• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

unutmak mı........

sea_moon_love

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
Katılım
20 Mayıs 2011
Mesajlar
124
Emoji Skoru
3
Puanlar
96
Yaş
38
Yer
Bursa
daha önce sizlerle paylaşmıştım 8 haftalık bebeğimin kalp atışları durduğu için benden ayırdıklarını... dünyamın başıma yıkıldığını....
bebeğimi benden aldıkları tarih 19 ekimdi üzerinden 2 ay geçti ama ben hala alışamadım yokluğuna
gelip gidiyorlar tekrar tekrar soruyorlar...
benim içim yanarken gelip sohbet ediyorlar...
gençsin yine olur diyorlar ...
üzülme geçer diyorlar....
nasıl üzülmem ki sen yaşadın mı benim yaşadığım acıyı için yandı mı benim içimin yandığı kadar hadi diyelim ki yaşadın ne kadar zamanda unuttun
unutmak ...
nasıl unutabilirim ki... yada nasıl unutulabilir ki ...
kolay mı unutmak yada mümkün mü unutabilmek...
ben nasıl unutabilirim ki seni bebeğim hayata tutunamasan da sen benim hep içimdesin kalbimdesin aslında korkuyorum seni unutmaya sen hiç yokmuşsun gibi yapamam ki sen hiç benimle olmamışsın gibi davranamam ki
nerde bir hamile görsem yada bebek görsem içim acıyor yüreğim kanıyorr...
hayallerim vardı umutlarım vardı bebeğimin olacağını ilk öğrendiğim gün bir defter alıp heyecanımı sevincimi bebeğimin hafta hafta olan gelişimini yazacaktım yazamadım...
yazabildiğim tek şey 19 ekim de yaşadığım acıydı...
hastaneye gideceğim gün duş alıyordum elim karnıma gitti ve seni sevdim bebeğim bir şarkı vardı dilimin ucunda o an gelmişti aklıma
içmden şarkı söyledim seni sevdim ve ağladım çok ağladım
HOŞÇAKAL AŞKLARIN EN GÜZELİ KAVUŞUR ELİM SANA GÜNÜN BİRİNDE...... sadece bu kadarı vardı aklımda
korkuyorum........
yeni bir başlangıç yapmaya korkuyorum........
tekrar acı çekmekten korkuyorum........
 
daha önce sizlerle paylaşmıştım 8 haftalık bebeğimin kalp atışları durduğu için benden ayırdıklarını... dünyamın başıma yıkıldığını....
bebeğimi benden aldıkları tarih 19 ekimdi üzerinden 2 ay geçti ama ben hala alışamadım yokluğuna
gelip gidiyorlar tekrar tekrar soruyorlar...
benim içim yanarken gelip sohbet ediyorlar...
gençsin yine olur diyorlar ...
üzülme geçer diyorlar....
nasıl üzülmem ki sen yaşadın mı benim yaşadığım acıyı için yandı mı benim içimin yandığı kadar hadi diyelim ki yaşadın ne kadar zamanda unuttun
unutmak ...
nasıl unutabilirim ki... yada nasıl unutulabilir ki ...
kolay mı unutmak yada mümkün mü unutabilmek...
ben nasıl unutabilirim ki seni bebeğim hayata tutunamasan da sen benim hep içimdesin kalbimdesin aslında korkuyorum seni unutmaya sen hiç yokmuşsun gibi yapamam ki sen hiç benimle olmamışsın gibi davranamam ki
nerde bir hamile görsem yada bebek görsem içim acıyor yüreğim kanıyorr...
hayallerim vardı umutlarım vardı bebeğimin olacağını ilk öğrendiğim gün bir defter alıp heyecanımı sevincimi bebeğimin hafta hafta olan gelişimini yazacaktım yazamadım...
yazabildiğim tek şey 19 ekim de yaşadığım acıydı...
hastaneye gideceğim gün duş alıyordum elim karnıma gitti ve seni sevdim bebeğim bir şarkı vardı dilimin ucunda o an gelmişti aklıma
içmden şarkı söyledim seni sevdim ve ağladım çok ağladım
HOŞÇAKAL AŞKLARIN EN GÜZELİ KAVUŞUR ELİM SANA GÜNÜN BİRİNDE...... sadece bu kadarı vardı aklımda
korkuyorum........
yeni bir başlangıç yapmaya korkuyorum........
tekrar acı çekmekten korkuyorum........

unutulmaz....hiç bir zaman unutulmaz...bu öyle bir acı ki hiç bir acıyla karşılaştırılmaz tarif edilmezzz bende bebeğim için bir defter tutmuştum ona o gelince hayatımızın tamamen değişeceğini annesinin babasının onu çok sevdiğini beşiğinin eşyalarının herşeyinin hazır olduğunu bir tek onun eksik olduğunu o da gelince tam olacağımızı yazmıştım babası cuma akşamları maça gidiyor biz kızımızla bekleyecektik kapıyı kızımla açacaktık babamıza, bu kimsemizin olmadığı şehirde o bizim herşeyimiz olacaktı ama olmadı olmayacak kızım 3 gün yoğun bakımda yaşadı 2. gün biraz iyiydi fotoğrafını çektim küvezdeyken o fotoğrafları çıkarttırdım birini kalpli bir yastığın üzerine çıkarttırdım her gece o yastığı kucağıma alıyorum ona bazen ninni söylüyorum delirdiğimi düşünebilrsiniz ama hakikat böyle onu öpüyorum ama dudak ucumla sanki canı acıyacakmış gbi geliyor bastıra bastıra öpsem, yastığı değil bebeğimi öptüğümü hayal ediyorum bugün 13 gün oluyor ve ben her geçen gün daha da özlüyorum zaman geçtikçe acın hafifler diyorlar ama olmuyor zaman geçtikçe acım daha da büyüyor ben daha da çok istiyorum kızımı her gün yaşadıkça biraz daha öldüğümü hissediiyorum...
 
şimdi konularda gezinirken gözüme çarptı konunuz bende 7 haftalıkken bebğimi kaybettim kontrole gittim karnımda ölü olduğunu öğrendim şok oldum üzüldüm ağladım ama nafile malesef 2 ay sonra oğluma hamile kaldım sizde pes etmeyin ümidinizi yitirmeyin meleğiniz kardeşini en kısa zamanda göndericektir size:(
 
öncelikle başın sağolsun ve çok geçmiş olsun bende meleğimi doğumdan 3 gün sonra kaybettim unuttummu hayır yakında 2 ylı dolucak onsuz geçirdiğim zaman unutturmuyor ama alışıyosun yokluğuyla yaşamayı acıda olsa öğreniyosun bak bi arkadaşta doğumdan sonra kaybetmiş kesinlikle küçümsemek değil yanlış anlama sen bile böyleyken ya bizler napalım tam bitti derken sil baştan yaşıyon bol bol dua et sabır et yapabilceğin başka bişi yok çünkü maalesef...
 
Unutmak tabikide mümkün değil.Ama bu acıyı tek yaşayan senmişsin gibi isyan dolu sözler etmemelisin.Bebeğini 4 kez kaybetmiş biri olarak şunu söyleye bilirim, bugün ne edersen nekadar üzülürsen kendine edersin.Rabbim aldıysa vardır bir hayır dedim hep şimdi 6 sene sonra 5. hamileliğim ve 4 hafta sonra kucağıma alıcam nasipse.Kendini toparlamalı yeni gelecek bebeğin için kendini hazırlamalısın.En kısa zmanda rabbim yüzüne gülsün inş
 
Back