Herkese selamlar...
Hikayemi yazmakta çok geç kaldım ama ancak fırsat buldum... oğlum bilgisayara oturmama pek müsade etmiyor. Sadece şöyle bir bakıp çıkıyorum arada...
Oğlum uyanmadan hikayemi yazıvereyim...
Hamileliğim boyunca normal doğum yapmak istedim. Son ayımızda doktorumuz hastaneden ayrıldı başka bir ile, başka bir hastaneye gitti. Biz tamamen alt üst olduk. Kime gideceğimizi bilemedik karar vermekte çok zorlandık. yeni doktorumuzla ilk görüşmemiz bayram öncesiydi ve kendisi bayramda şehir dışında olacağını söyledi. Doğumun bayramda da olabileceğini söyledi. Biz tamamen ne yapacağımızı bilemez hale gelmiştik en sonunda Rabbim neylerse güzel eyler o bize yardım eder diyerek herşeyi oluruna bıraktık. Bayramda sancım gelirse devlet hastanesine gidecektik. Bayram sonrasına kalırsa yeni doktorumuza özel hastaneye gidecektik.
Bayram sonrası ilk kontrolümüzde tekrar muayenem yapıldı ve bebeğin kanala yerleşmemiş olduğunu gördük. Ayrıca suyumuz oldukça azalmış ve plesentamız yaşlanmaya başlamıştı yani çok fazla bekleme şansımız yoktu. bebeğin kanala yerleşmemiş olması da normal doğumu çok zorlaştıracaktı. doktorum böyle bir durumda sezeryanın tercih edileceğini söyledi. Çünkü normal doğumda çok zorlama olursa aniden sezeryana dönebiliriz ikisini de yaşama dedi. Biz de eşimle o anda sezeryan kararı verdik. Ertesi gün ameliyathanede boş yer olmadığı için 17 Aralık saat 9.00 a ameliyat randevumuzu aldık. Eşim zaten bebeğimizin 17 Aralık'ta doğmasını istiyordu çünkü o tarihte kendisi bir kamu kurumuna işe girmişti. Özel bir tarihti bizim için... Eve dönerken annemi aradık ertesi gün geldi. Herkeste bir heyecan, ayrıca sezeryan olacak diye üzülenler de var. Ama ben hiç birşey hissetmiyordum. Heyecan, korku hiçbiri yoktu.
17 Aralık sabahı kalktım eşim ve annem için kahvaltı hazırladım, valizimi kontrol ettim eksik var mı diye. Ne eşim ne annem hiçbirşey yiyemiyorlardı. Saat 7.45 te eşim, kayınvalidem, annem evimizden çıktık eltimi de yoldan alıp hastaneye ulaştık. Eşim evrak işlerini dolaştırırken biz odamıza yerleştik. Ameliyat önlüğünü giydim. Damar yolumu açmaları oldukça zor oldu (çünkü bende damar bulamadılar kaydirigubbakcemile3) Doktorum geldi sondamı taktı, tekrar muayene yaptı NST çekti, lavman yapıldı -tatlicadiarzu- bende hala heyecan yok... Doktorum genel anestezi mi yoksa epidural mi istersin dedi. Ben epidural isterim ama heyecan yaparım diye korkuyorum dedim. O da beni motive etti ve epidurale karar verdik. Sedye gelmişti ve artık gitme vakti gelip çatmıştı. Herkesin gözünde bir endişe vardı bende ise hala tık yok. Bekleyin tek gidip iki geleceğim dedim ve yola çıktık. Eşim ve eltim beni asansöre kadar uğurladılar. Ameliyathaneye girdik çok soğuktu, ama beklediğim gibi ürpertici değildi. Birsürü görevli vardı. Herkes bana hoşgeldiin dedi. Anestezi uzmanı genel olacak sanırım dedi.Ben hayıır epidural olacak ben uyumak istemyorum dedim tamam bizim için daha kolay dediler. Doktorum geldi epiduralim yapıldı o ana kadar soğuktan titreyen bacaklarıma birden ılık bir his geldi. Sanki ısınmaya başlıyordum. Beni tekrar yatırdılar. Ayağını oynat dediler denedim ama oynatamadım. Hiçbir şey hissetmiyordum ve ameliyat başlamış tabi ben bunu doktorumun şimdi bir gerilme hissedebilirsin dediği anda anladım. 5 dk ancak geçmişti ki doktorum işte bebeğin diyerek oğlumu bana gösterdi.
Oğlum ağlamamıştı... Neden ağlamıyor diye sordum tam o anda sanki benim endişemi hissetmiş gibi ağlamaya başladı. Tabi ben çok mutlu oldum. Saat 09.19 da hayata gözlerini açmıştı biricik Yağız'ım. Hemşire ablaları yıkayıp giydirip getirdiler oğlumu bana, koklaştık bi güzel... Sonra odamıza götürdüler. saat 09.40 ta ben de odamızdaydım.:lepi: Herkes oğlumla tanışmış beni bekliyorlardı. Kapıda karşılandım. Çook güzel bir duyguydu... Rabbim herkese böyle kolay doğumlar nasip etsin. Bu duyguyu da tüm anne olmak isteyenler yaşasın diye dua ediyorum...
Hastaneden taburcu olacağımız gün oğlum sarılık oldu ve biz tam 1 hafta hastanede kaldıksenağlama. Ama şimdi çok şükür iyiyiz. kaydirigubbakcemile2
Hepinizi öpüyoruz. Biraz uzun oldu kusura bakmayın umarım okurken sıkılmamışsınızdır. Herşeyi ayrıntısıyla yazmak istedim...
a.s.[/B]
Hikayemi yazmakta çok geç kaldım ama ancak fırsat buldum... oğlum bilgisayara oturmama pek müsade etmiyor. Sadece şöyle bir bakıp çıkıyorum arada...
Oğlum uyanmadan hikayemi yazıvereyim...
Hamileliğim boyunca normal doğum yapmak istedim. Son ayımızda doktorumuz hastaneden ayrıldı başka bir ile, başka bir hastaneye gitti. Biz tamamen alt üst olduk. Kime gideceğimizi bilemedik karar vermekte çok zorlandık. yeni doktorumuzla ilk görüşmemiz bayram öncesiydi ve kendisi bayramda şehir dışında olacağını söyledi. Doğumun bayramda da olabileceğini söyledi. Biz tamamen ne yapacağımızı bilemez hale gelmiştik en sonunda Rabbim neylerse güzel eyler o bize yardım eder diyerek herşeyi oluruna bıraktık. Bayramda sancım gelirse devlet hastanesine gidecektik. Bayram sonrasına kalırsa yeni doktorumuza özel hastaneye gidecektik.
Bayram sonrası ilk kontrolümüzde tekrar muayenem yapıldı ve bebeğin kanala yerleşmemiş olduğunu gördük. Ayrıca suyumuz oldukça azalmış ve plesentamız yaşlanmaya başlamıştı yani çok fazla bekleme şansımız yoktu. bebeğin kanala yerleşmemiş olması da normal doğumu çok zorlaştıracaktı. doktorum böyle bir durumda sezeryanın tercih edileceğini söyledi. Çünkü normal doğumda çok zorlama olursa aniden sezeryana dönebiliriz ikisini de yaşama dedi. Biz de eşimle o anda sezeryan kararı verdik. Ertesi gün ameliyathanede boş yer olmadığı için 17 Aralık saat 9.00 a ameliyat randevumuzu aldık. Eşim zaten bebeğimizin 17 Aralık'ta doğmasını istiyordu çünkü o tarihte kendisi bir kamu kurumuna işe girmişti. Özel bir tarihti bizim için... Eve dönerken annemi aradık ertesi gün geldi. Herkeste bir heyecan, ayrıca sezeryan olacak diye üzülenler de var. Ama ben hiç birşey hissetmiyordum. Heyecan, korku hiçbiri yoktu.
17 Aralık sabahı kalktım eşim ve annem için kahvaltı hazırladım, valizimi kontrol ettim eksik var mı diye. Ne eşim ne annem hiçbirşey yiyemiyorlardı. Saat 7.45 te eşim, kayınvalidem, annem evimizden çıktık eltimi de yoldan alıp hastaneye ulaştık. Eşim evrak işlerini dolaştırırken biz odamıza yerleştik. Ameliyat önlüğünü giydim. Damar yolumu açmaları oldukça zor oldu (çünkü bende damar bulamadılar kaydirigubbakcemile3) Doktorum geldi sondamı taktı, tekrar muayene yaptı NST çekti, lavman yapıldı -tatlicadiarzu- bende hala heyecan yok... Doktorum genel anestezi mi yoksa epidural mi istersin dedi. Ben epidural isterim ama heyecan yaparım diye korkuyorum dedim. O da beni motive etti ve epidurale karar verdik. Sedye gelmişti ve artık gitme vakti gelip çatmıştı. Herkesin gözünde bir endişe vardı bende ise hala tık yok. Bekleyin tek gidip iki geleceğim dedim ve yola çıktık. Eşim ve eltim beni asansöre kadar uğurladılar. Ameliyathaneye girdik çok soğuktu, ama beklediğim gibi ürpertici değildi. Birsürü görevli vardı. Herkes bana hoşgeldiin dedi. Anestezi uzmanı genel olacak sanırım dedi.Ben hayıır epidural olacak ben uyumak istemyorum dedim tamam bizim için daha kolay dediler. Doktorum geldi epiduralim yapıldı o ana kadar soğuktan titreyen bacaklarıma birden ılık bir his geldi. Sanki ısınmaya başlıyordum. Beni tekrar yatırdılar. Ayağını oynat dediler denedim ama oynatamadım. Hiçbir şey hissetmiyordum ve ameliyat başlamış tabi ben bunu doktorumun şimdi bir gerilme hissedebilirsin dediği anda anladım. 5 dk ancak geçmişti ki doktorum işte bebeğin diyerek oğlumu bana gösterdi.
Oğlum ağlamamıştı... Neden ağlamıyor diye sordum tam o anda sanki benim endişemi hissetmiş gibi ağlamaya başladı. Tabi ben çok mutlu oldum. Saat 09.19 da hayata gözlerini açmıştı biricik Yağız'ım. Hemşire ablaları yıkayıp giydirip getirdiler oğlumu bana, koklaştık bi güzel... Sonra odamıza götürdüler. saat 09.40 ta ben de odamızdaydım.:lepi: Herkes oğlumla tanışmış beni bekliyorlardı. Kapıda karşılandım. Çook güzel bir duyguydu... Rabbim herkese böyle kolay doğumlar nasip etsin. Bu duyguyu da tüm anne olmak isteyenler yaşasın diye dua ediyorum... Hastaneden taburcu olacağımız gün oğlum sarılık oldu ve biz tam 1 hafta hastanede kaldıksenağlama. Ama şimdi çok şükür iyiyiz. kaydirigubbakcemile2
Hepinizi öpüyoruz. Biraz uzun oldu kusura bakmayın umarım okurken sıkılmamışsınızdır. Herşeyi ayrıntısıyla yazmak istedim...
a.s.[/B]
