- 5 Ağustos 2007
- 4.359
- 28
bu konuyu içimi dökmek için açıyorum.
üniversitede aynı sınıfta oılduğum bir arkadaşım vardı adı dilek
tüm zevklerimiz ve haYata bakş açımız çok farklıydı
çok iyi anlaşırdık ,dostumdu o benim.o kadar samimiydik ki herkes şaşırırdı sizin hiç ortak noktanız yok nasıl böyle dost olabiliyorsunuz derlerdi.
çok severdim dileği,söylediği şeylere hiçbir zaman hayır demezdim.
onunla çok badireler atlatmıştık,öyle derdi bana.
bu dostluk çok sağlam neler yaşadık ömür boyu bozulmaz derdi.
ne zaman içinden çıkamadığı bi durum olsa fikrimi sorar ve onu uygulardı.
sen beni tamamlıyorsun derdi sen olmasan ben aklıselim kararlar alamam demeye getirirdi yani.
üni 1. sınıfta annesi beyin kanaması geçirdi yoğunbakımda kaldı hastanelere gittim onunla
2. sınıfta ablası doğum yaptı yine ben yanındaydım ziyaretler falan.
3. sınıfta okula gelirken bayıldı ailesi ile yaşamasına rağmen beni aradı hastanedeyim ne olur gel dedi gittim..
bu arada bi sevgilisi oldu ali diye ben sınıftakilerle bile ahbaplık kurmazken aliyle samimi olmuştum..
üniversitenin ilk 2 yılı hiç yanyana oturmadık sınıfta.başka bi kızla oturuyordu ve bana hep onu kıramıyorum seninle oturma istiyorum o kırılacak diye gelemiyorum yanına derdi.
ben bunu hiç sorun etmedim lisede değildik ve senle oturacağım diye kimseye diretmezdim her yerde oturabilirdim ..
okul çıkışı hep beraberdik sabahları durakta buluşur okula beraber giderdik
vize final haftaları yine erkenden buluşurduk ve sınav saatine kadar beraber takılırdık..
son sınıfta okulda 2 gün görüşmeye başladık diğer günlerin ikisi taTıLDi birinde de seçmeli dersimiz farklıydı
dilek bana çok yalvardı ne olur aynı dersi seçelim beni yalnız bırakma diye ne gerek var zaten görüşüyoruz dedim ve kabul etmedim
ben öğr. evinde kalıyordum ve ne zaman evime davet etsem bi bahane bulur gelmezdi.
ama sınıfta benim kadar sık görüşmediği bi kızın evine giderdi kalmaya neden bana gelmiyorsun dediğimde senin arkadaşların var o yalnız kalıyor orda nefes alıyorum derdi..
son sene yanıma oturmaya başladı sadece derslerde görüşüyorduk ve ben seni çok seviyorum beni hiç bırakma sensiz ben hiç karar alamam derdi
annem hastaneye yattı 3 gün okuduğum şehirde. işim vardı gelemedim dedi ben de inandım ve hiç sorun etmedim..
4. sınıfta eşimle tanışmıştım okuduğum şehre geldi eşim 2 defa gel tanış dedim evde işim var gelemem dedi.diploma almaya gittim yine aradım görüşelim dedim gelemem dedi..
okulum bitti düğünüm olacaktı haberi vardı mutlaka geleceğim dedi.düğünden 15 gün önce beni aradı ben aliyle ankaraya gittim aileme de senin düğününe gidiyorum dedim kısacası düğününe gelmeyeceğim kusura bakma dedi.önemli değil artık dedim ve o günden sonra hiç açmadım telefonlarını çok kırılmıştım.düğünüme gelen arkadaşlarım dilek neden yok dediklerinde kalbim acıyordu.
4 koca yıl geçti üzerinden hep beni aradı bu dört yıl içinde özür dilerim sensiz sudan çıkmış balık gibiyim affet dedi.ankaraya gitme sebebin neydi dedim söyleyemem dedi ben de artık seninle görüşmek istemiyorum dedim.
bana mailler mektuplar yazdı hep sensiz sudan çıkmış balık gibiyim sağlıklı kararlar alamıyorum sen benim vicdanımıışsın ne olur beni düşüncelerinden mahrum etme dedi ben aramadım sormadım yine.içimden gelmiyordu kırılmıştım bir kere.
üniversite okuduğum şehre defalarca gittim hep haberi oldu ve neden görüşmüyoruz çok özledim haber ver dedi hiç haber vermedim görüşmedim.
geçenlerde aradı nişanlandım düğünüm var temmuzda dedi iznimiz biter o zamana dedim gelmem ben hayırlı olsun dedim.sana anlatacağım çok şey var çok özlüyorum seni dedi.lafı değiştirdiim ve telefon kapandıktan sonra içime bir hüzün çöktü..
bir daha kimseye bu kadar değer vermemeliydim..
şimdi içim rahat senede 1 defa arıyor ve neden aramıyorsun sana anlatacak çok şey var sensiz yapayalnızım diyor bense her seferinde konuyu değiştiriyorum..
şimdi okuduğum bölümde araştırma görevlisi oldu.
ona çok kırgınım..
ve bu uzun yazıyı sadece içimi dökmek için yazdım,bi yanım iyi yaptın artık onun oyunlarına alet olmazsın kafan rahat olur derken diğer yanım ona çok değer verdin çok üzülüyorsun diyor
üniversitede aynı sınıfta oılduğum bir arkadaşım vardı adı dilek
tüm zevklerimiz ve haYata bakş açımız çok farklıydı
çok iyi anlaşırdık ,dostumdu o benim.o kadar samimiydik ki herkes şaşırırdı sizin hiç ortak noktanız yok nasıl böyle dost olabiliyorsunuz derlerdi.
çok severdim dileği,söylediği şeylere hiçbir zaman hayır demezdim.
onunla çok badireler atlatmıştık,öyle derdi bana.
bu dostluk çok sağlam neler yaşadık ömür boyu bozulmaz derdi.
ne zaman içinden çıkamadığı bi durum olsa fikrimi sorar ve onu uygulardı.
sen beni tamamlıyorsun derdi sen olmasan ben aklıselim kararlar alamam demeye getirirdi yani.
üni 1. sınıfta annesi beyin kanaması geçirdi yoğunbakımda kaldı hastanelere gittim onunla
2. sınıfta ablası doğum yaptı yine ben yanındaydım ziyaretler falan.
3. sınıfta okula gelirken bayıldı ailesi ile yaşamasına rağmen beni aradı hastanedeyim ne olur gel dedi gittim..
bu arada bi sevgilisi oldu ali diye ben sınıftakilerle bile ahbaplık kurmazken aliyle samimi olmuştum..
üniversitenin ilk 2 yılı hiç yanyana oturmadık sınıfta.başka bi kızla oturuyordu ve bana hep onu kıramıyorum seninle oturma istiyorum o kırılacak diye gelemiyorum yanına derdi.
ben bunu hiç sorun etmedim lisede değildik ve senle oturacağım diye kimseye diretmezdim her yerde oturabilirdim ..
okul çıkışı hep beraberdik sabahları durakta buluşur okula beraber giderdik
vize final haftaları yine erkenden buluşurduk ve sınav saatine kadar beraber takılırdık..
son sınıfta okulda 2 gün görüşmeye başladık diğer günlerin ikisi taTıLDi birinde de seçmeli dersimiz farklıydı
dilek bana çok yalvardı ne olur aynı dersi seçelim beni yalnız bırakma diye ne gerek var zaten görüşüyoruz dedim ve kabul etmedim
ben öğr. evinde kalıyordum ve ne zaman evime davet etsem bi bahane bulur gelmezdi.
ama sınıfta benim kadar sık görüşmediği bi kızın evine giderdi kalmaya neden bana gelmiyorsun dediğimde senin arkadaşların var o yalnız kalıyor orda nefes alıyorum derdi..
son sene yanıma oturmaya başladı sadece derslerde görüşüyorduk ve ben seni çok seviyorum beni hiç bırakma sensiz ben hiç karar alamam derdi
annem hastaneye yattı 3 gün okuduğum şehirde. işim vardı gelemedim dedi ben de inandım ve hiç sorun etmedim..
4. sınıfta eşimle tanışmıştım okuduğum şehre geldi eşim 2 defa gel tanış dedim evde işim var gelemem dedi.diploma almaya gittim yine aradım görüşelim dedim gelemem dedi..
okulum bitti düğünüm olacaktı haberi vardı mutlaka geleceğim dedi.düğünden 15 gün önce beni aradı ben aliyle ankaraya gittim aileme de senin düğününe gidiyorum dedim kısacası düğününe gelmeyeceğim kusura bakma dedi.önemli değil artık dedim ve o günden sonra hiç açmadım telefonlarını çok kırılmıştım.düğünüme gelen arkadaşlarım dilek neden yok dediklerinde kalbim acıyordu.
4 koca yıl geçti üzerinden hep beni aradı bu dört yıl içinde özür dilerim sensiz sudan çıkmış balık gibiyim affet dedi.ankaraya gitme sebebin neydi dedim söyleyemem dedi ben de artık seninle görüşmek istemiyorum dedim.
bana mailler mektuplar yazdı hep sensiz sudan çıkmış balık gibiyim sağlıklı kararlar alamıyorum sen benim vicdanımıışsın ne olur beni düşüncelerinden mahrum etme dedi ben aramadım sormadım yine.içimden gelmiyordu kırılmıştım bir kere.
üniversite okuduğum şehre defalarca gittim hep haberi oldu ve neden görüşmüyoruz çok özledim haber ver dedi hiç haber vermedim görüşmedim.
geçenlerde aradı nişanlandım düğünüm var temmuzda dedi iznimiz biter o zamana dedim gelmem ben hayırlı olsun dedim.sana anlatacağım çok şey var çok özlüyorum seni dedi.lafı değiştirdiim ve telefon kapandıktan sonra içime bir hüzün çöktü..
bir daha kimseye bu kadar değer vermemeliydim..
şimdi içim rahat senede 1 defa arıyor ve neden aramıyorsun sana anlatacak çok şey var sensiz yapayalnızım diyor bense her seferinde konuyu değiştiriyorum..
şimdi okuduğum bölümde araştırma görevlisi oldu.
ona çok kırgınım..
ve bu uzun yazıyı sadece içimi dökmek için yazdım,bi yanım iyi yaptın artık onun oyunlarına alet olmazsın kafan rahat olur derken diğer yanım ona çok değer verdin çok üzülüyorsun diyor
Son düzenleme:
