Üvey anne olmak suçmu?

:çok üzgünüm:merhaba arkadaşlar okadar üzgünümki 11 yıllık evliyim eşimin ikinçi evliligi birinci evliliginden 1oglu var bizimle bereber kalıyor 6 yaşından buyana ben bakıyorum 16 yasında şimdi ankarada yaşıyorduk 1yıldır erzurumdayız iş nedeniyle yanımıza orası uzak diye gelmedi amcası babannesinin yanında kaldı okullar acıldıgında yanımıza getirdik şimdide ben gidecem diye tutdurdu babannesini amcasinı halalarını aramış yapamıyom edemıyom diye tabi her işine geldiinde üvey sıvatını kullanıyor beni kötülüyor ya ben şimdi napacam herkes beni kötü bilecek bak üvey anne degilmi çocuga bakmadı dışladı diyecekler ilk başta eşimin ayilesi babam ilgilenmedi annem kızıyo kıskanıyo ac bırakıyo herşeyi saklıyo onlarada sürekli böyle söylüyormuş bu arada benim durumumda olan varmı acaba çıldıracagı :1no2:

canım eşin seni biliyorsa gerisini boşver... elalem hep konuşur sürekli konuşacak bir şey bulur..
oğlunuzda daha çok toy bazı şeyerli kendi lehine çevirmeye çalışıyordur...
sen üzerine düşeni yaptığına inanıorsan ve eşinde arkandaysa kimsenin ne dediğini umursama...

arkadaşlar bana bir fikir verecek yokmu.........

öncelikle yanıtınız için teşekkür ederim ama bazen eşimde oglunu destekliyor aradaki mesafeyi dengede tutamıyor napacamı artık şaşırdım?

sodi-certila .!.:

üvey anne olmakta üvey çoçuk olmakta zor.
iki durumda da bireyler birbirinin açıklarını olumlu davranışlarından daha çok görür.
benim size tavsiyem fazla üstelemeyin oluruna bırakın söylediklerine karşıda sesiz kalın zaten ergenlik çağında bir çoçuk aslında...
bu yaşlarda öz anneleri ile bile ciddi sorunlar yaşıyorlar..
burda önemli olan babanne-baba-hala gibi yakın akrabaların olumlu yönlendirmeleri çoçugu size karşı..

Genişletmek için tıkla...

teşekkür ederim yakın akrabalar çocugu güzel birşekilde konuşsalar zaten çocuk böyle olmazdı tamam şuan bulu çagında ama önceden de böyleydi çocukkende sürekli yalan söylüyor pskloga bile gittik hiç fayda olmadı gidecem diyor onlarda inanıyor akşam telefon açtılar buraya gelsin diye noldu puroblemmi vardiye soruyorlar biz yok dedik ama tabi bize degil ona inanıyorlar ne derler çocukdur nedese dogrudur...

canım öncelikle o yaşlardaki çocukların tam ergenlik çağları...bu yaştaki çocukları üvey anneye degıl kendi öz annelerıne dahı şımarıklık yapıp afra tafra yapıyorlar...
eger sen kenı kalbınde vıcdanında emınsen bır problem yok derım...
eminin digerleride seni anlıyorlardır...
ama yok onlarda anlamıyor dıyorsan allah var.allaha havale edersın...
inşallah canım düzelir...

çakırgözlü .!.:

canım benim ablamın oğluda var
16 yaşında tam ergenlik döneminde
bir havalar bir tafralar
kızkardeşine bana su getir
hemen aksileşmeler falan
bence sabır et derim
özçoçukla bile kavga ediyorlar
sıkma canını sen üstüne düşeni
yaptıktan sonra geri gelir canım.

Genişletmek için tıkla...

biliyorum geri gelir ama benide babasınıda zan altında tutacak biz aslında kavgada etsek iyide anlaşırız ama neden böyle işine gelmediinde beni harcıyor bende buna üzülüyorum ben doormadım ama ben emek verdim bunu hiç göz önüne almıyorlar .

umarım bu nankörlüğü ergenliğini aştığında geçer.gerçi bazı terbiyesizliklerinde ergenlik çağına yüklenmesine biraz karşıyım.hepimiz ergen olduk zamanında ama saygısızlık yapmadık büyüklerimize.neredeyse ben ergenim.bunalımlıyım.ne istersem yaparım mantığı oluşmuş gençlerin çoğunda.tabiki zor bir dönem ama kendisine emek harcamış bir insana acımasızca iftira atmakta sırf ergenlikten olmasa gerek.birden fazla evde büyümüş çocuklarda malesef şımarıklık en belirgin özellik.siz kendinizi biliyorsanız vicdanınız bu konuda rahatsa başkalarının söylediğini hiç umursamayın.yarın öbür gün destek gördüğü insanlarada bir kazık atar o zaman herkes anlar kimin ne olduğunu.çok yakınımda böyle bir örnek var.allah kolaylık versin.eşinizde kör olmasın bu kadar

Büyük ihtimalle aile büyükleri cocugun böyle davranmasina sebeb!!

Senin annen degil ama sana bir sürü emegi gecmis saygili olman lazim, diye güzel güzel konussalar zaten cocuk senin hakkinda olumsuz düsünmez ve olumsuz konusmaz diye düsünüyorum...

Üvey anne oldunmu hemen kötü anne oluyorsun, sen agzinla kus tutsan yaranamasin canim, o yüzden hic kendini yipratma, esinin oglu cocuk ama bebek degil bazi seyleri anlamasi ve düsünmesi gerek!!

Senin vicdanin rahatsa hic bir sorun yok, allah görüyor zaten, o nankörse senin elinden ne gelir!!!:1closedeyes:

6 yaşından 16 yaşına kadar kadar geldi kötü davranmadınız da şimdi mi davranacaksınız...
11 yıldır sizi tanımadılarsa bundan sonra da tanımasınlar....

kurunun yaninda ,yasta yanar olmus senin hikayen...
bosver guzelim sen kendini biliyosan,digerlerine kulaklarini tika(soylemek kolay ama,yinede dene)

biraz daha olgunlassin dogruyu,yanlisi ayirt etsin hersey duzelir merak etme:1hug:

boşver canım hiç üzme kendini
bugüne kadar kimseden üvey annesinin iyi olduğunu duymadım ben
insanların lafına bakarsan her üvey anne eşitir kötü insan
sen eşinin oğluna canını feda etsen gene kötü üvey anne olacaksın
o yüzden sen aldırış etme
sen muhakkak 11 sene içinde çok büyük emekler vermisindir
kul bilmese allah bilir hiç dert etme
böyle şeyler içinde canını sıkma

arkadaşlar hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim anlatmak ve yorumlarınız biraz rahatladım napayım saır sabır diyorum kendime :Saruboceq:

senin ilk evliligin mi? degilse senin de cocugun var mi? 11 yildir bu cocugn sana alismasi lazimdi aslinda

Hiç kimse bu çocugun açısından bakmamış olaya herkes boşver takma düzelir daha ergenlik çağı bilmem ne demiş. Bir cevabınızda "ben doğurmadım ama ben emek verdim bunu hiç göz önüne almıyorlar" demişsiniz bu çocuk siz direk söylemeseniz bie böyle düşündüğünüzü hisseder. Kendi doğurduğunuz çocuk olsa "emek verdim" der miydiniz? Önemli olan emek vermek değil bunu gerçekten "anne" sevgisiyle yapmak. Siz ne kadar iyi davranırsanız davranın içinizde bu sevgi olmadığı sürece çocuk bunu hissedicektir. Bu yaşıyla bir yere kadar alakalı bu durumu kabullenememesini bu kadar kötü hissetmesini yaşına verebilirsiniz belki ama emin olun 40 yaşına da gelse bu gün yaşadıklarını unutmayacak. Yanlış anlamayın çok iyi davranıyor olabilirsiniz, çok seviyor da olabilirsiniz ama hiç bir zaman onun öz annesi olamazsınız ve bu onu çok yaralıyor şu anda. Lütfen "benim hakkımda ne düşünecekler" düşüncesini bir kenara bırakın çünkü bu çok bencilce. Her ne kadar çocuk da olsa küçük de olsa kendinizi onun yerine koymayı ve ona bu şekilde yaklaşmayı deneyebilirsiniz. Mesela ona hiç o evdeki varlığının sizi ne kadar mutlu ettiğini belli ettiniz mi? Söylediniz mi demiyorum dikkat ederseniz. Lütfen bırakın bencilliği ve kendinizi düşünmeyi. Durum gayet açık ve ortada benim de üvey abilerim var 3 tane, annem babamın 2. eşi. Onlar da bizimle yaşarlardı ve ben annemin onlara olan ilgisini sevgisini kıskanırdım. Ama annem gerçekten severdi, öz evlatları gibi. Bir kere bile "üvey oğlum" lafını duymadım ben annemin ağzından hep oğullarım diye bahsetti onlardan. Sarıldığı zaman "yavrummm" diye sarıldı aynı bana sarıldığı gibi. Şimdi de onlar annemi kendi öz annelerinden çok daha fazla seviyorlar. Bence soru "benim hakkımda ne düşünecekler" değil "bende ne eksik var" olursa problem daha da hafifliyecektir. Bunu ona sormayı da deneyebilirsiniz böylece ona önemli ve değerli olduğunu hissettirirsiniz. Sevgiler..

bu konu açıldığında bütün kelimeler boğazıma düğümleniyor.
6 yaşındaydım annemi kaybettiğimde. 3 kız kardeş ben 6, nazan 5 hediye daha 2 günlüktü... babam daha 28 yaşında annemde öyleydi ya su gibiydi...senağlama

annemi hediyenin doğumunda kaybetmiştik en beklenmedik zamanda...
o yüzden hediyenin adı da HEDİYE oldu. annemden hatıra annemin tek hatırası.

3 ay sonraydı babam evlendi çocuktum anlamadım.
anneme de çok benziyordu Gül annem senağlama ilk gördüğümde anne diye gittim kucağına. şimdi hala o sıcaklıkla sarılıyorum anneme şimdi 21 yaşındayım ama hala onun kuzusuyum ben :1hug: