Öncelikle ben çocuk gelişimi lisans mezunu bir anneyim ama annelikte duygular şelale olduğu için terzi kendi söküğünü dikemiyor diyebilirim. Bu arada uyku eğitimi ücretli bir şekilde prof. bile verebilirim eğitimim gerekçesiyle, büyün metodları noktası virgülüne kadar detaylı bir şekilde biliyorum ama her şeyi teoride bilmek uygulamada bilmek gibi değil. Her çocuk özel ve belirli kalıplarla hiçbir çocuk yetişemez. Bu yüzden farklı deneyimleri öğrenmek istedim. Çünkü bir işe başladığımızda okumuş olsak da deneyimleyerek teorik bilgilerimizi pekiştiririz. Gelelim konumuza … 4 aylık bir bebişim var. İlk 1 ay bebeğim küvezde kaldı sonrasında erken doğum ve düşük doğum ağırlığı sebebiyle her istediğinde, her ağladığında, her uyandığında yani anlayacağınız gık dediğinde emzirdim. Ve hep emerek uyudu, hala da öyle. O bir aylık hasretin verdiği duygu seliyle asla kucağımdan indirmedim (kolay değil 24 gün bebeğimi kimse kucağına alıp sevmemişti bunun eksikliğini kapatmak istedim.) sonuç sadece emerek uyuyan bir bebiş… Bebeğim küvezde kalmamış olsa emzirirken uyumadan hemen önce yatağına daha eve geldiği İlk gün koymaya başlardım. Yeni annelere öneri olsun naçizane… şimdiye kadar her şey çok güzel gidiyordu fakat artık işe başlamama 4 ay kaldı ve bebeğimin bensiz ve memesiz uyumayı öğrenmesi gerekiyor. Eşim ile uyuyor fakat yakkaşık 45 dakika kıcağında piş piş yaparak yürüyor ve o şekilde uykuya geçiyor ancak. Uyku eğitimi vermeye karşıyım ben ki bebeğimi 10-20-30 dakika ağlatacağım mümkün değil 1 kere denedim 10 dakika ağladı ben de ağladım valla yapamam canım oğlum. Ayrıca bu işin gerçekten çocuğun psikolojisini etkilediğine eminim o ağlaması çaresizliği gözümün önünden gitmiyor ve o günden beri resmen millete gülücükler saçan oğlum bana çok nadir gülüyor