halka nefret aşılamaları.. vs önemli degildir.
çünkü insanların büyük kesimi cahildir, sorgulamaktan hoşlanmazlar. hitabet ve ses tonundan hoşlandıkları birini sembolleştirip onu takip etmek, onlar için daha kolaydır. bu kişiler için sembol haline geldigi için de eleştiremezler, her yaptıgını aklamaya çalışırlar. bu hep böyle oldu her zaman. ta ki herhangi bir şekilde o adam devrilip yerine karşıt ideolojinin savunucusu gelip bir önceki hakkında kara propaganda yapmaya başlayana kadar.
en yakın örnegi erdogan ve gülen kapışması... ikisini de sevenler vardı ama erdogan'ın imkanları daha genişti ve gülen'e baskın geldi. bu iki isim de sembol halindeydi bazı kesimler için ama karşılıklı kara propaganda başlayınca ikisini de ölesiye savunanlar bir anda taraf degiştirdi. bazı gülen aşıkları ''aaa buu adam ajanmış, darbeciymiş'' dediler, erdogan aşıklarından bazıları da ''aaa bu adam dindar geçinip halkı soyuyormuş'' dediler. burada yapılan işler degil, hitabet, kara propaganda etkili oldu. sanki her şeyi bir anda ögrenmişler gibi
yani bu tarz insanları kimse yaptıkları işler için sevmez aslında, çogunluk ideolojik ve kültürel kaygıları sebebiyle sever.
akp'nin bu kadar destek bulması en başından beri şaşırtıcı degildi zaten. çünkü bu ülkedeki insanların ailelerinden ve çevrelerinden küçük yaştan itibaren kafalarına kodlanan bir zihniyet, bir ideoloji var, islam... kendini laik olarak görenlerde bile var bu ideoloji az veya çok. ''çarşaf, örtü giymem ama müslümanım'', ''içki içerim ama elhamdülillah'', ''benim dedem hacı dolayısıyla ben de müslümanım'' gibi... eski refah partisi gibiler daha fazla dine yatkındı o yüzden akp kadar talep görmediler. akp ise daha ılımlı dindar görünümünde oldugu için ''benim dedem hacı'' diyenlerden de oy toplayabildi. diger yandan baş örtüsü üzerinden de diger büyük kesimin oyunu aldı falan filan... bunların tamamı ideolojik şeyler. bu yüzden bazıları erdogan'ı ölesiye savunur bazıları ölesiye yerer.
demokrasi gibi güzel bir göz boyama aracı da varken akp güzel güzel kullandı bunu. halbuki demokrasi tek başına boştur ve özellikle biatçı halkın yaşadıgı bir ülkede ''çogunlugun azınlıga dayatma aracı'' olarak kullanlabilir. şu anda da istedikleri gibi at koşturabiliyorlar bu yüzden. lafa gelince demokrasi
çok güzel göz boyama aracı ne de olsa.
şimdi de dincilerin zamanı. kendi yandaşlarını zenginleştiriyorlar, tabi kendileri de zenginleşiyor bir yandan. ''yolsuzluk yapılmadı'' diyene gülmekten başka hiçbir cevabım olamaz. ama aynısını eski hükumetler de yaptı. her hükumet, kendi zengin kesimini yarattı, onları besledi ve bundan da nemalandı. şimdi dincilerin zamanı daha sonra yine buna karşı olanların zamanı gelecek. dinci yönetimler daha uzun sürelidirler ama sonuçta tarih tekerrürden ibarettir.