:))))
Mizahi bir dille yaptığınız eleştiride o kadar haklısınız ki.
Yalnızca öğretmenlik değil, tüm mesleklerde küçümseme kıyas olmamalı, herkes istediği bir mesleğe yöneliyor, o yönde okuyor atılım yapıyor, hepsi aynı şartlarda olmaz olamaz, bir asker, emniyet mensubu ya da doktor, hemşire olmaya karar verdiğinizde şartlarının ağırlığını bilirsiniz, haftasonu tatiliniz diye bir şey yoktur, 7/24 nöbetiniz olabilir, aylarca evinize gidemeyebilirsiniz, işe gidiş-dönüş saatinizi kestirmek mümkün olmaz vs.
Bir kamu dairesinde memursanız sabah 8 akşam 5 mesainiz biter evinize dönersiniz, haftasonunuz olur, yıllık izinlerinizde aksama rötar olmaz.
Öğretmenseniz de ara tatiller ve yaz tatilinde diğer çalışanlara nazaran daha fazla tatil yapma imkanınız olur ama meslekler sizlerin tercihidir, biri diğerinden ağır olabilir, şartları zorlayıcı olabilir lakin bu hiçbir mesleği küçümseme hakkını vermez.
Ne zaman eğitim konusu açılsa bir kavga bir kıyamet.
Yahu biz ne zaman konuşarak uzlaşmayı öğreneceğiz, eleştirmek yerine karşımızdakini anlamaya çabalayacağız?
Haklı-Haksız arayışında değilim zira öğretmen olamamışsınız kıskanıyorsunuz tavrı da yanlış, yattığınız yerden para kazanıyorsunuz tavrı da yanlış.
Bu şartları oluşturanlar mesleklerini icra eden kişiler değil, hataların eksiklerin sebebi de mesleklerini yapmaya çalışan kişiler değil, herkes en fazla çalıştığı meslek üzerinden eksikleri üstündekilere aktarabilir, çözüm isteyebilir, çözüm üretmesi gereken merciler dururken burada birbirinizi rencide etmek ne derece doğru bilemiyorum.
Üstelik gerçekten kafamızın karıştığı, paniklediğimiz, ne yapacağımızı bilemediğimiz, sonunu göremediğimiz bir süreç yaşarken, insan odaklı olan tüm mesleklerde olduğu gibi eğitimde de Öğretmen-Veli-Öğrenci işbirliğine çok daha fazla ihtiyacımız var.
Gerçekten birbirimizi anlayarak konuşsak belki ortak paydalarda buluşacağız ama hep önyargılı, hep anlayıp dinlemeden, yalnızca eleştirmek için hamle yapıyoruz.