Canım çok üzüldüm.Kim bilir sen nasıl uzgunsundur.Forumda çok okuyorum transferden sonra böyle gariplesen eşler.Madem annen yanında boşver düşünme bu adamı şimdi.Yaptigi çok ayıp.Acaba sorun kendinden kaynaklandigi için mi böyle agresiflesti.Bence bu da mümkün.Sen sonucuna odaklan takma demek kolay takmamak imkansız çok haklısın.Ama annen yanindaymis senin adına sevindim.Umarim pozitif olur sonucunEş desteği dedim ama göremediğim destekten bahsetmek istiyorum. Umutsuzluk dolu yılların sonunda, çok zorlu süreçlerden geçerek bu aşamaya geldik. 9 Temmuzda transferim oldu. Eşimle kimseye söylememe karari almıştık. Hayırlısıyla tutunursa müjdeyi verecektik. Ama sorunda bundan sonra başladı. Yeni transfer olduğum için birkaç gün tuvalet ve yemek ihtiyacı dışında kalkmak istemedim. 2 gün sadece 2 öğün yemek verdi ben yardım etmedim diye bana demediğini bırakmadı. Bağırıp, çağırmalar sürekli söylenmeler. Sonra bi köşeye uyuyup saatlerce kalkmamalar. Benimle tartışmak için sürekli saçma nedenler çıkarmalar. Ben bu durumdayken bile 2 kere misafir çağırdı, şaka gibi değil mi? Onun yüzünden kaç kez ağladım. Ben bebeğimiz için uğraşırken onun bu yaptıkları çok zoruma gidiyor. Üstelik sorun ondan kaynaklıydı. Şimdi mecburen annemi çağırdım, o yardımcı oluyor. Buraya da içimi dökmek istedim. Size yardım eden eşleriniz varsa kıymetini bilin arkadaşlar..
İnsan bi düşünür ama değil mi bu zamanlara ne zor geldik diye. Ama yok sanki karşımda on kat yabancı duruyor. Ne bir çaba ne bir ilgi. Aklı sadece gezmekte ya da misafir çağırmakta. Biraz önce yine tartıştık kuzeniyle eşini çağırmış. Bu adam beni sadece strese sokuyor tek yaptığı bu. Bayram diye annemde daha az gelebiliyor kaldım bununla başbaşa. Dün her işimi kendim gördüm yemek yaptım, ortalığı toparladım biraz ama sonrasında akşam baya ağrım oldu. Gece de rüya gördüm o stresin üstüne, kanamam oluyormuş. Hala etkisindeyimCanım çok üzüldüm.Kim bilir sen nasıl uzgunsundur.Forumda çok okuyorum transferden sonra böyle gariplesen eşler.Madem annen yanında boşver düşünme bu adamı şimdi.Yaptigi çok ayıp.Acaba sorun kendinden kaynaklandigi için mi böyle agresiflesti.Bence bu da mümkün.Sen sonucuna odaklan takma demek kolay takmamak imkansız çok haklısın.Ama annen yanindaymis senin adına sevindim.Umarim pozitif olur sonucun
Bizim mi hormonlarimiz degisiyor onlarin mi belli degilEş desteği dedim ama göremediğim destekten bahsetmek istiyorum. Umutsuzluk dolu yılların sonunda, çok zorlu süreçlerden geçerek bu aşamaya geldik. 9 Temmuzda transferim oldu. Eşimle kimseye söylememe karari almıştık. Hayırlısıyla tutunursa müjdeyi verecektik. Ama sorunda bundan sonra başladı. Yeni transfer olduğum için birkaç gün tuvalet ve yemek ihtiyacı dışında kalkmak istemedim. 2 gün sadece 2 öğün yemek verdi ben yardım etmedim diye bana demediğini bırakmadı. Bağırıp, çağırmalar sürekli söylenmeler. Sonra bi köşeye uyuyup saatlerce kalkmamalar. Benimle tartışmak için sürekli saçma nedenler çıkarmalar. Ben bu durumdayken bile 2 kere misafir çağırdı, şaka gibi değil mi? Onun yüzünden kaç kez ağladım. Ben bebeğimiz için uğraşırken onun bu yaptıkları çok zoruma gidiyor. Üstelik sorun ondan kaynaklıydı. Şimdi mecburen annemi çağırdım, o yardımcı oluyor. Buraya da içimi dökmek istedim. Size yardım eden eşleriniz varsa kıymetini bilin arkadaşlar..
Benimki de normalde böyle değildi evet ama daha yolun başında bunları yapıyorsa ben ne diyeyim ki artık. Sıfır düşünce. Kendim güçlü durmaya çalıştıkça üstüme geliyor. Aynı odada durmamaya çalışıyorum. Canım Allah bizim gibi olanlara sabır versin. Oh ne güzel içimizi döktük biraz da olsa rahatladımBizim mi hormonlarimiz degisiyor onlarin mi belli degilbenim de basimda var bi tane. Transferimden once de gebeligimde de cok gozyasi doktum, gayet rahat karsilikli anlasilabilecek mevzulari buyuttu de buyuttu, inada bindirdi... Artik alttan almaktan o kadar yoruldum ki.. Ne yapacagimi bilmiyorum ve onumu goremiyorum. Hamile kadini gunlerce gozuyasli birakmak, bilerek uzmek gunahtir. cok cok istekli gorunmesine ragmen artik baba olmak istemiyor mu, korkuyor mu diye dusunmeye basladim. Allah hepimize sabir ve kolaylik versin Annecigin yaninda, o sana destek olur. İnsallah her sey hayirlisiyla cozulur.
Ben de geldim icimi doktum, hakkini helal et
Bu cümleniz çok rahatsız edici. Sorun ikinizin sorunu. Eminim eşinize karşı tavırlarınıza da yansıyordur. O da bunu hissediyordur, satır arasında mutlaka istemeden de olsa onun kırılacağı şeyler söylüyor olabilirsiniz. Öncelikle sorunun ikinizin ortak sorunu olduğunu benimseyin. Transfer sonrası sanki ameliyat olmuşsunuz gibi ya da "senin yüzünden neler çekiyorum" dermişçesine onun kendisini suçlu hissetmesine sebep olacak şekilde aşırı nazlanıyorsanız sonunda kazan kaldırmış olabilir.Üstelik sorun ondan kaynaklıydı.
Benim eşime olan davranışlarımı nerden bilebilirsiniz ki. Buna göre yorum yapıyorsunuz. Biz daha hastanaden döndüğümüz ilk gün söylenmelere başladı. Sizce daha ilk günden kazan kaldıracak ne yapmış olabilirim ben. Hergün 4 tane iğne yapıyorum kendime göbeğim mosmor ama bir kere bile söylenmedim ona. Çünkü dediğim gibi bebeğimiz için bunlar.Bu cümleniz çok rahatsız edici. Sorun ikinizin sorunu. Eminim eşinize karşı tavırlarınıza da yansıyordur. O da bunu hissediyordur, satır arasında mutlaka istemeden de olsa onun kırılacağı şeyler söylüyor olabilirsiniz. Öncelikle sorunun ikinizin ortak sorunu olduğunu benimseyin. Transfer sonrası sanki ameliyat olmuşsunuz gibi ya da "senin yüzünden neler çekiyorum" dermişçesine onun kendisini suçlu hissetmesine sebep olacak şekilde aşırı nazlanıyorsanız sonunda kazan kaldırmış olabilir.
Merhaba, öncelikle Allah yardımcınız olsun bu süreçte. Dilerim ki sizin için en hayırlı sonucu alırsınızEş desteği dedim ama göremediğim destekten bahsetmek istiyorum. Umutsuzluk dolu yılların sonunda, çok zorlu süreçlerden geçerek bu aşamaya geldik. 9 Temmuzda transferim oldu. Eşimle kimseye söylememe karari almıştık. Hayırlısıyla tutunursa müjdeyi verecektik. Ama sorunda bundan sonra başladı. Yeni transfer olduğum için birkaç gün tuvalet ve yemek ihtiyacı dışında kalkmak istemedim. 2 gün sadece 2 öğün yemek verdi ben yardım etmedim diye bana demediğini bırakmadı. Bağırıp, çağırmalar sürekli söylenmeler. Sonra bi köşeye uyuyup saatlerce kalkmamalar. Benimle tartışmak için sürekli saçma nedenler çıkarmalar. Ben bu durumdayken bile 2 kere misafir çağırdı, şaka gibi değil mi? Onun yüzünden kaç kez ağladım. Ben bebeğimiz için uğraşırken onun bu yaptıkları çok zoruma gidiyor. Üstelik sorun ondan kaynaklıydı. Şimdi mecburen annemi çağırdım, o yardımcı oluyor. Buraya da içimi dökmek istedim. Size yardım eden eşleriniz varsa kıymetini bilin arkadaşlar..
Ben o iğneleri yaparken görüyor zaten göbeğim morluklar içinde olduğunu da biliyor. 4 yıldır bebek için çabalıyoruz bir kere bile senin yüzünden demedim. Sadece buraya derdimi anlatırken açıklayacı olsun diye sorunun eş kaynaklı olduğunu yazdım. İnsanları tanımadan yargılamak ne kolay değil mi?Bence biraz zaman geçtikten sonra buraya yazdığınız ilk mesajınızı bir daha okuyun. Fazla suçlayıcı. Satır aralarına bakın. Şu an yazdıklarınıza göre evet size eşiniz büyük haksızlık yapıyor ama ilk mesajınızdan yazdıklarınza göre ise eşinize fazla naz yapıp yormuşsunuz gibi bir şeylere size inat olsun diye tepki veriyor gibi. Belki de siz iğneleri vb ona göstermediğiniz için tam olarak ne yaşadığınızın farkında değil, bu yüzden de abarttığınızı düşünüyordur. Ve de "sorun zaten bende değil" fikriniz var malum. Ben bunu duysam ya da bana ima edilse ya da çok kırılırdım. "Madem öyle......." deyip isyan ederdim. Çocuk sahibi olamamanın nasıl bir psikoloji olduğunu ve yetersiz hissettirdiğini buradaki kadınlardan görmüyor musunuz? Aynısı erkeklerde de olabilir. Aranızda bir açıklık ve şeffaflık eksikliği var sanırım karşılıklı olarak. Yani ne diyeyim size sabırlar dileyeyim, inşallah bebeğinizi hayırlarla kucağınıza alırsınız :) Eşinizle farklı bir anlaşma yöntemi deneyin. "Sorunlu olan taraf" meselesini unutturun kendinize. Bu ailenizin ortak meselesi. Ve de benim size itiraz ettiğim noktalar konusunda eşinizin çaktırmadan bir ağzını arayın, madem doğrudan konuşmak işe yaramıyor. Daha önünüzde uzun yol var ve daha başından birbirinizi tam olarak anladığınızdan emin olmanız gerek. Eşinizle karşı değil, aynı taraftasınız diye tekrar yazayım. İyi günler dileyeyim :)
Canım normalde sürekli yatış iyi değil tabi. Benim durumum farklı biraz riskli. Ama ara ara kalkıyorum yine ufak ufak. Üst mesajlarda da yazdığım gibi normalde böyle değildi. Ama ilk günden tavırları çok değişti. Konuşsamda birşey değişmiyor agresif bir tutumda.Merhaba, öncelikle Allah yardımcınız olsun bu süreçte. Dilerim ki sizin için en hayırlı sonucu alırsınız
Eşinizin yaptıkları cidden hoş olmayan şeyler. Sorun tıbben eşinizden kaynaklı olabilir ama bu ikinizin sorunu. Siz dile dökmesenizde tıbben kendinden kaynaklı olduğunu düşünüp sizden kat kat strese girmiş ve bu hareketleri sergiliyor olabilir mi?
Sürekli yatmanızı gerektirecek bir durum yoksa doktorunuzda yatmayın demişse bence kalkıp kendinizi yormadan ihtiyaçlarınızı giderebilirsiniz. Ki sürekli yatmak yada oturmakta sizi strese boğacak çoğu doktor bunu önermiyor bu sebeple.
Misafir konusunda anlayışlı davranmanızı beklemesi garip geldi bana sadece ama oda kafa dağıtmak için çağırıyor olabilir diye düşünmeden edemedim.
Şahsen eşinizin transfer öncesi yada bebek mevzuu olmadan önceki tavrıyla transfer sonrası tavrını kıyaslayıp ona göre davranın derim.
Üslubunuz hoş değil. Ben ne kadar nazik yazarsam yazayım sizden aynı nezakette cevap gelmiyor. Sizinle aynı düşünmek zorunda değilim. Yargılamıyor, tam tersine siz haklı olsanız da çift taraflı ele alıyorum ve empati eksikliğiniz olduğunu (düşündüğümü, anlatım tarzınızın o izlenimi bıraktığını) anlatmaya çalışıyorum ama siz iğneyi kendinize batırmamakta kararlısınız. Benim için problem yok. Yaşayan sizsiniz. Umarım çözersiniz ne diyeyim. Tekrar iyi günler diliyorum, size daha fazla söyleyebilecek sözüm yok.Ben o iğneleri yaparken görüyor zaten göbeğim morluklar içinde olduğunu da biliyor. 4 yıldır bebek için çabalıyoruz bir kere bile senin yüzünden demedim. Sadece buraya derdimi anlatırken açıklayacı olsun diye sorunun eş kaynaklı olduğunu yazdım. İnsanları tanımadan yargılamak ne kolay değil mi?
Eş desteği dedim ama göremediğim destekten bahsetmek istiyorum. Umutsuzluk dolu yılların sonunda, çok zorlu süreçlerden geçerek bu aşamaya geldik. 9 Temmuzda transferim oldu. Eşimle kimseye söylememe karari almıştık. Hayırlısıyla tutunursa müjdeyi verecektik. Ama sorunda bundan sonra başladı. Yeni transfer olduğum için birkaç gün tuvalet ve yemek ihtiyacı dışında kalkmak istemedim. 2 gün sadece 2 öğün yemek verdi ben yardım etmedim diye bana demediğini bırakmadı. Bağırıp, çağırmalar sürekli söylenmeler. Sonra bi köşeye uyuyup saatlerce kalkmamalar. Benimle tartışmak için sürekli saçma nedenler çıkarmalar. Ben bu durumdayken bile 2 kere misafir çağırdı, şaka gibi değil mi? Onun yüzünden kaç kez ağladım. Ben bebeğimiz için uğraşırken onun bu yaptıkları çok zoruma gidiyor. Üstelik sorun ondan kaynaklıydı. Şimdi mecburen annemi çağırdım, o yardımcı oluyor. Buraya da içimi dökmek istedim. Size yardım eden eşleriniz varsa kıymetini bilin ..
Üslubunuz hoş değil. Ben ne kadar nazik yazarsam yazayım sizden aynı nezakette cevap gelmiyor. Sizinle aynı düşünmek zorunda değilim. Yargılamıyor, tam tersine siz haklı olsanız da çift taraflı ele alıyorum ve empati eksikliğiniz olduğunu (düşündüğümü, anlatım tarzınızın o izlenimi bıraktığını) anlatmaya çalışıyorum ama siz iğneyi kendinize batırmamakta kararlısınız. Benim için problem yok. Yaşayan sizsiniz. Umarım çözersiniz ne diyeyim. Tekrar iyi günler diliyorum, size daha fazla söyleyebilecek sözüm yok.
çok üzüldüm sizin adınıza inşAllah bir dahaki sefere aklı başına gelir, bende 3. denemede pozitif sonuç aldım çok şükür 3 transferimdede eşim etrafımda fır döndü işe gitmek zorundaydı gitti günde 10 kez aradı sakın hiçbirşey yapma diye, 18 haftayı bitirdik şükür hala ev temizliğini vs bana yaptırmaz bulaşık toplama, çamaşır asma gibi ufak işleri bile resmen birşey olmaz diye diye zorla elinden alarak yapıyorum Allah razı olsunEş desteği dedim ama göremediğim destekten bahsetmek istiyorum. Umutsuzluk dolu yılların sonunda, çok zorlu süreçlerden geçerek bu aşamaya geldik. 9 Temmuzda transferim oldu. Eşimle kimseye söylememe karari almıştık. Hayırlısıyla tutunursa müjdeyi verecektik. Ama sorunda bundan sonra başladı. Yeni transfer olduğum için birkaç gün tuvalet ve yemek ihtiyacı dışında kalkmak istemedim. 2 gün sadece 2 öğün yemek verdi ben yardım etmedim diye bana demediğini bırakmadı. Bağırıp, çağırmalar sürekli söylenmeler. Sonra bi köşeye uyuyup saatlerce kalkmamalar. Benimle tartışmak için sürekli saçma nedenler çıkarmalar. Ben bu durumdayken bile 2 kere misafir çağırdı, şaka gibi değil mi? Onun yüzünden kaç kez ağladım. Ben bebeğimiz için uğraşırken onun bu yaptıkları çok zoruma gidiyor. Üstelik sorun ondan kaynaklıydı. Şimdi mecburen annemi çağırdım, o yardımcı oluyor. Buraya da içimi dökmek istedim. Size yardım eden eşleriniz varsa kıymetini bilin arkadaşlar..
Maşallah canım. Allah razı olsun eşinden ne güzel düşünüp yardim ediyor.çok üzüldüm sizin adınıza inşAllah bir dahaki sefere aklı başına gelir, bende 3. denemede pozitif sonuç aldım çok şükür 3 transferimdede eşim etrafımda fır döndü işe gitmek zorundaydı gitti günde 10 kez aradı sakın hiçbirşey yapma diye, 18 haftayı bitirdik şükür hala ev temizliğini vs bana yaptırmaz bulaşık toplama, çamaşır asma gibi ufak işleri bile resmen birşey olmaz diye diye zorla elinden alarak yapıyorum Allah razı olsun
Aynen Rabbim bir değil bin kez razı olsun canım, inşAllah senin eşinde biraz daha anlayışlı olur.Maşallah canım. Allah razı olsun eşinden ne güzel düşünüp yardim ediyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?