Yakın arkadaşımın çevresinden birini beğeniyorum ama arkadaşıma söyleyemiyorum fikirlerinize ihtiyacım var

aksulamel .!.:

Belki de zaten en basinda sizi tanıştırmak istemiştir ancak karşı taraf pek istekli olmadığı için sizi kırmak istememiştir.
Bir de siz beğenin diye abartmıştır. Müge Anlı diyor ki büyü, sihir falan yok kelimeler büyülü, sihirli. Siz kelimelerden, anlatımdan etkilenmişsiniz muhtemelen belki de gerçekten tanısanız konuşması, tavrı, bir şeyi itici gelecekti hayırlısı olsun deyin geçin yaşınız çok genç 10 11 aylık bir ilişkinin uzun olduğunu düşünecek kadar gençsiniz. Gençliğinizin tadını çıkar

Genişletmek için tıkla...

zeynep2310 .!.:

Merhabalar ben geçen gün yakın kız arkadaşlarımdan biri ile buluştum. Bi erkek arkadaşından bahsetti yanımıza uğrama ihtimali olduğunu söyledi ben de tamam dedim. İlk defa böyle bir şey oldu biz hep ikili buluşurduk o yüzden biraz şaşırdım. Zaten arkadaşımın 3 yıllık bir sevgilisi var çok fazla erkeklerle içli dışlı değil ama bu çocuğu sevgiliside çok seviyormuş çok iyi biriymiş. Hatta çocuk kendisi teklif etmiş ben de oralarda olacağım arkadaşın rahatsız olmazsa yanınıza uğrayabilir miyim diye.


Bu arada 23 yaşındayım 3 ay önce 1 senelik ilişkim sonlandı. Suç tamamen karşı tarafta. Şu an pek ilişki kafasında değilim hatta arkadaşıma dert yakınırken arkadaşım sen önüne bak diyerek bu yanımıza gelecek çocuğu örnek verdi. Herkea aynı değil, böyle erkeklerde var o da eski ilişkisine çok emek vermiş ama haksızlığa uğradı falan dedi. Maddi manevi her anlamda o çocuğu anlattı ve övdü. Çocuğun işi çok güzel ciddi düşünen efendi çok düzgün biri vs diye de ekledi. Fotoğrafını bile gösterdi. Ben de acaba arkadaşımın bizi tanıştırmak gibi bir amacı mı var diye düşündüm.

Ben hiç yorum yapmadım ne güzel falan diyip geçtim. Zaten çocuk yanımıza gelecekti. Fakat bir yandan da acaba bunlar bir fırsat mı ve ben hep çekimser durarak bu yüzden mi kaybediyorum diye düşünerek arkadaşıma beğendiğimi biraz belli etmek istedim. Ben de çocukla ilgili birkaç övgüde bulundum. Böyle arkadaşı kaybetme çok şanslısın falan dedim. Sonra arkadaşım çocuğun fotoğrafını gösterince, çok beğendiğim ve arkadaşımında bunu bildiği aşk konulu bir dizi karakterine benzettim. Arkadaşım güldü geçti. Bi zaman sonra biz tam kalkarken çocuk aradığı için arkadaşım neyse boşver biz kalkıyoruz gelmesin dedi ve kalkacağımızı söyleyerek çocuğu reddetti.


Gerçekten kalkıyorduk zaten ben ne kadar beğensemde bir yandan tanışmak istemiyordum. Çünkü son aylarda biraz kilo alışımdan dolayı pek özgüvenli değilim diyetisyene gidiyorum fazlalığımı verdikten sonra bu tarz şeyler olacaksa olsun kafasındayım kimsenin bahanelerini çekmek istemiyorum . Genel olarak beğenilen bir insanım ama yeni birileriyle tanışma durumuna kendimi her yönden hazır hissettiğim zaman olmalı diye düşünüyorum.


O çocuk çok fazla aklımda kaldı. Daha önce o tarz düzgün birini görmeyi bırakın duymamıştım bile. Tabiki aslını bilemem ama aklım kaldı. Ayrıca olmak zorundayız diye bir kaide yok ama arkadaşım beğendiğimi anladıysada oralı olmadı. Dışarıdan bir göz olarak o ikimizide tanıyor. Belki çocuğun kriterleri farklıdır , belki hoşlandığı biri vardır , belki biz uymuyoruzdur, belki arkadaşım araya girmek bile istemiyordur dediğim gibi illa olacak demiyorum. Uyuşmuyoruzdur belki ama bunu dolaylı yoldan sebebini söylese ben anlardım fakat arkadaşım anlamadı sanırım. Açık açıkta söyleyemiyorum. Şahsen benim çevremde öyle bir erkek arkadaş olsa onu yakın bi arkadaşıma ayarlamak isterdim. Ben de normalde o toplara girmem ama hakeden insanlar için girilir ve biz onunla çok yakın arkadaşız 10 senelik bir dostluğumuz var.


Başka bi arkadaşıma anlattığımda o bana bazı taktikler verdi ama işe yaramadı bence. Onun verdiği taktiklerle olayın konusu olan arkadaşımla telefondan sohbet ederken artık üzülmek istemediğimi, eski ilişkimi tarihe gömdüğümü, arkadaş çevremin önerdiği birileriyle olma konusuna sıcak baktığıma, hatta böyle bir deneyim yaşadığıma dair birkaç dolaylı konuşmada bulundum ama oralı olmuyor belkide anlamıyor.


Normalde hiçbir şey için çabalamam hep olacağı varsa olur kafasındayım ama bu kafada oldukça hep kötü kişiler karşıma çıktığından sebep böyle iyi duyum aldığım biri için acaba çabalamalı mıyım diye düşündüm zaten arkadaşım ortayı bulsa ben çocuğun peşinden koşmam. Şu an sadece bi fırsatı kaçırıyormuşum gibi hissediyorum. Dediğim gibi belki çocuk çok iyi bile değildir ya da bizim uyumlu olmayan özelliklerimiz vardır ben olmak zorunda diye görmüyorum . Sizce ne yapmalıyım fikirleriniz nelerdir

Genişletmek için tıkla...