- 30 Ocak 2015
- 1.276
- 821
- 123
- Konu Sahibi bendekidurumlar
- #1
En yakının toksik bir insansa nasıl kaçabilirsin ki. (Abla)
Üstelik rahatça hakaret ediyor, ertesi gün geri birşey dememiş gibi samimiyet bekliyor. Uzak durmak mümkün değil arada bağ var sınır koymak mümkün değil çünkü hep kendisi haklı hakaret de etse haklı çünkü haketmişiz. Başka şehire gitmeyi düşünüyorum dediğimde bile bende gelirim aynı yere taşınırım yalnız mı kalacam diyen birisi, halbuki ben ondan kaçmak istiyorum.
Neden yine konuşuyorum bazen gerçekten yalnız kalıyor diyorum ne olursa olsun iletişime ihtiyacı var yoksa daha da kafayı yer diyorum. Sonuçta kan bağı var. Bu kadar da yüz üstü terk edemiyorum. Gerçekten psikolojik sorunları var olduğunu düşünüyorum.
Sürekli benimle kıyas yapıyor. Geriliyorum, senin kocan da böyle yapmış olsa napardın diyor. Halbuki ben eşime onun eski eşine dediği bir lafı söylesem belki kıyamet kopar öyle diyeyim. Herşey karşılıklı diyorum. Empati yeteneği yok bence karşıdaki buna üzülür ya da unutmaz bu lafımı diye düşünmeden konuşuyor.Bunlar karşılıklı idare etmekle oluyor tek taraflı değil diye anlatıyorum. Çünkü yeniden evlenmek istiyor.
Boşandığı için, kendisi muhtaç olduğu için eziliyormuş, evliyken ona saygı duyuyormuşuz. Alakası yok evlenmeden önce de sorunluydu, sonrası da sadece evliyken biraz da olsa uzaktı ve idare ediliyordu evine birşey yansıtmasın diye. ailemin maddi destek vermesi gerekirmiş. Yoksa delilik yapıp olmayacak biriyle evlenirmiş bu da bizim suçumuzmuş Vs. Vs. Vs.
Herşey değişir diyor bugün koruduğun ailen yarın baş düşmanın olur falan diyor büyük konuşma bu hayatta diyor tüm bunlar beni çok geriyor. Aynı şekilde eşine de çok güvenme ne olacağı belli değil diyor. Beynime girmeyi de başarıyor. Bende de kaygı sorunları var zaten.
Yani ailemin de yetiştirme tarzında illa ki sorunlar olmuştur. Şimdi psikologlar herşeyi aileye bağlıyor. Ama ben bir insanın bazı şeyleri düşünecek kadar beyninin çalışabildiğini düşünüyorum. Ya da gerçekten empati eksikliği beyinle alakalı gerçekten birşey eksik olabilir. Mesela benim de özgüven eksikliğim var çünkü ben okul çağına kadar dışa kapalı yetiştim buna bağlıyorum. O daha farklıydı özgürdü. Ama ben sürekli ailemi suçlamıyorum gidip gidip laf saydırmıyorum seviyorum onları.
Üstelik rahatça hakaret ediyor, ertesi gün geri birşey dememiş gibi samimiyet bekliyor. Uzak durmak mümkün değil arada bağ var sınır koymak mümkün değil çünkü hep kendisi haklı hakaret de etse haklı çünkü haketmişiz. Başka şehire gitmeyi düşünüyorum dediğimde bile bende gelirim aynı yere taşınırım yalnız mı kalacam diyen birisi, halbuki ben ondan kaçmak istiyorum.
Neden yine konuşuyorum bazen gerçekten yalnız kalıyor diyorum ne olursa olsun iletişime ihtiyacı var yoksa daha da kafayı yer diyorum. Sonuçta kan bağı var. Bu kadar da yüz üstü terk edemiyorum. Gerçekten psikolojik sorunları var olduğunu düşünüyorum.
Sürekli benimle kıyas yapıyor. Geriliyorum, senin kocan da böyle yapmış olsa napardın diyor. Halbuki ben eşime onun eski eşine dediği bir lafı söylesem belki kıyamet kopar öyle diyeyim. Herşey karşılıklı diyorum. Empati yeteneği yok bence karşıdaki buna üzülür ya da unutmaz bu lafımı diye düşünmeden konuşuyor.Bunlar karşılıklı idare etmekle oluyor tek taraflı değil diye anlatıyorum. Çünkü yeniden evlenmek istiyor.
Boşandığı için, kendisi muhtaç olduğu için eziliyormuş, evliyken ona saygı duyuyormuşuz. Alakası yok evlenmeden önce de sorunluydu, sonrası da sadece evliyken biraz da olsa uzaktı ve idare ediliyordu evine birşey yansıtmasın diye. ailemin maddi destek vermesi gerekirmiş. Yoksa delilik yapıp olmayacak biriyle evlenirmiş bu da bizim suçumuzmuş Vs. Vs. Vs.
Herşey değişir diyor bugün koruduğun ailen yarın baş düşmanın olur falan diyor büyük konuşma bu hayatta diyor tüm bunlar beni çok geriyor. Aynı şekilde eşine de çok güvenme ne olacağı belli değil diyor. Beynime girmeyi de başarıyor. Bende de kaygı sorunları var zaten.
Yani ailemin de yetiştirme tarzında illa ki sorunlar olmuştur. Şimdi psikologlar herşeyi aileye bağlıyor. Ama ben bir insanın bazı şeyleri düşünecek kadar beyninin çalışabildiğini düşünüyorum. Ya da gerçekten empati eksikliği beyinle alakalı gerçekten birşey eksik olabilir. Mesela benim de özgüven eksikliğim var çünkü ben okul çağına kadar dışa kapalı yetiştim buna bağlıyorum. O daha farklıydı özgürdü. Ama ben sürekli ailemi suçlamıyorum gidip gidip laf saydırmıyorum seviyorum onları.
