daha gitmediğin halde bi parçam eksildi sanki. kalbimden bir parça koptu sanki... sanki elimi kolumu bağladılar. dilim tutuldu, hıçkırıklar saplandı boğazıma ama ağlayamadım. akıtamadım gözyaşlarımı. kalbim gideceğinin üzüntüsüyle kavruluyor. gitmesen, ne olur sanki gitmesen, ben ne yaparım sensiz. gitme lütfen gitme! bırakma beni arkanda yaşayamam, alışamam sensizliğe. dar gelir bu sokaklar bana, sığamam. korkularım üzerime gelir yine bir bir. hani seni tanımdan önceki korkularım, yine esir alırlar beni. yine yabancılaşır bütün suratlar bana, kimsede sıcaklık bulamam, hayatın tadını alamam sen olmadan. gitmesen diyorum, gitme lütfen. BİR KERE YA DA SON KERE DİNLE BENİ "GİTME!"........
benim için değilse bile kendin için gitme. yaşayamayacağın bir yere gidiyorsun mecburum diyorsun ama kalbim anlamıyor bu nedenleri işte. sen olmadan kaldıramaz bu bedeni ...
ya bişey gelirse başına ya ayağın takılıp düşersen ya uykusuz kalırsan, tırnağının ucuna bi zarar gelirse hadi ölürüm o zaman ölürüm. canımsın sen benim, canımdan da ötesin canımın en iç yanı, kalbimin en sığ köşesisin. se yoksan bende yokum ve senin değilsem kimsenin değilim.
demek gitmeye kararlısın beni yıkmaya arkanda paramparça olmuş bi kalbi görmeye razısın...Tamam git öyleyse... git mecbursan....gözün arkada kalmasın ya seninim ya da torağın, SöZÜM SöZ! tamam git ama sende sözünde dur olur mu ya benim ol ya da toprağın!!!!