Yakında yalnız yaşayacağım... çok üzülüyorum. :(

Bu yemek detayı kıskandırma amaçlı mı yazıldı
Bende yemek yemeğe üşenmek istiyorum , gerçi yalnız yaşamıyorum ama her şekilde üşenmek istiyorum .

Bir süre sonra alışır ve rutine bağlarsın .

Senin derdin yalniz kalmak degil yemek yiyememek.
Koskoca insansiniz ablaniz gidince acliktan olmezsiniz heralde.
Bu yasta acliktan olurseniz de dogal seleksiyon olur

Lenay .!.:

Bu yemek detayı kıskandırma amaçlı mı yazıldı
Bende yemek yemeğe üşenmek istiyorum , gerçi yalnız yaşamıyorum ama her şekilde üşenmek istiyorum .

Bir süre sonra alışır ve rutine bağlarsın .

Genişletmek için tıkla...

Yok ya zayıflık ve iştahsızlık da bir sağlık problemi bence. Normal doktorların tavsiye ettiği gibi yemek lazım.

Violet_79 .!.:

Senin derdin yalniz kalmak degil yemek yiyememek.
Koskoca insansiniz ablaniz gidince acliktan olmezsiniz heralde.
Bu yasta acliktan olurseniz de dogal seleksiyon olur

Genişletmek için tıkla...

2 side dert benim için. konumda yazdığım gibi.

yaw bana kalirsa yalniz yaşasam ne güzel..:)
eşim işlerde geç vakite gelince evimde yalniz olduğumda gidip mutfaktan herşeyi yiyorum.:)
tv var internet var. sıkılır mı hiç..
ben olsam hiç sıkılmam şimarık yaparim tek başina..
ama eşim gelince ohoooo bal gibi

Seni cok iyi anliyorum. Ben de kac senedir yalniz yasiyorum. Bazen cok seviyorum, bazen nefret ediyor ve uzuluyorum. Simdi ailemle yasasam bana karismadiklari ve ailemi cok sevdigim halde surekli onlarla yasayamam sanirim.

Yalnizliga tahammul etmenin iki yolu var. Ya kabullenip yalnizlikla uzlasacaksin yani üstüne gideceksin korkularinin. İradeli ve programli olup, sistemi oturtana kadar yemeğini de pisireceksin, tek de film izliyeceksin.
Ya da evleneceksin.

Yalniz kalirim korkusu ile yanlis iliskiler yasama ama. Evli oldugu halde yalniz olan insanlar var.

Bak ben de sana kendi olayimi anlatayim. Ben de calistigim ve yalniz yasadigim şehre gideceğim. Orasi hayatim boyunca sevdigim tek adamin memleketi. Ve bu adam beni bir seyleri bahane ederek ama sessizce birakti. Bir aydir göğsümde bir agirlik ile dolasiyorum. Bu adamin tum ailesi tarafından seviliyordum, ben de onlari seviyordum. Dolayisi ile cokca zaman gecirdik. Ve benim o sehirde yalnizligimi giderdigim insanlarin buyuk cogunlugu onun cevresi. Simdi onlarla gorusemeyecegim artik, buna mecbur birakildim. Zaten gorusemem de sevdigim kisi oldugu icin arada yaram büyür. Zor olacak benim için. Sevdigim insani zaten ozluyordum, simdi ailesini de ozleyecegim. Fakat alisacagiz. Yaşamak böyle bir sey.. İyi seyler oldugu gibi aci şeyler de var.
Gözümüzde buyuttukce daha zor olur. Ve elbette yeni kosullara alisana kadar, mecbur olduğumuz durumlari öğrenene kadar aci da cekecegiz, zorluk da yasayacagiz.
Yemek olayina gelince. Sagligin için gerekli besinleri iceren menuleri sececeksin. İster çiğ, ister sen pişir, ister siparis. İlla birini yapmak zorunda degilsin ya. Rutine bağlama. O gun nasil istiyorsan.

18 yaşımdan 29a kadar yalnız yaşadım ve bazen özlüyorum o günleri daha önce hiç yalnız kalmadığın için doğal olarak tereddütlerin var ama inan yalnızlığın tadını aldığında seveceksin yemek işi de zor iş değil ki dert ediyorsun bence olumsuz yönlerinden çok olumlu yönlerine adapte olmaya çalış

bence herkes yalnız kalabilmeyi öğrenmeli çünkü sevdiklerimizin sürekli yanımızda olacaklarının garantisi yok allah korusun tabiki..bir aydır yalnız kalıyorum ailem tatilde.bende ilk günler yemek yiyemedim yemek yapmak içimden gelmedi .sonra baktım olmayacak internetten her yemeğin videosu var izleye izleye yapıyorum bilmediklerimi,bilgisayarı açıyorum mutfağa izleyip malzemeleri alıp yapıyorum.hiç aç kalmadım tatlısına varana kadar yapıp yiyorum.hatta yemek yaparken can sıkıntım geçiyor.çalışan insan zaten akşam belli bir saate kadar durabiliyor insanın uykusu geliyor ,yemek yapıp bulaşık yıkasan zaten günlük meşgale olarak yeter.sonra film izliyorum veya evi temizliyorum böyle geçiyor.haftasonuda arkadaşla buluşuyorum..alışılıyor yani panik yapma.

Ev yemeği yapan bi yerlerden satın alırdım ben olsam. O da olmadı yemek temizlik yapacak birini bulurum sanırım. Çünkü aynı kafadayım öleceğimi bilsem yemek yapmam varsa yoksa hazır gıda. O da çok sağlıksız tabi :/

aylin_a .!.:

Merhaba Güzel Kadınlar,

Hemen uzatmadan konuya girmek istiyorum.

Ablamla birlikte yaşıyoruz. Abim yurt dışında.
Annem ve babam emekli oldukları için 3 yıl önce ege kıyılarına yerleştiler ve orada yaşıyorlar.
Arada bir abimin yanına gidiyorlar 2 haftalığına, bazen de bizim yanımıza geliyorlar ama maximum 2 hafta kalıyorlar...

Benim sorunum Nisan ayında ablam evlenecek. Evlendikten sonra ben yapayalnız olacağım.
Bu durum beni aşırı derece de üzüyor. Ve zaman da o kadar hızlı geçiyor ki... Bakınız Eylül ayı geldi ... :/

Özel sektörde tasarımcıyım, işlerim yoğun oluyor ve geç vakitlerde evde oluyorum.
Saat 8 de evde olsam ben biraz tembel bir insanım yemek işini nasıl halledeceğim ? Hele yalnızken benim canım yemek yemek bile istemiyor.

Ablam iş için bazen seyahat etmek zorunda oluyor yada tatile çıktığı zamanlar, ben yalnız kaldığımda ablam eve döndüğünde 2 kilo kaybetmiş oluyorum. Zaten zayıf bir insanım 49 kiloyum iyice iskelete dönüyorum.


Hayatımda kimse yok biri olsa en azından bazı akşamlar birlikte yemek yerdik vs....
Eeee arkadaşlara git diyeceksiniz. En yakın arkadaşlarımın çoğu avrupa yakasında yaşıyorlar. Ben zaten diğer yakadayım o tarafa geçene kadar akşam saat bilmem kaç olur.... Her akşam böyle arkadaşlar ile de görüşemeyiz.

Oturduğumuz yer güvenli ondan korkum yok ama başka korkular oluştu :
Hem yalnızım hemde yalnız kaldığımda sağlığım dan da olacağım iyi beslenmeyeceğim için.

Yalnız yaşayan kadınlar siz nasıl yapıyorsunuz ?
bana imkansız geliyor Yemek konusunda akşamları kendinizi nasıl motive ediyorsunuz ?

Başka korkular da oluştu bende bir ömür böyle yalnız kalırsam ? o zaman ne yapacağım

Bir çok arkadaşım "ayhh senin yerinde olmak çok isterdim" vsvs gibilerinden cümleler sarfediyorlar çünkü hayatları boyunca hiç yalnız kalmamışlar.

Kapı yı açtığınızda tek bir sessin olmaması.
Yalnız kendi kendinize sohbet ediyorsunuz.
Yalnız film seyretmek... yalnız yemek pişirmek... yalnız alışveriş yapmak... yalnız balkon keyfi yapmak... yalnız yemek yemek. Bu o kadar zor ki. İnsanı gerçek anlamda bunalıma ve depresyona sokuyor yalnızlık.

Nisan ayından sonra bana ne olacak bilmiyorum, bilmek te istemiyorum.
KORKUYORUM

Genişletmek için tıkla...

bence ablan adına mutlu ol yemek nasıl yapıcam derdine düşmüş gibisin.. kusura bakma canım ama hayat bu herkes yanlız ..yemek bhulamayan insanlar var ki sen olan şeyi nasıl önüme koyucam derdindesin!!!

sağlığını bu kadar düşünüp ne yapıcam ben diye endişeleniyorsan bir zahmet çaba gösterip yemek yaparsın herhalde

3 yıl yalnız yaşadım, yemek düzenim hiç şaşmadı. Yemek yemeyi de sevmem bu arada.. Alışırsın sen de..

pinknebula .!.:

sağlığını bu kadar düşünüp ne yapıcam ben diye endişeleniyorsan bir zahmet çaba gösterip yemek yaparsın herhalde

Genişletmek için tıkla...

Üşengecim bu konuda ama yapmak zorundayım

Sephoraa .!.:

Aaa ben senden hiç böyle bir konu beklemezdim, şaşırdım.

Uzun yıllar yalnız yaşamış ve yemek yemesi problemli olan bir kadın olarak hiç kafana takma diyorum. Yalnız yaşamak güzeldir, arada delirip eşyalarla sohbet etsen de yemek yapmaya falan üşensen de güzeldir.

Ben de yalnızken pek yemek yiyemem, hatta yanımda biri varken de yiyemem. Yemek yemek benim için yaşamak için mecburen yapmamız gereken bir şey. Yalnızken genelde kolay şeyler yapardım. Makarna, tost çeşitleri(özellikle ton bakıklı), salata, kahvaltılık falan şeklinde besleniyordum.

Eğer maddi durumun kaldıracaksa bir yardımcı abla bul. Haftada bir gelip hem temzliği yapsın hem bir iki tencere yemek yapıp bıraksın.

Yemem diye korkma, acıkınca yiyeceksin nasıl olsa.

Genişletmek için tıkla...

Benim içinde yemek yemek hayatta en çok zevk aldığım şeylerden biri.3-5 gün dişimden yiyemedim geçen hayata küstüm resmen.çok mutsuz oldum.yemek yerken resmen mutluluk hormonu salgılıyorum

iremerve1990 .!.:

Benim içinde yemek yemek hayatta en çok zevk aldığım şeylerden biri.3-5 gün dişimden yiyemedim geçen hayata küstüm resmen.çok mutsuz oldum.yemek yerken resmen mutluluk hormonu salgılıyorum

Genişletmek için tıkla...

Çevremdeki herkes öyle inan ki. Bana uzaylı muamelesi yapıyorlar.

aylin_a .!.:

Merhaba Güzel Kadınlar,

Hemen uzatmadan konuya girmek istiyorum.

Ablamla birlikte yaşıyoruz. Abim yurt dışında.
Annem ve babam emekli oldukları için 3 yıl önce ege kıyılarına yerleştiler ve orada yaşıyorlar.
Arada bir abimin yanına gidiyorlar 2 haftalığına, bazen de bizim yanımıza geliyorlar ama maximum 2 hafta kalıyorlar...

Benim sorunum Nisan ayında ablam evlenecek. Evlendikten sonra ben yapayalnız olacağım.
Bu durum beni aşırı derece de üzüyor. Ve zaman da o kadar hızlı geçiyor ki... Bakınız Eylül ayı geldi ... :/

Özel sektörde tasarımcıyım, işlerim yoğun oluyor ve geç vakitlerde evde oluyorum.
Saat 8 de evde olsam ben biraz tembel bir insanım yemek işini nasıl halledeceğim ? Hele yalnızken benim canım yemek yemek bile istemiyor.

Ablam iş için bazen seyahat etmek zorunda oluyor yada tatile çıktığı zamanlar, ben yalnız kaldığımda ablam eve döndüğünde 2 kilo kaybetmiş oluyorum. Zaten zayıf bir insanım 49 kiloyum iyice iskelete dönüyorum.


Hayatımda kimse yok biri olsa en azından bazı akşamlar birlikte yemek yerdik vs....
Eeee arkadaşlara git diyeceksiniz. En yakın arkadaşlarımın çoğu avrupa yakasında yaşıyorlar. Ben zaten diğer yakadayım o tarafa geçene kadar akşam saat bilmem kaç olur.... Her akşam böyle arkadaşlar ile de görüşemeyiz.

Oturduğumuz yer güvenli ondan korkum yok ama başka korkular oluştu :
Hem yalnızım hemde yalnız kaldığımda sağlığım dan da olacağım iyi beslenmeyeceğim için.

Yalnız yaşayan kadınlar siz nasıl yapıyorsunuz ?
bana imkansız geliyor Yemek konusunda akşamları kendinizi nasıl motive ediyorsunuz ?

Başka korkular da oluştu bende bir ömür böyle yalnız kalırsam ? o zaman ne yapacağım

Bir çok arkadaşım "ayhh senin yerinde olmak çok isterdim" vsvs gibilerinden cümleler sarfediyorlar çünkü hayatları boyunca hiç yalnız kalmamışlar.

Kapı yı açtığınızda tek bir sessin olmaması.
Yalnız kendi kendinize sohbet ediyorsunuz.
Yalnız film seyretmek... yalnız yemek pişirmek... yalnız alışveriş yapmak... yalnız balkon keyfi yapmak... yalnız yemek yemek. Bu o kadar zor ki. İnsanı gerçek anlamda bunalıma ve depresyona sokuyor yalnızlık.

Nisan ayından sonra bana ne olacak bilmiyorum, bilmek te istemiyorum.
KORKUYORUM

Genişletmek için tıkla...

kedi al
bu sorunlarının %90 ına çare olur
yemek meselesi benim için de sorun.
hiç yapasım gelmediğinden yemek yiyip eve gidiyorum
ya da akşamları tv karşısında ekmek arası, pizza vs keyfi yapıyorum

evliyim bu yüzden yalnız kalmak değil eşimle kalmak istiyorum ama evli olmasam tek başıma dünyanın en mutlu insanı olurdum
ki 8 aydır yalnız yaşıyorum ve mutluyum aslında :)

3 senedir yalniz yasiyorum.Hem guzel hem de zorluklari var.Yemek konusu en buyuk problem dogrudur.Nasil yaptigimi anlatayim.
Tek basina yemek yapma gibi bir durumum yok.Evde yesem bile tepsiye alip oturma odamda yiyordum.Cogunlukla okul cikisi esnaf lokantasina gidip ev yemegi yiyip evime donuyordum.En pratigi bu.Tavsiye ederim :)

Ev arkadasi bul kendine veya arkadaslarinin çok olduğu bölgeye taşın bi öneri sadece ama dert edilecek bi sorun değil bence alisirsin diye düşünüyorum

Ben wc ye bile yalniz giremedigim icin sizi asla anlayamam (2.5 yasinda cocuk annesi)
Ama uzaktan harika gorunuyor canim yemek yapmak istemedi yapma temizlik yapmak istemedi yapma hergun degisik cesit makarna istedi kimse karisamaz ayagina batan kucuk oyuncaklar yok ay daha saymiyim :)))

Ablan senden uzak bi yere mi taşınacak peki?