Merhabalar kızım 2 yaşında ve yaklaşık 3 haftadır çişini kakasını tuvalete yapıyordu. Üstelik alisirken pek de zorluk cikarmamisti,hatta ilk günden kakasını bile tuvalete yapmıştı ve 3. Günün sonunda tamamen alışmıştı. Cisi gelince kakası gelince yanıma koşup söylüyordu yer mekan farketmeksizin her yerde yapabilirdi. Ancak bı gün birden bire bişi oldu ve tuvaletten korktuğunu söyledi. Yaniyo falan dedi biz de idrar yolu enfeksiyonu olduğunu düşünüp hastaneye götürdük. Orda idrar kabına isemesini istedik ancak kesinlikle yapmadı. Biraz ısrar ettik yapmayınca eve geri geldik. Ertesi günü hicbisi olmamış gibi sabah erkenden kalktı anne cisim var dedi gittik yaptık. 2 gün boyunca gayet normal bı şekilde devam ettik. Sonra annemlerin yanına köye gittik. Akşam yattık sabah kalktık ilk çişini yaptı. Aradan 4 saat geçti cisim var demedi hala ben de kendim götürdüm gel bayadir yapmıyosun çişini yap diye kıyameti kopardı korkuyorum yapmicam diye. Bugün 3. Gün göz göre göre bile isteye altına isiyo hiç umrunda değil. Bez takıyoruz ona da isiyo ama konu tuvalet olunca asla oturmuyor bı yerden sonra benim sabrım taştı yalan yok bağırdım çağırdım poposuna şaplak attım,şimdi gelir duyar kasici anneler ama yaşamayan da bilemez o stresi. Öyle bir çığlık atiyo öyle bir kendini kasıyor ki sanırsın dayaktan gebertiyoruz çocuğu,halbuki sadece klozete oturtmaya çalışıyoruz ama yok. Şu an altında bez var ve hala yapmıyor,tuvaletin önünden bile geçmiyor bütün emeklerim boşa gitti inanılmaz bı hayal kırıklığı içindeyim. 3 gündür hüngür hüngür ağlıyorum o da ben de çok yiprandik var mı fikri olan ne yapmalıyım?