Umutsuzluk, korku ve takıntı nasıl aşılır?

Fleur de lys

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
31 Aralık 2014
1.930
3.340
Muhtemelen son zamanlarda yaşananlar yüzünden birçok insanın psikolojisi bozuktur, fakat ben kendimi iyice bitik hissediyorum. Hayatım boyunca düzgün bir ailem olmadı, özellikle annem ile alakalı sorunlarım olmuştu belli yaşa kadar ben ona annelik yaptım diyebilirim, babam deseniz varlığı ile yokluğu bir. Şuanda annemle ilişkimiz daha iyi, torunlarına düşkün fakat ara sıra sorunları olmaya devam ediyor ve eskisi gibi olmasa da geçmişte yaptığı hatalar yüzünden bedelini ben ödüyorum. Eşimle iyi giden bir evliliğimiz var, vaktinde yaşanılan bütün sorunlarn üstesinden geldik, 2 sağlıklı evladımız oldu. Fakat küçüklüğümden beri yaşadığım ailevi sorunlar, insanların sebepsiz kötülükleri ve şimdilerde virüs gibi felaketler yüzünden hayattan iyice soğuduğumu hissediyorum. İzmir depreminden sonra ise derin bir çöküntüye girdim, o gün benim için travmadır. Geçmişin birikimi, sorunlu ailem, sağdan soldan görüp duyduğumuz korkunç olaylar ve şimdi de virüs yüzünden özgürlüğümüzün kısıtlanması. Çocuklarıma bakarken kendimi suçlu hissediyorum onları doğurup bu kadar mutsuz ve adaletsiz dünyaya mahkum ettiğim için. Karşılaştığım hiçbir sorun karşısında artık dik duramıyorum, kaçmak istiyorum. Hayatı, adaletsizliği ve en önemlisi insanların kötülüğünü sorguluyorum neden herşey bu kadar kötü diye. Benim gibi hisseden var mı? Üstesinden nasıl geliyorsunuz? Psikolojik yardım almak istiyorum, sizce fayda eder mi? Boğazım düğüm düğüm, en ufak şeyde deli gibi ağlayasım var fakat çocuklarıma, eşime yansıtmak istemiyorum. Yorumlarınız için şimdiden teker teker teşekkür ederim, hepsi benim için çok değerli.
 

Böyle zamanlarda , kendinden daha kötü durumda olanları ziyaret etmek herşeye bakış açınızı değiştirir

Tavsiyem psikiyatrdan önce onkoloji katına uğrayın. Genç yaşlı ve çocuk insanların nelerle mücadele ettiğini kendi gözlerinizle görün.

İşte o zaman hayatınız sizin için anlamlı hale gelecek. Çünkü sizin şu an ciddi bir sorununuz yok. Sadece dünya zor zamanlardan geçiyor haliyle etkileniyorsunuz ama şükür edecek çok sebep var..
 
Evet çok haklısınız, fakat derler ya herkesin derdi kendine büyüktür diye ve çoğu zaman sadece kendimize odaklanırız daha da kötüleri olduğunu bilmemize rağmen. Maalesef iki kardeşimi kaybettim, beterin beterini de yaşadım, keşke ozamanlarda yardım alsaymışım belki şuanda herşeyden bu denli etkilenmezdim.
 
Bende kardeşimi kaybettim. Ancak aslında bizler acıyı büyütüyoruz. Sadece bizim yakınlarımız ölmedi, sadece biz acı çekmedik ...

İnsanlar kendi kendine acımaya meyillidir. Aslında acı yaşanır ve biter. Onu sürekli bir çanta gibi yanında taşıyıp ona anlam yükleyen ve kendine acıyan biziz...

O yüzden dertten büyük dert vardır. Yardım alın ancak hani demişsiniz ya beterin beterini gördüm sakın bunu söylemeyin hayatta en büyük dert insanın evladı ve kendi canı ile imtihan olmasıdır
 
Başınız sağ olsun öncelikle. İşin ehli birinden psikolojik yardım alırsanız muhakkak fayda görürsünüz. Belki de geçmişteki acılarınızın üstünü örttünüz ama şimdi yüzeye çıktı. Ruh sağlığımız için acıyı da yeri geliyor layığıyla yaşamak gerekiyor. Bazen (şu an sizin yaşadığınız gibi) hayatın getirdikleriyle başa çıkma gücümüz azalıyor, bana da olmuştu. Ben maalesef bulunduğum yerde iyi bir profesyonel de bulamamıştım daha önce gittiklerim faydadan çok zarar vermişti, o zamanlar şimdiki gibi online psikologlar yaygın değildi. Kendi kendimin doktoru olmuştum mecburen, şu meşhur kendine yardım kitaplarını (iyi hissetmek vs.) alıp üşenmeden oralardan öğrendiklerimi uygulamıştım. Aylar sürdü ama inanılmaz fayda gördüm, hatta ileride daha ağır durumlarla daha kolay baş ettim.
 
Sizin de başınız sağ olsun, allah cennette kavuştursun.
 
Dediğiniz gibi yılların birikmişi bide yaşanan kötü olaylar sonucunda içime attıklarım ortaya çıkmaya başladı sanırım. Ben de bulunduğum konumdan dolayı işini iyi yapan birini bulacağımı sanmıyorum, eskiden olsa kendimi doğaya,sahile atar hafiflerdim fakat şimdi malum durumlardan ötürü o da olmuyor. Sizin adınıza çok sevindim, bana iyi gelecek kitapları veya metotları araştırayım, belki bana da fayda eder. Daha yeni farkettim ben aslında ciddi anlamda kendimi iyileştirmek için uğraşmamışım, üstünü örtüp geçtim. Faydalı yorumunuz için çok teşekkür ederim.
 
Rica ederim, annenizden de bahsetmişsiniz ilk yorumunuzda, belki daha önce duymuşsunuzdur youtubeda tülay kök diye bir psikolog var. Anne-kız ilişkileri de dahil olmak üzere çok konuda faydalı içerikleri var, ben ondan da epey faydalanıyorum. Kanser tedavisi görürken biraz da uğraş olsun diye kanal açmış yeni sayılır zaten, o yüzden video kalitesi pek profesyonel değil ama içerikleri çok faydalı ve öğretici. Onu da tavsiye edebilirim. Her şeyde bir hayır var, bu sıkışmış ruh haliniz kendi kendinizi onarmayı öğrenmek için bir fırsat olur sizin için inşallah.
 
Tülay Kök'ü hiç duymadım daha önce ama bakayım hemen. Eski kötü anılara dönmeyen, korku ve takıntı ile vedalaşıp rahat bir insana dönüşmeyi çok istiyorum. Inşallah dediğiniz gibi olur, birinin beni anlayıp yol göstermeye çalışması bile güzelmiş tekrardan teşekkür ederim size.
 
Bende sizinle aynı hislerdeyim.
Çok umutsuzum. Bu ülke beni çok yoruyor. Hem ekonominin çok kötü gitmesi hem insani ilişkiler hem de pandemi.. bazen umutsuzluğa düşüyorum. Ama artık dünyadayız. Geri dönemeyiz. Var olduk bir kere.

O yüzden bu konularda fikrimi ikiye ayirdim.
Birincisi, kontrol edemeyeceğim şeyler. Ikincisi kontrol edebileceğim seyler.
Mesela pandemiyi, ekonomiyi ve insanları ben değiştiremem. Bunlarda söz hakkım yok.
Ama ruh halimi düzgün tutmayı becerebilirim. Kendimi değiştirebilirim. Bunu ben yönetebilirim. Bu kontrol edilen bir şey.

Çocuklarınız konusunda da böyle bakabilirsiniz.
Bir kere bilinçli bir annesiniz. Simdiden cocuklarinizi düşünüyorsunuz. Belki şu an çocuklarınızın yaşadığı ülkeyi değiştiremezsiniz. Ama onlara bir vizyon verebilirsiniz. Ileride böyle beklenmedik olaylar karşısında hazırlıklı olmaları için onları yönlendirebilirsiniz. Bu da sizin kontrol edebileceğiniz bir şey.

Bu iki ayrımı yaptıktan sonra ruh haliniz daha az umutsuz olabilir. Kontrol edemeyeceğiniz şeyler hakkında kendinize baskı kurmayın. Kontrol edebileceğiniz şeyleri de iyileştirmeyi deneyin..
 
Son düzenleme:
Herzaman şükredecek şeyler vardır. Bütün bu olumsuzlukların içinde hala nefes alabiliyoruz, yaşıyoruz. Sağlıklı evlatlarınız var. Çok bunaldık sıkıldık ama salgınlarda geçici imtihanlar. Sabır... ve destek almanız çok iyi olur imkanınız varsa
 
"Bu ülke beni yoruyor" cümleniz o kadar doğru ki. Ekonominin son hali zaten başlı başına bir çöküş nedeni, çocuklarımıza iyi bir vizyon bırakmaktan başka çaremiz kalmadı sanırım. Gelecek korkusu da takıntılarımı ikiye katlıyor maalesef, madem bazı şeyleri kontrol edemiyoruz ozaman kendi duygularımız ve psikolojimiz üzerinde çalışmalıyız gerçekten. Teşekkür ederim güzel yorumunuz için. Mutlaka dikkate alacağım.
 
Reactions: 000
Ben de çok isterdim destek almaya ama bulunduğum yer küçük, bu konularda sıkıntılıyız. Pandemi hafiflerse veya kendi kendimi iyileştirme çabalarım sonuçsuz kalırsa başka şehirde bile olsa iyi bir uzman arayışına çıkacağım. Şuanda tek motivasyonum çocuklarım, umarım bu günler de geçecek.
 
Zaten su an ülkenin yormadığı insan yok. Sadece bazıları sesli söylüyor bazıları söylemiyor.
Gelecek korkusu bizim ülkede çok. Insanın yaşadığı yerde stabil bir huzur olmayınca tabi ki etkileniyor. Bende etkileniyorum siz de etkileniyorsunuz . Ama işte bu ekonomiyi veya stabil olmayan ortamı biz düzeltemeyiz. Sadece bu ortamda en az etkilenmeyle çıkmak lazım.

Eğer boş zamanınız var ise ilginizi başka bir alana çevirin. Ve sizi umutsuzluğa düşüren kişileri hayatınızda tutmayın. Umutsuz olduğunuz olayları da az düşünmeye çalışın.
Her sey her zaman çok kötü kalmaz. Illa ki dipten yüzeye de çıkacağız.. şimdiden sevdiklerinizle mutlu yıllar dilerim..
 
Neden bu kadar karamsarsınız? Sağlığınız yerinde, aileniz var anne baba eş çocuklar... Onların da anladığım kadarıyla sağlıkları iyi.
Tek sorun corona mı yani ya da izmir depremi mi?
İzmirde enkazda mı kaldınız yoksa? Ben mi atladım?
Şurada yarın ölmeyeceğimizin garantisi yokken şu üç günlük hayatı bu kadar ciddiye almayın lütfen. Geleceğimizi düşünmek çok anlamsız geliyor bana. Bakalım Allah bize o ömrü verecek mi.
 
Umarım bu kötü ve dibi görmüş günlerden sonra hepimizin beklediği o güzel günler gelir. Size de sağlıklı, aydınlık ve bereketli yıllar dilerim, 2021 hepimize uğurlu gelsin
 
Online olarakta yapılıyor iyi bir uzman bulursanız değerlendirin isterseniz
 
Babam yok, annem ile uzun yıllar sonrası ilişkimiz yeni yeni rayına girmeye çalışıyor. Maalesef ciddiye almamak pek mümkün olmuyor, etraf kötülükle beslenen insanlarla doluyken üstüne üstlük ne ülkede ne de dünyada huzur kalmayınca insan iyice boğulur gibi oluyor. Geleceği düşünmek zorundayım, çocuklarıma iyi bir gelecek bırakmak için.Enkazda kalmadım, fakat bu depremi yaşayan birçok insan gibi korkmak ve travma yaşamak için illa enkazda kalmak gerekmiyor. Allahın ömrümüzü ne zaman alacağını bilmediğimiz için bari şurda yaşayacağım birkaç yılı en azından ruhen sağlıklı geçirmek istiyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…