üniversıteye adım attıgımız ılk gunu paylasalım mı ne dersınız :)

mervemervemerve

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
10 Aralık 2011
4.230
95
113
1. sınıfta okula gırdıgım an kayboldugum basımın dondugu kısacası salaklık gunlerım geldı bırden ve bole bı baslık acmak ıstedım kızlar .) oncelıkle ılk gun sabahın 6sında (okul da bana yakın halbukı) otobüs duragında bekledım okula ılk gıden ben olum da arkadas kapım diye:) sonra durakta eskı ı arkımı gordum ozge adı naber nasılsından sonra hangı okula gıdıyosun dedım gazı dedı a ben de hangı bolum dedım çalısma ekonomisi dedi aaaaa ben de dedım :)))))) nesekı heyecanım gıttı bıraz rahatladım .) sonra gırdık okula tıklım tıklım hallettık ıslerımızı ama ne halletme kaybola kaybola .) bızım okul bıraz labırent gıbı de :))) hallettıkten sonra panoda ders programı var ne yazıyo bı nane anlamadık tabı ama yazıyoruz ole ıste :))))) okuldan cıkarken oh bee dedım dunya varmıs .) o ılk hafta okul bana ole buyuk ve karmasık gelıyodu kı .) sımdı ıse sadece karmasık gelıyo :))))) bole ıste kızlar benım ılk gun maceram :)
 
Üniversite ye ilk ayak bastığım gün- yani bundan 3 sene önce- kız kardeşim gibi sevdiğim canım arkadaşım ile tanıştım. O gün bugündür hep yanyana ve destekçiyiz birbirimize. Hatta şu an onun ev ödevini hazırlıyorum :)))
 
muhtesemdi
inanilmaz heyecanliydim hazirlik atlama sinavi icin gitmistim hala orada olduguma inanamiyordum - gerci hep istanbuldu tercihlerim ama ne de olsa tutmaz diye yazdigim tek ankara tercihim tuttugundan icim biraz buruktu - ama sonra hayatimda yapmis oldugum en iyi tercih oldugunu anladim elimden gelse o kampusten disari adimimi atmam hayatimin en guzel yillarini orada gecirdim ilk gun sanki olacaklari bastan bilmis gibi heyecandan mutluluktan icim icime sigmiyordu
annem beni getirmisti disarida bekliyordu arabayi park ederken cimlere yayilmis ogrencileri gorduk bir cift de opusup duruyordu annem demisti ki "sen caliskan olanlari ornek al bunlari degil" ne gulmustum ilahi anne
hersey ne kadar buyuk ve karisik geliyordu kaybolma korkum zaten hep vardir yon bulma duygum hic gelismemistir, o yuzden ilk birkac gun oldukca stresliydim ya kaybolursam birilerine sormak zorunda kalirsam bana gulerlerse diye turlu triplere girmistim kaybolmadim neyse ki...
hatirladikca yuzumde salak bir ifade olusuyor surekli gulumsuyorum ne kadar mutluydum o zamanlar, dersten baska sorumluluk yok ye ic gez toz o konser senin bu film festivali benim... simdi oyle mi.. pofff
 

cnm bende ankarada okuyorum gazıde sen nerdensın :) kaybolma ıhtımalını bence emınım cogumuz yasamısızdır bızım bınada da masallah o kadar cok ınıs cıkıs yelrerı vardıkı yanı ılk gun bana ole gelıyodu kesın kaybolurum dıyodum :)
 

ben ODTU'deydim mezun oldum tabi artik coktan.. bahsettigim kaybolma korkusu 11 yil oncesine ait :) zamanla alisinca tabi heryere gire cika tum kampusu ogrendim ama basta inanilmaz stres yapmistim
 
benim ilk gün hazırlık sınavım vardı ve nerde olduğunu bile bilmiyordum. internetten öğrencez dedi yurt arkadaşım bi gün önce internetkafeye gittik. site çökmüş sene 2004. hoş bilgisayar kullanmayı bile bilmiyordum(bilgisayar sist. öğretmenliğini kazanmıştım oysaki)
ertesi gün okula gittik 1 saatlik tramvay yolculuğumuzun ardından. ki ben ilçede yaşamıştım yıllarca dolmuş otobüs nedir bilmezken hangi tramvaya bineceğimi nereden bilet alacağımı da öğrenmek zorunda kalmıştım.bize yardımcı olan kız üst sınıflardan peşine taktı hepimizi sınav yerlerimize bakmaya götürdü. ama nasıl heycanlıyım sınava çok az kalmıştı ama ben hala nerde olacağını bile bilmiyordum. liste buldu bi tane hızlıca mühendislik fakültesinde girceksin şu salon dedi ve ben koştura koştura bi ucundan bi ucu 20 dk yürüme mesafeli olan kampüste o fakülteyi bulmaya çalıştım nerden bilecektim ki benim için asıl labirent oyunu fakülteyi bulduktan sonra başlıyor. şu an öyle kızıyorum salak bi hocaya sordum şu salon nerde diye ukala adam cevap bile vermedi. ben de öğretmenim şimdi de neden bu ünv. hocaları bi garip oluyor. oysaki bilmiyordu ben orda heycandan bayılacaktım.
neyse bulduk girdik artık ingilizce sınavına.. Allahtan 88 puan almışım o hengameye rağmen..hazırlık okumaktan da kurtuldum zaten anadolu lisesinde okumuşum..
ilk 1 ayım bu korku hengame ve streslerle geçti 4 yıl boyunca yavaş yavaş öğrendim herşeyi..
o zamanlar 18 yaşındaydım şimdi 26 yaşındayım ve öğretmenlikte 4. yılım. her yıl yeni bişey öğrendim ve öğreniyorum.. hayat ne garip zorla bizi herşeye alıştırıyor, herşeyi öğretiyor...
 
Son düzenleme:
Ne guzel anilar yaa..
Bende liseden arkadasimla ayni bolumu secmistik.
Farkli siniflarda olacaktik ama olsun yeterki ayni okulda olalim.
Sinifta en kucuklerindendim, Herkesin yasi 20nin uzerindeyken ben daha 17 yasindaydim.
2 Turktuk, Daha sonra ogretmenle felan konusup liseden arkadasimla ayni sinifa koydular bizi.
Cok garip bir duyguydu aslinda. Uzun surede sinifin en kucukleri hep biz olduk.
Hic bilmedigin bir cevre, tanimadigin insanlar. Bizim okul bide cok resmi felandir.
Kendimi baya baya yolunu kayip etmis gibi hissettim uzun bir donem..
 
marmara üniversitesini kazanmıştım. ne sevinç ne sevinç. bakıyorum webden atatürk eğitim fakültesi kampüs girişindeki bina güzel. sevincim katlandı daha sonra bizim kayıtlar başka bir kampüste olduğu için görmemiştim kampüsümü. neyse ilk gün bir gittim girdim binaya babamın malı gibi sanki ben inşa ettim her yerimi biliyom. bizim bölüm yok. meğer ben reklamları izlemişim. bizim bina en arkada yurttan bozmaymış. nasıl eski, antika. içime taş oturdu hevesim kursağımda kaldı. allahtan hocalarım süper de açığı kapatıyorlar.
 

senınkı de ılgıncmıs cnm :))
 
mervemervemerve .!.:
cnm unıdemısın yoksa hazırlanıyomusun unıye bı kere buyuk bı yerde unı okumayı ıstıyosan kesınlıkler dedıgım gıbı yukarda kaybolma ıhtımalın var okulda :))
Genişletmek için tıkla...

marmara veya istanbul istiyorum, hazırlanmaya çalışıyorum kesin kaybolurum ama sora sora artık arkadaşınki gibi ukala bir hocaya denk gelmem umarım tabi
 
LadyYoOkie .!.:
marmara veya istanbul istiyorum, hazırlanmaya çalışıyorum kesin kaybolurum ama sora sora artık arkadaşınki gibi ukala bir hocaya denk gelmem umarım tabi
Genişletmek için tıkla...

hıc korkmana gerek yok cnm emın ol yenı kayıt olanlardan hıc kımse bılmıyo zaten herkes bı o yana bı bu yana :) kımse kımsenın umrunda olmuyo rtahat ol ıstedıgın yerı de umarım kazanırsın :)
 
ben de anlatayım ilk günümü
ben ilçede oturuyorum merkeze gidiş geliş yapıyorum okul için, neyse ilk gün ders saat 1de başlayacakmış, ben otobüse bindim saat 12de bekle bekle arabayı 12.30da kaldırdılar

indim merkeze, daha önce hiç şehiriçi dolmuşa falan binmişliğim yoktu, bilet aldım durakta bekliyorum her gelen otobüse sordum fakülteden geçiyor mu diye ama sağolsunlar şoförler kafasıyla bile onaylamaz birşey sorunca

neyse şansıma bi polis memuru geldi durağa bana kaç numaraya binmem gerektiğini söyledi falan bindim, okula geldim neyse sınıfı aradım buldum ama ders başlamıştı cesaret edip giremedim
bekle bekle hoca çıkmaz programa bakıyorum kaç saat sürüyor bu dersler diye meğer adam blok ders işliyormuş

2 saat bahçede beklemiştim öksüz çocuk gb hala unutamıyorum ya çok kötü bir histi, sonra bana iyiki kapıyı çalıp girmedin senden önce birini azarlayıp dersten kovdu dedi arkadaşlar

bu son dönem artık biran önce bitse de gitsem modundayım bıktım resmen
 
mervemervemerve .!.:
hıc korkmana gerek yok cnm emın ol yenı kayıt olanlardan hıc kımse bılmıyo zaten herkes bı o yana bı bu yana :) kımse kımsenın umrunda olmuyo rtahat ol ıstedıgın yerı de umarım kazanırsın :)
Genişletmek için tıkla...


evet hem bu soru sorma olayı arkadaş bulmayı da sağlar sanırım. tanışmak için bahane:81: çok sağol canım umarım umarım=)
 
Son düzenleme:
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

eğer sevmek buysa sakın yaşamayın(yaşanmış)
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
7K
uslanmaz2.9
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…