Uçmak zorundaysanız ve Uçak Fobiniz varsa?

allah gostermesin canim olum nerede gelir bilinmez.o yuzden her zaman hazirlikli olmaliyiz
 
Önceden büyük bir keyifti benim için de ama şu kaza olaylarını duydukta sonra ben de korkmaya başladım. En son 1-2 gün önce bindim uçağa. Yine keyifle camdan dışarı seyrettim ama dilimden dua düşmedi doğrusu. Bundan 7-8 yıl önce deli gibi paraşütle atlamak istiyordum. Ama artık korkuyorum. Kayınpederimin dediğine göre kaybedecek şeylerim artmış yani çoluk çocuk vs. sevdiklerini kaybetme duygusundan dolayı gençken yapmak istediğin çılgınlıkları yapamıyormuşsun zamanla...
 
cok sevıyorum ucakla yolculuk etmeyı..
ama esımı bır turlu ıkna edemıyorum onda da ucak fobısı var :roflol:
 
Ucus korkusu olanlardan biri de benim....sürekli ucmak zorundayim ve her ucusum bir iskence...zaten sakinlestirici almadan asla ucaga binemem sanirim...önceden hic korkum yoktu ayrica büyükte bir zevk aliyordum ucmaktan ama ne oldu bilmiyorum simdi kabus gibi....ama mecbur oldugum icin katlaniyorum....:bbo:
 
Hiç uçağa binmedim ama korkup korkmayacağımıda biLmiyorum haLiyLe.. bakaLım kısmet oLursa payLaşacam sözz sositososito
zevkLi oLabiLir sadece biniş bazında düşünürsem ama bu kazaLar faLan oLuyo ya içim sızLıyo senağlama
bakaLım kısmett be
 
öğrenciyken trabzona hep uçakla giderdim..ilkte benim için zevkti ama sonradan cok korkar oldum...normalde elim hiç terlemez uçağa binince kendimi o kadar kasıyorum ki ellerim su oluoo resmen..
 
Uçak benimde fobim onun için uçmuyorum eşimde yurt dışına çıkmak istiyor 2 senedir fobim olduğu için gidemiyorum
 
Ucus korkusu olanlardan biri de benim....sürekli ucmak zorundayim ve her ucusum bir iskence...zaten sakinlestirici almadan asla ucaga binemem sanirim...önceden hic korkum yoktu ayrica büyükte bir zevk aliyordum ucmaktan ama ne oldu bilmiyorum simdi kabus gibi....ama mecbur oldugum icin katlaniyorum....:bbo:

sibelcim önceden benimde hiç korkum yoktu inanılmaz keyif alıyordum ama bir kaç yıldır çok korkuyorum
ellerimin içi terliyor
kalp atışlarım hızlanıyor
hızlı nefes alıp vermeye başlıyorum.anlıyacağın canım atak geçiriyorum.ayın 7 tekrar uçağa binicem.yarın psikiyatri servisine uğrayıp sakinleştirici ilaç alıcam :Saruboceq:
 
sibelcim önceden benimde hiç korkum yoktu inanılmaz keyif alıyordum ama bir kaç yıldır çok korkuyorum
ellerimin içi terliyor
kalp atışlarım hızlanıyor
hızlı nefes alıp vermeye başlıyorum.anlıyacağın canım atak geçiriyorum.ayın 7 tekrar uçağa binicem.yarın psikiyatri servisine uğrayıp sakinleştirici ilaç alıcam :Saruboceq:

sodicim gecen sene mart ayina kadar ucak korkusu nedir bilmezdim...dedigim gibi büyük bir zevkle ucardim....gecen mart ayin da anneannemi kaybettim:KK43: ilk önce istanbula ordan da adana ya uctum....gidis cok rahat gecti....ama dönüs yani adana dan istanbula....ama Allah im hala aklima geldikce o ucusum ellerim titriyor ter basiyor valla:) cok sallanti yapti ucak...ilk kez böyle biseyle karsilastim....icimden bu ucak kesin saglam bi sekilde inmez dedim....nasil bir korku dedigin gibi ter basiyor...iste o ucustan sonra kabus gibi...bi kez sakinlestirici almadan ucayim dedim...alismam lazim yine eskisi gibi olmaliyim diye....ayyy ucakta kendi kendime diyorum ki....ucak sag salim incek ama ben sanirim kalpten gidcem....neyse atlattim o ucusu ama bir daha asla sakinlestirici almadan ucmam....napalim bisede ilac alarak ucariz....baska care yok sanirim:sm_confused:
 
bende 2 darje ilaç psikatrist dr arkadaşımdan aldım
7 aralıkta uçuşum var bir güzel içiçem resmen atak geçiriyorum
 
bende 2 sene önce cok kötü bir ucak yolculugu yasadim hostesler bile yemek dagitiyorlardi hepsi yerine gecti
ondan beri ucaga binmekten cok korkuyorum iyiki hostes degiliz
gerci onlar alismistir ama ALLAH korusun herhangi bir durumda kurtulusuda yok
 
bende 2 sene önce cok kötü bir ucak yolculugu yasadim hostesler bile yemek dagitiyorlardi hepsi yerine gecti
ondan beri ucaga binmekten cok korkuyorum iyiki hostes degiliz
gerci onlar alismistir ama ALLAH korusun herhangi bir durumda kurtulusuda yok

Evet yaaa. Insan birden bire paramparca olabilir. benimde cok ucak korkum var. hele geceleri hic ucamam. o yüzden biletimi hep gündüze denk getirmeye calisiyorum. Parasi daha fazla olsada. Can daha tatli süphesiz.

Almanyada oldugum icinde mecburum bir yerde binmeye care yok. Ayila bayila gidiliyo.

Ilk binislerimde bende korkmuyordum fakat 16 yasimda gece yalniz (ailemsiz) bindim. ve hava sartlari kötüykü. Yantarafimizda simsek cakti ve inanilmaz bi isik oldu birden. ödüm koptu inaninki.

Sanirim benim bu fobime yol acan birazda bu olaydir.
Zaten yükseklik korkumda var. Yani ucmayi reddeden bin türlü faktör var zihnimde.

Galiba herkes bi olayin sonucu olarak ucma fobisi sahibi olmaya basladi. :bbo: :1no2:
 
Arkadaşlar ben uçucu hostes olarak görev yapıyorum. Allaha şükür şu ana kadar tehlikeli bir durum yaşamadım. İnanın uçaktayken kendimi her zamankinden daha güvende ve emniyetli hissediyorum. Arabayla yolculuk yaparken daha çok korku yaşıyorum çünkü bana daha tehlikeli geliyor. Her gün yaşanan trafik kazalarını inceleyin. Ne kadar çok ve sık değil mi? Sonuçta her yerde risk var ama uçaktaki risk bundan çok daha az...Ve uçakların teknik bakımlarına karayol araçlarınınkinden çok daha fazla önem veriliyor. Çünkü havacılıkta hataya yer yoktur. Uçaktan korkan çok fazla yolcumuz oluyor ve bu korkularını bir çoğu ilk yolculuklarından sonra yeniyorlar.
 
kizlar korkak bisey yok ya :smiley-cool:
ben valla korkmuom, ilk uctugumdada korkmadim hic:1rolleyes: üstelik gece ucmustum :1rolleyes:
sanki trende gidiyon gibi normal iste :eek: -tatlicadiarzu-

biz her 2 senede bi gidiyoz izine, ordada arabayla gidiyoz ama, karayoluyla yani bikac gün.
ucak daha rahat ,bikac saatte ordasin ama ,
pahali tabi biraz:bbo:
 
Arkadaşlar ben uçucu hostes olarak görev yapıyorum. Allaha şükür şu ana kadar tehlikeli bir durum yaşamadım. İnanın uçaktayken kendimi her zamankinden daha güvende ve emniyetli hissediyorum. Arabayla yolculuk yaparken daha çok korku yaşıyorum çünkü bana daha tehlikeli geliyor. Her gün yaşanan trafik kazalarını inceleyin. Ne kadar çok ve sık değil mi? Sonuçta her yerde risk var ama uçaktaki risk bundan çok daha az...Ve uçakların teknik bakımlarına karayol araçlarınınkinden çok daha fazla önem veriliyor. Çünkü havacılıkta hataya yer yoktur. Uçaktan korkan çok fazla yolcumuz oluyor ve bu korkularını bir çoğu ilk yolculuklarından sonra yeniyorlar.

ben yıllardır uçakla seyahat ederim ama durum bende tersi gelişti ilk 3 yıl(ki yılda 5-6 defa biniyordum):mymeka: uçuşumu inanın zevkle eğlenerek yapıyordum ama şimdi ilaç almadan binemiyorum uçağa:1shok:
 
Ben de uçaktan korkmuyordum ama en son birkaç yıl önce yaptığım uçuş çok kötüydü ve ondan sonra bir daha uçağa binemedim. O kadar sallandı ki sanki at arabasına gider gibiydim hava da oldukça karlı ve fırtınalıydı, bizim uçuşumuzdan bir önceki seferler iptal edilmişti pist kar ve buz içindeydi, yurtdışına gidiyordum charter uçakları gecenin 3 ünde kalkıyordu, uçağın içi daracık dizlerim öndeki koltuğa değiyor daral bastı, hava karanlık batıya gittiğimiz için hava aydınlanmak bilmedi, anlatmakla bitmez gerçekten berbattı. Dönüşü de aynı şekilde rezaletti. Yani bu stresi iki defa yaşadım tek fark dönüş gündüzdü.

İşte o uçuştan sonra bende korku oluştu ama bir daha ne zaman bu korkumu yenmek için kendimi telkin etmek istesem ya tv de bir uçak kazası haberi, ya uçak kazası belgeseli, ya gazetede bir arıza ve ya düşme haberi, her seferinde birşey oldu, işte bu beni daha çok korkuttu.

En son gene böyle kendime telkin ettikten sonra gece uyurken rüyamda kabus gördüm bindiğim uçak arızalanmış camdan bakiyorum kanat alev alev yanıyor ter içinde uyandım sabahın erken saatiydi genelde geç kalkmama rağmen o sabah o kabusun etkisiyle kalktım tv yi açtım bir de ne göreyim ATLAS JET in Isparta uçağı düşmüş! iliklerim buz tuttu resmen. Zaten daha kabusun etkisinden kurtulmamışken böyle birşeyle karşilaşmak..!!!

Daha sonra da bu durum devam etti gene yenmeye çalışıyorum ama tv de uçak kazaları ve arızalar haberleri gırla gidiyor.... şimdi bunlar ne demek oluyor diye sorduğumda kimse bana cevap veremiyor belki siz bana bir yol gösterirsiniz. Uçağa binmemem için bir işaret uyarı mı yoksa bu korkuyu yenmek için bir cesaret mi... offf off...:çok üzgünüm:
 
ben de ilk uçağa bindiğimde hamileydim ve ilk 3 ayında baş dönmelerim var zaten ayakta zor duruyorum uçak havalanırken nerdeyse bayılacaktım:eek: ama ikinci üçüncü binişlerim fena değildi alıştım biraz ama hala düştü düşecek korkusu yaşıyorumfisfisfis
 
bende cooook korkuyorum ya. resmen panik atak geciri<orum,nefes alamiyorum kalbim yerinden firlayacak veya korkudan duracak saniyorum. 6 ay sonra allah nasip ederse tatile gidecegiz ve bende simdiden korku basladi hem cok mutluyum türkiyeye gelmenin sevincini yasiyorum simdiden cünkü ben 4 yildir tatil yapamadim, hemde ucaga binecegimiz icin korkuyorum. cocugum olmadan önce böyle bir korkum yoktu cocuk sahibi oldugumdan sonra basladi bende bu korku. kendim icin degil kizim icin korkuyorum ben ona birsey olmasindan cok korkuyorum allah korusun. yalniz uctugum zamanda ya bana birsey olursa kizim annesiz kalirsa korkusu yasiyorum. tabiiki bu korku bende hep var buda ayri bir pskilojik sorun bende ama ucakta daha cok nedense. en kisa zamanda psikologa gidecegim. ilac kullaninca nasil oluyor arkadaslar uyusukmu oluyorsun yoksa sadece o korkumu gidiyor. uyusmak istemiyorum kizimla ilgilenmeliyim. bu arada malesef kizimdada var bu korku ben o korkmasin diye korkumu ona hic belli etmedim. hala benim korktugumu bilmez belli etmemeye celisirim hep hatta bikeresinde okadar kötü oldum ucakta nerdeyse bayilcak gibiydim ama kizim anlamasin diye hostesi cagirip yardim isteyemedim.
 
X