Hiç kimse bu çocugun açısından bakmamış olaya herkes boşver takma düzelir daha ergenlik çağı bilmem ne demiş. Bir cevabınızda "ben doğurmadım ama ben emek verdim bunu hiç göz önüne almıyorlar" demişsiniz bu çocuk siz direk söylemeseniz bie böyle düşündüğünüzü hisseder. Kendi doğurduğunuz çocuk olsa "emek verdim" der miydiniz? Önemli olan emek vermek değil bunu gerçekten "anne" sevgisiyle yapmak. Siz ne kadar iyi davranırsanız davranın içinizde bu sevgi olmadığı sürece çocuk bunu hissedicektir. Bu yaşıyla bir yere kadar alakalı bu durumu kabullenememesini bu kadar kötü hissetmesini yaşına verebilirsiniz belki ama emin olun 40 yaşına da gelse bu gün yaşadıklarını unutmayacak. Yanlış anlamayın çok iyi davranıyor olabilirsiniz, çok seviyor da olabilirsiniz ama hiç bir zaman onun öz annesi olamazsınız ve bu onu çok yaralıyor şu anda. Lütfen "benim hakkımda ne düşünecekler" düşüncesini bir kenara bırakın çünkü bu çok bencilce. Her ne kadar çocuk da olsa küçük de olsa kendinizi onun yerine koymayı ve ona bu şekilde yaklaşmayı deneyebilirsiniz. Mesela ona hiç o evdeki varlığının sizi ne kadar mutlu ettiğini belli ettiniz mi? Söylediniz mi demiyorum dikkat ederseniz. Lütfen bırakın bencilliği ve kendinizi düşünmeyi. Durum gayet açık ve ortada benim de üvey abilerim var 3 tane, annem babamın 2. eşi. Onlar da bizimle yaşarlardı ve ben annemin onlara olan ilgisini sevgisini kıskanırdım. Ama annem gerçekten severdi, öz evlatları gibi. Bir kere bile "üvey oğlum" lafını duymadım ben annemin ağzından hep oğullarım diye bahsetti onlardan. Sarıldığı zaman "yavrummm" diye sarıldı aynı bana sarıldığı gibi. Şimdi de onlar annemi kendi öz annelerinden çok daha fazla seviyorlar. Bence soru "benim hakkımda ne düşünecekler" değil "bende ne eksik var" olursa problem daha da hafifliyecektir. Bunu ona sormayı da deneyebilirsiniz böylece ona önemli ve değerli olduğunu hissettirirsiniz. Sevgiler..
senin ilk evliligin mi? degilse senin de cocugun var mi? 11 yildir bu cocugn sana alismasi lazimdi aslinda
kesinlikle katilmiyorum bu dusunceye!!!
gencligini veriyorsun dogurmadigin halde bakiyorsun seviyorsun sonra cikip sana on koca yilin sonunda sarilip hal hatir soracagina kacmak icin ozgur yasamak icin anne baba gozetimi altinda olmamak icin harciyor seni adida cocukluk ergenlik oluyor...
soruyorum sizlere eskiden anneler ellerine ekmek verip sokaklara salar, cocuklar tozun topragin icinde buyurlerdi dayakta yerlerdi ama simdiki gibide hemen psikolojileri bozulmazdi!!ki bunu yapan uvey anne bile olsa saygilari vardi
elestirirken marjinal olmak icin yapmayin! 10 yildir o evde siddete,hakarete maruz kalsaydi bence cok once kacar giderdi o evden bi sekilde sesini duyururdu.. 16 yasinda olsaydiniz ankaradami erzurumdami oturmak isterdiniz?iste sorun burada ankarada kalmak icin bu kadini harcamis hepsi bu bence
sende uzme kendini arkadasim simdi oz cocugunda olsa gunu gelince yapiyor nankorlugunu kimsenin lafini takma vicdanen rahatsan bu yeterli
!
pardon ben bu cocuk dayak yiyor şiddete hakarete maruz kalıyor mu dedim?? ben hislerden bahsediyorum gerçek duygulardan bahsediyorum emin olun ki "ergenlik" diyip geçmek "büyüyünce anlar" demek işin kolayına kaçmak ve yine emin olun ki 16 yasında bi çocuk erzurumda mutlu huzurluysa ankarada yaşamak istemez. arkadaş çevresi sosyal hayatı orda oldugu için istiyor diyelim, o zaman da bunu annesini suçlayarak yapmaz. yapıyorsa onu anne gibi görmemiş demektir bu da tek taraflı bir suç değildir! ne kadar kolay işinize geldiği gibi bakmak biraz ince düşünmeyi başarabilseniz.. ama ne gerek var dimi "elin çocuğu" işte değmez..
sen onceki yazdigini tekrar oku bakalim.. ne demissin? bencilligi birak demissin. cocugun mutsuzlugunu soylemissin.annen sana ne soylerse soylesin ne kadar vurursa vursun 5 dakika sonra unutursun ama uvey anne kasini catsa dusman kesilirsin ole deilmi? eger senin dedigin gibiyse bu kadin neden bu sayfalarda bizlerle paylasmis uzuntulerini!!! kotuluk yapmis olsaydi amacima ulastim der cocuguda yollar bakardi keyfine oyle deilmi?
Bir cevabınızda "ben doğurmadım ama ben emek verdim bunu hiç göz önüne almıyorlar" demişsiniz bu çocuk siz direk söylemeseniz bie böyle düşündüğünüzü hisseder. Kendi doğurduğunuz çocuk olsa "emek verdim" der miydiniz?
bak bu kirmizi senin lafin.... bizim annelerimiz daha agir laflar solerdi..
senin cocuklarinda sana etsin..
seni dogurcama tas dogursaydim
bunlar bak annelerin laflari demekki oz annelerde beter seyler soluo ama biz takmiyoruz oz ya...
bu kadin 10 yil emek vermis iyi kotu hicmi bi onemi yok bunun...
bence sozlerini dikkatle secerek yaz sana dusmezki "elin cocugu degmez gibi bi cumle kurman cok yanlis
her ne soylerseniz soyleyin uvey anne diyince toplumun buyuk bi on yargisi var yikilmasi gereken.. her doguran anne deildir.. emek veren annedir.diyorsunuzki tabiki emek verecek bu annenin gorevi'' annelerimizin bizlere emek veriyor ama uvey ama oz butun annelerde bu emegin karsiligini bekler,yeri gelir yardimla yeri gelir saygiyla, yeri gelir yasliliginda... bu konudaki cocugunda ne tur bi arkadas cevresi var nelere kizgin hic birimiz bilemeyiz..ama iyi kotu tekrar soyluyorum iyi kotu annelik etmis bi kadinida bencil elin cocugu diye kapiya atiyor diyemessiniz!!bu sayfada arkadasımız bizimle oğlunun o evden gidiyor olmasıyla ilgili sıkıntısını paylaşmış olsaydı dediğinizde çok haklıydınız ancak kendisi "millet ne der" derdinde.evet bu bencillik. ayrıca evet annelerimiz bize ağır şeyler söylerlerdi bunların üzerinde durmamamızın sebebi de bunun gerçek düşünceleri olmadığını bilmemizdi. hiç bir anne çocuğuna gerçekten içinden gelerek "seni doğuracagıma taş doğursaydım" der mi? demez. "sana emek verdim karşılığı bu mu" der mi? hayır demez. çünkü anne karşılıksız sever verdiği hiç bir emek için bir karşılık beklemez. yalnızca sinir halinde çıkar bu laflar ağzından biz de bunu bildigimiz için üzerinde durmayız. her anne çocuğuna emek verir bu onun annelik görevidir vermiyorsa tuhaflık vardır! hala "bu kadin 10 yil emek vermis iyi kotu hicmi bi onemi yok bunun..." diyorsunuz ya tabiki vericek her anne gibi, bu onun görevi.. eğer karsısındakini üvey evladı değil de evladı gibi görüyor olsaydı böyle bir cümle kurmazdı bile neden anlamıyorsunuz. o zaman zaten gitmek istemesinden duydugu üzüntü için onu teselli ediyor olurduk şu anda. yani sorun o kadar yüzeysel değil keşke görebilseniz. sorun son derece içsel, hissel.. 16 yaşında bir çocuğu nankörlükle suçluyorsunuz ya bu çocuk ne görmüş ne yaşamış ki insanlara bilerek isteyerek zarar vericek kadar gaddarlaşmış çok merak ediyorum gerçekten..
bu sayfada arkadasımız bizimle oğlunun o evden gidiyor olmasıyla ilgili sıkıntısını paylaşmış olsaydı dediğinizde çok haklıydınız ancak kendisi "millet ne der" derdinde.evet bu bencillik. ayrıca evet annelerimiz bize ağır şeyler söylerlerdi bunların üzerinde durmamamızın sebebi de bunun gerçek düşünceleri olmadığını bilmemizdi. hiç bir anne çocuğuna gerçekten içinden gelerek "seni doğuracagıma taş doğursaydım" der mi? demez. "sana emek verdim karşılığı bu mu" der mi? hayır demez. çünkü anne karşılıksız sever verdiği hiç bir emek için bir karşılık beklemez. yalnızca sinir halinde çıkar bu laflar ağzından biz de bunu bildigimiz için üzerinde durmayız. her anne çocuğuna emek verir bu onun annelik görevidir vermiyorsa tuhaflık vardır! hala "bu kadin 10 yil emek vermis iyi kotu hicmi bi onemi yok bunun..." diyorsunuz ya tabiki vericek her anne gibi, bu onun görevi.. eğer karsısındakini üvey evladı değil de evladı gibi görüyor olsaydı böyle bir cümle kurmazdı bile neden anlamıyorsunuz. o zaman zaten gitmek istemesinden duydugu üzüntü için onu teselli ediyor olurduk şu anda. yani sorun o kadar yüzeysel değil keşke görebilseniz. sorun son derece içsel, hissel.. 16 yaşında bir çocuğu nankörlükle suçluyorsunuz ya bu çocuk ne görmüş ne yaşamış ki insanlara bilerek isteyerek zarar vericek kadar gaddarlaşmış çok merak ediyorum gerçekten..
bu sayfada arkadasımız bizimle oğlunun o evden gidiyor olmasıyla ilgili sıkıntısını paylaşmış olsaydı dediğinizde çok haklıydınız ancak kendisi "millet ne der" derdinde.evet bu bencillik. ayrıca evet annelerimiz bize ağır şeyler söylerlerdi bunların üzerinde durmamamızın sebebi de bunun gerçek düşünceleri olmadığını bilmemizdi. hiç bir anne çocuğuna gerçekten içinden gelerek "seni doğuracagıma taş doğursaydım" der mi? demez. "sana emek verdim karşılığı bu mu" der mi? hayır demez. çünkü anne karşılıksız sever verdiği hiç bir emek için bir karşılık beklemez. yalnızca sinir halinde çıkar bu laflar ağzından biz de bunu bildigimiz için üzerinde durmayız. her anne çocuğuna emek verir bu onun annelik görevidir vermiyorsa tuhaflık vardır! hala "bu kadin 10 yil emek vermis iyi kotu hicmi bi onemi yok bunun..." diyorsunuz ya tabiki vericek her anne gibi, bu onun görevi.. eğer karsısındakini üvey evladı değil de evladı gibi görüyor olsaydı böyle bir cümle kurmazdı bile neden anlamıyorsunuz. o zaman zaten gitmek istemesinden duydugu üzüntü için onu teselli ediyor olurduk şu anda. yani sorun o kadar yüzeysel değil keşke görebilseniz. sorun son derece içsel, hissel.. 16 yaşında bir çocuğu nankörlükle suçluyorsunuz ya bu çocuk ne görmüş ne yaşamış ki insanlara bilerek isteyerek zarar vericek kadar gaddarlaşmış çok merak ediyorum gerçekten..
canım sende haklısın ama inan herşey dışardan göründüü gibi degil ben zaten oglumu karşıma alıp hergün konuşuyorum ben okadar kötü ve bencil degilim olsaydım gidiyor diye sevinirdim sen nereden biliyorsun ne düşündügümü ne hissettigimi üzülmüyormuyum sanıyorsun emegim derken senin kasdet tiingibidegil daha yarım saat önce karşılıklı konuştuk ben gitmek için yanına alsınlar diye öyle söyledim diyo lütfen dışardan üvey anne iyimi olur diye yorum yapmadan düşünün okadar farklı birşeyki dışardan göründüügibi degil tabi gitmesini istemiyorum sen yanlış anladın ben 18 evlendim ve cocuk 6yaşındaydı birbuçuk aykık evliligimden buyana biz beraberiz tabiki iyisiyle kötüsüyle herşey yaşadık ama biz yaşadık yinede yorumuna saygı duyarım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?