- 30 Nisan 2023
- 1.701
- 1.810
- 31
-
- Konu Sahibi Sofiasofia
- #1
Ekleyeceğim. Bence kesinlikle aralar verilerek ilerlenmeli bir süreç.Benim hikayemi biliyor olabilirsin. Ama yine yazacağım birileri okur belki diye. 1. Negatiften sonraki ay histereskopi oldum. Sonra bir ay daha bekleyelim. Öyle 2.ye baslayalım dendi. Ben o bekleme ayında hamile kaldım. Çünkü kafamın en rahat anlarıydı. Raporum reçetem hazır. Sadece regl olacaktım ve gidip alacaktım.
Öncelikle merhaba canım hepimiz insanız gün içinde bile bimbir çeşit duygu yaşıyoruz ki bu kadar hormon ilaçlarına göre yine iyiyiz bnce benim ilk iki tedavim kimyasal olunca ve embriyom bitince tam bir yıl ara verdim şimdi yeniden opu oldum ve transfer bekliyorum hatta doktorum ikinci kez opum sonrası taze transfere uygunsun gel hemen transfer yapalım dedi ama ona bile yok dedim iyi hissetmiyordum çünkü ben planla yaşayan bir oğlan burcuyum ama her şey istediğimiz zaman olmuyor o yüzden psikolojimi toplamak zihnen ve bedenen bu sürece ikinci kez başlamam bir yılımı aldıKızlar bu sefer farklı bi başlık farklı bir soruyla gelmek istedim.
Tüp bebek sürecinde vazgeçip durduğunuz oldu mu? Yani ara verdiğiniz , ertelediğiniz ya da gerçekten tam anlamı ile vazgeçtiniz bir karardan bahsediyorum.
Transfer sonrası bekleme sürecindeyim , genelde insanlar pozitif düşün derler bu süreçte. Elbette güzel düşünelim ama benim karakterim gereği biraz daha planlamacı biriyim. Ama bazen bir noktada Sofia durmalı mısın dediğim oluyor.
burada çeşit çeşit süreç okuyoruz , kimsenin süreci ile kıyaslama yapmayacağım. Sadece son zamanlarda sanki içimde artık bırakmalı mısın sesi çok yükseliyor. Çünkü aralıksız hep bebek isteği ile hareket ettim ve aylardır hiç vazgeçmedim , bi sorun mu oldu ağladım ama yine yola devam ettim. Umutla güçle. Çünkü gerçekten tüm varlığımla hazırım anne olmaya.
Ama bazen sadece istemek ya da hazır olmak yetmeyebiliyor gibi geliyor, çünkü çevresel etkiler var.
Örnek veriyorum geçen ay transferim iptal olunca berbat hissetmiştim. Bu ay rapor alınca iş yerinden yana gerçekten sıkıntılar yaşadım.
Şimdi transfer sonucumu beklerken elbette güzel olmasını istiyorum , sadece olmazsa da bu hissettiğim yorulmak değil , gücüm çok sadece belki de doğru zaman şimdi değildir diyorum. Mevlanın bir sözü var “ en çok neyi istersen onunla sınanırsın “ diye , buna benzer bi cümleydi, belki de her şeyin bi zamanı vardır ve ben artık akışa bırakmalıyım.
peki vazgeçen ya da duran ara veren erteleyen olduysa , ne zaman bunu hissettiniz ?
4.denememi yapicam sifirdan baslayarak 3.denememde tutmustu kalbi durdu bir kez daha deneyip birakmak istiyorum çünkü çok yoruldum elimden geleni yaptim gerisini allaha birakicam maddi manevi yiprandim surekli tedavi sürecinde olmak günlük yaşantımı etkiliyor kendimi iyi hissetmiyorum artik icimde kalmamasi adina bir kez daha deneyip oluruna birakicam allah nasip ettiyse olacaktir nasibimde yoksa ne yapsam boş süreki bu düşünceyle yasanmiyor bunu kafamdan atıp normal yaşantima devam etmek istiyorumKızlar bu sefer farklı bi başlık farklı bir soruyla gelmek istedim.
Tüp bebek sürecinde vazgeçip durduğunuz oldu mu? Yani ara verdiğiniz , ertelediğiniz ya da gerçekten tam anlamı ile vazgeçtiniz bir karardan bahsediyorum.
Transfer sonrası bekleme sürecindeyim , genelde insanlar pozitif düşün derler bu süreçte. Elbette güzel düşünelim ama benim karakterim gereği biraz daha planlamacı biriyim. Ama bazen bir noktada Sofia durmalı mısın dediğim oluyor.
burada çeşit çeşit süreç okuyoruz , kimsenin süreci ile kıyaslama yapmayacağım. Sadece son zamanlarda sanki içimde artık bırakmalı mısın sesi çok yükseliyor. Çünkü aralıksız hep bebek isteği ile hareket ettim ve aylardır hiç vazgeçmedim , bi sorun mu oldu ağladım ama yine yola devam ettim. Umutla güçle. Çünkü gerçekten tüm varlığımla hazırım anne olmaya.
Ama bazen sadece istemek ya da hazır olmak yetmeyebiliyor gibi geliyor, çünkü çevresel etkiler var.
Örnek veriyorum geçen ay transferim iptal olunca berbat hissetmiştim. Bu ay rapor alınca iş yerinden yana gerçekten sıkıntılar yaşadım.
Şimdi transfer sonucumu beklerken elbette güzel olmasını istiyorum , sadece olmazsa da bu hissettiğim yorulmak değil , gücüm çok sadece belki de doğru zaman şimdi değildir diyorum. Mevlanın bir sözü var “ en çok neyi istersen onunla sınanırsın “ diye , buna benzer bi cümleydi, belki de her şeyin bi zamanı vardır ve ben artık akışa bırakmalıyım.
peki vazgeçen ya da duran ara veren erteleyen olduysa , ne zaman bunu hissettiniz ?