Davranış Bozuklukları Tüm sorunların cevabı olabilir

volveron · 25 Eylül 2013

merhaba öncelikle bilgilerinizi bizimle paylaştığınız için ne kadar teşekküretsem azdır :46:

ben biri 13 aylık biri 26 aylık iki çocuk annesiyim kızım çok ama çok zor bir bebekdi gazlı bir bebekdi :37:

sürekli ağlamalar dr lar falan filan derken oğlumu ihmal ettim istemeden hatta ağlama krizlerinde oğlum tek başına iki eline başına koymuş bizi izlerken görüyordum ve inanın bir anne için son derece zor bir durum yaşadım . bu ve buna benzer birçok örneğimiz var babamız bankacı olduğu için geç saat de eve gelir ortalama 1-2 saat çocuklarla ilgilenebiliyor .bizim sıkıntımız kızımı 1 yıl boyunca çıkaramadığım için park da misafirlikte eve gelen misafirlerolduğunda hep ağlıyor hiç ama hiç kimseyi istemiyor bizim misafirliğe gitmemiz ailecek travma yaşatıyor başta ben olmak üzere oğlum çok etkileniyor kreşe göndermemi istedi psikiyatr ama maddi sebeplerden dolayı bu yıl gönderemiyeceğim sizce ben napmalıyım da kızımı sosyalleştirebilirm oğluma kreşe gönderemesem de evde nasıl yararlı zaman geçirebilirim yardımınıza ihtiyacım var özellikle kızım için :50:

rabia1984 · 25 Eylül 2013

Çok güzel bir konu olmuş, benim 21 aylık kızım var canım isteyince 3-5 kelime söylüyor canı isteyince söylemiyor ben çalışıyorum kızama annem bakıyor ve bende okb hastasıyım temizlik hastası. Temizlik yapıcam diye küçükken kızımı hep televizyon karşısına diken benim onu ihmal eden benim biliyorum ben suçluyum bu aralar çok inatçı sürekli istediğini ağlayarak yapıyor onunla ilgileniyorum artık ama onun istediği düzeyde olmuyor okb rahatsızlığımdan dolayı dışarı fazla çıkarmıyorum buda onun gelişimini çok etkiliyor ama artık işten çıkmam gerekip ona güzel eğitim vermem gerektiğine inanıyorum.Kızımın bana ihtiyacı var.Tamam annem çok güzel bakıyor, yemeği uykusu düzenli ama galiba kızımın istediği düzeyde oda ilgilenemiyor bana akıl verin ne yapmam gerekiyor kızım günden güne gelişimi geri gidiyor gibi geliyor.Annem kızımı baktığı için haftaiçi bizde kalıyor akşamları erkenden uykusu geliyor ve oturma odasında yattığı için cocuğu hemen uyutmamı istiyor.Bana bir yol gösterin suçlu benim biliyorum ama en kısa olarak nasıl telafi edebilirim yardımm lütfen

okanneci · 28 Eylül 2013

hayatin_anlami .!.:
merhaba okanneci,
öncelikle aciklayici bilgileriniz icin tesekkürler.benim de acizane bir sorum olacak
kizim 15 aylik iken zor bir hamilelik dönemi gecirdim ve 2 yas 2 aylik oldugunda yeni bir kardese sahip oldu
tabi ki bu yasa kadar pek disari cikmadi sürekli evdeydi ve herseyi aglayarak elde ediyordu
2.5 yasinda yuvaya vermeye karar verdik egitmenle tek basina gayet güzel anlasti ama yuvadaki cocuklara yaklasmadi sürekli agladi
yuvanin müdürü de kizimin anneden ayrilmak icin henüz hazir olmadigini söyledi ve 3 yasini gecince yine baslamamizi tavsiye etti
kizim 2 ay sonra 3.5 yasinda olacak.yaklasik 2 aydir yuvaya basladik yine ayni sorun egitmenle yalniz kaliyor ama gruptaki diger cocuklar geldiginde durmak istemiyor. 2 aydir sadece son 2 haftada yarim saat onu yuvada yalniz birakiyoruz onda da yuvayi baslarina yikiyor.hic susmadan ya da cok kisa bir süre sustuktan sonra sürekli agliyor ve beni istiyor
bu arada biz yurtdisindayiz tabi bir de dil sorunu var egitmenler yabanci.ama baska türk cocuklari da var
kizim yasina göre konusmasi biraz geri kaldi
halen kendi adini,yada aileden birinin adini söyleyemiyor
cümle kuruyor ama bebek konusmasi seklinde
istedigi seyi ya aglayarak,ya da hareketlerle ifade ediyor
ne yazik ki okul hayati icin yuvaya gitmesi ve bu ülkenin dilini ögrenmesi gerekiyor
faydasi olur diye yuvada anlastigi bir cocugu bize davet ettim evde gayet güzel oynadilar
ama sabah yuvaya gittigimizde cocugun yüzüne bile bakmadi ve yine cilgin gibi aglamaya basladi
isin kötü tarafi hic bir seyle susmuyor
ne bir oyuncak, ne bir arkadas hicbir sey onu susturamiyor
lütfen bize acil cevap verebilirseniz cok seviniriz
simdiden tesekkürler

volveron .!.:
merhaba öncelikle bilgilerinizi bizimle paylaştığınız için ne kadar teşekküretsem azdır ben biri 13 aylık biri 26 aylık iki çocuk annesiyim kızım çok ama çok zor bir bebekdi gazlı bir bebekdi sürekli ağlamalar dr lar falan filan derken oğlumu ihmal ettim istemeden hatta ağlama krizlerinde oğlum tek başına iki eline başına koymuş bizi izlerken görüyordum ve inanın bir anne için son derece zor bir durum yaşadım . bu ve buna benzer birçok örneğimiz var babamız bankacı olduğu için geç saat de eve gelir ortalama 1-2 saat çocuklarla ilgilenebiliyor .bizim sıkıntımız kızımı 1 yıl boyunca çıkaramadığım için park da misafirlikte eve gelen misafirlerolduğunda hep ağlıyor hiç ama hiç kimseyi istemiyor bizim misafirliğe gitmemiz ailecek travma yaşatıyor başta ben olmak üzere oğlum çok etkileniyor kreşe göndermemi istedi psikiyatr ama maddi sebeplerden dolayı bu yıl gönderemiyeceğim sizce ben napmalıyım da kızımı sosyalleştirebilirm oğluma kreşe gönderemesem de evde nasıl yararlı zaman geçirebilirim yardımınıza ihtiyacım var özellikle kızım için

rabia1984 .!.:
Çok güzel bir konu olmuş, benim 21 aylık kızım var canım isteyince 3-5 kelime söylüyor canı isteyince söylemiyor ben çalışıyorum kızama annem bakıyor ve bende okb hastasıyım temizlik hastası. Temizlik yapıcam diye küçükken kızımı hep televizyon karşısına diken benim onu ihmal eden benim biliyorum ben suçluyum bu aralar çok inatçı sürekli istediğini ağlayarak yapıyor onunla ilgileniyorum artık ama onun istediği düzeyde olmuyor okb rahatsızlığımdan dolayı dışarı fazla çıkarmıyorum buda onun gelişimini çok etkiliyor ama artık işten çıkmam gerekip ona güzel eğitim vermem gerektiğine inanıyorum.Kızımın bana ihtiyacı var.Tamam annem çok güzel bakıyor, yemeği uykusu düzenli ama galiba kızımın istediği düzeyde oda ilgilenemiyor bana akıl verin ne yapmam gerekiyor kızım günden güne gelişimi geri gidiyor gibi geliyor.Annem kızımı baktığı için haftaiçi bizde kalıyor akşamları erkenden uykusu geliyor ve oturma odasında yattığı için cocuğu hemen uyutmamı istiyor.Bana bir yol gösterin suçlu benim biliyorum ama en kısa olarak nasıl telafi edebilirim yardımm lütfen

Hanımlar öncelikle tekrar merhaba :)

Yazılarımda mutlaka denk gelmişsinizdir.. Bir canavarda ben de var. :) Bu sebepkle forumu hafta bir ya d i ki kere kontrol edebiliyorum maalesef.. sorunlarınız okudum ve aklımda bazı çözümler var ancak yazması biraz uzun sürecek ve tek tek yanırlamak istiyorum.. :) Fakat malum benim canavar uyanık.. Oğlumu uytup evde sessizliği sağladıktan hemen cevap yazmaya başlayacağım.. Umarım yardımcı olabilirim :)

okanneci · 1 Ekim 2013

hayatin_anlami .!.:
merhaba okanneci,
öncelikle aciklayici bilgileriniz icin tesekkürler.benim de acizane bir sorum olacak
kizim 15 aylik iken zor bir hamilelik dönemi gecirdim ve 2 yas 2 aylik oldugunda yeni bir kardese sahip oldu
tabi ki bu yasa kadar pek disari cikmadi sürekli evdeydi ve herseyi aglayarak elde ediyordu
2.5 yasinda yuvaya vermeye karar verdik egitmenle tek basina gayet güzel anlasti ama yuvadaki cocuklara yaklasmadi sürekli agladi
yuvanin müdürü de kizimin anneden ayrilmak icin henüz hazir olmadigini söyledi ve 3 yasini gecince yine baslamamizi tavsiye etti
kizim 2 ay sonra 3.5 yasinda olacak.yaklasik 2 aydir yuvaya basladik yine ayni sorun egitmenle yalniz kaliyor ama gruptaki diger cocuklar geldiginde durmak istemiyor. 2 aydir sadece son 2 haftada yarim saat onu yuvada yalniz birakiyoruz onda da yuvayi baslarina yikiyor.hic susmadan ya da cok kisa bir süre sustuktan sonra sürekli agliyor ve beni istiyor
bu arada biz yurtdisindayiz tabi bir de dil sorunu var egitmenler yabanci.ama baska türk cocuklari da var
kizim yasina göre konusmasi biraz geri kaldi
halen kendi adini,yada aileden birinin adini söyleyemiyor
cümle kuruyor ama bebek konusmasi seklinde
istedigi seyi ya aglayarak,ya da hareketlerle ifade ediyor
ne yazik ki okul hayati icin yuvaya gitmesi ve bu ülkenin dilini ögrenmesi gerekiyor
faydasi olur diye yuvada anlastigi bir cocugu bize davet ettim evde gayet güzel oynadilar
ama sabah yuvaya gittigimizde cocugun yüzüne bile bakmadi ve yine cilgin gibi aglamaya basladi
isin kötü tarafi hic bir seyle susmuyor
ne bir oyuncak, ne bir arkadas hicbir sey onu susturamiyor
lütfen bize acil cevap verebilirseniz cok seviniriz
simdiden tesekkürler

Tekrar merhaba..

Çift dil, çocukların konuşmasında bazen sıkıntı çıkarabiliyor.. aynı şey bizim evimizde de mevcut.. ben de oğluma iki dili aynı anda öğretmeye çalışıyorum tabii ki birz geri kounşma çabaları. Öncelikle, bunun sebebinin tamamen iki farklı dil olduğunu iyice anlayın.. yani çocuğunuzda anormal bir şey yok.. Geçen haftalarda bri Dublin yerleşmesi planımız olmuştu bir kaç günlük bir zaman diliminde.. Devrim (benim oğlum) henüz küçük olacağı için sorun çıkacağını düşünmedim ben.. ama evde iki kişi Türkçe konuşurken çocuğunuzun, bulunduğunuz ülkenin yabancı dilini öğrenmesi pek olası olmayabilir.. Bunu müzik ile aşmak pek mümkün değil maalesef.. sadece bulunduğunuz ülkenin çocuk şarkılarını öğretmeye çalışabilrsiniz.. bu bir başlangıç olur.. Müzik dışında önerebileceğim iki şey var ama.. Bİrincisi, evde eşinizin ya da sizin sürekli olarak, bulunduğunuz ülkenin yabancı dilini konuşması.. Yani biriniz herşey normalmiş gibi, yaşadığınız ülkenin dili ile konuşun sadece.. Bu şekilde ufaklığın kulağı iyice kırılır. Ayırca, imkânınız var ise eve bir bakıcı tutabilirsiniz bebeğiniz ile ilgilenmesi için.. o da ufaklıkla sürekli o dilde kounşacaktır.. bu da bir çeşir çözüm olabilir..

İngilterede yaşayan bir arkadaşım, ufak çocukların dil geçişlerinde sorun çıkmaması için kendi bebeğini, İngilizce öğrenebileceği bir yuvaya gönderiyordu sürekli.. Etrafınızda bir araştırma yapın. böyle bir yuva olabilir..

Sizinle birlikte gelen mesjalardan bir başkasında, hanımefendi çocuğunun yabaniliğini atabilmek için yuvadan bir arakdaşını eve davet etmiş ve ikisinin bir başlarına güzel oynadıklarını yazmıştı.. aynı şeyi de deneyebilirsiniz.. Türk olmayan ailelerden, görüştüğünüz ya da sevdiğiniz bir anne varsa size davet edebilirsiniz (tabii müsaitseniz).. iki ufaklık oynayarak birbirlerine ısınabilirler.. bu arada zamanla bu davet edilen çocuk sayısını arttırabilrsiniz.. böylece bir anneler klubü kurabilirsiniz mesela :)

Sizden ricam, mesajıma geri dönmeniz.. Eğer yazdıklarımdan uyguladıklarınız, sonuç aldıklarınız ya da alamadıklarınız var ise lütfen beni bilgilendirin.. Ufaklığın biraz rahatlamasını sağladıktan sonra Müzik ile neler yapabiliriz onu konuşmaya başlayalım.. :)

Siz yeter ki kendinizi çok fazla dertlendirmeyin.. unutmayın ki gerçek çözüm sadece sizsiniz :)

okanneci · 1 Ekim 2013

volveron .!.:
merhaba öncelikle bilgilerinizi bizimle paylaştığınız için ne kadar teşekküretsem azdır ben biri 13 aylık biri 26 aylık iki çocuk annesiyim kızım çok ama çok zor bir bebekdi gazlı bir bebekdi sürekli ağlamalar dr lar falan filan derken oğlumu ihmal ettim istemeden hatta ağlama krizlerinde oğlum tek başına iki eline başına koymuş bizi izlerken görüyordum ve inanın bir anne için son derece zor bir durum yaşadım . bu ve buna benzer birçok örneğimiz var babamız bankacı olduğu için geç saat de eve gelir ortalama 1-2 saat çocuklarla ilgilenebiliyor .bizim sıkıntımız kızımı 1 yıl boyunca çıkaramadığım için park da misafirlikte eve gelen misafirlerolduğunda hep ağlıyor hiç ama hiç kimseyi istemiyor bizim misafirliğe gitmemiz ailecek travma yaşatıyor başta ben olmak üzere oğlum çok etkileniyor kreşe göndermemi istedi psikiyatr ama maddi sebeplerden dolayı bu yıl gönderemiyeceğim sizce ben napmalıyım da kızımı sosyalleştirebilirm oğluma kreşe gönderemesem de evde nasıl yararlı zaman geçirebilirim yardımınıza ihtiyacım var özellikle kızım için

Yazınızı ilk okuduğumda, oğlunuzun büyük olduğunuz sanmıştım ama sanırım kızınız büyük.. Yine de bir karışıklık olmaması adına hangisni büyük olduğunu yazabilir misiniz ? :)

Sıkmayın canınızı lütfen.. Maddi sorunlar insanın belini bükebiliyor biliyorum ama herşeye bir çare yaratabiliriz.. biz anneyiz :)

Eğer kızınız büyük ise öncelikle ona sorumluluk verelim biraz.. kardeşinden sorumlu olsun.. Ve bunun yanı sıra, havalarda bozdu gerçi ama bebeğinizi siz dışarı çıkarın.. Benim oğlumda da aynı sıkıtnı vardı.. biz de ailelerimizden uzak bir şehirdeyiz.. Ben pek konu komşu muhabbetinden de anlamam :) o yüzden bebeğim ile yalnızdık evde sürekli.. İnanın bana bazen babasını bile istemez hale geliyordu.. baktık oalcak gibi değil biz de sokaklar vurduk kendimizi..

Öyle para falan harcamaya da gerek yok.. mesela çay bahçelerine gittik, kalabalık yerlerde yürüyüş yaptık. ilk bir kaç kere dediğinzi gibi ağlama krizlerineg irdi yetmiyormuş gibi kocaman adam (14 aylık), bir kaç kere de katıldı :)

Ama şimdi baya bir alıştı. kabak çiçeği misali.. özellikle eve biri geldiğinde, ilk etapta direkt olarak onunla göz teması kurmaz ya da onunla herhangi bir şekilde bakışmazsa sıkıntı çıkmıyor.. sonrasında zaten hemen alışıyor benim veledde :)

Dışarı gezmeleri ile başlayın tavsiyem.. daha sonra eve gelenlere kızınızla gö göze gelmemelerini ve o yokmuş gibi davranmalarını söyleyin.. eğer misafirinizi görür görmez ağlama krizine giriyor ve büyük olan da kızını ise odasına götürün ve orada bırakın.. salona girmesine izin vermeyin ..

Bunlar benim ilk etapta görüşlerim.. bunun dışında, Müzikle tedavi ve sakinleştirme diye bir konum var :

http://www.kadinlarkulubu.com/engel...lim/604896-muzikle-tedavi-1sakinlestirme.html

Lütfen bu konuyu okuyun.. uygulayabildiklerinizi.. ya da uygulayamayacaklarınızı bana yazın, onlar için başka seçenkler üretelim.. :)

Bunun dışında eğer küçük olan kızınız ise bunu da belirtin lütfen..

Kendinize dikkat edin en önemlisi.. canınızı sıkmayın.. dediğiniz bir şey ilgimi çekti ve özellikle büyük olan kızınız ise bu konuda hata yapmayın.. Tabii ki ikisi de bebek ama ikisi de aynı ilgiyi hak ediyor.. kızınızın şımarmasına izin vermeyin..

Cevabınızı bekliyor olacağım :)

okanneci · 1 Ekim 2013

rabia1984 .!.:
Çok güzel bir konu olmuş, benim 21 aylık kızım var canım isteyince 3-5 kelime söylüyor canı isteyince söylemiyor ben çalışıyorum kızama annem bakıyor ve bende okb hastasıyım temizlik hastası. Temizlik yapıcam diye küçükken kızımı hep televizyon karşısına diken benim onu ihmal eden benim biliyorum ben suçluyum bu aralar çok inatçı sürekli istediğini ağlayarak yapıyor onunla ilgileniyorum artık ama onun istediği düzeyde olmuyor okb rahatsızlığımdan dolayı dışarı fazla çıkarmıyorum buda onun gelişimini çok etkiliyor ama artık işten çıkmam gerekip ona güzel eğitim vermem gerektiğine inanıyorum.Kızımın bana ihtiyacı var.Tamam annem çok güzel bakıyor, yemeği uykusu düzenli ama galiba kızımın istediği düzeyde oda ilgilenemiyor bana akıl verin ne yapmam gerekiyor kızım günden güne gelişimi geri gidiyor gibi geliyor.Annem kızımı baktığı için haftaiçi bizde kalıyor akşamları erkenden uykusu geliyor ve oturma odasında yattığı için cocuğu hemen uyutmamı istiyor.Bana bir yol gösterin suçlu benim biliyorum ama en kısa olarak nasıl telafi edebilirim yardımm lütfen

Merhaba.. Obsesiflik ben de sorun oluyordu.. Ancak ben biraz inatçıyım ve bunu hayatımı ele geçirmesine izin vermedim işin açıkcası.. Gerçi bendeki obsesiflik, anladığım kadarı ile sizdeki gibi yoğun değildi ve uzaklaşmam kolay oldu.. Temizlik tabii ki çok güzel bir şey ama çocuk için çok yararlı olduğuna emin miyiz? Mesela kızınızı dışarı çıkarıp toprağa oturttunuz mu hiç ? :) Hatta kaşla göz arası toprağı yediğiniz de sadece derin bir nefes mi verdiniz yoksa bu minik bir krize mi sebep oldu? Oysaki biliyorsunuz bebeklerimizin steril ortamlara olduğu kadar mikroplara da ihtiyacı var..

Aslında kızınızda bir sıkıntı olduğunu düşünmüyorum.. Bence, sadece sizin tepkilerinize karşılık bir savunma anlattığınız şeyler.. Televizyon çocuğun ilgisini çok çeker.. Konuşmaya ihtiyacı kalmaz.. özellikle de ihtiyaçları, o istemeden yerine getiriliyorsa.. Ve hastalığınız sebebi ile oyun alannının kısıtlı olduğuu varsayıyorum.. Mesela bizim evimiz küçük ve oğlum odasında oynayabileceği yeterli alan yok. bu yüzden salonu O'na tahsis ettik :) salonda oyuncak olmayan köşe yok gibi.. OKB sebebi ile buna izin vermeyeceğinzii ya da verseniz bile, kızınızın en ufak ilgi dağınıklığında etrafı ve oyuncakları toparladığınız varsayıyorum..

Yani zbir şekilde ufaklık aslında kısılmış kalmış diyebilir miyiz? Sizin sıkıntınız maalesef beni biraz aşıyor.. çünkü haddim olmayan önerilerde bulunmak istemiyorum.. Ve işin açıkcası işinizin çok zor olduğunu da biliyorum.. Ama şöyle bir başlangıç yapalım.. Kızınızın müzik ile iyileştirilmesine başlamadan evvel sizden bir ricam var.. evde kızınız için bir böüm ayırın.. döksün saçsın dağıtsın.. orası tamamen onun olsun.. ve siz temizlemeyin.. her sabah dağırmaya başlasınv e her akşam kendi toplarsın..

Bunun sizin için zor olabileceğini biliyorum .. Ancak siz bazı şeylere göz yummaya başlamadan ufaklıkla ilgilenebilmeniz çok zor.. üstelik gördüğüm kadarı ile durumun gayet bilincinde ve sıkıntısını da yaşıyor durumdasnız.. Bunun bilincinde olmanız bile kendi kenidnizi belli düzeyde kontrol edebileceğiniz anlmaına gelir ki bu çok sevindirici olur..

Bunlar haddim olmadan yaptığım önerilerimdi.. Kızınızla konuşabilmek adına ise :

okanneci .!.:
Merhaba.. Farklı bir konu başlığı olarak açacağım ancak size burada bir iki örnek vereyim hemen..

Öncelikle akıcı konuşmuyor olması hiç konuşmuyor olmasından tabii ki daha iyi takdir edersiniz..

İlk etapta sorunu iyi anlamak lazım.. Eğer sorun direkt konuşması ile ilgiliyse.. yani hızlı konuşamıyor ise (süper bir hızdan değil, normal bir seviyeden bahsediyorum), ancak buna rağmen kelimeler "yarım" diye tabir ettiğimiz şekilde değil de normal şekilde söyleniyorsa; bu yavaşlığın sebebi odaklanamaması ile ilgilidir ki bunun da çözümü dil egzersizleri değildir..

Eğer sorununuz yukarıda anlattığım gibi ise;

http://www.kadinlarkulubu.com/engel...lim/604896-muzikle-tedavi-1sakinlestirme.html

linkinde açıtğım konuda yazan öncelikli sakinleştirme tekniklerini uygulayabilrsiniz.. Daha sonra bir enstruman çalmaya başlamasını sağlarsanız odaklanma süresinin arttığını göerceksiniz.. Böylece konuşurken "kaybolmayacak"..

bunun dışında bir de kendini ifade edecek kelimeleri bulamıyor olabilir. Onun çözümü en basidi aslında.. Hani küçüklüğümüzden beri bize kitap okuyun derler ya.. İşte o kitabı siz okuyacaksınız.. Öncelikle bir hikaye kitabı ile başlayın.. Burada elnizde resimli bir kitap olması çok önemli.. mesela pamuk prensews ve yedi cüceler olabilir. resimleri onun da görebileceği şekilde kitabı ona okuyamaya başlayın.. "Hikayeyi biliyorum ve ben anlatırım" yanılgısına düşmeyin.. Bunun iki sebebi var.. birincisi olayın ikinci aşaması için kitaba ihtiyacınız var.. İkincisi; zaten bir kelime eksikliği varsa çocuğunuzun çektiği, evde sizin kullandığınız kelimeleri anlamıyor ya da anlamlandıramıyor oluşundandır.. kitapta hem sizin günlük konuşmalarınızda olmayan kelimeler olacak hem de resimlerle bunu pekiştirmiş olacak.. Bu çalışmanın ikinci kısmında çocuğunuzun hikayeyi aşağüı yuları öğrendiğini düşündüğünüz anda (mesela 10 okuyuştan sonra) okuma sırasının ona geldiğini söyleyin.. iki ihtimal var ya evet diyecek ve aklında kaldığı kadarı ile kafasından uydurmaya başlayacak (ki iyi bir konuşma pratiği) ya da resimlere bakarak kendi hikayesini yazacak (ki bu daha iyi).. Her şekilde, hikayeyi anlattığı sürece sürekli konuşması gerekecek.. daha sonra kitap sayısını arttırabilirsiniz ve çocuğunuzdan bunları size okumasını talep etmeye devam edebilirsiniz..

Eğer sorun tamamen diyalektik bir sıkıntı ise.. yani yarım konuşma olsun olmasın kelimeleri söylemekte zorlanıyorsa o zaman tiyatral çalışma olan dramalı ve dramasız kelime çalışmalarına başlamak gerekecek..

Bunu da ayrı bir konu olarak açacağım ancak size ilk önce şu çalışmayı tavsiye edebilirim.

Yaşı itibari ile çocuğunuzu karşınıza alın.. Bir hikaye uyduralım sizin için.. mesela;

Karlı bir kış günü (burada ellerinizi soğukmuş gibi ovuşturup "dırrrrrrrr" sesini çıkarın), (oğlunuzun adını söyleyin - örn; Ahmet [diyeyim ben]) Ahmet kardan adam yapmak için bahçeye koşmuş (yerinizde koşun ve koşarken "pat pat pat" diye ağzınızdan ses çıkarın), karları bir araya getirmiş ve bir kar topu yapmış (söylediğiniz herşeyi göstermeye devbam edin).. daha sonra kartopunu büyütmülş büyütmüş büyütmüş.. en sonunda kardan adamını bitirmiş ve önce burnunu sonra gözlerini sonra da kollarını takmış.. ama hemen bir rüzgar esmeye başlamış ("vuuuuuvvvv") sonra yağmur başlamış (ellerinizi dizlerinize vurun ve "pıt pıt pıt" diye ses çıkarın" .. Ahmet'in kardan adamı erimiş, göl olmuş (kendiniz yere bırakın)..

Bu çalışmadaki pek çok ses, oğlunuzu kelime çalışmalarına geçirmeden evvel yapacağımız ısınma aslında.. hareketler ve hikaye ise sadece odaklanabilmesini sağlamak için.. özellikle ve mutlaka sesleri onun da tekrar edip çıkarması gerekiyor..

Bundan sonraki aşama biraz daha eğlenceli (sizin için) maalesef daha sıkıcı (onun için).. tekerleme çalışması..

İlk önce basit bir tekerleme ile başlayın.. Mesela; "Bir cam, İki cam, Üç cam, Dört cam, Beş cam, Altı cam, Yedi cam, Sekiz cam, Dokuz cam, On cam, Bu da benim amcam."

Yukarıdaki tekelermeyi çalıştırırken dikkat edeceğiniz hususlar:

1- Tekerlemenin lik kısmındaki kelimeler genellikle birer heceli.. iki ya da daha fazla hece denk geldiğinizde heceleri ayırtarak söyletin

2- Kesinlikle ve kesinlikle ses ve harf olarak ağzıdnan tam çıkmamış heceyi kabul edip geçiş yapmayın.. doğrusunu söyleyene kadar tekrarlatın.. iki ve daha fazla olan hecelerde, hecelerden sonra kelimeyi düzgün söyleyene kadar tekrar yaptırın

3- Mutlaka pekiştireç kullanın.. Ancak yaş itibari ile alıştırma sonunda vereceğiniz pekiştireç ilgisini çekmeyebilir.. Bu yüzden sevdiği bir meyveyi kullanabilirsiniz.. Örneğin muz. Muzu dilimlere ayırın ve her dosdoğru söylediği hecenin ardından bir dilim verin..

Yaşı küçük ve bu tarz bir oyuna sizinle alışık olmayabileceği için ilk denemelerde tekerlemenin tamamını çalışamayabilirsiniz bunun için 1-2 dakikalık kısa sürelerle başlayın.. mesel yukarıdaki tekerlemede ilk gün 1 den 5 e kadar çalışın ama bunu günde iki kere tekrarlayın.. br hafta böyle devam edip ikinci hafta ikinci yarsını çalışabilirsiniz.. ikinci hafta, ikinci yarıyı çalışırken günde 3 çalışmaya çıkartın ama çalışmanın birinde ilk haftaki ilk yarıyı tekrar edin ve böylece 3. hafta geldiğinde tekerlemenin tamamını çalışıyor olaiblirsiniz..

Ben çocuğunuzun durumunu görmeden ancak bu kadar tartabiliyorum ve buna istinaden de size farklı sorunları halledbilecek öneriler sundum.. hangisi sizin sorununuzu tam olarak içeriyor ise onu uygulamaya başlayın ve lütfen gelişmeleri bana bildirin.. çocuğunuzun egzersizi kabuledip uygulamaya başlamasından bir süre sonra bunlar rutinleşecek ve yetmemeye başlayacak.. o zaman başka bir plan daha hazırlarız.. bu arada yukarıdaki sorunlardan hiç biri tam olarak sizi ifade etmiyor ise lütfen tam sıkıntının ne olduğunu yazın ve ona göre bir çalışma bulalım ..

Şimdiden kolay gelsin ..

yukarıdaki mesaj daha evvel benzerkonuşma sıkıntısı için oluşturudğum bir drama ve ebeveyn çocuk çalışması idi.. Bunu deneyebilirsiniz.. Sonuçlarını mutlaka öğrenmek istiyorum.. eğer bu çalışma işe yaramaz ise farklı bir sistem deneyebilriz..

Şimdiden kolay gelsin ve lütfen kendinizi üzmeyin.. unutmayın hiç bir şey için geç değil :)

rabia1984 · 1 Ekim 2013

Öncelikle konuma cevap verdiğiniz için çok ama çok teşekkür ederim.dediğiniz gibi kızımı dışarı fazla çıkarmıyordum 13 aylık olana kadar ben baktım 13 aylıktan sonra çalışmaya başladım ve annem bakıyor ( bunu daha önce belirtmiştim.) son 2 aya yakındır hastalığımla baş edebiliyorum.Kızımı her akşam elimin erdiğince dışarı çıkarıyorum ve eve geldiğimizde bile yıkamıyorum.Bunu aştığıma inanıyorum.Kıxım tüm yönlendirmelerimi algılayıp yapıyor yalnız ağızla bişeyler söylemiyor.Kızım sürekli anlatıyor ama ne dediği anlaşılmıyor el, kol hareketleri bile yapıyor.Biliyorum kızım konuşacak çünkü daha önce kelimeler söylüyordu sanki bana tepki vermek adına bişeyler demiyor.Teyzesi haftada 1 gün bakıyor ve teyzesi çok sabırlı insan sürekli onunla ilgeliniyor ve inanırmısınız baktığı bir günde 1 kelime öğrenmiş oluyor birkaç gün söylüyor sonra bırakıyor.Annem ilgileniyorum, söylüyorum diyor ama annemde de okb var.Kızımın başında 2 tane aynı hastadan var anlayacağınız.Kızımın bana ihtiyacı var onu çok erken bıraktım, çalışmaya başladım, kızım sürekli beni istiyor ben bunun farkındayım sabah bazen beşikte bırakıyorum işe giderken sırf kapıya gelipte ağlamasın diye ama yüzündeki düşüşü ifade edemem çok kötü...

hayatin_anlami · 1 Ekim 2013

okanneci .!.:
Tekrar merhaba..

Çift dil, çocukların konuşmasında bazen sıkıntı çıkarabiliyor.. aynı şey bizim evimizde de mevcut.. ben de oğluma iki dili aynı anda öğretmeye çalışıyorum tabii ki birz geri kounşma çabaları. Öncelikle, bunun sebebinin tamamen iki farklı dil olduğunu iyice anlayın.. yani çocuğunuzda anormal bir şey yok.. Geçen haftalarda bri Dublin yerleşmesi planımız olmuştu bir kaç günlük bir zaman diliminde.. Devrim (benim oğlum) henüz küçük olacağı için sorun çıkacağını düşünmedim ben.. ama evde iki kişi Türkçe konuşurken çocuğunuzun, bulunduğunuz ülkenin yabancı dilini öğrenmesi pek olası olmayabilir.. Bunu müzik ile aşmak pek mümkün değil maalesef.. sadece bulunduğunuz ülkenin çocuk şarkılarını öğretmeye çalışabilrsiniz.. bu bir başlangıç olur.. Müzik dışında önerebileceğim iki şey var ama.. Bİrincisi, evde eşinizin ya da sizin sürekli olarak, bulunduğunuz ülkenin yabancı dilini konuşması.. Yani biriniz herşey normalmiş gibi, yaşadığınız ülkenin dili ile konuşun sadece.. Bu şekilde ufaklığın kulağı iyice kırılır. Ayırca, imkânınız var ise eve bir bakıcı tutabilirsiniz bebeğiniz ile ilgilenmesi için.. o da ufaklıkla sürekli o dilde kounşacaktır.. bu da bir çeşir çözüm olabilir..

İngilterede yaşayan bir arkadaşım, ufak çocukların dil geçişlerinde sorun çıkmaması için kendi bebeğini, İngilizce öğrenebileceği bir yuvaya gönderiyordu sürekli.. Etrafınızda bir araştırma yapın. böyle bir yuva olabilir..

Sizinle birlikte gelen mesjalardan bir başkasında, hanımefendi çocuğunun yabaniliğini atabilmek için yuvadan bir arakdaşını eve davet etmiş ve ikisinin bir başlarına güzel oynadıklarını yazmıştı.. aynı şeyi de deneyebilirsiniz.. Türk olmayan ailelerden, görüştüğünüz ya da sevdiğiniz bir anne varsa size davet edebilirsiniz (tabii müsaitseniz).. iki ufaklık oynayarak birbirlerine ısınabilirler.. bu arada zamanla bu davet edilen çocuk sayısını arttırabilrsiniz.. böylece bir anneler klubü kurabilirsiniz mesela :)

Sizden ricam, mesajıma geri dönmeniz.. Eğer yazdıklarımdan uyguladıklarınız, sonuç aldıklarınız ya da alamadıklarınız var ise lütfen beni bilgilendirin.. Ufaklığın biraz rahatlamasını sağladıktan sonra Müzik ile neler yapabiliriz onu konuşmaya başlayalım.. :)

Siz yeter ki kendinizi çok fazla dertlendirmeyin.. unutmayın ki gerçek çözüm sadece sizsiniz :)

zaman ayirip cevap yazdiginiz icin tes.ederim
ilk mesajimdan alintidir
´´faydasi olur diye yuvada anlastigi bir cocugu bize davet ettim evde gayet güzel oynadilar
ama sabah yuvaya gittigimizde cocugun yüzüne bile bakmadi ve yine cilgin gibi aglamaya basladi´´

bu cocuk annesi alman,babasi ise arap bir ailenin cocugu ve almanca konusuyor
ne yazik ki esim ve benim almanca´miz cocuklarla konusmak icicn yeterli degil ama 3.sinifa giden ikizlerimiz var onlar kendi aralarinda
devamli almanca konusuyor belki ablalari onunla almanca konusmayi deneyebilir
ama ben birkac kere ´´günaydin, merhaba,isigi kapatir misin´´ gibi basit sözcüklerle konusmaya calistim ama kizim cok sinirlendi ve ´´hayir ,anne`´ diye istemedigini belirtti

bakici konusu ne pek mümkün degil

yuva konusuna gelince:
yuvamiz zaten alman yuvasi. calisanlar ve egitmenler hepsi alman
fakat yasadigimiz semt,yabancilarin (arap,polonyali,bulgar,..vs.) ve tabi ki türklerin yogun olarak bulundugu bir semt.
bu nedenle yuva alman yuvasi olsa da gelen cocuklar kendi aralarinda ana dillerini konusuyor

kizim cok inatci.isteklerini aglamakla elde ediyor
inadini nasil kirabilirim bir fikriniz var mi

selamlar

okanneci · 1 Ekim 2013

rabia1984 .!.:
Öncelikle konuma cevap verdiğiniz için çok ama çok teşekkür ederim.dediğiniz gibi kızımı dışarı fazla çıkarmıyordum 13 aylık olana kadar ben baktım 13 aylıktan sonra çalışmaya başladım ve annem bakıyor ( bunu daha önce belirtmiştim.) son 2 aya yakındır hastalığımla baş edebiliyorum.Kızımı her akşam elimin erdiğince dışarı çıkarıyorum ve eve geldiğimizde bile yıkamıyorum.Bunu aştığıma inanıyorum.Kıxım tüm yönlendirmelerimi algılayıp yapıyor yalnız ağızla bişeyler söylemiyor.Kızım sürekli anlatıyor ama ne dediği anlaşılmıyor el, kol hareketleri bile yapıyor.Biliyorum kızım konuşacak çünkü daha önce kelimeler söylüyordu sanki bana tepki vermek adına bişeyler demiyor.Teyzesi haftada 1 gün bakıyor ve teyzesi çok sabırlı insan sürekli onunla ilgeliniyor ve inanırmısınız baktığı bir günde 1 kelime öğrenmiş oluyor birkaç gün söylüyor sonra bırakıyor.Annem ilgileniyorum, söylüyorum diyor ama annemde de okb var.Kızımın başında 2 tane aynı hastadan var anlayacağınız.Kızımın bana ihtiyacı var onu çok erken bıraktım, çalışmaya başladım, kızım sürekli beni istiyor ben bunun farkındayım sabah bazen beşikte bırakıyorum işe giderken sırf kapıya gelipte ağlamasın diye ama yüzündeki düşüşü ifade edemem çok kötü...

Tahmin edebiliyorum o düşen suratı.. ben de yarım dönem okula gitmiştim.. üstelik haftada bir gün iki ders için ve inanır mısınız benim küçük adam uyuyana kadar suratıma bakmayıp sonra da tüm hafta geceleri beni yanına çağırarak geçirdi.. daha büyük olan kızınızın da böyl bir tepki koymuş olması çok normal..

Ben OKB'nizi aşamayacağınızı düşünmemiştim zaten.. zira bunu kabul etmek bile işin yarısını halletmiş olmak demekti.. İnanın çok sevindim söylediklerinizi duyunca.. O halde artık yapmanız gereken tek şey yukarıda vermiş olduğum uygun alıştırmaları yapmak..
Ufaklığın, sizin de dediğiniz gibi anlamadığı için değil tepkisel olarak konuşmadığını düşünüyoru ben de.. bu yüzden biraz kouşmaya da teşvik edici işler yapmanızı tavsiye ederim.. mesela o sizinle konuşmuyor, siz de onunla konuşmayın ve derdinizi şarkı söyleyerek anlatın.. :) bildiği melodilere, o an, O'na söylemeniz gereken sözleri uygulayın..

Ama yine de yukarıdaki alıştırmaları bir deneyin.. bir yandan da biraz sıkıştırın.. hatta teyzesi de yapabilir bunu.. gerçi haftada bir kaç gün çalışabilseniz çok iyi olur bu çalışmaları ama şimdilik haftada bir de yeterli olacaktır.. hatta anneniz mümkünse bir baksın ve "ben bunu yaptırırı" dediği ne varsa baktığı günlerde günde bir kere olsun yaptırmaya çalışsın..

Bu arada mümkün ise bir pedagoglada görüşün mutlaka.. dediğim gibi.. işin çok fazla psikolojik kısmına müdahil olmak istemiyorum çünkü uzmanlığım değil .. ben sadece müzik ya da dramam ile tedavi edilebilecek kısmını size anlatabilirim.. ama herşeyden önce miniğin de bu geliştirici drama oyunlara hazır olmuş olması lazım..

Dediklerimi bir yapın bakalım.. ne kadar işe yarayacak görelim.. en azından kelime oyunlarına alışmaya başlar ve bu yeni bir şey olarak hayatına girer.. aldığımız sonuşlara göre de bu çalışmaları çeşitlendirir ve geliştiririz..

Merakla sonu.ları bekliyor olacağım . :)

okanneci · 1 Ekim 2013

hayatin_anlami .!.:
zaman ayirip cevap yazdiginiz icin tes.ederim
ilk mesajimdan alintidir
´´faydasi olur diye yuvada anlastigi bir cocugu bize davet ettim evde gayet güzel oynadilar
ama sabah yuvaya gittigimizde cocugun yüzüne bile bakmadi ve yine cilgin gibi aglamaya basladi´´

bu cocuk annesi alman,babasi ise arap bir ailenin cocugu ve almanca konusuyor
ne yazik ki esim ve benim almanca´miz cocuklarla konusmak icicn yeterli degil ama 3.sinifa giden ikizlerimiz var onlar kendi aralarinda
devamli almanca konusuyor belki ablalari onunla almanca konusmayi deneyebilir
ama ben birkac kere ´´günaydin, merhaba,isigi kapatir misin´´ gibi basit sözcüklerle konusmaya calistim ama kizim cok sinirlendi ve ´´hayir ,anne`´ diye istemedigini belirtti

bakici konusu ne pek mümkün degil

yuva konusuna gelince:
yuvamiz zaten alman yuvasi. calisanlar ve egitmenler hepsi alman
fakat yasadigimiz semt,yabancilarin (arap,polonyali,bulgar,..vs.) ve tabi ki türklerin yogun olarak bulundugu bir semt.
bu nedenle yuva alman yuvasi olsa da gelen cocuklar kendi aralarinda ana dillerini konusuyor

kizim cok inatci.isteklerini aglamakla elde ediyor
inadini nasil kirabilirim bir fikriniz var mi

selamlar

O anne sizmişsiniz demek ki mesajın içinde o bölümü kaybetmişim :) Yani yuvadan arkadaşını ee çağıran anne..

İkizleriniz Almanca konuşmaya devam etsinler ufaklığın yanında ve okulda öğrendikleri şarkıları da öğretsinler mutlaka.. Mümkün olduğucna tabii.. ikinci dil işine ancak şimdilik böyle bir çözüm bulabiliriz..

İnat işi biraz garip.. benim oğlumda çok inatçı ben üstüne gidiyorum. Mümkün olduğunca sinirlendirmeden tabii ki.. Çünkü sinirli bir bebek olsun istemiyorum.. Ama bu demek değil ki her ağladığında istediği oluyor.. Aksine ağladığı için olmuyor.

Bir kaç yazımda sürekli bahsettim.. Ben pedagog değilim.. Yani burada müzik ile halledilebilecek sorunlar için verdiğim örnekler benim uzmanlığım ama diğerleri sadece bir annenin başka bir anneye önerisinden öte olarak algılanmamalı..

İnatçılığın müzik ile tedavisi yok bildiğim kadarı ile :) Sadece şu linki kontrol edebilirseniz :

http://www.kadinlarkulubu.com/engel...lim/604896-muzikle-tedavi-1sakinlestirme.html

Biraz daha rahat uyumasını ve sinirlerini yumuşatmayı sağlayabiliriz.. Ancak tabii ki bu inatçılığa tedavi midir :) bir şey diyemem.. en zıdnan bu çalışmanın dizayn amacı bu değildi..

Size bir anne olarak önerebileceğim ki biz bunu ailedki tüm bebekler ve çocuklara yapıyoruz (sonuçlarında da çok memnunuz yaşları kaç olursa olsun).. ağlayarak istediği hiç bi r şey yapmayın..

Hatta ağlamaya başladığında önce yanına gidin .. derdini sorun .. ala ağlamaya devam ediyorsa odasına kapatın.. konuşmaya başlayana kadar odasında kalsın.. ne isteyip ne istemediğini anlatsın..

Karşınıza alın ve dürüst şekilde dünyanın onun etrafında dönmediğini ona söyleyin.. çocuklar sanılanın aksine dürüstlüğü severler.. bir kardeşi ve ablaları olduğuu, okula gitmek zorunda olduğunu anlatın.. hoşlanmadığı bir şey ona yaptırdığınız için üzgün olduğunuzu ama siz nasıl onlara yemek hazırlamaya ve kıyafetlerini yıkaaya mecbursanız ve bu sizin göreviniz ise okula gitmenin de onun görevi olduğunu söyleyin..

İnanın bana sizi anlayacaktır..

Biz anneler biraz yufka yürekliyiz.. ama taviz vermeyin lütfen.. ben de vermemek için çok çaba sarf ediyorum ve daha 14 aylık bebeğime kızdığımda bile hemen ağlıyor diye sarılmıyorum.. neden kızdığımı bir parça olsun anlamasını bekliyorum.. ve inanın herşeyn farkında o da..

inat işi biraz risklidir. bazen gei teper ve eskisinden daha inatçı bir çocuğunuz olur.. Pedagog bir arkadaşım var.. mesela o, oğlunun ona yaptığı herşeyi oğluna yapıyor.. oğlu, annesinin oynamasına izin vermediği bir şy ile oynuyorsa o da oğlunun oyuncakları ile oynuyor ve oğluna ellettirmiyor kendi oyunu bitene kadar :) ya da oğlu gereksiz yere ağlamaya başlarsa o da aynen oğlu gibi (meksan hiç önemli olmuyor ev ya da okul ve ya alışveriş merkezi) oğlu gibi tepine tepine bağırıp ağlamaya başlaıyor:) insanlar biraz garip karşılıyor ama onun da oğlu 3 yaşında ve annesini bu şekilde görünce önce bir şaşırıyor sonra gülüyor.:) bazen anlam veremediği için direkt susup annesini izlemeye başlıyor.. tabii ki bunları boş yere yapmıyor.. nedenlerini açıklıyor.. "Sen böyle ağladığın için ben de üzülüyorum ve senin gibi ağlıyorum.. neden şaşırdın ki?" ya da "Sen benim eşyalarımla oynamaman gerekirken oynuyorsun.. şimdi ben de senin oyuncaklarınla oynayacağım.. " gibi..

Siz yine de yaşantınız içinde en doğru yolun hangisi olacağına karar verin ve internette bazı siteler var doktorların online yardımcı ldukları.. belki biraz araştırma yaparsaız içlerinden birinde pedagog da bulabilirsiniz..

Dediğim gibi ben pedagog değilim.. müzik ile tedavi edilebilecek konuları uzamnlığım ve çalışmalarım sebei ile yazaiblirim ama direkt psikolojik yardım için ehliyetim yok.. :) Bu yüzden yazdıklarımı buna göre değerlendirirseniz sevinirim.. :)

Merakla şarkı çalışmalarının sonucunu bekliyor olacağım ve tabii ki dinletilerin .. :) Lütfen beni yanıtsız bırakmayın ve gelişmeleri bildirin.. Eğer diletirler ufaklığın sakinleşmesine ve inadına biraz çözüm olursa dinleti listesini geliştirebiliriz..

Şimdiden kolay gelsin :)

rabia1984 · 2 Ekim 2013

okanneci tatlım dün akşam kızıma şarkı ile söylemek istediklerimi dile getirdim zaten şarkı dinlemeyi çok seviyor.

akşamdan beri oyuncaklarını dizerlen al diyor bana veriyor bende ver diye karşılık veriyor ve 2 kez ver dediğini duydum kızım konuşacak buna inanıyorum.eşimde gece biberonla süt verirken gözlerini açmış ve memi demiş ( emziği için ) bunlar yavaş yavaş ilerlemiş olduğunu gösteriyor devam edip ilerleyeceğim yardımların için sağoll

okanneci · 2 Ekim 2013

rabia1984 .!.:
okanneci tatlım dün akşam kızıma şarkı ile söylemek istediklerimi dile getirdim zaten şarkı dinlemeyi çok seviyor.

akşamdan beri oyuncaklarını dizerlen al diyor bana veriyor bende ver diye karşılık veriyor ve 2 kez ver dediğini duydum kızım konuşacak buna inanıyorum.eşimde gece biberonla süt verirken gözlerini açmış ve memi demiş ( emziği için ) bunlar yavaş yavaş ilerlemiş olduğunu gösteriyor devam edip ilerleyeceğim yardımların için sağoll

Bu habere inanın çok sevindim.. Birt süre daha bu şekilde devam edelim.. sonra yavaş yavaş aynı şeyi yapmaya başlayabilir ya da bu oyundan sıkılıp direkt konuşabilir de... Yaklaşık bir hafta sonra lütfen bana tekrar yazın... o zaman ki duruma göre tekrar bir değerlendirme yapıp çalışmayı genişletelim..

Şimdiden kolay gelsin.. ve nasıl mutlu oldum kelimelerle anlatmam mümkün değil.. Ufaklığı kocaman öpüyorum :)

volveron · 6 Ekim 2013

okanneci .!.:
Yazınızı ilk okuduğumda, oğlunuzun büyük olduğunuz sanmıştım ama sanırım kızınız büyük.. Yine de bir karışıklık olmaması adına hangisni büyük olduğunu yazabilir misiniz ? :)

Sıkmayın canınızı lütfen.. Maddi sorunlar insanın belini bükebiliyor biliyorum ama herşeye bir çare yaratabiliriz.. biz anneyiz :)

Eğer kızınız büyük ise öncelikle ona sorumluluk verelim biraz.. kardeşinden sorumlu olsun.. Ve bunun yanı sıra, havalarda bozdu gerçi ama bebeğinizi siz dışarı çıkarın.. Benim oğlumda da aynı sıkıtnı vardı.. biz de ailelerimizden uzak bir şehirdeyiz.. Ben pek konu komşu muhabbetinden de anlamam :) o yüzden bebeğim ile yalnızdık evde sürekli.. İnanın bana bazen babasını bile istemez hale geliyordu.. baktık oalcak gibi değil biz de sokaklar vurduk kendimizi..

Öyle para falan harcamaya da gerek yok.. mesela çay bahçelerine gittik, kalabalık yerlerde yürüyüş yaptık. ilk bir kaç kere dediğinzi gibi ağlama krizlerineg irdi yetmiyormuş gibi kocaman adam (14 aylık), bir kaç kere de katıldı :)

Ama şimdi baya bir alıştı. kabak çiçeği misali.. özellikle eve biri geldiğinde, ilk etapta direkt olarak onunla göz teması kurmaz ya da onunla herhangi bir şekilde bakışmazsa sıkıntı çıkmıyor.. sonrasında zaten hemen alışıyor benim veledde :)

Dışarı gezmeleri ile başlayın tavsiyem.. daha sonra eve gelenlere kızınızla gö göze gelmemelerini ve o yokmuş gibi davranmalarını söyleyin.. eğer misafirinizi görür görmez ağlama krizine giriyor ve büyük olan da kızını ise odasına götürün ve orada bırakın.. salona girmesine izin vermeyin ..

Bunlar benim ilk etapta görüşlerim.. bunun dışında, Müzikle tedavi ve sakinleştirme diye bir konum var :

http://www.kadinlarkulubu.com/engel...lim/604896-muzikle-tedavi-1sakinlestirme.html

Lütfen bu konuyu okuyun.. uygulayabildiklerinizi.. ya da uygulayamayacaklarınızı bana yazın, onlar için başka seçenkler üretelim.. :)

Bunun dışında eğer küçük olan kızınız ise bunu da belirtin lütfen..

Kendinize dikkat edin en önemlisi.. canınızı sıkmayın.. dediğiniz bir şey ilgimi çekti ve özellikle büyük olan kızınız ise bu konuda hata yapmayın.. Tabii ki ikisi de bebek ama ikisi de aynı ilgiyi hak ediyor.. kızınızın şımarmasına izin vermeyin..

Cevabınızı bekliyor olacağım :)

cevap için çok ama çok teşekkürediyorum galiba anlatırken oğlumun büyük olduğunu yazmam gerekiyordu kusura bakmayın kızım için dediğinizi uyguladım gelen misafirlere ela ya bakmayın o yokmuş gibi davranın dedim ve yavaş yavaş oluyo gibi tabi yine kucağımdan inmiyor belli bi zaman geçince canı isterse gidip oynuyor bu yönteme yeni başladık 1-2 haftaya özellikle bayram trafinde belli olacak sonuç inşallah iyi olur ha bi de hergün gezmelere götürüyorum şimdiilk eskiye nazaran biraz aştık gibi ve ben ümitliyim inşallah iyi olucaz sosyalleşicez kızımla oğlum için se evimizin yanında maddi açıdan bizi yormıycak bir oyun grubu buldum haftada 3 yarım gün göndermeyi düşünüyorum ama ya oğluma kötü davranırlarsa diye de göndersemmi göndermesem mi aşamasındayım benim bile sabrım yetmiyor bazen bu ihtimaller gözümü korkutuyor siz ne dersiniz ? cevplayıp vakit ayrmanız cidden takdir edilecek bir durum heleki çocuklu bir bayan için :46:

çok teşekkürediyorum

okanneci · 22 Ekim 2013

volveron .!.:
cevap için çok ama çok teşekkürediyorum galiba anlatırken oğlumun büyük olduğunu yazmam gerekiyordu kusura bakmayın kızım için dediğinizi uyguladım gelen misafirlere ela ya bakmayın o yokmuş gibi davranın dedim ve yavaş yavaş oluyo gibi tabi yine kucağımdan inmiyor belli bi zaman geçince canı isterse gidip oynuyor bu yönteme yeni başladık 1-2 haftaya özellikle bayram trafinde belli olacak sonuç inşallah iyi olur ha bi de hergün gezmelere götürüyorum şimdiilk eskiye nazaran biraz aştık gibi ve ben ümitliyim inşallah iyi olucaz sosyalleşicez kızımla oğlum için se evimizin yanında maddi açıdan bizi yormıycak bir oyun grubu buldum haftada 3 yarım gün göndermeyi düşünüyorum ama ya oğluma kötü davranırlarsa diye de göndersemmi göndermesem mi aşamasındayım benim bile sabrım yetmiyor bazen bu ihtimaller gözümü korkutuyor siz ne dersiniz ? cevplayıp vakit ayrmanız cidden takdir edilecek bir durum heleki çocuklu bir bayan için çok teşekkürediyorum

Tekrar merhaba

) prenssin durumunun düzelmye başlamasına sevindim.. Oğlunu ziçin ise korkmayın.. Her zaman her yerde kötü davranılabilir.. bu yüzden eve kapatmayın sakın.. bunun takibini siz yapacaksanız.. Oğlunuzda farklı davranışlar gördüğünüzde bunu bir belirti olarak alabilirsiniz mesela.. İlla öğretmenleri ya da arkadaşlarından zarar görmüş olacak değil ama çocuklarda suskunluk ya da davranış değişikliği bunun bir başlangıcıdır.. Olup olmadık saatlerde yanına gitmeye çalpşın ve geldiğiniz haber vermeden sınıfın kapısını dinleyin . Bu da bir kontrol yöntemi olabilir.. Zaten Allah korusun daha büyük zarar verme olaylarının fiziksel görüntüleri çocuğunuzun vücudunda görülebilir.. mesela morluklar gibi.. Böyle bir şey gördüğünüzde hemen gidip neler olduğunu sorun.. tekrarlarsa o zaman okul değiştirin.. Ancak içinizi kötü tutmayın.. hiç birşeyde olmayabilir.. ki hiç bir şey olmaması daha kuvvetle muhtemeldir..

Bunlar, anne baba olarak hayatımızın her anında karşımıza çıkacak sorunlar oalcak.. şu anda küçük ve savunmasız olarak görülüyor olabilir. ama kendini savunabileceğini düündüğümüz yaşlarda da bu riskler hep olacak.. Tabii ki şu anda bekara koca boşamak kolay geliyor benim için.. biz henüz 1 yıl kadar daha evdeyiz.. kendimi sizin yerinize koyuyorumçç muhtemelen ben de oğluym okula gönderdiğimde okul kapısı önünde termosla oturuyor olacam ki sizin böyle bir şansınız yok ufaklık yüzünden biliyorum.. Yine de bir şekilde bir yerden başlamak gerekiyor.. zira bu O'nun sosyal yaşantısı için çok önemli..

Vallla bu mesaj yazma işini hiç sormayın bazen haftalarca forum uaçamadığım oluyor :) yürümeye başladık biz bi de şimdi yavaş yavaş kıyamet kopuyor evde.. oyuncaklarımızdışında herşeyle oynamak istiyoruz :) özellikle mermer minik satranç takımı bu aralar favorimiz.. bende de bir huy var hiç bir şeyi yerinden kaldırmıyorum.. Devrim'e ait olmayan şeylere ellemesini istemiyorum ki yarın öbür gün misafirliğe gittiğimde kimse bana küfretmesin diye :) ama bu da sürekli gözünü üstünden ayırmama durumunu getiriyor .. yani kısaca nefes aldırmıyor veled bu aralar :)

Geri döndüğünüz için teşekkür ederim... yardımcı olmaya çalıştığımda işe yarayıp yaramadığını bilmek beni de motive ediyor .. :)

Sizi ve ufaklıkları öpüyorum.. :) Prenses ile ilgili biraz daha bu şekilde deavm edelim. Sonra evin içerisinde müzik ile onu sakinleştirebildiğimiz bir program hazırlayalım.. Ufaklık kabak çiçeği gibi açıldığında haber verirseniz sevinirim :) çünkü bu seferde enerjisini yönlendirmemiz gerekebilir :))

Sağlıcakla kalın ve geçmiş bayramınız kutlu olsun :)

Davranış Bozuklukları Tüm sorunların cevabı olabilir

Ayrıntılı Düzenleme

volveron

Guru

rabia1984

SaBıR ve ZaMaN

okanneci

Aktif Üye

okanneci

Aktif Üye

okanneci

Aktif Üye

okanneci

Aktif Üye

rabia1984

SaBıR ve ZaMaN

hayatin_anlami

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

okanneci

Aktif Üye

okanneci

Aktif Üye

rabia1984

SaBıR ve ZaMaN

okanneci

Aktif Üye

volveron

Guru

okanneci

Aktif Üye

Benzer Konular