- 2 Eylül 2007
- 17.023
- 12.634
- 823
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
üniversite hayatında kimseyey güvenme derler ?:
- Konu Sahibi diyabul
- Başlangıç Tarihi
- 13 Mayıs 2009
- 18.455
- 103
- 413
Öyle tabii, özellikle de aileden uzaksan...kıyamam sana
ailemden uzaktaydım ama yakındı memleketime sık sık gidiyordum ama sonucta 5 sene ayaklarımın uzerinde durmaya calıstım şimdide evlendim yine ailemden uzaktayım ama işte zaman gectikce insan kime guvenecegini kime guvenmeyecegini göruyor
- 2 Eylül 2007
- 17.023
- 12.634
- 823
Çok haklısın...
üniversiteyi kazanırsın ilk gün gelir ve korkarak ve birazda merakla gidersin ilk önce yanına oturduğun kişiyle tanışırsın nerelisin kaçıncı tercihin diye başlayan bir sohbet sürer gider ve dakikalar sonra bu sohbete yeni kişiler dahil olur...
hocalar sınıfı sıcak tutmaya çalışır 1 hafta sonra bakmışsın ki tabi sınıf çok kalabalık değilse herkesin adını ezberlemişsindir..ve ders aralarında koloni halinde gezersiniz oh ne güzel hep birlikte çimlerde oturur eğlenirsiniz sanarsınız ki bu 4 sene byunca hep öyle gidicek yok efendim işin aslı öyle değildir..dönem sonlarına doğru o koloniler dağılmaya ve gruplaşmaya başlarlar...dönem biter 2. sınıfa gelirsiniz kalanlar,okulu bırakanlar yada yeni gelenler olur...tekrar bir kaynaşma ve gruba adam seçmece başlar...
en yakın arkadaşlar birbirlerinin dedikodularını yapmaya başlar...
en sinir olunan tarafta devamsızları tavan yapmış ve normal zamanlarda size selam bile vermeyen sınıf arkadaşlarınızın gelip size bizede bi imza atsana diye yanınıza yaklaşmasıdır..
ilerleyen senelerde ise vize ve final haftaları öncesinde dönem boyunca hiç derslere girmemiş not dahi tutmamış arkadaşların (ansızın sağdan soldan buldukları telefon numaranıza bir msj çekip) ilk önce halinizi hatırınızı sormasıyla başlayan daha sonra da" sen derste çok iyi not tutuyorsun yarın şu hocanın notunu getirsene" demesidir...
bu sene 4. senem üniversite hayatı gerçekten çok farklı zaman geçtikçe daha iyi anlıyor insan ve zamanla gerçekten kime güvenmesi gerektiğini çok iyi benimsiyor..
hocalar sınıfı sıcak tutmaya çalışır 1 hafta sonra bakmışsın ki tabi sınıf çok kalabalık değilse herkesin adını ezberlemişsindir..ve ders aralarında koloni halinde gezersiniz oh ne güzel hep birlikte çimlerde oturur eğlenirsiniz sanarsınız ki bu 4 sene byunca hep öyle gidicek yok efendim işin aslı öyle değildir..dönem sonlarına doğru o koloniler dağılmaya ve gruplaşmaya başlarlar...dönem biter 2. sınıfa gelirsiniz kalanlar,okulu bırakanlar yada yeni gelenler olur...tekrar bir kaynaşma ve gruba adam seçmece başlar...
en yakın arkadaşlar birbirlerinin dedikodularını yapmaya başlar...
en sinir olunan tarafta devamsızları tavan yapmış ve normal zamanlarda size selam bile vermeyen sınıf arkadaşlarınızın gelip size bizede bi imza atsana diye yanınıza yaklaşmasıdır..
ilerleyen senelerde ise vize ve final haftaları öncesinde dönem boyunca hiç derslere girmemiş not dahi tutmamış arkadaşların (ansızın sağdan soldan buldukları telefon numaranıza bir msj çekip) ilk önce halinizi hatırınızı sormasıyla başlayan daha sonra da" sen derste çok iyi not tutuyorsun yarın şu hocanın notunu getirsene" demesidir...
bu sene 4. senem üniversite hayatı gerçekten çok farklı zaman geçtikçe daha iyi anlıyor insan ve zamanla gerçekten kime güvenmesi gerektiğini çok iyi benimsiyor..
şu not işi başıma geldı kız hc tuttmuodu verdım vıze zamanı yazık kalmasın dedm baktm fınallerdede istıo kızdm ve vermedm terbıyeszlık ettı bana. yanı cok karaktersızler var herkes birbirinin arksndan knusuo bakıorm snra canım cıcım 3 -4 kişilk gruplar oluosa kesin biri hakknda knusuluo dıslanıo arkadan ama yuzlerine gulmeler falan
üiversite arkadaşlığımııııı !.. aman aman.. oda arkadaşlarım beni sırf erkek arkadaşımla çok dolaşıyorumda onlara zaman ayırmıyorum diye beni odadan kovdular. ben ne yaptım bir kere daha güvendim, ama tabi aynı şeyler. eve çıktım ev arkadaşım erkek arkadaaşıma sulanmaya başladı. son seneki arkadaşlarım iyiydi Allahtan. şimdi insalarla çok mesafeliyim. ama zorlanıyorum. yanlızlık bana göre değil ama mecburum. şimdi evliyim ve yine başka bir memleketteyim. ve yine başka insalarla anlaşmak zorundayım. insanlar ne kadar zorlaştırıyor hayatı oysa. onlar yüzünden bir çok yönümde vazgeçtim.
üni benden çok sey götürdü en basta insanlara güvenimi 10 senelik arkadsımın ne tür bir kız olduğunu çğrendim benim arkmadan kendi yaptıklarını anlatışına sahit oldum en zor anımda sığındığım bir kız hoşlandığım bir çocukla yattı e yapmadığı o....k kalmadığı halde bana camurlar attı evli bir sahış bana kafayu bana taktı uzanamadığı ciğere pis der gibi beni karaladı ve sac bas girdik karakolluk oldum ve bir çocukla cıktım beni nelerle kandırdı beni istemeye gelmek için alemle bile konuştu duydum ki evli 5 yaşındada çocuğu varmış yakın arkadsım dediğim kız kavga ettiğim evli olan kişinin resmen kapatması oldu ve ben tüm pisliklerden korunmak için adıma laf gelmesin dei nişanlandım ama kaynanamın eziyetleri bin oldu ve bunlar bana ders oldu ne kız ne de erkek arkadasım var insanlardan tiksindim diyebilirim okula gitmeden bitirdim diyebilirim hocalarla konusarak rahatsızım felan diyuerek derslere pek katılmadım basıma bugün ne gelecek bugün kimle tartışacagm korkusu nedeniyle kabus oldu 2 yılım allahtan kendi memeleketimde okudum da diğer kızlar gibi harcanmadım herkes önce kendini bilmeli sonrada etrafındaki arkadaslarını iyi seçmeli ben biri hakkında kötü bişi duysam veya hereketleri bozuk gelse hemen o kişiden uzaklaşıyorum
şimdi komsuluk ilişkileri içerisindeyim konuştuğum 2 kişi var onlarla bile konusurken agzımdan yanlış bişi çıkmasın die kıvranıyorum kii hakkımda ileri geri konusanların agzının payını verdim ama yine ben kötü oldum en iyisi kimseyle muhattap olmamakmış işte bunu çok iyi anladım
şimdi komsuluk ilişkileri içerisindeyim konuştuğum 2 kişi var onlarla bile konusurken agzımdan yanlış bişi çıkmasın die kıvranıyorum kii hakkımda ileri geri konusanların agzının payını verdim ama yine ben kötü oldum en iyisi kimseyle muhattap olmamakmış işte bunu çok iyi anladım
ah ah tam bana göre bir konu bu
5 sene unv okudum hazırlık dahil
ilk senemde yurtta kaldım 6 kişiyle ben 20 yasındaydım odamızda 27 yasında bir ablamızvardı bizde denize dusen yılana sarılır haliyle her sıkıntımızı uzuntumuzu onla paylastık zaman gectikce odada benim samimi oldugum kişi hakkında kötu seyler söylediler bende yapmayın öyle deil dedikce ben sivrildim kaldım tek basıma onlar 5 li grup olup gezmelere gittiler hakkında kötu konustukları kişiyide alarak tabi neyse sonra böyle olmuyor dedim eve çıktım bölümümden bir arkadasımla sorunumuz yoktu tabiki onun ailesinden gelen butun parayı sigarasına vermesi ve kira gunu ev sahibinden kacmak zorunda kalmamız dısında
her kira gunu aynı seyi yasıyorduk ve hep onun yuzunden birgun eve geldigimde ev sahibi çıkmamızı istiyor dedi neden dedim ses oluyormus dedi ki eve aksam girip sabah çıkan insanlardık tmm ddim baska ev buluruz ertesi gun geldigimde baska senaryo ev sahibi 1 ay daha kalın sonra cıkın diyor dedi bu ayın kirası ? bende aklım sıra madur olmayayım diye bu benim payıma dusen al sen ertesi gun ben okula gidince kendininkinide koy ver dedim tmm dedi aldı 10 gun daha gecti kapıcı eve geldi artık bosaltmıyormusunuz diye
şok oldum bu ay oturcaz kira verdik die ne kirası yok öyle bişi dedi yani uyanık ben dolandırıldım ev arkadasım hanım memleketine gitmişti 1 haftalıgına dayadım mesajı esyalarımı topladım cıktım evden bir dahada yuzunu görmedim ya daha sonra tek cıktım eve huzurluydum guzeldi rahattım kankamın yurttan atılmasına kadar
sonra geldi yanıma ddik bu ev kucuk baska yere cıkalım apar topar toplan cık buyuk eve ilk baslarda hersey sorunsuz keske bastan birlikte cıksaymısız diyoruz
gel zaman git zaman aramıza 3. girdi nerde çokluk orda ..... derler ya cok dogru benim mustakbel kankam yasadıgı sacma sapan bir ask yuzunden haftada bir gece yarıları hastaneye tasınıyorduk tabi yanından birtek ben 3. kişi yok
ay ne uzun yazmısım özet gecim
üniversite de kimseye guven olmaz
ay canım kesinlkle ya ben daha 1,sınıfım ama yurd olayının benzerini yaşadım dağınık diye arkaından konuşltukları kızın ben yüzüne söyleyince yanlşlarını 5li oldular çok fena çok ama beniyıldırıamadılar ömrüm olursa seney kendimi afedrisniz bi b*kmuş gibi göstercem ki böyle insanlar insalnara yarnır ben hiç bi şejklide karakterimi gizlemedim evde nasılsam yurda girdiğim ilk saniyeden itibaren öyle oldum ve bu iyi bi şey değil içlerinde de en iyi derece bnde 14 bndeyim buna da sinir oluyorlar ve kızın biri kavga ederken demişti dedim sen benden büyüksün ama ben senden zekiyim çatlattım
93 doğumluyum ben :44:kenini çok üstün göstermelisin inanlara sana gıpte etmeliler (öyle bi durum olmasa bile) işte o zaman yaranmaya başlıyorlar
Benim de yediğim içtiğim bir giden arkadaşlarım tam ş....siz çıktılar. Bi tanesi eskiden hoşlandığı çocuk bana aşık oldu diye triplere girdi.Kız şu an başkasını seviyor ve bana aşık olan çocukla geçmişte hiçbir şey yaşamadılar yani.Neymiş çocuğu ben ayartmışım falan..O sırada sevgilimden ayrılmştım benim bu olayn yaşandığı çocukla çıkma gibi bi fikrim yokken sen çıkacaksın onunla bilmem ne diyerek bana tavır koydular.Halbuki ben sadece ilgisinden hoşlanmıştım bunu belli ettim ama çıkma gibi bi amacım yoktu.Diğer arkadaşımda o kızla beraber tavır aldı bide saçma sapan kıskançlıklara giriyodu sürekli.İkiside beni kıskandı. Saçma sapan şeyler söylediler, grup olarak aktiviteler falan beni yalnız bırakmaya çalışmalar..Bende o yalnızlıkla o çocuğa evet dedim ama çocuğa olan ilgim sadece onun bana söylediği laflardan kaynaklıymış bunu anlayınca ayrıldım.Şimdi sınıfta falan yalnızım en iyisi böyle.Saçma sapan tripleriyle uğraşamicam insanların bıktım 
ah ah tam bana göre bir konu bu
5 sene unv okudum hazırlık dahil
ilk senemde yurtta kaldım 6 kişiyle ben 20 yasındaydım odamızda 27 yasında bir ablamız
ay ne uzun yazmısım özet gecim
üniversite de kimseye guven olmaz
hehhhe:):):) macera hiç bitmemiş yawww
insanlar üniversitede ortam kavgasına giriyor dolayısyla sırf 4 sene 5 sene her neyse onu eglenceli geçirmek adına yüzsüz yüzsüz arkadaş grupları kurabiliyor dün sana ihtiyacı olduğu için senle arkadaşlık edenler 2 dk da srtını çevirebiliyor.bunu yasadım. birde kötü bi anım var 3 sene aynı odayı paylaştığım yediğim içtiğim ayrı gitmez dediğim arkadaşım ,beni eski erkek arkadaşıma resmen sattı ben bunları tanıstırdım vakti zamanında biz ayrıldık sonra onlar arkadaş kaldılar şimdi eski erkek arkadasımın bir sevgilisi var ve benim eski oda arkadaşım onlara methiyeler düzüyor resmen.ayrıca bir bayan olarak güvenip anlattığım ne özeilim varsa biz ayrıldıktan sonra hepsini gitmiş anlatmış o ş...size.insanların ar damarı çatlamış resmen yarın dilerim kendilerinin de başına aynısı gelir.bu olay ben de cok buyuk bi hayal kırıklığı yaşatmıştı.
aynen öyle hiçkimseye güvenmeyeceksin ki hayal kırıklığına uğramayasın..arkasından binbir laf edip yüzüne mi gülenler istersin iftiralar atanlar mı seni çekemedikleri için en ufak bişeyinde büyütüp etrafa yayanları mı?.. ne ararsan var yani.. hiç mi iyi insan yok tabi vardır ama ben henüz rastgelmedim kimsenin mükemmel olmasını beklemem zaten ama düzgün arkadaşlık kurabileceğim kimse yok..birine güvenir gibi olursun samimiyetin artar sonra sınavlarda senden kopya çekip de dersini geçer ama sana bir kelime bile yardımı dokunmaz...ve daha neler neler.. bu yüzden kimseyle samimi olmayacaksın her zaman mesafeni koruyacaksın..samimi olunca bencillikler artıyor en iyisi uzak durmak..
en iyisi uzak durmak..
bir kız vardı bizim üniversitede..ama bir konuda denilenlere hak veririm çok havalıydı.insanları küçümseme huyu vardı..birgün bizim gruptan ayrıldı onu arabayla biri almaya geldi..sevgiiside olabilir bilmiyorum..arkasından erkek arkadaşlarım nasıl güldüler neler dediler dondum kaldım ilk..sadece şunu diyeyim kıza başka gözle bakılmasını sağladılar..yani arkadaş ortamı dikkatli seçilmeli ondan öte yapılanlara falan davranışlara dikkat edilmeli..güvenilmemeli diye bende çok duymuştum..ama insanız işte..alnımızda yazmıyor karakterleimiz malesef..insan yıllarca tanıdığını gün gelipte tanıyamıyabiliyor..en güvendiğinden darbeyi yiyor..yani bu knuda güvenme demek kolayda nereye kadar..
çok şükür ummadığın taş yarar tarzı bir durum olmadı ne lise hayatımda ne üniversite hayatımda hatta iş hayatımda. üniversite hayatımda ta ilk gün tanıştığım arkadaşlarımla hala görüşüyorum.yurt arkadaşlarımla da aynı şekilde.ben de notlarımı çok verdim arkadaşlara.ama neden istediklerini biliyordum.kendimi hiç bir zaman enayi olarak hissetmedim.aynı sınıfı paylaşmak bile benim için yeterliydi not verme konusunda.zaten o tür arkadaşlar sadece vize ve final dönemi yokluyorlardı.bunun dışındaki tüm etkinliklerimi hala görüşmeye devam ettiğim arkadaşlarımla yapıyordum.yurt ortamı evet daha samimi bir ortam.orada da çok şükür bir sorun yaşamadım.bence "insanlar kötü,güvenmemek gerek gibi" önyargı oluşturacak düşünceleri kendisini gerçekleştiriyor bir süre sonra.insanlara beklentiyle yaklaşırsak sorun yaşarız diye düşünüyorum.insan eksik yanını telafi için kişilerle dialoğa giriyorsa bu tür sorunlar yaşar.önce insan duruşuyla,kendisini tanırsa seçtiği yaşam içindeki hiç bir şey onu hayal kırıklığına uğratmaz...
Son düzenleme: