385 sayfayıda okudum desem inanırmısınız? İnanın çünkü gerçekten okudum..Ağlaya ağlaya ama biryandanda yalnız değilim duygusuyla.Hayat insanın başına öyle şeyler getiriyorki bazen yaşadıklarım şaka gibi geliyor.
Eşimle çok severek hatta büyük bir aşkla evlendik herşey güllük gülistanlıktı işimiz gücümüz yerindeydi biçok arkadaşımız daha hayatının aşkını bulamamışken biz hem birbirimizi bulmuştuk hemen atanmıştık eş durumuda kabul olmuştu.işlerimiz yolundaydı ailelerimiz yanımızda huzurumuz yerindeydi kendi yağımızda kavrulan en ufak şeylerle mutlu olan bi çifttik.Artık zamanı gelmişti evlendikten sonra 2 yıl geçmişti hem ailelerde sürekli hadi bi torun sevelim artık modundaydı işte hikayede burda başladı...eşim çok istiyordu bense krediyle ev almıştık eğer ben zor bi hamilelik geçirip işten ayrılmak durumunda kalırsam tek maaşla nasıl geçiniriz diye korkuyordum.neyse karar verdim eşime sürpriz yapacaktım ondan gizli ilacı bıraktım hep ona 'hamileyimmmmmmm' diyeceğim günü düşündüm ama olmadı heray aldığım idrar testleri negatif çıkıyordu ama çok üzülmüyordum 6 aya kadar ilacın etkisi hala sürebilşyormuş ama 7.aydada negatif olunca eşime anlattım durumu hemen dr a gittik..nerden bilebilirdimki o utana sıkıldığım koltuğa bundan sonra defalarca oturacaktım defalarca alttan usg yapılacaktı ve sayısız can sıkıcı tedaviler... Dr çok önemsemedi durumu daha 1 yıl geçmemiş olur gider ama gelmişken bi tahlillerinize bakalım dedi.İnanın sperm tahlilinin ne olduğunu orda öğrendik eşimi bi odaya aldılar bizde endişeyle karışık bi gülme komik geldi durum.tahlilleri verdik sonucu aldık sıra bekliyoruz eşimin sonucunda karışık birsürü değer var en altta azospermi yazıyor ne bu azospermi acaba diyoruz..dr a giriyoruz sonucu görünce yüzü değişiyor direk
tüp bebek diyor tabi o zaman bu konuda bilgimiz sıfır aşılama,ilaç vs olmazmı diyoruz malesef tek çare tüp bebek diyor..o anda ne hissettiğimizi anlatmama gerek yok ;korku,panik,acı,üzüntü,endişe,gözyaşı daha nice hissiyat...hepimizde yaşadık hepsini ama ben o ana dair birtek eşimin yüzünü hatırlıyorum hayatının heranında pozitif olan sürekli gülen biridir benim kocam ilk defa öyle görüyorum öyle üzgün öyle kızgın öyle neden ben bakışı? Dr bize anlatıyor neler yapılacağını hsg,günaşırı usg takibi ,göbekten iğneler o anda vız geliyo yaşayacağım acılar birtek eşimi düşünüyorum nasıl hissediyo acaba bana karşı bi mahcubiyet duygusunun içine girmişmidir ,eksiklik hissine kapılmışmıdır hep bunlar var aklıma o üzülmesin diye ağlamıyorum bile...Çok şükür inançlı insanlarız herşey Allahtan geldi bunu biliyoruz buda bizim sınavımızmış herşey iyi gidecek değil ya illa biyerden patlak verecek..Hep şunu diyorum bütün bunları yaşayacağımı bilsem yine eşimle evlenirdim çocuğumuz olmayacak bile olsa onu seçerdim oda beni seçerdi....
Çok uzattım farkındayım bundan sonrası nasıl mı???tedaviyle geçen 2 yıl.eşimden çok zor sperm bulundu teseyle aldılar hep. şuanda elimizde 3 canlı sperm kaldı tekrar teseye gücü kalmadı .. 2 kez negatif tüp bebek hepsindede yıkıntı...... Yarım kalan tedaviler..buarada babam kanser oldu kemoterapi alıyor tek duamız ona bişey olmadan torun sevgisini tattırabilmek...ardından 3.de pozitifi gördük anlatamam size mutluluğumuzu,hayallerimizi,heyecanımızı... oda kimyasal oldu çokta güzel yükseliyordu keseyi göreceğimiz zaman düştüğünü öğrendik..depresyonun evreleri gibi;şok,reddetme,üzüntü,kabullenme ...şuan kabullendik 4. Başladık bile dondurulmuş vardı elimizde dr hemen koyalım dedi işte beklemeden başladık yeniden..öss yi her sene kazanamayıp hersene sayılar dan başlayan öğrenci misali yine başladık estrofeme progestana..Artık bu konuda uzman olduk ama hiç pes etmedik inanıyoruz herşeyin bir yeri ve zamanı var demekki zamanı değildi..
Ama ne olur daha fazla bizi bekletmeden gel annecim bak kendimizi geçtikte deden seni görmeden giderse çok üzülür gel de bitsin bu hasret ....
Saygılar Sevgiler bol şans ve sabırlar diliyorum