- 14 Şubat 2016
- 588
- 602
- 103
- 40
- Konu Sahibi Angelsinthesky1
-
- #1
Herkese Merhaba,
Eski actıgım konuları okudum , ilk konuyu 2016 yılında açmısım o zamandan bugüne degısen tek sey ; benim saglıgımın psikolojımin ciddi anlamda bozulması olmus.
Ben buraya konu actıgımda , bir cok uyenin degerli yorumları oldu.. Ancak ; bana eger böyle giderse hasta olacaksınız diyen kendını kurtarmalısın dıyenler gercekten cok haklıymıs.
Kac senedır psikiyatr ilaçları kullanıyorum , üstüne bir de beynıme pıhtı attı ,kalıcı bir hasar bırakmadı cok şükür ama artık kan sulandırıcılarla toplam her gün 7 ilacla devam edıyorum hayatıma.
Herseyı ıcımde yasadım, aileme yansıtmayayım , eşimi sinirlendırmeyeyım bana küsmesin , cocugum etkılenmesın , anne babayla büyüsün derken kendıme en büyük zararı verdim...
Zor oldu ama sonunda toparlandım .. gittim davayı actım ve hemen 2 güne tarih verildi.. 8 Mart Kadınlar Gününde bosandım.. Belki bu da hayatın bana bir mesajıdır
Olur da benım gibi herseyı ıcınde yasamaya calısan , bagırmayan küfredemeyen karsısında ki kişi duvarları yumrukladıgında , çıglık cıglıga size bagırdıgında susan , karsıdakinin tavrını görmezden gelmeye calısıp belki zamanla anlar dıye dusunen varsa , olan size oluyor... susmak , ıcınde yasamak kendını zehırlemekten baska bir sey degilmis..Vicdanım rahat .. cok dusundum psikolojim ciddi anlamda bozuldu .. işe giderken her gün kullandıgım yolda kayboldugum bile oldu..kafamda sureklı konusan hıc susmayan biri vardı sanki.. cok yoruldum , kendımı de sucladım belki de benım basarısızlıgım bu dıye ..Ama dusundugum de ben ılerde de kendımı onunla mutlu goremıyordum , kangren olmustu kesıp atmam gerekıyordu ..Şimdi ara ara kızım -anne bız ne zaman anne - baba cocuk hep beraber yasayacagız dıye sordugunda , içim acıyor ama biliyorum gececek ..
Saglıklı bir sekılde kızımın yanında olacagım ben.. Benım kızım; erkek bagırır kadın susar ı kabullenmeyecek..Bu ayrılık dönemınde eşim cok agladı bosanmamak ıcın , ''kızımıza bunu nasıl yaparsın senın mutlulugun cocugumuzdan daha mı önemli mi ?''dıye de üstüme cok geldi..anne baba ayrı cocukların psıkolojısı bozuk oluyor diyor bana .. ben cok mutlu büyüdüm , ama evlendıkten sonra psıkolojım bozuldu işte..
Düsünmemeye calısıyorum artık .. Dilerim Allah bu surecte olan herkesin yardımcısı olsun...
Eski actıgım konuları okudum , ilk konuyu 2016 yılında açmısım o zamandan bugüne degısen tek sey ; benim saglıgımın psikolojımin ciddi anlamda bozulması olmus.
Ben buraya konu actıgımda , bir cok uyenin degerli yorumları oldu.. Ancak ; bana eger böyle giderse hasta olacaksınız diyen kendını kurtarmalısın dıyenler gercekten cok haklıymıs.
Kac senedır psikiyatr ilaçları kullanıyorum , üstüne bir de beynıme pıhtı attı ,kalıcı bir hasar bırakmadı cok şükür ama artık kan sulandırıcılarla toplam her gün 7 ilacla devam edıyorum hayatıma.
Herseyı ıcımde yasadım, aileme yansıtmayayım , eşimi sinirlendırmeyeyım bana küsmesin , cocugum etkılenmesın , anne babayla büyüsün derken kendıme en büyük zararı verdim...
Zor oldu ama sonunda toparlandım .. gittim davayı actım ve hemen 2 güne tarih verildi.. 8 Mart Kadınlar Gününde bosandım.. Belki bu da hayatın bana bir mesajıdır
Olur da benım gibi herseyı ıcınde yasamaya calısan , bagırmayan küfredemeyen karsısında ki kişi duvarları yumrukladıgında , çıglık cıglıga size bagırdıgında susan , karsıdakinin tavrını görmezden gelmeye calısıp belki zamanla anlar dıye dusunen varsa , olan size oluyor... susmak , ıcınde yasamak kendını zehırlemekten baska bir sey degilmis..Vicdanım rahat .. cok dusundum psikolojim ciddi anlamda bozuldu .. işe giderken her gün kullandıgım yolda kayboldugum bile oldu..kafamda sureklı konusan hıc susmayan biri vardı sanki.. cok yoruldum , kendımı de sucladım belki de benım basarısızlıgım bu dıye ..Ama dusundugum de ben ılerde de kendımı onunla mutlu goremıyordum , kangren olmustu kesıp atmam gerekıyordu ..Şimdi ara ara kızım -anne bız ne zaman anne - baba cocuk hep beraber yasayacagız dıye sordugunda , içim acıyor ama biliyorum gececek ..
Saglıklı bir sekılde kızımın yanında olacagım ben.. Benım kızım; erkek bagırır kadın susar ı kabullenmeyecek..Bu ayrılık dönemınde eşim cok agladı bosanmamak ıcın , ''kızımıza bunu nasıl yaparsın senın mutlulugun cocugumuzdan daha mı önemli mi ?''dıye de üstüme cok geldi..anne baba ayrı cocukların psıkolojısı bozuk oluyor diyor bana .. ben cok mutlu büyüdüm , ama evlendıkten sonra psıkolojım bozuldu işte..
Düsünmemeye calısıyorum artık .. Dilerim Allah bu surecte olan herkesin yardımcısı olsun...