Bir erkek arkadaşım var, Alman. Geçen ekim'de bana evlilik teklifi etti. Daha çok Almanya'ya daha rahat girip çıkayım- vize sorunum ortadan kalksın diye. Ben de bu yüzden aileme "formalite" bir evlilik olduğunu söyledim.
Hem erkek arkadaşımı bu evlilik ilişkisi içine sokmak istemedim hem kendisi de zaten bir evlilik ilişkisi istemediğini daha önce dolaylı yollardan belirtmişti.
Daha sonra geçen yılbaşında İstanbul'a geldi. İki hafta vakit geçirdik.
Daha sonra bana , tavırları değişti. Daha çok ilgi göstermeye başladı, aşık olduğunu söyledi. Ailesine , arkadaşlarına herkese evleneceğini söylemiş. Resmimi duvarına asmış. Skype la her görüştüğümüzde çok güzelsin diyiyor. Ailesiyle beni tanıştırmak istiyor. Benim ailemle de tanışmak istediğini söyledi. Yani ne değişmiş olabilir. Şimdi çok kötü hissediyorum. En başından bunu aileme " formalite" bir evlilik olduğunu söyledim. Annem "aşık olup olmadığımı sordu" Onun benim sadece arkadaşım olduğunu söyledim. Şimdi aileme nasıl diyeceğim, biz normal evleniyoruz diye. En başından deseydim annem şimdikinden daha çok üzülürdü ama kabul ederdi sonunda. Babam sen bilirsin diyor. Benim planım Almanya'ya gittiğimde onunla ayrı yaşarız, kendi düzenimi kurarım diye düşünmüştüm. Sırf o gerçek bi evlilik ilişkisi istemediği için, ben de ona göre planımı yaptım. İstanbul'da yaşamımı, çevremi arkadaşlarımı gördü ve duyguları -fikri değişti diye düşünüyorum. Ben Almanya'dayken , beni sanki küçümsemiş gibi geliyor. Orada yalnızdım. Sosyal çevrem benimle alakasız insanlardan oluşuyordu. Almanyayı çok iyi bilmiyordum. Ama İstanbulda iken daha farklıydı haliyle.
Ve şu an evlilik kararı almamızın üzerinden 6 ay geçti ve bu 29 nisan'da evleniyoruz. Bu süreçte daha çok onun yavaşlığı ve vurdum duymazlığı yüzünden ( belge toplarken) de çok yıprandım. Hatta şu an vazgeçme duygum çok ağır basıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Siz olsanız naparsınız? Nasıl bir yol izleyeyim?
Hem erkek arkadaşımı bu evlilik ilişkisi içine sokmak istemedim hem kendisi de zaten bir evlilik ilişkisi istemediğini daha önce dolaylı yollardan belirtmişti.
Daha sonra geçen yılbaşında İstanbul'a geldi. İki hafta vakit geçirdik.
Daha sonra bana , tavırları değişti. Daha çok ilgi göstermeye başladı, aşık olduğunu söyledi. Ailesine , arkadaşlarına herkese evleneceğini söylemiş. Resmimi duvarına asmış. Skype la her görüştüğümüzde çok güzelsin diyiyor. Ailesiyle beni tanıştırmak istiyor. Benim ailemle de tanışmak istediğini söyledi. Yani ne değişmiş olabilir. Şimdi çok kötü hissediyorum. En başından bunu aileme " formalite" bir evlilik olduğunu söyledim. Annem "aşık olup olmadığımı sordu" Onun benim sadece arkadaşım olduğunu söyledim. Şimdi aileme nasıl diyeceğim, biz normal evleniyoruz diye. En başından deseydim annem şimdikinden daha çok üzülürdü ama kabul ederdi sonunda. Babam sen bilirsin diyor. Benim planım Almanya'ya gittiğimde onunla ayrı yaşarız, kendi düzenimi kurarım diye düşünmüştüm. Sırf o gerçek bi evlilik ilişkisi istemediği için, ben de ona göre planımı yaptım. İstanbul'da yaşamımı, çevremi arkadaşlarımı gördü ve duyguları -fikri değişti diye düşünüyorum. Ben Almanya'dayken , beni sanki küçümsemiş gibi geliyor. Orada yalnızdım. Sosyal çevrem benimle alakasız insanlardan oluşuyordu. Almanyayı çok iyi bilmiyordum. Ama İstanbulda iken daha farklıydı haliyle.
Ve şu an evlilik kararı almamızın üzerinden 6 ay geçti ve bu 29 nisan'da evleniyoruz. Bu süreçte daha çok onun yavaşlığı ve vurdum duymazlığı yüzünden ( belge toplarken) de çok yıprandım. Hatta şu an vazgeçme duygum çok ağır basıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Siz olsanız naparsınız? Nasıl bir yol izleyeyim?