Zarar kısmı şurada; sürekli bunu düşünmek.
Yiyecek olayına girmiyorum ama kumaş konusunda kadın kendini yemiş yetsin diye, kolları çıkarmak için, değer mi?
Değmez.
Yani olmayacağını bile bile ‘olabilir aslında’ ile yola çıkma düşüncesi yanlış.
Bu kendisine ve beraber aynı evi paylaşan insanlara zarar.
Yoksa yağlı kağıt bazen olduğu gibi çıkıyor, ben de kullanıyorum.
Yiyecekleri fazla alıp buzluğa elbet atıyorum.
Ama bir şeyin yetip yetmemesinden bahsediyorsak daima yetecek olanın biraz fazlasına sahip olmak dolayısıyla o stresle hayatımızı zindan etmemekten yanayım.
Çocuk kıyafetlerinden bahsedildi, bu sene çocuklarıma 2 şer bot aldım.
Biri kar için kalın, biri gündelik şuanki havalarda giyeceği şekilde.
Baktığınızda israf ama bana göre değil çünkü seneye de giyebilecekleri şekilde aldım.
Ya şuan bu havada normal ayakkabıyla çocuğun ayağı üşüyecek ya aksine kalın botla terleyecek ya da hiç kalın bot almayıp karlı yağmurlu havada ayağını yine üşütecek, gerek var mı işkenceye?
Bence yok.
2 sene kafam rahat, üşüdü mü terledi mi su mu aldı derdim yok.
Bu bence israfdan ziyade her duruma hazırlıklı olmak, böyle rahat ediyorum.
böylede evdeyız ama arada cıkıp hava alıyoruz en azından.
