- 17 Nisan 2013
- 976
- 2.100
- 208
- Konu Sahibi nilfer_pdr
-
- #1
kız kardeşim 38. haftasında bebeğini kaybetti. sebebi bilinmiyor. 12 saat suni sancıyla doğuramayınca sezeryanla aldılar bebeğimizi. herkes hastanenin ön kapısında mutlu mesut bebekleriyle çıkarken biz arka kapılardan zemin kattan çıktık bebeğimizle...
önce görmeye dayanamam dedim sonra görmek vedalaşmak istedim. hala da bilimiyorum iyi mi yaptım kötü mü kuzum gözümün önünden gitmiyor..
görünce nefes alamadım... "çok güzel ölmesin, yanılmışlardır ben alayım bakayım koynumda uyutayım çok güzel allahım ölmesin" diye hastaneyi inlettim.
doğum günüyle ölüm günü aynı kuzumun. bana dediler ki yıkamak için bebeği eşyalarını hazırla... feryat figan küvetini kovasını maşrapasını hazırladım şampuan ve süngerine elimi uzatınca dizlerimin bağı çözüldü dayanamadım.. yığıldım dakikalarca ağladım.. erkek kardeşim yanıma geldi sarıldı üzülme abla dedi "o napsın bu odayı cennette en güzel yerde..." ben bebeğe değil kardeşime ağlıyorum dedim benim canım böyle yanarken o nasıl yanıyordur...
12 saat suni sancı çekti kardeşim 12 saatte yanındaydım.. o kıvrandıkça kendi doğum sancım geldi aklıma ben kızıma kavuşmak için çektim o sancıları kardeşim de öyle ağladı zaten "oğlum bu sancılar seni bana getirseydi dayanırdım da dayanamıyorum sancı geldikçe aşağı kaydığını hissediyorum dayanamıyorum" 12 saat sonunda doğmayınca sezeryana aldılar... canım kardeşim hem suni sancı hem sezeryan acısı çekti... ben baktım hep kardeşime ellerimle yıkadım yıkarken baktım göğüsleri süt dolmuş... sonra ilaç verdiler ama çok zormuş çok...
allah kimseyi evlat acısıyla sınamasın çok zor..
isyan etmeden dayanmak çok zor.. 4. haftadayız hala birlikteyiz kardeşimle bu hafta sonu ayrılacağız.. iki çocuğum var benim. ben işteyken onlarla oyalanıyor evine geçince de annem gelecek yanına.. doktoru 40ın çıkana kadar çalışma demiş.. evi temizlersiniz dedim baştan aşağıya yazlıklarını kışlıklarını ayarlarsın öyle bir hafta daha geçer sonra işe başlarsın..işe başlayınca da kafası dağılır zaten çok yoğun çalışıyor da ben o gidince ne yapacağım?
dualarınızı esirgemeyin ne olur...
teyze olamamak ne zormuş..
önce görmeye dayanamam dedim sonra görmek vedalaşmak istedim. hala da bilimiyorum iyi mi yaptım kötü mü kuzum gözümün önünden gitmiyor..
görünce nefes alamadım... "çok güzel ölmesin, yanılmışlardır ben alayım bakayım koynumda uyutayım çok güzel allahım ölmesin" diye hastaneyi inlettim.
doğum günüyle ölüm günü aynı kuzumun. bana dediler ki yıkamak için bebeği eşyalarını hazırla... feryat figan küvetini kovasını maşrapasını hazırladım şampuan ve süngerine elimi uzatınca dizlerimin bağı çözüldü dayanamadım.. yığıldım dakikalarca ağladım.. erkek kardeşim yanıma geldi sarıldı üzülme abla dedi "o napsın bu odayı cennette en güzel yerde..." ben bebeğe değil kardeşime ağlıyorum dedim benim canım böyle yanarken o nasıl yanıyordur...
12 saat suni sancı çekti kardeşim 12 saatte yanındaydım.. o kıvrandıkça kendi doğum sancım geldi aklıma ben kızıma kavuşmak için çektim o sancıları kardeşim de öyle ağladı zaten "oğlum bu sancılar seni bana getirseydi dayanırdım da dayanamıyorum sancı geldikçe aşağı kaydığını hissediyorum dayanamıyorum" 12 saat sonunda doğmayınca sezeryana aldılar... canım kardeşim hem suni sancı hem sezeryan acısı çekti... ben baktım hep kardeşime ellerimle yıkadım yıkarken baktım göğüsleri süt dolmuş... sonra ilaç verdiler ama çok zormuş çok...
allah kimseyi evlat acısıyla sınamasın çok zor..
isyan etmeden dayanmak çok zor.. 4. haftadayız hala birlikteyiz kardeşimle bu hafta sonu ayrılacağız.. iki çocuğum var benim. ben işteyken onlarla oyalanıyor evine geçince de annem gelecek yanına.. doktoru 40ın çıkana kadar çalışma demiş.. evi temizlersiniz dedim baştan aşağıya yazlıklarını kışlıklarını ayarlarsın öyle bir hafta daha geçer sonra işe başlarsın..işe başlayınca da kafası dağılır zaten çok yoğun çalışıyor da ben o gidince ne yapacağım?
dualarınızı esirgemeyin ne olur...
teyze olamamak ne zormuş..