Tüp bebek sürecine ara veren birileri var mı

Sofiasofia

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
30 Nisan 2023
1.701
1.810
31
Kızlar bu sefer farklı bi başlık farklı bir soruyla gelmek istedim.

Tüp bebek sürecinde vazgeçip durduğunuz oldu mu? Yani ara verdiğiniz , ertelediğiniz ya da gerçekten tam anlamı ile vazgeçtiniz bir karardan bahsediyorum.

Transfer sonrası bekleme sürecindeyim , genelde insanlar pozitif düşün derler bu süreçte. Elbette güzel düşünelim ama benim karakterim gereği biraz daha planlamacı biriyim. Ama bazen bir noktada Sofia durmalı mısın dediğim oluyor.

burada çeşit çeşit süreç okuyoruz , kimsenin süreci ile kıyaslama yapmayacağım. Sadece son zamanlarda sanki içimde artık bırakmalı mısın sesi çok yükseliyor. Çünkü aralıksız hep bebek isteği ile hareket ettim ve aylardır hiç vazgeçmedim , bi sorun mu oldu ağladım ama yine yola devam ettim. Umutla güçle. Çünkü gerçekten tüm varlığımla hazırım anne olmaya.
Ama bazen sadece istemek ya da hazır olmak yetmeyebiliyor gibi geliyor, çünkü çevresel etkiler var.

Örnek veriyorum geçen ay transferim iptal olunca berbat hissetmiştim. Bu ay rapor alınca iş yerinden yana gerçekten sıkıntılar yaşadım.
Şimdi transfer sonucumu beklerken elbette güzel olmasını istiyorum , sadece olmazsa da bu hissettiğim yorulmak değil , gücüm çok sadece belki de doğru zaman şimdi değildir diyorum. Mevlanın bir sözü var “ en çok neyi istersen onunla sınanırsın “ diye , buna benzer bi cümleydi, belki de her şeyin bi zamanı vardır ve ben artık akışa bırakmalıyım.

peki vazgeçen ya da duran ara veren erteleyen olduysa , ne zaman bunu hissettiniz ?
 
Merhabalar oncelikle, transferiniz umarim istediginiz pozitifi size getirir ben henuz ilk denemem ve transfer bekleme asamasindayim fakat belki yolun basinda olmama ragmen benzer hisleri paylasiyorum sizinle. Cunku ilk opu ve cikan embriyolar ilk deneme olmasina ragmen pek de umut vaad etmedi bizim icin. Herkesin son care illa oluyor dedigi tup bebek tedavisiyle bir cirpida her seyin yoluna girecegine oyle inanmisiz ki sanirim yasanan olumsuzluklar cok buyuk yikim getirdi esime ve bana. Bunun siniri nedir kac deneme kac negatifle artik pes etmek gerekir ki acaba dusuncesindeyim simdiden. Bir yandan da belki bencilce gelebilir kulaga fakat aldigimiz hormonlarin ileride yaslarimizda herhangi bir hastalik vs tetikleyebilecegine dair calismalar varken isin o kismi da dusunduruyor istemsizce.
 
Benim hikayemi biliyor olabilirsin. Ama yine yazacağım birileri okur belki diye. 1. Negatiften sonraki ay histereskopi oldum. Sonra bir ay daha bekleyelim. Öyle 2.ye baslayalım dendi. Ben o bekleme ayında hamile kaldım. Çünkü kafamın en rahat anlarıydı. Raporum reçetem hazır. Sadece regl olacaktım ve gidip alacaktım.
 
Ekleyeceğim. Bence kesinlikle aralar verilerek ilerlenmeli bir süreç.
 
Öncelikle merhaba canım hepimiz insanız gün içinde bile bimbir çeşit duygu yaşıyoruz ki bu kadar hormon ilaçlarına göre yine iyiyiz bnce benim ilk iki tedavim kimyasal olunca ve embriyom bitince tam bir yıl ara verdim şimdi yeniden opu oldum ve transfer bekliyorum hatta doktorum ikinci kez opum sonrası taze transfere uygunsun gel hemen transfer yapalım dedi ama ona bile yok dedim iyi hissetmiyordum çünkü ben planla yaşayan bir oğlan burcuyum ama her şey istediğimiz zaman olmuyor o yüzden psikolojimi toplamak zihnen ve bedenen bu sürece ikinci kez başlamam bir yılımı aldı
 
4.denememi yapicam sifirdan baslayarak 3.denememde tutmustu kalbi durdu bir kez daha deneyip birakmak istiyorum çünkü çok yoruldum elimden geleni yaptim gerisini allaha birakicam maddi manevi yiprandim surekli tedavi sürecinde olmak günlük yaşantımı etkiliyor kendimi iyi hissetmiyorum artik icimde kalmamasi adina bir kez daha deneyip oluruna birakicam allah nasip ettiyse olacaktir nasibimde yoksa ne yapsam boş süreki bu düşünceyle yasanmiyor bunu kafamdan atıp normal yaşantima devam etmek istiyorum
 
Bu düşüncelerinizi dönem dönem yaşıyorum sizin gibi çalşan bir kadındım geçen aya kadar 14 yıl çalıştığım şirketten ayrıldım çünküartkk bu süreçte daha fazla iş stresi ve bebek stresi ile baş edemeyeceğimi hissettim onlarda sağolsun bunun farkına vardı ve anlaştık odak noktam bu sefer ilk kez sadece bebek olmuş oldu. Bu süreç öyle yorucu öyle yıpratıcı ki çok zaman vazgeçiyorum sonra sakinken düşündüğümde diyormki 45 yaşına geldiğinde pişman olma keşke sonuna kadar savaşsaydım deme mümkün olduğunda uğraş ama yolun sonu geldiğindede artık hayatının sonuna kadar bu defteri kapat.. ben 1 düşük sonrası 1 yıl ara verdim ama sonunda yine aynı sürecin içinde kendimi buldum. Bu öyle bşeyki ister istemez insan tekrar başa dönüyor neden bilmiyorum nasıl oluyor bilmiyorum ama gözümü yine süüreç içinde açtım üstelik bu sefer işimi dahi bıraktım artk birkaç odak ile başedemyorum çünkü bunu hissettim..
 
Bazen hormonların etkisi altında kötü hissedebiliyoruz, ama her zaman ben daha yolun başında olmama ilk denememe rağmen ay şu iğneler ne zaman bitecek yada ilaçlardan sıkıldım diyebiliyorum ama eşim bana her zaman çok iyi destek oluyor. Şunu düşün canımız sağ sağlık durumumuz iyi maddi durumumuz çok şükür el veriyor. Daha kötü olanları düşün diyor bana hep. Borçla krediyle evini satarak yada sadece tek bir kez yapabilme şansı olanlar. Yada asla yapamayacaksın denenleri düşün diyor hep. En azından çaresi olan bir şey çaresiz değil. Bir olmaz iki olmaz üç olmaz ama sonunda olacak. Ve bunları hiç yaşamamız gibi olacaz. Gönlünüzü ferah tutun, tabi haklısınız bir şey olmuyorsa fazla fazla üstüne gitmezsiniz 1-2 ay ara verip hormonları vücuttan atıp tekrar başlarsınız. Sonunun güzel olacağını düşünelim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…