merhaba okanneci,
öncelikle aciklayici bilgileriniz icin tesekkürler.benim de acizane bir sorum olacak
kizim 15 aylik iken zor bir hamilelik dönemi gecirdim ve 2 yas 2 aylik oldugunda yeni bir kardese sahip oldu
tabi ki bu yasa kadar pek disari cikmadi sürekli evdeydi ve herseyi aglayarak elde ediyordu
2.5 yasinda yuvaya vermeye karar verdik egitmenle tek basina gayet güzel anlasti ama yuvadaki cocuklara yaklasmadi sürekli agladi
yuvanin müdürü de kizimin anneden ayrilmak icin henüz hazir olmadigini söyledi ve 3 yasini gecince yine baslamamizi tavsiye etti
kizim 2 ay sonra 3.5 yasinda olacak.yaklasik 2 aydir yuvaya basladik yine ayni sorun egitmenle yalniz kaliyor ama gruptaki diger cocuklar geldiginde durmak istemiyor. 2 aydir sadece son 2 haftada yarim saat onu yuvada yalniz birakiyoruz onda da yuvayi baslarina yikiyor.hic susmadan ya da cok kisa bir süre sustuktan sonra sürekli agliyor ve beni istiyor
bu arada biz yurtdisindayiz tabi bir de dil sorunu var egitmenler yabanci.ama baska türk cocuklari da var
kizim yasina göre konusmasi biraz geri kaldi
halen kendi adini,yada aileden birinin adini söyleyemiyor
cümle kuruyor ama bebek konusmasi seklinde
istedigi seyi ya aglayarak,ya da hareketlerle ifade ediyor
ne yazik ki okul hayati icin yuvaya gitmesi ve bu ülkenin dilini ögrenmesi gerekiyor
faydasi olur diye yuvada anlastigi bir cocugu bize davet ettim evde gayet güzel oynadilar
ama sabah yuvaya gittigimizde cocugun yüzüne bile bakmadi ve yine cilgin gibi aglamaya basladi
isin kötü tarafi hic bir seyle susmuyor
ne bir oyuncak, ne bir arkadas hicbir sey onu susturamiyor
lütfen bize acil cevap verebilirseniz cok seviniriz
simdiden tesekkürler
merhaba öncelikle bilgilerinizi bizimle paylaştığınız için ne kadar teşekküretsem azdırben biri 13 aylık biri 26 aylık iki çocuk annesiyim kızım çok ama çok zor bir bebekdi gazlı bir bebekdi sürekli ağlamalar dr lar falan filan derken oğlumu ihmal ettim istemeden hatta ağlama krizlerinde oğlum tek başına iki eline başına koymuş bizi izlerken görüyordum ve inanın bir anne için son derece zor bir durum yaşadım . bu ve buna benzer birçok örneğimiz var babamız bankacı olduğu için geç saat de eve gelir ortalama 1-2 saat çocuklarla ilgilenebiliyor .bizim sıkıntımız kızımı 1 yıl boyunca çıkaramadığım için park da misafirlikte eve gelen misafirlerolduğunda hep ağlıyor hiç ama hiç kimseyi istemiyor bizim misafirliğe gitmemiz ailecek travma yaşatıyor başta ben olmak üzere oğlum çok etkileniyor kreşe göndermemi istedi psikiyatr ama maddi sebeplerden dolayı bu yıl gönderemiyeceğim sizce ben napmalıyım da kızımı sosyalleştirebilirm oğluma kreşe gönderemesem de evde nasıl yararlı zaman geçirebilirim yardımınıza ihtiyacım var özellikle kızım için
Çok güzel bir konu olmuş, benim 21 aylık kızım var canım isteyince 3-5 kelime söylüyor canı isteyince söylemiyor ben çalışıyorum kızama annem bakıyor ve bende okb hastasıyım temizlik hastası. Temizlik yapıcam diye küçükken kızımı hep televizyon karşısına diken benim onu ihmal eden benim biliyorum ben suçluyum bu aralar çok inatçı sürekli istediğini ağlayarak yapıyor onunla ilgileniyorum artık ama onun istediği düzeyde olmuyor okb rahatsızlığımdan dolayı dışarı fazla çıkarmıyorum buda onun gelişimini çok etkiliyor ama artık işten çıkmam gerekip ona güzel eğitim vermem gerektiğine inanıyorum.Kızımın bana ihtiyacı var.Tamam annem çok güzel bakıyor, yemeği uykusu düzenli ama galiba kızımın istediği düzeyde oda ilgilenemiyor bana akıl verin ne yapmam gerekiyor kızım günden güne gelişimi geri gidiyor gibi geliyor.Annem kızımı baktığı için haftaiçi bizde kalıyor akşamları erkenden uykusu geliyor ve oturma odasında yattığı için cocuğu hemen uyutmamı istiyor.Bana bir yol gösterin suçlu benim biliyorum ama en kısa olarak nasıl telafi edebilirim yardımm lütfen
merhaba okanneci,
öncelikle aciklayici bilgileriniz icin tesekkürler.benim de acizane bir sorum olacak
kizim 15 aylik iken zor bir hamilelik dönemi gecirdim ve 2 yas 2 aylik oldugunda yeni bir kardese sahip oldu
tabi ki bu yasa kadar pek disari cikmadi sürekli evdeydi ve herseyi aglayarak elde ediyordu
2.5 yasinda yuvaya vermeye karar verdik egitmenle tek basina gayet güzel anlasti ama yuvadaki cocuklara yaklasmadi sürekli agladi
yuvanin müdürü de kizimin anneden ayrilmak icin henüz hazir olmadigini söyledi ve 3 yasini gecince yine baslamamizi tavsiye etti
kizim 2 ay sonra 3.5 yasinda olacak.yaklasik 2 aydir yuvaya basladik yine ayni sorun egitmenle yalniz kaliyor ama gruptaki diger cocuklar geldiginde durmak istemiyor. 2 aydir sadece son 2 haftada yarim saat onu yuvada yalniz birakiyoruz onda da yuvayi baslarina yikiyor.hic susmadan ya da cok kisa bir süre sustuktan sonra sürekli agliyor ve beni istiyor
bu arada biz yurtdisindayiz tabi bir de dil sorunu var egitmenler yabanci.ama baska türk cocuklari da var
kizim yasina göre konusmasi biraz geri kaldi
halen kendi adini,yada aileden birinin adini söyleyemiyor
cümle kuruyor ama bebek konusmasi seklinde
istedigi seyi ya aglayarak,ya da hareketlerle ifade ediyor
ne yazik ki okul hayati icin yuvaya gitmesi ve bu ülkenin dilini ögrenmesi gerekiyor
faydasi olur diye yuvada anlastigi bir cocugu bize davet ettim evde gayet güzel oynadilar
ama sabah yuvaya gittigimizde cocugun yüzüne bile bakmadi ve yine cilgin gibi aglamaya basladi
isin kötü tarafi hic bir seyle susmuyor
ne bir oyuncak, ne bir arkadas hicbir sey onu susturamiyor
lütfen bize acil cevap verebilirseniz cok seviniriz
simdiden tesekkürler
merhaba öncelikle bilgilerinizi bizimle paylaştığınız için ne kadar teşekküretsem azdırben biri 13 aylık biri 26 aylık iki çocuk annesiyim kızım çok ama çok zor bir bebekdi gazlı bir bebekdi sürekli ağlamalar dr lar falan filan derken oğlumu ihmal ettim istemeden hatta ağlama krizlerinde oğlum tek başına iki eline başına koymuş bizi izlerken görüyordum ve inanın bir anne için son derece zor bir durum yaşadım . bu ve buna benzer birçok örneğimiz var babamız bankacı olduğu için geç saat de eve gelir ortalama 1-2 saat çocuklarla ilgilenebiliyor .bizim sıkıntımız kızımı 1 yıl boyunca çıkaramadığım için park da misafirlikte eve gelen misafirlerolduğunda hep ağlıyor hiç ama hiç kimseyi istemiyor bizim misafirliğe gitmemiz ailecek travma yaşatıyor başta ben olmak üzere oğlum çok etkileniyor kreşe göndermemi istedi psikiyatr ama maddi sebeplerden dolayı bu yıl gönderemiyeceğim sizce ben napmalıyım da kızımı sosyalleştirebilirm oğluma kreşe gönderemesem de evde nasıl yararlı zaman geçirebilirim yardımınıza ihtiyacım var özellikle kızım için
Çok güzel bir konu olmuş, benim 21 aylık kızım var canım isteyince 3-5 kelime söylüyor canı isteyince söylemiyor ben çalışıyorum kızama annem bakıyor ve bende okb hastasıyım temizlik hastası. Temizlik yapıcam diye küçükken kızımı hep televizyon karşısına diken benim onu ihmal eden benim biliyorum ben suçluyum bu aralar çok inatçı sürekli istediğini ağlayarak yapıyor onunla ilgileniyorum artık ama onun istediği düzeyde olmuyor okb rahatsızlığımdan dolayı dışarı fazla çıkarmıyorum buda onun gelişimini çok etkiliyor ama artık işten çıkmam gerekip ona güzel eğitim vermem gerektiğine inanıyorum.Kızımın bana ihtiyacı var.Tamam annem çok güzel bakıyor, yemeği uykusu düzenli ama galiba kızımın istediği düzeyde oda ilgilenemiyor bana akıl verin ne yapmam gerekiyor kızım günden güne gelişimi geri gidiyor gibi geliyor.Annem kızımı baktığı için haftaiçi bizde kalıyor akşamları erkenden uykusu geliyor ve oturma odasında yattığı için cocuğu hemen uyutmamı istiyor.Bana bir yol gösterin suçlu benim biliyorum ama en kısa olarak nasıl telafi edebilirim yardımm lütfen
Merhaba.. Farklı bir konu başlığı olarak açacağım ancak size burada bir iki örnek vereyim hemen..
Öncelikle akıcı konuşmuyor olması hiç konuşmuyor olmasından tabii ki daha iyi takdir edersiniz..
İlk etapta sorunu iyi anlamak lazım.. Eğer sorun direkt konuşması ile ilgiliyse.. yani hızlı konuşamıyor ise (süper bir hızdan değil, normal bir seviyeden bahsediyorum), ancak buna rağmen kelimeler "yarım" diye tabir ettiğimiz şekilde değil de normal şekilde söyleniyorsa; bu yavaşlığın sebebi odaklanamaması ile ilgilidir ki bunun da çözümü dil egzersizleri değildir..
Eğer sorununuz yukarıda anlattığım gibi ise;
http://www.kadinlarkulubu.com/engel...lim/604896-muzikle-tedavi-1sakinlestirme.html
linkinde açıtğım konuda yazan öncelikli sakinleştirme tekniklerini uygulayabilrsiniz.. Daha sonra bir enstruman çalmaya başlamasını sağlarsanız odaklanma süresinin arttığını göerceksiniz.. Böylece konuşurken "kaybolmayacak"..
bunun dışında bir de kendini ifade edecek kelimeleri bulamıyor olabilir. Onun çözümü en basidi aslında.. Hani küçüklüğümüzden beri bize kitap okuyun derler ya.. İşte o kitabı siz okuyacaksınız.. Öncelikle bir hikaye kitabı ile başlayın.. Burada elnizde resimli bir kitap olması çok önemli.. mesela pamuk prensews ve yedi cüceler olabilir. resimleri onun da görebileceği şekilde kitabı ona okuyamaya başlayın.. "Hikayeyi biliyorum ve ben anlatırım" yanılgısına düşmeyin.. Bunun iki sebebi var.. birincisi olayın ikinci aşaması için kitaba ihtiyacınız var.. İkincisi; zaten bir kelime eksikliği varsa çocuğunuzun çektiği, evde sizin kullandığınız kelimeleri anlamıyor ya da anlamlandıramıyor oluşundandır.. kitapta hem sizin günlük konuşmalarınızda olmayan kelimeler olacak hem de resimlerle bunu pekiştirmiş olacak.. Bu çalışmanın ikinci kısmında çocuğunuzun hikayeyi aşağüı yuları öğrendiğini düşündüğünüz anda (mesela 10 okuyuştan sonra) okuma sırasının ona geldiğini söyleyin.. iki ihtimal var ya evet diyecek ve aklında kaldığı kadarı ile kafasından uydurmaya başlayacak (ki iyi bir konuşma pratiği) ya da resimlere bakarak kendi hikayesini yazacak (ki bu daha iyi).. Her şekilde, hikayeyi anlattığı sürece sürekli konuşması gerekecek.. daha sonra kitap sayısını arttırabilirsiniz ve çocuğunuzdan bunları size okumasını talep etmeye devam edebilirsiniz..
Eğer sorun tamamen diyalektik bir sıkıntı ise.. yani yarım konuşma olsun olmasın kelimeleri söylemekte zorlanıyorsa o zaman tiyatral çalışma olan dramalı ve dramasız kelime çalışmalarına başlamak gerekecek..
Bunu da ayrı bir konu olarak açacağım ancak size ilk önce şu çalışmayı tavsiye edebilirim.
Yaşı itibari ile çocuğunuzu karşınıza alın.. Bir hikaye uyduralım sizin için.. mesela;
Karlı bir kış günü (burada ellerinizi soğukmuş gibi ovuşturup "dırrrrrrrr" sesini çıkarın), (oğlunuzun adını söyleyin - örn; Ahmet [diyeyim ben]) Ahmet kardan adam yapmak için bahçeye koşmuş (yerinizde koşun ve koşarken "pat pat pat" diye ağzınızdan ses çıkarın), karları bir araya getirmiş ve bir kar topu yapmış (söylediğiniz herşeyi göstermeye devbam edin).. daha sonra kartopunu büyütmülş büyütmüş büyütmüş.. en sonunda kardan adamını bitirmiş ve önce burnunu sonra gözlerini sonra da kollarını takmış.. ama hemen bir rüzgar esmeye başlamış ("vuuuuuvvvv") sonra yağmur başlamış (ellerinizi dizlerinize vurun ve "pıt pıt pıt" diye ses çıkarın" .. Ahmet'in kardan adamı erimiş, göl olmuş (kendiniz yere bırakın)..
Bu çalışmadaki pek çok ses, oğlunuzu kelime çalışmalarına geçirmeden evvel yapacağımız ısınma aslında.. hareketler ve hikaye ise sadece odaklanabilmesini sağlamak için.. özellikle ve mutlaka sesleri onun da tekrar edip çıkarması gerekiyor..
Bundan sonraki aşama biraz daha eğlenceli (sizin için) maalesef daha sıkıcı (onun için).. tekerleme çalışması..
İlk önce basit bir tekerleme ile başlayın.. Mesela; "Bir cam, İki cam, Üç cam, Dört cam, Beş cam, Altı cam, Yedi cam, Sekiz cam, Dokuz cam, On cam, Bu da benim amcam."
Yukarıdaki tekelermeyi çalıştırırken dikkat edeceğiniz hususlar:
1- Tekerlemenin lik kısmındaki kelimeler genellikle birer heceli.. iki ya da daha fazla hece denk geldiğinizde heceleri ayırtarak söyletin
2- Kesinlikle ve kesinlikle ses ve harf olarak ağzıdnan tam çıkmamış heceyi kabul edip geçiş yapmayın.. doğrusunu söyleyene kadar tekrarlatın.. iki ve daha fazla olan hecelerde, hecelerden sonra kelimeyi düzgün söyleyene kadar tekrar yaptırın
3- Mutlaka pekiştireç kullanın.. Ancak yaş itibari ile alıştırma sonunda vereceğiniz pekiştireç ilgisini çekmeyebilir.. Bu yüzden sevdiği bir meyveyi kullanabilirsiniz.. Örneğin muz. Muzu dilimlere ayırın ve her dosdoğru söylediği hecenin ardından bir dilim verin..
Yaşı küçük ve bu tarz bir oyuna sizinle alışık olmayabileceği için ilk denemelerde tekerlemenin tamamını çalışamayabilirsiniz bunun için 1-2 dakikalık kısa sürelerle başlayın.. mesel yukarıdaki tekerlemede ilk gün 1 den 5 e kadar çalışın ama bunu günde iki kere tekrarlayın.. br hafta böyle devam edip ikinci hafta ikinci yarsını çalışabilirsiniz.. ikinci hafta, ikinci yarıyı çalışırken günde 3 çalışmaya çıkartın ama çalışmanın birinde ilk haftaki ilk yarıyı tekrar edin ve böylece 3. hafta geldiğinde tekerlemenin tamamını çalışıyor olaiblirsiniz..
Ben çocuğunuzun durumunu görmeden ancak bu kadar tartabiliyorum ve buna istinaden de size farklı sorunları halledbilecek öneriler sundum.. hangisi sizin sorununuzu tam olarak içeriyor ise onu uygulamaya başlayın ve lütfen gelişmeleri bana bildirin.. çocuğunuzun egzersizi kabuledip uygulamaya başlamasından bir süre sonra bunlar rutinleşecek ve yetmemeye başlayacak.. o zaman başka bir plan daha hazırlarız.. bu arada yukarıdaki sorunlardan hiç biri tam olarak sizi ifade etmiyor ise lütfen tam sıkıntının ne olduğunu yazın ve ona göre bir çalışma bulalım ..
Şimdiden kolay gelsin ..
Tekrar merhaba..
Çift dil, çocukların konuşmasında bazen sıkıntı çıkarabiliyor.. aynı şey bizim evimizde de mevcut.. ben de oğluma iki dili aynı anda öğretmeye çalışıyorum tabii ki birz geri kounşma çabaları. Öncelikle, bunun sebebinin tamamen iki farklı dil olduğunu iyice anlayın.. yani çocuğunuzda anormal bir şey yok.. Geçen haftalarda bri Dublin yerleşmesi planımız olmuştu bir kaç günlük bir zaman diliminde.. Devrim (benim oğlum) henüz küçük olacağı için sorun çıkacağını düşünmedim ben.. ama evde iki kişi Türkçe konuşurken çocuğunuzun, bulunduğunuz ülkenin yabancı dilini öğrenmesi pek olası olmayabilir.. Bunu müzik ile aşmak pek mümkün değil maalesef.. sadece bulunduğunuz ülkenin çocuk şarkılarını öğretmeye çalışabilrsiniz.. bu bir başlangıç olur.. Müzik dışında önerebileceğim iki şey var ama.. Bİrincisi, evde eşinizin ya da sizin sürekli olarak, bulunduğunuz ülkenin yabancı dilini konuşması.. Yani biriniz herşey normalmiş gibi, yaşadığınız ülkenin dili ile konuşun sadece.. Bu şekilde ufaklığın kulağı iyice kırılır. Ayırca, imkânınız var ise eve bir bakıcı tutabilirsiniz bebeğiniz ile ilgilenmesi için.. o da ufaklıkla sürekli o dilde kounşacaktır.. bu da bir çeşir çözüm olabilir..
İngilterede yaşayan bir arkadaşım, ufak çocukların dil geçişlerinde sorun çıkmaması için kendi bebeğini, İngilizce öğrenebileceği bir yuvaya gönderiyordu sürekli.. Etrafınızda bir araştırma yapın. böyle bir yuva olabilir..
Sizinle birlikte gelen mesjalardan bir başkasında, hanımefendi çocuğunun yabaniliğini atabilmek için yuvadan bir arakdaşını eve davet etmiş ve ikisinin bir başlarına güzel oynadıklarını yazmıştı.. aynı şeyi de deneyebilirsiniz.. Türk olmayan ailelerden, görüştüğünüz ya da sevdiğiniz bir anne varsa size davet edebilirsiniz (tabii müsaitseniz).. iki ufaklık oynayarak birbirlerine ısınabilirler.. bu arada zamanla bu davet edilen çocuk sayısını arttırabilrsiniz.. böylece bir anneler klubü kurabilirsiniz mesela :)
Sizden ricam, mesajıma geri dönmeniz.. Eğer yazdıklarımdan uyguladıklarınız, sonuç aldıklarınız ya da alamadıklarınız var ise lütfen beni bilgilendirin.. Ufaklığın biraz rahatlamasını sağladıktan sonra Müzik ile neler yapabiliriz onu konuşmaya başlayalım.. :)
Siz yeter ki kendinizi çok fazla dertlendirmeyin.. unutmayın ki gerçek çözüm sadece sizsiniz :)
Öncelikle konuma cevap verdiğiniz için çok ama çok teşekkür ederim.dediğiniz gibi kızımı dışarı fazla çıkarmıyordum 13 aylık olana kadar ben baktım 13 aylıktan sonra çalışmaya başladım ve annem bakıyor ( bunu daha önce belirtmiştim.) son 2 aya yakındır hastalığımla baş edebiliyorum.Kızımı her akşam elimin erdiğince dışarı çıkarıyorum ve eve geldiğimizde bile yıkamıyorum.Bunu aştığıma inanıyorum.Kıxım tüm yönlendirmelerimi algılayıp yapıyor yalnız ağızla bişeyler söylemiyor.Kızım sürekli anlatıyor ama ne dediği anlaşılmıyor el, kol hareketleri bile yapıyor.Biliyorum kızım konuşacak çünkü daha önce kelimeler söylüyordu sanki bana tepki vermek adına bişeyler demiyor.Teyzesi haftada 1 gün bakıyor ve teyzesi çok sabırlı insan sürekli onunla ilgeliniyor ve inanırmısınız baktığı bir günde 1 kelime öğrenmiş oluyor birkaç gün söylüyor sonra bırakıyor.Annem ilgileniyorum, söylüyorum diyor ama annemde de okb var.Kızımın başında 2 tane aynı hastadan var anlayacağınız.Kızımın bana ihtiyacı var onu çok erken bıraktım, çalışmaya başladım, kızım sürekli beni istiyor ben bunun farkındayım sabah bazen beşikte bırakıyorum işe giderken sırf kapıya gelipte ağlamasın diye ama yüzündeki düşüşü ifade edemem çok kötü...
zaman ayirip cevap yazdiginiz icin tes.ederim
ilk mesajimdan alintidir
´´faydasi olur diye yuvada anlastigi bir cocugu bize davet ettim evde gayet güzel oynadilar
ama sabah yuvaya gittigimizde cocugun yüzüne bile bakmadi ve yine cilgin gibi aglamaya basladi´´
bu cocuk annesi alman,babasi ise arap bir ailenin cocugu ve almanca konusuyor
ne yazik ki esim ve benim almanca´miz cocuklarla konusmak icicn yeterli degil ama 3.sinifa giden ikizlerimiz var onlar kendi aralarinda
devamli almanca konusuyor belki ablalari onunla almanca konusmayi deneyebilir
ama ben birkac kere ´´günaydin, merhaba,isigi kapatir misin´´ gibi basit sözcüklerle konusmaya calistim ama kizim cok sinirlendi ve ´´hayir ,anne`´ diye istemedigini belirtti
bakici konusu ne pek mümkün degil
yuva konusuna gelince:
yuvamiz zaten alman yuvasi. calisanlar ve egitmenler hepsi alman
fakat yasadigimiz semt,yabancilarin (arap,polonyali,bulgar,..vs.) ve tabi ki türklerin yogun olarak bulundugu bir semt.
bu nedenle yuva alman yuvasi olsa da gelen cocuklar kendi aralarinda ana dillerini konusuyor
kizim cok inatci.isteklerini aglamakla elde ediyor
inadini nasil kirabilirim bir fikriniz var mi
selamlar
okanneci tatlım dün akşam kızıma şarkı ile söylemek istediklerimi dile getirdim zaten şarkı dinlemeyi çok seviyor.
akşamdan beri oyuncaklarını dizerlen al diyor bana veriyor bende ver diye karşılık veriyor ve 2 kez ver dediğini duydum kızım konuşacak buna inanıyorum.eşimde gece biberonla süt verirken gözlerini açmış ve memi demiş ( emziği için ) bunlar yavaş yavaş ilerlemiş olduğunu gösteriyor devam edip ilerleyeceğim yardımların için sağoll
Yazınızı ilk okuduğumda, oğlunuzun büyük olduğunuz sanmıştım ama sanırım kızınız büyük.. Yine de bir karışıklık olmaması adına hangisni büyük olduğunu yazabilir misiniz ? :)
Sıkmayın canınızı lütfen.. Maddi sorunlar insanın belini bükebiliyor biliyorum ama herşeye bir çare yaratabiliriz.. biz anneyiz :)
Eğer kızınız büyük ise öncelikle ona sorumluluk verelim biraz.. kardeşinden sorumlu olsun.. Ve bunun yanı sıra, havalarda bozdu gerçi ama bebeğinizi siz dışarı çıkarın.. Benim oğlumda da aynı sıkıtnı vardı.. biz de ailelerimizden uzak bir şehirdeyiz.. Ben pek konu komşu muhabbetinden de anlamam :) o yüzden bebeğim ile yalnızdık evde sürekli.. İnanın bana bazen babasını bile istemez hale geliyordu.. baktık oalcak gibi değil biz de sokaklar vurduk kendimizi..
Öyle para falan harcamaya da gerek yok.. mesela çay bahçelerine gittik, kalabalık yerlerde yürüyüş yaptık. ilk bir kaç kere dediğinzi gibi ağlama krizlerineg irdi yetmiyormuş gibi kocaman adam (14 aylık), bir kaç kere de katıldı :)
Ama şimdi baya bir alıştı. kabak çiçeği misali.. özellikle eve biri geldiğinde, ilk etapta direkt olarak onunla göz teması kurmaz ya da onunla herhangi bir şekilde bakışmazsa sıkıntı çıkmıyor.. sonrasında zaten hemen alışıyor benim veledde :)
Dışarı gezmeleri ile başlayın tavsiyem.. daha sonra eve gelenlere kızınızla gö göze gelmemelerini ve o yokmuş gibi davranmalarını söyleyin.. eğer misafirinizi görür görmez ağlama krizine giriyor ve büyük olan da kızını ise odasına götürün ve orada bırakın.. salona girmesine izin vermeyin ..
Bunlar benim ilk etapta görüşlerim.. bunun dışında, Müzikle tedavi ve sakinleştirme diye bir konum var :
http://www.kadinlarkulubu.com/engel...lim/604896-muzikle-tedavi-1sakinlestirme.html
Lütfen bu konuyu okuyun.. uygulayabildiklerinizi.. ya da uygulayamayacaklarınızı bana yazın, onlar için başka seçenkler üretelim.. :)
Bunun dışında eğer küçük olan kızınız ise bunu da belirtin lütfen..
Kendinize dikkat edin en önemlisi.. canınızı sıkmayın.. dediğiniz bir şey ilgimi çekti ve özellikle büyük olan kızınız ise bu konuda hata yapmayın.. Tabii ki ikisi de bebek ama ikisi de aynı ilgiyi hak ediyor.. kızınızın şımarmasına izin vermeyin..
Cevabınızı bekliyor olacağım :)
cevap için çok ama çok teşekkürediyorum galiba anlatırken oğlumun büyük olduğunu yazmam gerekiyordu kusura bakmayın kızım için dediğinizi uyguladım gelen misafirlere ela ya bakmayın o yokmuş gibi davranın dedim ve yavaş yavaş oluyo gibi tabi yine kucağımdan inmiyor belli bi zaman geçince canı isterse gidip oynuyor bu yönteme yeni başladık 1-2 haftaya özellikle bayram trafinde belli olacak sonuç inşallah iyi olur ha bi de hergün gezmelere götürüyorum şimdiilk eskiye nazaran biraz aştık gibi ve ben ümitliyim inşallah iyi olucaz sosyalleşicez kızımla oğlum için se evimizin yanında maddi açıdan bizi yormıycak bir oyun grubu buldum haftada 3 yarım gün göndermeyi düşünüyorum ama ya oğluma kötü davranırlarsa diye de göndersemmi göndermesem mi aşamasındayım benim bile sabrım yetmiyor bazen bu ihtimaller gözümü korkutuyor siz ne dersiniz ? cevplayıp vakit ayrmanız cidden takdir edilecek bir durum heleki çocuklu bir bayan içinçok teşekkürediyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?