Yaşayabilirsek tabi ki :) .
Yeni ülkemiz maalesef yaşanası değil hele ki büyük şehirlerimiz ,zaten insanlar birbirinden uzaklaştı kalabalıklar arasında yanlızız.
Şimdi hepimiz son dakika haberlerine bakıyoruz,öfkeleniyoruz.
Sayfaları yeniliyoruz ki daha çok bilgi edinebilmek için,F5 tuşuna hunharca basıyoruz,paylaşıyoruz,yorumlar yazıyoruz. Sonra uyumak üzere yatağımıza geçiyoruz.Psikolojimiz her geçen gün biraz daha çöküyor,sokakta şiddetli korku yaşayanlar etraflarını gözlemleyerek, her şeyin en kötüsünü düşünerek yürüyorlar tedirginler ve öfkeliler.Sonra olaylar bitiyor üzerinden zaman geçiyor ve yaşamaya devam ediyoruz. Hayat bu sana sunulan.
Sonra ne mi oluyor?Bak sen şu işe inanır mısın sen evinde otururken bir patlama daha oluyor…. Yine son dakika haberlerinden öğreniyorsun! Tesadüf bu ya!
Sonra ve sonra, sıra sana gelene kadar döngü bu. ‘’Alışmayacağım!’’diye bağırdığın o an bi dur bak,bak ve gör kimi kandırıyorsun?Üzgünüm,bal gibi de alıştırılıyorsun,en kötüsü bu.
