Toksik bir aileyle nasıl sağlıklı bir psikolojide kalıyorsunuz

SevgiSevgi38

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
8 Mart 2023
1.308
100
53
Ailemi tabiikide seviyorum. Beni düşündüklerine de eminim ama üslup yanlış davranış yanlış sinirlerimi tahrip ediyorlar. Eski kafalılar bizim gibi düşünemiyorlar. Onları da anlamaya çalışıyorum çok farklı zamanlardan gelmişler. Annem babam abim de dahil hep bağırarak konuşuyorlar rahatsız olduğumu dile getirsem de biz böyleyiz böyle alışmışız diyorlar. Babam çok küfür eder her şeye. Tam narsist kişisel özelliklerine sahip. Yanındaki kumanda için bile bizi çağırır. Çağırırken öyle bir bağırır ki bütün komşularımız duyuyordur. Beni hep yalnızlaştırdılar erkek arkadaş yasak akşam dışarı çıkmak yasak her şeyin hesabını veriyorsun. Her şeye karışırlar en son basıya dayanamayıp evlenmek gibi bir hata yaptım. Evlendigim adam ve ailesi çok daha baskıcı çıktı. Şimdi boşanıyorum tekrar döndüm mü ailemin evine çok çaresizim. Bazen çok mutsuz hissediyorum. Şu an tek isteğim memur olabilmek ancak bu bana iyi gelir gibi. Derse de her zaman odaklanamiyorum.
Geçen spora yazılmak istedim hobi olur bana iyi gelir diye bir yere gittim görüşmeye yeri uzak oldugu için olmadı tam da işten gelmiştim gelir gelmez babam ayrı azar cekiyo annem üstümü soyunmama izin vermeden dalıyo odama evde yap sporunu diye üsteliyo patladım bende. Eve girer girmez bi üstümü cikariyim bı dinleniyim dedim ağladım. Annemde biz senin iyiliğini düşünüyoruz diyip trip attı benimle konuşmuyo hiç.
 
Ayrı eve neden cıkmıyorsunuz çalışıyormussunuz
Benim de benzer cok müdahaleciler tabi küfür , bağırma vs. yok.
Derse de her zaman odaklanamiyorum.
Zor olabilir ama odaklanmalısın kurtuluşun sensin. Zaten mevcut bir işin varmıs aslında çıkabiliyosan da ayrı bi eve çıkabilirsin
 
Son düzenleme:
Keşke önce iş olayını garantileyip sonra boşansaydınız, ayrıca babanız çok saygısız ve destursuz.Babam müsait misin diye sormadan odaya öyle girse sağlam sesimi çıkarırım.Hiçbir zaman yapmazdı da çok ayıp.

Söylenmelerine şimdilik kulak tıkayın spora gitmeyi de erteleyin, işten aldığınız parayı da birikim yapın çok lazım olur ayrı ev sürecinde.Sadece memurluk olayına odaklanın
 
Ayrı eve neden cıkmıyorsunuz çalışıyormussunuz
Benim de benzer cok müdahaleciler tabi küfür , bağırma vs. yok.

Zor olabilir ama odaklanmalısın kurtuluşun sensin. Zaten mevcut bir işin varmıs aslında çıkabiliyosan da ayrı bi eve çıkabilirsin
demiş ya işten geldim diye. maksimum asgari ücret alıyordur. Nasıl çıksın ayrı eve?
 
Motivasyonunuz o evden çıkmak olsun. Ders çalışın. Uzaklaşınca çok güzel oluyor.
 
Ailemi tabiikide seviyorum. Beni düşündüklerine de eminim ama üslup yanlış davranış yanlış sinirlerimi tahrip ediyorlar. Eski kafalılar bizim gibi düşünemiyorlar. Onları da anlamaya çalışıyorum çok farklı zamanlardan gelmişler. Annem babam abim de dahil hep bağırarak konuşuyorlar rahatsız olduğumu dile getirsem de biz böyleyiz böyle alışmışız diyorlar. Babam çok küfür eder her şeye. Tam narsist kişisel özelliklerine sahip. Yanındaki kumanda için bile bizi çağırır. Çağırırken öyle bir bağırır ki bütün komşularımız duyuyordur. Beni hep yalnızlaştırdılar erkek arkadaş yasak akşam dışarı çıkmak yasak her şeyin hesabını veriyorsun. Her şeye karışırlar en son basıya dayanamayıp evlenmek gibi bir hata yaptım. Evlendigim adam ve ailesi çok daha baskıcı çıktı. Şimdi boşanıyorum tekrar döndüm mü ailemin evine çok çaresizim. Bazen çok mutsuz hissediyorum. Şu an tek isteğim memur olabilmek ancak bu bana iyi gelir gibi. Derse de her zaman odaklanamiyorum.
Geçen spora yazılmak istedim hobi olur bana iyi gelir diye bir yere gittim görüşmeye yeri uzak oldugu için olmadı tam da işten gelmiştim gelir gelmez babam ayrı azar cekiyo annem üstümü soyunmama izin vermeden dalıyo odama evde yap sporunu diye üsteliyo patladım bende. Eve girer girmez bi üstümü cikariyim bı dinleniyim dedim ağladım. Annemde biz senin iyiliğini düşünüyoruz diyip trip attı benimle konuşmuyo hiç.
Ailelerimiz benzer .. baskıcı olmalarının travmaları üzerimde hala ne yazık ki eşimde aynısı çıktı heralde çekiyor, ayrıldım çocuklar için barıştım falan neyse oralar karışık..Geçen annem dayının kızı evden işe,işten eve dedi pardon dedim açtım kuzenimin gezdiği şehirleri Instagram'dan gösterdim kendi baskıcı olduğu için güya dayımda öyle normali o diyecek,bize yapıyordu diyor ee bak kızlarına yapmıyor sende yapmsaydın diyorum yok yani dediğim dedik,kabul etse rahatlayacam etmiyor,bir kafede kahve içmişliğim yok bekarken..Benim Artım memur oldum onlara baktım
 
Ailemi tabiikide seviyorum. Beni düşündüklerine de eminim ama üslup yanlış davranış yanlış sinirlerimi tahrip ediyorlar. Eski kafalılar bizim gibi düşünemiyorlar. Onları da anlamaya çalışıyorum çok farklı zamanlardan gelmişler. Annem babam abim de dahil hep bağırarak konuşuyorlar rahatsız olduğumu dile getirsem de biz böyleyiz böyle alışmışız diyorlar. Babam çok küfür eder her şeye. Tam narsist kişisel özelliklerine sahip. Yanındaki kumanda için bile bizi çağırır. Çağırırken öyle bir bağırır ki bütün komşularımız duyuyordur. Beni hep yalnızlaştırdılar erkek arkadaş yasak akşam dışarı çıkmak yasak her şeyin hesabını veriyorsun. Her şeye karışırlar en son basıya dayanamayıp evlenmek gibi bir hata yaptım. Evlendigim adam ve ailesi çok daha baskıcı çıktı. Şimdi boşanıyorum tekrar döndüm mü ailemin evine çok çaresizim. Bazen çok mutsuz hissediyorum. Şu an tek isteğim memur olabilmek ancak bu bana iyi gelir gibi. Derse de her zaman odaklanamiyorum.
Geçen spora yazılmak istedim hobi olur bana iyi gelir diye bir yere gittim görüşmeye yeri uzak oldugu için olmadı tam da işten gelmiştim gelir gelmez babam ayrı azar cekiyo annem üstümü soyunmama izin vermeden dalıyo odama evde yap sporunu diye üsteliyo patladım bende. Eve girer girmez bi üstümü cikariyim bı dinleniyim dedim ağladım. Annemde biz senin iyiliğini düşünüyoruz diyip trip attı benimle konuşmuyo hiç.
Ben de şaşırıyorum gerçekten nasıl oluyor diye. Bazen kafayı sıyıracak gibi oluyorum hem ülkenin genel halinden hem ailevi durumlardan dolayı. Ama kendi akıl ve ruh sağlığımı korumak, pozitif düşünebilmek için elimden geleni yapıyorum. Mümkün olduğunca ailemle az iletişim kurmak,yürüyüş, arkadaşlarla sohbet etmek, Almanya'daki ablamla görüntülü konuşmak, denizi gökyüzünü izlemek, minnoş kedime sarılmak, bisiklet sürmek, duş almak, şarkı dinlemek, dans etmek ,komik filmler izlemek vs iyi geliyor bana
 
Ailemi tabiikide seviyorum. Beni düşündüklerine de eminim ama üslup yanlış davranış yanlış sinirlerimi tahrip ediyorlar. Eski kafalılar bizim gibi düşünemiyorlar. Onları da anlamaya çalışıyorum çok farklı zamanlardan gelmişler. Annem babam abim de dahil hep bağırarak konuşuyorlar rahatsız olduğumu dile getirsem de biz böyleyiz böyle alışmışız diyorlar. Babam çok küfür eder her şeye. Tam narsist kişisel özelliklerine sahip. Yanındaki kumanda için bile bizi çağırır. Çağırırken öyle bir bağırır ki bütün komşularımız duyuyordur. Beni hep yalnızlaştırdılar erkek arkadaş yasak akşam dışarı çıkmak yasak her şeyin hesabını veriyorsun. Her şeye karışırlar en son basıya dayanamayıp evlenmek gibi bir hata yaptım. Evlendigim adam ve ailesi çok daha baskıcı çıktı. Şimdi boşanıyorum tekrar döndüm mü ailemin evine çok çaresizim. Bazen çok mutsuz hissediyorum. Şu an tek isteğim memur olabilmek ancak bu bana iyi gelir gibi. Derse de her zaman odaklanamiyorum.
Geçen spora yazılmak istedim hobi olur bana iyi gelir diye bir yere gittim görüşmeye yeri uzak oldugu için olmadı tam da işten gelmiştim gelir gelmez babam ayrı azar cekiyo annem üstümü soyunmama izin vermeden dalıyo odama evde yap sporunu diye üsteliyo patladım bende. Eve girer girmez bi üstümü cikariyim bı dinleniyim dedim ağladım. Annemde biz senin iyiliğini düşünüyoruz diyip trip attı benimle konuşmuyo hiç.
Uyarmanıza rağmen hâlâ odaya pat diye giriyorlarsa giyinirken kapıyı kilitleyin.
 
Ailelerimiz benzer .. baskıcı olmalarının travmaları üzerimde hala ne yazık ki eşimde aynısı çıktı heralde çekiyor, ayrıldım çocuklar için barıştım falan neyse oralar karışık..Geçen annem dayının kızı evden işe,işten eve dedi pardon dedim açtım kuzenimin gezdiği şehirleri Instagram'dan gösterdim kendi baskıcı olduğu için güya dayımda öyle normali o diyecek,bize yapıyordu diyor ee bak kızlarına yapmıyor sende yapmsaydın diyorum yok yani dediğim dedik,kabul etse rahatlayacam etmiyor,bir kafede kahve içmişliğim yok bekarken..Benim Artım memur oldum onlara baktım
Aa aynen keşke biraz çevreye baksalar at gözlüğünü çıkarsalar
 
Ayrı eve neden cıkmıyorsunuz çalışıyormussunuz
Benim de benzer cok müdahaleciler tabi küfür , bağırma vs. yok.

Zor olabilir ama odaklanmalısın kurtuluşun sensin. Zaten mevcut bir işin varmıs aslında çıkabiliyosan da ayrı bi eve çıkabilirsin
Asgari ücretle zor onu da geçtim ailem böyle bir şeye aslaaa izin vermez onlara karşı da gelemem tek çarem ders çalışıp kpss yi kazanabilmek inşallah yani her zaman da ders çalışamıyorum yoruluyorum işte
 
Ailemi tabiikide seviyorum. Beni düşündüklerine de eminim ama üslup yanlış davranış yanlış sinirlerimi tahrip ediyorlar. Eski kafalılar bizim gibi düşünemiyorlar. Onları da anlamaya çalışıyorum çok farklı zamanlardan gelmişler. Annem babam abim de dahil hep bağırarak konuşuyorlar rahatsız olduğumu dile getirsem de biz böyleyiz böyle alışmışız diyorlar. Babam çok küfür eder her şeye. Tam narsist kişisel özelliklerine sahip. Yanındaki kumanda için bile bizi çağırır. Çağırırken öyle bir bağırır ki bütün komşularımız duyuyordur. Beni hep yalnızlaştırdılar erkek arkadaş yasak akşam dışarı çıkmak yasak her şeyin hesabını veriyorsun. Her şeye karışırlar en son basıya dayanamayıp evlenmek gibi bir hata yaptım. Evlendigim adam ve ailesi çok daha baskıcı çıktı. Şimdi boşanıyorum tekrar döndüm mü ailemin evine çok çaresizim. Bazen çok mutsuz hissediyorum. Şu an tek isteğim memur olabilmek ancak bu bana iyi gelir gibi. Derse de her zaman odaklanamiyorum.
Geçen spora yazılmak istedim hobi olur bana iyi gelir diye bir yere gittim görüşmeye yeri uzak oldugu için olmadı tam da işten gelmiştim gelir gelmez babam ayrı azar cekiyo annem üstümü soyunmama izin vermeden dalıyo odama evde yap sporunu diye üsteliyo patladım bende. Eve girer girmez bi üstümü cikariyim bı dinleniyim dedim ağladım. Annemde biz senin
atanmaya bak kesinlikle başka kurtuluş yok öğrenim durumun ne bilmiyorum ama lise mezunu filan da sağlık bakanlığı alım yapıcak ona bak belki çıkar temizlik görevlisi filen oradar kurtarırsın kendini o da olmadı kpss ye çalış tek şansın bu canım
 
Ailemi tabiikide seviyorum. Beni düşündüklerine de eminim ama üslup yanlış davranış yanlış sinirlerimi tahrip ediyorlar. Eski kafalılar bizim gibi düşünemiyorlar. Onları da anlamaya çalışıyorum çok farklı zamanlardan gelmişler. Annem babam abim de dahil hep bağırarak konuşuyorlar rahatsız olduğumu dile getirsem de biz böyleyiz böyle alışmışız diyorlar. Babam çok küfür eder her şeye. Tam narsist kişisel özelliklerine sahip. Yanındaki kumanda için bile bizi çağırır. Çağırırken öyle bir bağırır ki bütün komşularımız duyuyordur. Beni hep yalnızlaştırdılar erkek arkadaş yasak akşam dışarı çıkmak yasak her şeyin hesabını veriyorsun. Her şeye karışırlar en son basıya dayanamayıp evlenmek gibi bir hata yaptım. Evlendigim adam ve ailesi çok daha baskıcı çıktı. Şimdi boşanıyorum tekrar döndüm mü ailemin evine çok çaresizim. Bazen çok mutsuz hissediyorum. Şu an tek isteğim memur olabilmek ancak bu bana iyi gelir gibi. Derse de her zaman odaklanamiyorum.
Geçen spora yazılmak istedim hobi olur bana iyi gelir diye bir yere gittim görüşmeye yeri uzak oldugu için olmadı tam da işten gelmiştim gelir gelmez babam ayrı azar cekiyo annem üstümü soyunmama izin vermeden dalıyo odama evde yap sporunu diye üsteliyo patladım bende. Eve girer girmez bi üstümü cikariyim bı dinleniyim dedim ağladım. Annemde biz senin iyiliğini düşünüyoruz diyip trip attı benimle konuşmuyo hiç.
İnsan olağandışı bir durumla karşılaştığında iki seçeneği vardır kaç ya da savaş. Toksiklik ile savaşmak benc insanı yıpratır gereksiz. Kaç daha mantıklı. Fiziken kaçmak dğeil ha sadece, ruhen kaçmak. Ben evdeyken ruhen kaçıyordum, tartışma mı çıkacak hop tak kulaklığı duyma. Ama yetmiyordu. Ben de fiziken kaçtım, hamdolsun atanıp gittim.
 
Cok üzgünüm. Sizi anlıyorum benim de öyle bir ailem vardı.ayri şehre tasinamasam kafayı yerdim annem normal biri değildi. En büyük korkum annemin benim olduğum şehre taşınmasıydi.
Terapiye gittim annemi kafamdan atabilmek için. Bu baskının getirdiği olumsuz özellikler de cabası..
Kurtuldum mu hayır! Ayni evde olmasam da hep kafamın içindelerdi. Aldığım en kucuk karara karşı çıkarlardi.
Değiştiler mi hayır!
Ama ben değiştim.. demek istediğim sorun ayrı eve çıkmakla çözülecek bir mesele değil. Hayat sizin hayatınız, mudahale ettirmeyeceksiniz. Zor olacak ama eninde sonunda oluyor. Zorlayın kendinizi kpss içim ins atanirsiniz. Ama bu sefer de emin ol tercihlerinize mudahale edecekler. Belki atansaniz yanınıza gelmek isteyecekler. Elinizden geleni yapın, çözülmez gibi duruyor içinde boğuldukca ama eninde sonunda hersey yoluna giriyor.
Kpssyle atqnsaniz ,ailevi sorunları çözseniz bule bu defa başka dertlerinizi olacak zaten.
Çünkü hayat bu şekilde.
Hiçbir zmaan mücadele etmeyi bırakmayın,calisin ,okuyun zihninizi meşgul edin hep.hayatinizin kendi elinizde olduğunu unutmayın. O kadar zorba ebeveynler ki sanki kaderiniz onların iki dudağında gibi hissettiriyorlar. Bu duyguyu biliyorum, ama inanın gerçek hayat öyle değil. Gercrk sadece sizin kararlarinizda olacak
 
Back
X