Buna sasirmadim ben; tabii 2. olcaz simdilik, ilerde 1. de oluruz :) boyle seylere bayiliriz.
Facebook ciktiktan sonra hicbirseyin agirligi kalmadi.
Evlenenlerin gerdek odasina kadar herseyini resimlerinden goruyoruz.
Dogan bebeklerin ameliyat asamalarini, ilk resimlerini facebook sayesinde goruyoruz.
Dogum gunleri, anne babalar gunu, onemli gunler bu siteden kutlanir oldu. Yuz yuze gorusme geregi duyan yok. Bugun babalar gunu, millet babasinin gununu facebook'tan kutluyor.
Vefat etmis yakinlara facebook'tan herkesin gordugu yerlere mesajlar yaziliyor.
Hasta yakinin durumu dakikasi dakikasina facebooktan herkese aktariliyor.
Sokakta gorsen suratina bakmayan adam seni arkadas listesine ekliyor, e arkadas listesi kabaracak ya..
Daha okumayi yeni sokmus veletler sokakta kosup oynayacagina, arkadaslariyla bu sitede gorusuyorlar.
Dogum gununuz sadece kutlamak icin kutlaniyor, halbuki hic de umrunda degilsinizdir o 100 kisinin. O dogum gununu ordan kaldirsaniz kimse bilmez dogum gunu filan.
Insanlar birbirlerine paylasimlarini begensin diye gizliden yalvarir.
Ayni evin insanlari birbiriyle face'den konusur, kari-koca olsun, kardes olsun,..
O resimlerin altina yapilan yorumlar yok mu, hele onlara ifrit oluyorum. O ne sevgi pitircikligidir, ne civikliktir yarabbim. Herkes birbirinin bebisi, bitanesi, cani, cigeri masallah. Hani gercekte de cok yakin arkadastirlar, anlariz. Ama sorsaniz bu insanlar en son ne zaman gorusmus, birbirlerine ne zaman sarilmis, onlari hatirlamiyorlardir bile. Bu kadar sahtelik, bu kadar yapmaciklik olamaz. Allahim, igreniyorum bunlari okurken.
Daha da bircok sey. Cok sinir oluyorum bu yazdiklarima. Bu gibi seyler yuzunden herseyden igrenir oldum. Insanlar facebook'taki konusmayi gorusmeden sayar olmuslar, yuz yuze gorusmeye, ziyaretlere, insanca dokunuslara gerek duymuyorlar artik. Cok sanallastik, robotlastik. cok uzucu.